Juna gaat op pad...

Lieve mensen,

Na 15 jr non stop dierenopvang in de Bourgogne zijn we neergestreken in de Centre.

Een gebroken rib october 2018 en een gebroken wervel in de onderrug april 2019 deed me besluiten rustiger aan te doen.Gelukkig was mijn lief,die in Nederland woont om me heen om ons te verhuizen en de alle zware dingen te tillen en te versjouwen.

Hier aangekomen heb ik nog vaker in mijn rolstoel moeten zitten,te moe en teveel pijn en ik kon maar 1 kilo gewicht tillen.

Nu 1/2 jr verder kan ik weer met mate zware dingen tillen rond de 13 kilo.

Mijn honden,poezen,geiten en duifjes die er nog zijn worden tot hun einde begeleid en verzorgd.

En dan nu: Juna gaat op pad!

Mijn liefde voor dieren is duidelijk,maar ik heb ook veel liefde voor de natuur...Moeder Aarde,die voor ons zorgt en langzaamaan kapot wordt gemaakt.

Af en toe zal ik een stukje schrijven van héél dichtbij,wat ik hier zie of meemaak onder de titel:

'Juna gaat op pad'

Of wat ik zelf maak/doe uit respect voor Moeder aarde :

'Juna maakt zelf'

Namaste

Juna

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200121, Dieren, Korte Verhalen

Volgende bijdrage >

Reactie van Esmee Beerenschot op 22 Januari 2020 op 14.20: Dat is geen handige combinatie, dierenopvang en zelf in de kreukels liggen. ;) Blij dat het nu wat beter gaat! Veel succes!

Reactie van Juna op 22 Januari 2020 op 14.28: Daarom nu stoppen met nog meer dieren redden en kijken wat ik nog in het laatste stuk van mijn leven kan doen...ben nu bijna 63 jr en geef het stokje door aan de jongere mensen.Maar ik blijf zorgen voor de dieren,die bij mij leven en voor mezelf en Moeder Aarde.

(De gebroken rib kwam door een jonge hond,die me omver liep en de gebroken wervel door een bijna verlamde herder,die viel en die ik op wilde beuren en verplaatsen)

Fijne dag Esmee...

Reactie van Esmee Beerenschot op 22 Januari 2020 op 14.33: Je hebt dus heel veel goed werk gedaan! Chapeau! Hoop dat je dieren die je nu nog hebt gezellig om je heen kan houden zonder teveel werk. Geniet ervan.

Reactie van Juna op 22 Januari 2020 op 15.08: Ja zeker met deze zachte winter is het extra genieten...de meeste honden zijn al oud...alleen het afscheid zal me zwaar vallen,maar ik leef in het hier en nu zoals dieren dat ook doen.En als ik zie hoe ze genieten van hun vrijheid(ex-kettinghonden) en een leven met liefde en zorg(mishandelde dieren) dan geniet ik ook!

Reactie van marielle op 22 Januari 2020 op 18.34: Fijn om je hier weer terug te zien :-)

Reactie van Juna op 22 Januari 2020 op 19.34: Dat is lief gezegd Marielle...merci

Reactie van Astrid Rensenbrink op 24 Januari 2020 op 8.10: Goedemorgen Juna,

Ja dat ken ik wel, de beesten hebben zorg nodig en dan ga je tot het naadje ook al kan je eigenlijk niet meer. Hoop dat je gauw weer mobieler bent en wat opknapt zodat je met frisse moed de lente in kan, dat geeft altijd weer een extra boost (en dierenzorg). Strekte.

Welke deel van Centre woon je nu.

Reactie van Juna op 24 Januari 2020 op 9.29: Dag Astrid,dank voor je reactie.Het gaat nu goed met me en ik sta weer in mijn kracht! De grote boerderij is praktischer voor mij en het terrein is vlak.Een lieve buurjongen heeft een pad erdoor vlak gemaaid om met de honden te kunnen wandelen.

Vragen beantwoord ik liever privé ivm bescherming van mishandelde dieren,die ik weghaalde.

Namaste

Juna