Klein leed…groot leed

Hier in West Europa zitten we nu al weer vier weken thuis. Het eind is nog niet in zicht, al willen sommigen ons anders doen geloven. Reeds lang geleden met veel voorpret geboekte vakanties staan op losse schroeven. Zou het nu helemaal niet meer doorgaan? Krijgen we ons geld terug? Of kunnen we de vakantie verzetten? Naar wanneer? Later dit jaar? Volgend jaar?

Als oud zeevarende gaan mijn gedachten uit naar al die mensen op zee. Negentig procent van al het transport op deze wereld vindt per schip plaats. Al die zeelui, die ervoor zorgen dat wij bevoorraad kunnen worden, zitten nu vast op hun schip en kunnen niet worden afgelost. Allereerst omdat veel landen hun grenzen hebben gesloten en niemand toelaten, maar ook omdat er doodeenvoudig geen vliegverkeer meer plaatsvindt. Dus na zes maanden of langer onafgebroken continudienst, zonder een vrije dag, zitten ze nu al maanden op hun aflossing te wachten. Hun partner en kinderen blijven in het ongewisse. Ze kunnen niet even de wal op, niet even de benen strekken en het thuisfront bellen. Telefoontegoeden raken uitgeput. En op een schip kun je elkaar niet ontlopen. Raakt er één besmet, dan moet de hele bemanning er aan geloven. En er komen nu eenmaal wel mensen aan boord; de loods, de havenmeester, de scheepsagent, personeel voor het laden en lossen. Als er aan boord een besmetting uitbreekt, dan wil geen haven je nog hebben! Hoe lang nog?

Dan hebben wij op het platteland het gemakkelijker. Als ik de tuin uitloop zit ik in het bos. Politie zie je er niet, en gevaar voor besmetting is er al helemaal niet want zelfs in het hoofdseizoen kom je er zelden iemand tegen. Toch begint het ook bij ons te wringen. We gaan normaal al niet veel weg. De wekelijkse boodschappen, een terrasje pikken, ergens een hapje eten, soms een tochtje naar een stad of ergens wandelen, af en toe een bezoekje, daarmee hebben we het wel gehad. Maar na vier weken aan huis gekluisterd te zijn wil je er weer uit! Dan maar in de tuin werken, maar dat houdt ook een keer op. Bovendien ben ik als zeeman al van nature geen tuinier. Daar werd het tuinieren door onze lieve heer uitgevoerd, al deed hij dat wel eens erg slordig en liet hij diepe gaten achter. Mijn vrouw werkte, dus hadden wij weliswaar een redelijk groot huis, maar met slechts een klein tuintje. Een uurtje werk per week. Hier hebben we vier duizend vierkante meter tuin. Nu beginnen we klusjes uit te voeren die we jaren hebben laten liggen. Maar ook daarin zijn we beperkt. Tuincentra en doe-het-zelf winkels zijn dicht. De verf is op, dus schilderen is er niet bij. Planten kun je soms nog bij de supers kopen, maar de kwaliteit laat dikwijls te wensen over. Bestellen op het internet kan, maar je weet niet wanneer het geleverd wordt. We zitten nu te wachten op producten die we nog voor de crisis hebben besteld.
Mensen zijn sociale wezens en het gebrek aan menselijk contact gaat wringen. Geen bezoek ontvangen, maar ook niet op bezoek gaan. Het is tegennatuurlijk.

Maar wij mogen nog niet klagen. Je zult maar in de stad op een klein appartementje zitten op zes hoog, met drie kinderen en een hond!

Nog even doorbijten tot 11 mei en dan? Ouderen en mensen met een zwakke gezondheid mogen dan nog niet naar buiten! Wij zijn in de zeventig, weliswaar goed gezond, maar blijven in “confinement”. En de HORECA blijft tot juli gesloten. Tot nu toe blijven we er vrolijk onder, maar hoe lang houden we dat vol?
Ik wens jullie allemaal veel sterkte en vooral een goede gezondheid toe!

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200414, Covid

Reactie van Theodora Besse op 14 April 2020 op 19.46: In EenVandaag werd toevallig ook aandacht besteed aan mensen die vastzitten aan boord van hun schip én aan wat dat betekent voor hun gezin. Terug te zien op UitzendingGemist.net. Laatste onderwerp.

Reactie van Ingrid de Eerste op 14 April 2020 op 20.59: Vergeet de gedetineerden niet. Veel spanning, veel op cel. Stress het virus op te lopen, verveling. Geen enkel contact met de buitenwereld. Geen internet, geen Skype. Alleen de muurtelefoons met een rij wachtenden.

Reactie van Theodora Besse op 14 April 2020 op 21.25: Ingrid, ook daarover ging EenVandaag van vandaag. Over de toestand momenteel in gevangenissen, zowel voor de gevangenen als voor de mensen die er werken. Bepaald niet leuk met de voortdurende Coronadreiging. Proefverloven ingetrokken, geen bezoek. Bewakers die doodsbang zijn om Corona op te lopen en hun gezin aan te steken.

Reactie van Hans van den Bos op 14 April 2020 op 22.32: Met alle resoect, gevangenen zitten niet voor niets in de gevangenis. En ze zitten in Nederland veel beter dan in de meeste andere landen zoals bijvoorbeeld België en Frankrijk. Gratis kost en inwoning. Niet dat het een pretje is, maar dat is ook niet de bedoeling.
Toch een iets andere situatie dan mensen die ook voor ons aan het werk zijn. Hatd werken zonder dat ze na 6 maanden weer naar huis lunnen. Mijn langste reis was ruim 13 maanden. Ik was toen nog niet getrouwd en had geen kinderen. Maar ik kan je verzekeren dat het lang is zonder ook maar één vrije dag. En in vol continu dienst..

Reactie van Ingrid de Eerste op 14 April 2020 op 22.43: Een gevangenisstraf is het ontnemen van vrijheid.accoord. De condities hebben daar niets mee te maken. Gevangenen hebben recht op menswaardige omstandigheden.

Reactie van Hans van den Bos op 14 April 2020 op 23.12: Ik denk niet dat menswaardigheid hier van toepassing is. Geen enkel gebouw is gebouwd met het oog op een crisis als deze. En gevangenen hebben toegang tot medische zorg. Op koopvaardijschepen is geen medische zorg aanwezig en je kunt op een schip geen afstand houden. Daarom raken zo veel mensen op schepen besmet. Zelfs op luxe passagiersschepen. Denk eens aan marineschepen, waar tien man op een slaapzaal heel gewoon is. Maar deze mensen klagen niet. Zeevarenden doen gewoon hun werk.

Reactie van Robert op 15 April 2020 op 9.11: Ik vindt het een beetje stemmingmakerij van EenVandaag. Er wordt een strafrechtadvokaat uitgenodigd om zijn zegje te doen en die denkt alleen in het belang en 'welzijn'van de gevangenen en trekt daarbij een gezicht alsof hij zeggen wil: 'hoe haal je het in je hoofd om onze arme gevangenen nog hun laatste recht te ontzeggen'. vervolgens wordt ook nog eens gemeld dat deze mensen dringend drugs noding hebben, anders zou de toestand binnen de muren wel eens onhoudbaar kunnen worden.
Ik kan hier geen begrip voor opbrengen. Gelukkig liet de aan het word zijnde minister zich niet van zijn stuk brengen.

Reactie van Erwin Derksen op 15 April 2020 op 9.40: Bij ons is de Briconaute open en ze bieden hun volledige gamma aan. Bij veel grote ketens (iig Brico Dépot en Leroy Merlin) kun je online bestellen en dan op afspraak afhalen (beperkt gamma) en vanaf deze week heeft de Brico Dépot (Lempdes) ook hun "cour exterieur" weer open, zonder afspraak, zonder contact, volledige aanbod. Verf en kwasten moet dus wel lukken.

De Franse bonden (of zou het toch Amazon zelf zijn die een bord voor de kop heeft) hebben ervoor gezorgd dat Amazon bijna niets meer kan leveren in FR, dus bestellen wordt juist lastiger (https://www.nu.nl/economie/6044765/amazon-mag-in-frankrijk-alleen-n...).

Reactie van Theodora Besse op 15 April 2020 op 9.42: Hoor en wederhoor, Robert, dat is het kenmerk van goede journalistiek. De advocaat is er voor de gevangenen, de minister voor het land en voor de bewakers en hun gezinnen.

Zoals iedereen weet, worden grote hoeveelheden drugs de gevangenissen binnengesmokkeld en menigeen raakt daar verslaafd (want wat kan het mij nou nog schelen). Dat kan bij onthouding wel degelijk opstanden opleveren evenals ontvluchte (en voor bewakers en maatschappij gevaarlijke) gevangenen, zoals EenVandaag ook liet zien. Of jij er nu wel of niet begrip voor hebt, zó is de feitelijke situatie.

Want opsluiten is geen goede, uiterste strafmaatregel, maar we hebben nu eenmaal niks beters.

Reactie van Hans van den Bos op 15 April 2020 op 10.11: Bij Brico depot in Montluçon kun je ook afhalen. De winkel zelf is dicht. Maar dat is 50 km en het zijn geen producten met een directe noodzaak. Dus de reis is verboden. Mr. Bricolage in Gueret is dicht, net zoals Gamm vert , Leclerc brico en Jardiland.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.