L’Essentiel

Tijdens mijn bezoek aan Parijs, na één jaar van gedwongen covid opsluiting, ben ik op weg naar het tiende arrondissement. Het arrondissement dat gedomineerd wordt door de treinstations Gare du Nord en het Gare de l’Est, maar ook door de twee vroegere toegangspoorten van Parijs; de porte Saint-Denis en de porte Saint-Martin. De buurt met vooral mensen uit de overzeese Franse gebiedsdelen; tweede en derde generatie Noord-Afrikanen, maar ook veel Pakistanen en Indiërs. De straten waar opvallend veel dames je vriendelijk begroeten, vooral als je als man alleen over straat loopt. Het is ook het arrondissement waar de markten en de verschillende passages er uit zien als souks waar het heerlijk uit eten is. Voor Indiaas eten moet je zijn in de passage Brady en voor de Franse keuken ga ik altijd naar mijn favoriete restaurants zoals Terminus Nord, Julien en Floderer. Ik ben uitgestapt bij het metrostation Strasbourg Saint-Denis op weg naar de square Alban Satragne ter hoogte van nummer 107 van de rue du Faubourg Saint-Denis. Hier staat het vroegere post sorteercentrum van de Franse Post achter het Gare de l’Est. Een in onbruik geraakt gebouw dat in een maand is omgevormd tot een waar theater van street-art.

De trouwe lezers van mijn blog weten dat ik verzot ben op street art in Parijs. Regelmatig besteed ik er ook aandacht aan, zoals bijvoorbeeld in mijn blog ‘Straatkunst in Parijs’ (13 september 2018), ‘Street art Paris, kunst of vervuiling’ (23 juni 2014) of ‘Street Art 13, het grootste Urban Art museum van Parijs’ (3 februari 2019). Het klinkt raar maar Parijs is de wereldhoofdstad van de straatkunst. Nergens ter wereld is het aantal kunstenaars hoger. Geschat wordt dat urban art alleen al goed is in Frankrijk voor een omzet van zo’n slordige 150 miljoen euro per jaar. Urban Art kreeg zo rond mei 1968 bekendheid in Frankrijk. De periode bekend van de studentenopstand, de Parijse studentenrevolte genaamd. Maar de beweging is 'officieel' in de vroege jaren 1980, onder invloed van onder meer de modeontwerpster Agnès B, tot volle bloei gekomen (daar zal ik op een later tijdstip een blog aan besteden). Het is dan ook geen wonder dat de grootste en beste galeries gespecialiseerd in street-art te vinden zijn in Parijs, waaronder Galerie Perrotin (3e), Galerie Jerôme de Noirmont (8e), Galerie Itinerrance (13e) en Galerie du Jour (4^e).

L’Essentiel

Na een jaar van het ontberen van kunst in musea, theaters en op straat was ik dan ook super blij met een persoonlijke uitnodiging van Art-Azoï, de instelling die zich uitsluitend bezig houdt met street art onder de bezielende leiding van Elise Herszkowicz en Cristobal Diaz - artistiek directeuren bij Art Azoï en Lek - kunstenaar uit de Parijse graffitiscene. Een uitnodiging voor l’Essentiel, een tentoonstelling volledig gewijd aan de straatkunst. De naam van dit artistieke project werd natuurlijk niet bij toeval gekozen. Het weerspiegelt de benauwende situatie die kunstenaars de afgelopen maanden hebben ervaren, het gevoel van juist gedegradeerd te zijn tot niet-essentieel. Door de onzekerheid van corona had de organisatie na het versoepelen van de maatregelen slechts een maand de tijd voor het organiseren van deze XXL tentoonstelling. En er is werkelijk een prestatie van formaat neergezet. 43 kunstenaars werden uitgenodigd om 2000 m² om te toveren tot een magische wereld vol graffity, optische kunst, tags, installaties en sculpturen, een soort van Monumenta van stedelijke kunst.

43 kunstenaars, beroemd, bekend en minder bekend: Alëxone, André, Apôtre, Babs, Philippe Baudelocque, Berthet One, Cécile Bonduelle, Pierre Buraglio, Carricondo, Jc Castelbajac, Dize , Ella & Pitr, Fuzi, Graffbox, Hoctez, Katre, Kraken, L'Atlas , Lek, Arnaud Liard, Madame, Myriam Maxo, Momies, Nelio, Ojan, Ox , Oxi, Popay, Sébastien Preschoux, Psy, Rero, Renzo, Romain Froquet , Rouge feat. Pollen, Sifat, Sowat, Stéphane Parain, Surfil, Swiz, Tanc, Tarek Benaoum, Villeglé, Xare, Zlotykamien. Zij kregen slechts een paar weken de tijd om met behoud van een eigen universum de verlaten vervallen ruimtes om te toveren tot ruimtes met uitzonderlijke artistieke kunstwerken. Het skelet van dit indrukwekkende gebouw uit de jaren ‘60 wordt door de werken vergroot en biedt de meest onverwachte en verrassende perspectieven, een echte dialoog tussen de werken en vervallen architectuur. Een met de rauwe kant van deze verlaten plek.

Ik zou zeggen ga naar l’Essentiel voordat het te laat is. L’Essentiel is kortstondig en gratis. Entreebewijzen zijn uitsluitend te krijgen online en zeer beperkt. Je kunt deze installatie alleen ontdekken met een gids die je leidt door het gebouw. Elk uur, van 10.00 uur tot 18.00 uur volgt er een rondleiding. Nog te zien tot en met 29 augustus 2021 van dinsdag t/m zondag. Op maandag gesloten. Mocht het niet meer lukken geniet dan maar van mijn foto’s.

L’Essentiel, reserveren uitsluitend via deze website: https://lessentielparis.fr/

Square Alban Satragne, 107 ter rue du Faubourg Saint-Denis.