Je zou er haast depressief van worden!

Als je je realiseert wat er tegenwoordig allemaal niet mag, dan zou je er depressief van worden. Ik niet, want ik trek me er niet zo veel van aan.

Herinneren jullie het nog, de verjaardagen uit de zestiger en zeventiger jaren?
Die begonnen om een uur of half acht in de avond. Van te voren werden er tafels naast elkaar gezet, keurig afgedekt met een kleedje. De oude stoelen werden van de zolder gehaald of geleend bij de buren, want die waren ook uitgenodigd. Op de tafels werden bekers met sigaretten, met of zonder filter klaargezet, een doos met bolknak sigaren en een doos met cigarillo’s. Ook werden er her en der pakjes zware shag met de bekende Rizla vloeitjes klaargelegd en de nodige asbakken. Op elke tafel prijkte er een tafelaansteker; het favoriete cadeau voor de heer des huizes in die tijd. Ook de eerste hapjes werden vast klaargezet. Schaaltjes met zoute pinda’s, chips, blokjes oude kaas en droge worst en natuurlijk de schalen met asperges gewikkeld in gekookte ham.

Het feest begon met koffie en gebak en daarna werd onder luid gejuich de drank te voorschijn gehaald. Opa zat in een gemakkelijke stoel te genieten van een bolknak en een borrel. De oudere dames dronken citroenjenever met een lepeltje suiker, of lepelden een advocaatje. Ook de Coeman bessenjenever aangelengd met 7UP was erg in trek. De jonge dames dronken sherry (de bekende grote flessen Amontillado) Vermout of een donkerbruin biertje. De jonge mannen zaten vrijwel altijd aan het bier, een enkeling aan een glas plintenbruin (vieux). Er werd, door jong en oud, stevig doorgedronken. Er kwam nog een ronde met bitterballen en kroketten. Daarna stapten de ouderen tegen half twaalf, na een bakje koffie, in de auto. Alcohol controles kende men toen nog niet, net zo min als maximum snelheden (behalve binnen de bebouwde kom). Dan begon het feest pas echt. De platencollectie werd tevoorschijn gehaald en de versterker op maximaal gezet. De buren zaten er toch bij en hadden er geen last van. De Beatles, de Stones, Creedence Clearwater Revival vulden de ruimte met hun muziek. Er werd uit volle borst meegezongen. Tegen een uur of twee stapten de laatsten in de auto naar huis.
Ja toen mocht dat allemaal nog.

En nu? Roken mag niet meer. Ik ben zelf op 6 december 1977 gestopt. En er klinkt de vraag; “ Wie is er BOB?” Alcohol in het verkeer kan echt net meer, en terecht. Alcohol verkort je leven. Zoutjes zijn ook slecht voor je nieren en de bloeddruk. Volvette kaas mag ook niet meer. Nee je hebt nu die magere kaas die naar plastic smaakt. Worst is ook al uit den boze. Het verkort je leven! Auto rijden is slecht voor het milieu. Als je rood vlees eet verkort het je leven met zoveel jaar. Ook alcohol moet je niet meer drinken want je krijgt er kanker van. Kipfilets zijn kiloknallers en dat mag niet van Wakker Dier. Zoetigheid verkort je leven met diabetes. En vooral geen dierlijke vetten eten. Ook niet meer barbecueën want verbrand vlees en groente verwekt kanker.

En dan zijn er die moraalridders die op je in preken. Je kunt het geloven of niet, maar ik luister op zondagmorgen naar Vroege Vogels op Radio 1. Vooral om de muziek, maar soms wordt er ook best iets leerzaams en interessants gezegd. Om de FENO lijn kan ik echt lachen. “Ik heb vanochtend in onze tuin een gekreukeld vlindertje gezien, dat was zo enig. Ik werd er helemaal gelukkig van”. Ach als mensen er plezier in hebben van mij mag het, maar het heeft wel een hoog geitenwollensokken gehalte. En dan heb je columnisten, soms grappig, soms echte moraalridders. Afgelopen zondag was het weer de beurt aan Dolf Jansen. Nee, zo zei hij, ik ben niet tegen vlees eten. Maar we moeten het beperken tot de feestdagen. Ik heb de schurft aan dit soort mensen die mij vertellen hoe ik moet leven. Nu voelde ik me dit keer niet aangesproken, want voor mij is elke nieuwe dag een feestdag. Pech voor hem!

Ehh, wat moet ik dan eten en drinken? Gadver, ik maak zelf wel uit wat ik eet en drink. Laatst zei er iemand tegen mij dat iedereen in zijn familie erg oud werd. Ze dronken en rookten niet en aten vrijwel geen vlees. Zijn moeder was 95 geworden. Hij vergat er echter bij te vertellen dat zij tien jaar van haar leven in een zorginstelling verbleef vanwege dementie. En een op de drie mensen krijgt dementie. Fijn langer leven?

En dan bewegen. Ik loop de marathon zegt er een. Maar de Volkskrant Wetenschap schreef dit keer. Heel veel sporten verkort juist je leven. Het grootste effect wordt bereikt door te gaan bewegen. Hoeveel is niet echt zo belangrijk.

Moeten we nu wel zo bezig zijn met dat nog ouder worden? Is een gelukkig leven niet veel belangrijker dan een lang leven. Ik ben nu bijna 73, en ik heb van elke dag genoten. Ook van de fouten die ik heb gemaakt. Zo wil ik ook de rest van mijn leven met vreugde, liefde en geluk vullen. Genieten van elke dag die mij gegeven is. Ja en ik blijf genieten van een stukje vlees, van een glas wijn of een biertje. Meestal met mate, maar ik zak zo af en toe nog wel eens door met een paar goede vrienden. Wat een plezier hebben we dan.

Bij de marine kregen we elk half jaar een beoordeling. Bij mij stond er steevast;” Heeft een gematigde levenswijze”. Daar kan ik nog steeds om glimlachen. Nee je hoeft je niet elke dag te bedrinken, of een kilo vlees te eten.

Ik heb maar één motto! Mens durf te leven!

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200104, Kunst en Cultuur

Reactie van Tessa48 op 5 Januari 2020 op 9.35: Kan me goed vinden in je verhaal, Hans. Wij houden er een "gematigde" levenswijze op na. We versmaden geenszins "un bon vin" , eten vlees (niet uit de supermarkt), zo ook vis. E laten ons niet, althans matig leiden door alle informatie ter zake. Veel wordt ter kennisgeving aangenomen, soms krijgen we een interessant artikel onder ogen. Maar vooral bepalen we zelf hoe wij ons leven inrichten en zullen niet ten onder gaan aan depressies.

Reactie van Erwin Z. op 5 Januari 2020 op 9.39: Ik zie in dit verhaal van meneer van de bos geen enkele link met of verwijzing naar frankrijk.

Is het echt nodig om dit soort gedichtenspinsels hier te plaatsen? Dit soort kletspraat kun je toch ook met je "naasten" delen? Of zijn die het inmiddels zat, of zijn ze er niet (meer)?

Reactie van edith janzen op 5 Januari 2020 op 10.55: Tja, er mag nu een heleboel niet meer. Kids van 12 jaar oud mogen geen klasgenootje meer neersteken, mensen met 'verwardeman-syndroom (m/v/overig) mogen ook al niet meer willekeurige voorbijgangers ombrengen, je mag ook al geen portieken van flats in brand steken en de vluchtwegen blokkeren, geen vuurwerk meer in iemands gezicht gooien, kankerverwekkende stoffen in de lucht brengen waar anderen dan weer een onaangenaam einde door oplopen, te oud worden, drugsafval in natuurgebieden dumpen, en ga zo maar door. Waar gaat dit heen, zullen we maar zeggen.

Reactie van Brittany op 5 Januari 2020 op 11.07: @Erwin Ik zou het gedachtenspinsels noemen. En een verhaal plaatsen hoeft niet altijd nodig te zijn. Voor veel mensen die nu in de 70 zijn is dit best leuk om te lezen. Zo te zien bent U jonger of heeft u een andere achtergrond. Wilt u weten hoe het in de jaren 70 in Frankrijk was? Ze vierden de verjaardagen niet zoals in Nederland maar meer een "repas" s' middags met de hele familie en vrienden. Soms thuis maar ook vaak in het restaurant. En zo'n repas duurde UREN. Je ging om 12 urr beginnen met l'apéro en un pousse café meestal tegen 16 uur of nog later. Het begon meestal met Pastis veel wijn eerst witte, dan rode en soms champagne etc. een andere opzet voor eenzelfde resultat. En iedreen pakte gewoon zijn auto om naar huis te gaan.

Wat mij verbaast is dat mijn voorouders misschien onwetend waren over van alles en nog wat maar ze hadden over deze levensgewoonten geen enkele stress. Veel minder mensen hadden kanker of hart en vaatziekten. Of Diabetes 2. Zou dit dus echt alleen aan eet en drinkgewoonten liggen? Of zouden er ander oorzaken zijn? Stress en overmatig medicijngebruik ? Als je hoofdpijn hebt holt iedereen nar de apotheek en voor een darmgriep naar de dokter. Al mijn voorouders zijn over de 85 geworden de oudste zelfs 98. Vroeger reden er ook veel minder auto's, de mensen reden minder snel men gebruikte geen drugs Hoe kun je nu rustig rijden als je steeds op je kilometerteller moet kijken of je niet 1 KM te hard rijd? Volgens mij is het de stress die de mensen nu hebben erger voor hun levensduur dan de rest. Maar je kunt een keuze maken: De zin "is niet goed voor je gezondheid kun je rustig schrappen. Wat eerst ka nkerverwekkend was is het opeens jaren later niet mee of omgekeerd. (aspartame bijvoorbeeld.) Maar je kunt wel kiezen om bv zo min mogelijk vlees te eten vanwege de vreselijkle manier waarop de dieren worden gevoed of afgemaakt. Geen eirenen eten van kippen die in hokken op elkaar geperst leven etc. En wat verder niemand anders schaadt daar ben je zelf verantwoordelijk voor. De een houdt van een lekker glaasje wijn. De ander niet. Maar om het te laten "omdat het slecht is voor je gezondheid" maakt volgens mij de stress van het niet drinken erger dan het glaasje zelf. Om maar een voorbeeld te noemen. Er bestond eens jaren geleden een uitspraak van geen idee meer wie,"Als je ergens zin in hebt, heeft je lichaam het nodig". En als een product je ziek maakt laat je het vanzelf staan. Maar het Franse ziekenfonds helpt mee aan al die regeltjes want de mensen willen wel leven "zoals ze willen" maar als er iets al is het maar een heel klein beetje vzrkeerd gaat hollen ze naar arts en apotheek , die om hun serieus te laten zijn allerlei onderzoeken voorschrijven, alleen om de meeste mensen gerust te stellen (of bang te maken.) Een arts waarmee ik werkte zei een keer; "ik maak het altijd erger dan het is want als het erg is ben ik een goede dokter en als het meevalt zijn ze opgelucht en wordt het me vergeven" Maar in alle gevallen betaalt het ziekenfonds zich blauw. Als je griep hebt en je neemt medicijnen ben je in 7 dagen genezen, als je niets neemt en de natuur je laat genezen duurt het een week. En heel veel middelen die in de natuur bijna naast je huis staan hebben geen bijwerkingen. En koorts, als het niet erger wordt dan over de 40° kun je beter niet bestrijden; Koorts is geen ziekte,maar helpt om te genezen.

Dus mijn persoonlijke opvatting is: als je er niemand kwaad of pijn mee doet luister dan naar je inwendige stemmetje en probeer zo min mogelijk stress te hebben. Zeg altijd: " Wat is het ergste dat me in deze situatie kan gebeuren???" Je zult zien dat het uiteindelijk best meevalt.

Reactie van Christoffel op 5 Januari 2020 op 12.03: Helemaal eens met Brittany!

Reactie van Jan Denissen op 5 Januari 2020 op 12.19: Dank jullie wel voor de vele mooie reacties. Ik lees ze graag en krijg daardoor vele emoties. Heel vaak worden woorden als "moeten", "niet mogen" of "ik trek me er niets van aan" etc gebruikt. De sterkste uitspraak is " je moet gelukkig zijn". Laat me niet lachen. Er is maar een "moeten" lijkt me n.l. dat we de baas moeten zijn over onze eigen emoties. De stoïcijnen probeerden dat al, voor de jaartelling, te onderrichten. Het gaat toch om de mens in zijn omgeving en hoe die mens dat waarneemt en interpreteert. Laten we ons richten en vooral bezig zijn met het ontwikkelen van de juiste karakter eigenschappen. Wat er gebeurd is niet slecht of goed, het is neutraal. Zie het gebeuren ( ziekte, explosies, politiek, technische ontwikkelingen etc) als een kans ( te veranderen) als iets positiefs. Wees wijs en richt je op de dingen waar je invloed op hebt n.l. je eigen emoties. Ik zoek in deze tijden steun, verlichting en een weg naar buiten. Deze weg naar buiten loopt altijd naar of via binnen in mezelf. Ik zoek kracht, standvastigheid en overtuiging in mezelf dat ik goed ben en in de overtuiging dat de meeste mensen deugen. Voor iedereen een goede ontwikkeling in 2020. Met vriendelijke groet.

Reactie van Natascha Terpstra op 5 Januari 2020 op 12.45: Ik hou ook niet zo van het belerende vingertje van wat allemaal wel of niet mag en op zich snap ik het verhaal ook wel. Maar ik herinner me de jaren 70 ook nog wel. Als kind dan met flinke astma. Ook ik ken die feestjes en die volle asbakken. De woonkamer blauw van de rook. En ik regelmatig zittend slapen in bed omdat ik het te benauwd had om te liggen. De huisarts moest geregeld langskomen om me injecties te geven om weer een beetje te kunnen ademhalen. Oh wat waren die pijnlijk. Een jarenlange angst voor injecties aan overgehouden. En mijn ouders maar doorroken. Ik piepend op de bank en mijn moeder met een peuk naast me. Niemand die daar gek van op keek. Moest allemaal gewoon kunnen. Nu heeft mijn moeder stevige copd van dat roken overgehouden en ze zal daar waarschijnlijk ook wel aan sterven. Ik ben blij dat het inmiddels echt not done is om in de buurt van kinderen te roken. Iedereen moet zelf weten of hij of zij rookt. Ik leef ook echt niet altijd even gezond.Van mij hoeft niemand te stoppen met roken. Ik heb in de familie en vriendenkring genoeg mensen die roken en dat is hun goed recht. Zal ik ook nooit wat van zeggen. Maar bij mij in huis wordt er niet gerookt en ik laat mijn kind ook niet in een ruimte waar gerookt wordt. Wat dat betreft vind ik het nu veel beter dan in de jaren 70.

Reactie van Joan Leest op 5 Januari 2020 op 13.22: Een stelling die ik maar niet aan een alcolist zou zeggen Brittanny, je lichaam lost het zelf wel op of weigert het !

Overigens hadden mijn groot ouders best wel stres gehad in hun leven , twee wereld oorlogen en de tijd er tussen , je gezin in leven houden met werkeloosheid en uitkijken voor elke onbekende is niet niks , toch zijn ze 76 en 85 geworden alleen zeiden ze toen dat het leven op was .
Bij mijn vader werd wel longkanker met uitzaaiingen naar de lever geconstateerd, alleen werd er toen gezegd dat behandelen weinig kans gaf , na drie maanden was hij dood.
Mijn moeder is jaren later wel behandeld en geopereerd met alle nare gevolgen van niet meer naar je eigen huis kunnen en eigenlijk niets meer kunnen , behalve doorroken tot op haar sterfbed.
Ik denk dat de gehele gezondheid zorg dusdanig is ontwikkeld dat het verlengen van leven alleen maar duurder wordt en de Nederlandse politiek is daar ook achter met zowel van links als rechts voorzichtige opmerkingen in de media .
Proost op het nieuwe jaar , decennium waar wel weer heel wat zal veranderen zoals gelijk al een heftige voor veel Fransen : ´défi de janvier ´

Reactie van Hans van den Bos op 5 Januari 2020 op 13.59: Beste allemaal

Ik vind het erg leuk al jullie reacties hier te lezen. Natuurlijk is mijn verhaal gechargeerd. Niemand die goed bij zijn hoofd is zal nu nog het roken promoten, of goedkeuren dat men met zes glazen bier achter het stuur kruipt. Daar gaat het mij ook niet in de eerste plaats om.

Ik probeerde duidelijk te maken dat geboden en verboden, als dan niet in wetten verpakt, nu op allerlei manieren tot ons komen. Aan de ene kant de overheid die ons probeert op het "goede" pad te brengen en/of te houden. Aan de andere kant allerlei pressiegroepen, belangengroepen, goede doelen, politieke partijen, enzovoorts die ons bestoken met hun ideeën over hoe wij zouden moeten leven en wat wij met ons geld zouden moeten doen..
En aan veel van die boodschappen kun je niet ontkomen. Vroeger hadden wij de krant en de radio, en bij ons thuis de Katholieke illustratie. Wij kregen thuis pas in 1964 TV.
Nu is er naast die media, het www gekomen, met de sociale media, de smartphone met allerlei apps. Als ik alleen al het aantal Franse berichten zie dat dagelijks mijn email postvak binnenstroomt en die gaan over voeding en gezondheid, al dan niet "quasi" wetenschappelijk onderbouwd zoals Tribunal du web, Planet.fr, M6 meteo, dan schrik ik er van.

En als deze organisaties, of het nu pressiegroepen, politieke partijen, of goede doelen zijn, hun boodschap brengen in de reclame vensters, dan kun je er niet omheen! Je wilt naar het nieuws kijken en plots staat Wakker dier voor je neus, dat je met opgeheven vingertje aanmaant om toch vooral geen plofkip van Albert Hein te kopen. Of er is een goed doel dat een uitgemergeld jongetje laat zien, ten einde ons aan te sporen om te geven en er ons op te wijzen dat wij eigenlijk onmensen zijn als we dat niet doen.

Verdorie, ik bepaal zelf wel wat ik koop of weggeef en ik wil niet steeds met Wakker Dier geconfronteerd worden, of met die honderden goede doelen die me geld uit de zak willen kloppen. Er zijn programma’s voor de politieke partijen, moeten we nu ook al naar hun boodschappen luisteren in de reclameblokken?

We worden van alle kanten bestookt. Doe dit niet of doe dat wel dan ben je een goed mens of je bent goed bezig met je gezondheid. De feestdagen zijn achter de rug, dus nu krijg ik weer een massa vermager goeroes die allen, tegen betaling natuurlijk, mij van mijn overgewicht af willen helpen.

Het zou dolkomisch zijn, als het ook niet diep triest was. Want overvloed schaadt, en dus schieten die goede doelen hun doel voorbij met hun overvloed aan bedelboodschappen.

Hoewel ik best open sta voor een goed wetenschappelijk artikel over gezondheid , over dierenleed, en ontwikkelingshulp, heb ik een gezonde afkeer van al die mij ongevraagd toegezonden ge- en verboden.

Reactie van Bertels op 5 Januari 2020 op 14.28: @Hans v.d. Bos : het leuke van al die technische apparaten is dat er een uit/aan knop op zit . Bespaart mij heel veel ergernis -:).

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.