Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Vorige week zondagmiddag een rondje door de omgeving gemaakt. In het dorpje Crux-la-Ville kon ik de verleiding niet weerstaan een paar foto's te maken van een bijna klassieke tractor. Alles mechanisch, te repareren door de agriculteur zelf of een garage in de buurt. De elektrische bedrading is met het blote oog te volgen. Aan een eenvoudige universeel meter heb je genoeg om het een en ander te controleren. Met de huidige generatie tractoren is dat anders: voordat je het weet moet er een ingenieur in witte jas gehuld langskomen met gespecialiseerde meetapparatuur. Ook hier is zelf repareren steeds moeilijker aan het worden. En met een eigen OBD2 scanner kom je tegenwoordig wel een eind met het uitlezen van foutcodes, maar daarna begint het lastiger te worden.
midden
slot
Een wat minder bekend merk uit Zweden, deze zomer in Zeeland:
Weergaven: 1400
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
@ Henri, in de Allier is een actieve vereniging die met fraaie oude Franse tractoren gedurende de zomer op allerlei vide-greniers en andere festiviteiten klassiekers keurig op chronologische volgorde neerzet. Ook diesels waarbij het voorverwarmen gebeurde door een brandende krant bij de luchtinlaat te houden....Sommige van die tractoren produceren een zeer kenmerkend geluid. Hier tijdens de Comice Agricole in Brinon sur Beuvron in augustus 2019.
Dat geluid doet me dnken aan de één cilinder dieselmotor in de klipperaak van mijn zuster.
elegant vind ik ze.!
Doe mij maar deze tractor:
Ja, Rob dat herinnert mij aan de logeerpartijen in de jaren vijftig bij een verre neef van mijn moeder: Boer op het Hoge Land in Groningen; Ik was tien jaar en werd om vijf uur gewekt om mee gaan hooien, waarbij ik met de volgeladen hooiwagen door een koudbloed paard getrokken naar de boerderij mocht mennen. Zonder mobieltje onbereikbaar vijf kilometer door het Groningse land. Dat paard kende de weg natuurlijk en zou een onverwachte afslag niet geaccepteerd hebben. Op de tractor mocht ik wel zitten en hem verplaatsen en parkeren maar niet op de openbare weg rijden. Het was allemaal buitengewoon spannend en in retrospect verwonderlijk dat een stadsjongetje zoveel vertrouwen kreeg: Andere tijden.!
Een hond was er gelukkig niet bij, ik was niet bang voor paarden en koeien maar wel voor honden.
Heel leuk filmpje Andreas.!
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr