Kijk- en luistergeld (redevance audiovisuelle)

Tot mijn verbazing kreeg ik van de belastingdienst een bedrag van €130 terug. Weliswaar was er in de 10 voorafgaande maanden €13 per maand taxe d'habitation ingehouden, maar ik dacht dat dat voor de kijk- en luisterbijdrage was en dat ik dus nog €8 moest bijbetalen. Want van de taxe d'habitation zelf ben ik dit jaar af, dankzij president Macron. Ik vertrouwde het eigenlijk voor geen cent en had geen zin om een boete van €150 te betalen. Ik besloot om via mijn persoonlijke messagerie op Impots.Gouv. te vragen hoe het nu precies zat.

Voordat ik dat kon doen bracht de nieuwsbrief van Droit-Finances, waarop ik ben geabonneerd, gelukkig opheldering. Daarin stond namelijk een artikel dat gewijd was aan de Redevance télé, waarin eveneens alle vrijstellingen werden behandeld. Er blijkt in ieder geval één reden waarom ik geen kijk- en luistergeld hoef te betalen: ik heb namelijk een RFR (Revenu Fiscal de Référence) van €0, met andere woorden: mijn inkomen is voor de franse impôts te laag om inkomstenbelasting te betalen.

In het artikel staat eveneens dat een computer niet tot de beeldschermen wordt gerekend, ook niet wanneer je er televisieprogramma's op kunt ontvangen. Per huishouden wordt slechts eenmaal de redevance télé geheven en alleen als je een televisiescherm of een dvd-speler in (je eerste of tweede) huis hebt. Daarentegen ligt er wel in het parlement een wetsvoorstel van Les Républicains om met ingang van 2021 iedereen kijk- en luistergeld te laten betalen, zelfs degenen die geen televisietoestel of opname-apparaat in huis hebben, omdat iedereen wel van de radio of televisie "geniet", zo niet per tv dan toch via PC, tablet of mobieltje.

De vrijstellingen van de redevance télé gelden voor:

1. Mensen die vóór 2020 geen taxe d'habitation hoefden te betalen (zie hier, met dank aan Leonard Rh)
2. Mensen die voor de impôts een RFR hebben van €0.
3. Mensen met een handicap of degenen die met een gehandicapte persoon (partner of niet) samenwonen. Dit op voorwaarde dat ze die vrijstelling ook al vóór 2005 genoten.
4. Mensen van tenminste 80 jaar, op voorwaarde dat:
a. ze al vóór 2005 vrijstelling genoten én
b. ze in 2019 voor de impôts geen inkomstenbelasting hoefden te betalen én
c. ze in 2019 geen aanslag kregen voor l'impôt sur la fortune én
d. ze alleen wonen of samen met hun partner of een andere persoon, wier inkomen zodanig is dat
hij/zij (nog) niet in aanmerking komt voor vrijstelling van de taxe d'habitation.