Je zou er haast depressief van worden!

Als je je realiseert wat er tegenwoordig allemaal niet mag, dan zou je er depressief van worden. Ik niet, want ik trek me er niet zo veel van aan.

Herinneren jullie het nog, de verjaardagen uit de zestiger en zeventiger jaren?
Die begonnen om een uur of half acht in de avond. Van te voren werden er tafels naast elkaar gezet, keurig afgedekt met een kleedje. De oude stoelen werden van de zolder gehaald of geleend bij de buren, want die waren ook uitgenodigd. Op de tafels werden bekers met sigaretten, met of zonder filter klaargezet, een doos met bolknak sigaren en een doos met cigarillo’s. Ook werden er her en der pakjes zware shag met de bekende Rizla vloeitjes klaargelegd en de nodige asbakken. Op elke tafel prijkte er een tafelaansteker; het favoriete cadeau voor de heer des huizes in die tijd. Ook de eerste hapjes werden vast klaargezet. Schaaltjes met zoute pinda’s, chips, blokjes oude kaas en droge worst en natuurlijk de schalen met asperges gewikkeld in gekookte ham.

Het feest begon met koffie en gebak en daarna werd onder luid gejuich de drank te voorschijn gehaald. Opa zat in een gemakkelijke stoel te genieten van een bolknak en een borrel. De oudere dames dronken citroenjenever met een lepeltje suiker, of lepelden een advocaatje. Ook de Coeman bessenjenever aangelengd met 7UP was erg in trek. De jonge dames dronken sherry (de bekende grote flessen Amontillado) Vermout of een donkerbruin biertje. De jonge mannen zaten vrijwel altijd aan het bier, een enkeling aan een glas plintenbruin (vieux). Er werd, door jong en oud, stevig doorgedronken. Er kwam nog een ronde met bitterballen en kroketten. Daarna stapten de ouderen tegen half twaalf, na een bakje koffie, in de auto. Alcohol controles kende men toen nog niet, net zo min als maximum snelheden (behalve binnen de bebouwde kom). Dan begon het feest pas echt. De platencollectie werd tevoorschijn gehaald en de versterker op maximaal gezet. De buren zaten er toch bij en hadden er geen last van. De Beatles, de Stones, Creedence Clearwater Revival vulden de ruimte met hun muziek. Er werd uit volle borst meegezongen. Tegen een uur of twee stapten de laatsten in de auto naar huis.
Ja toen mocht dat allemaal nog.

En nu? Roken mag niet meer. Ik ben zelf op 6 december 1977 gestopt. En er klinkt de vraag; “ Wie is er BOB?” Alcohol in het verkeer kan echt net meer, en terecht. Alcohol verkort je leven. Zoutjes zijn ook slecht voor je nieren en de bloeddruk. Volvette kaas mag ook niet meer. Nee je hebt nu die magere kaas die naar plastic smaakt. Worst is ook al uit den boze. Het verkort je leven! Auto rijden is slecht voor het milieu. Als je rood vlees eet verkort het je leven met zoveel jaar. Ook alcohol moet je niet meer drinken want je krijgt er kanker van. Kipfilets zijn kiloknallers en dat mag niet van Wakker Dier. Zoetigheid verkort je leven met diabetes. En vooral geen dierlijke vetten eten. Ook niet meer barbecueën want verbrand vlees en groente verwekt kanker.

En dan zijn er die moraalridders die op je in preken. Je kunt het geloven of niet, maar ik luister op zondagmorgen naar Vroege Vogels op Radio 1. Vooral om de muziek, maar soms wordt er ook best iets leerzaams en interessants gezegd. Om de FENO lijn kan ik echt lachen. “Ik heb vanochtend in onze tuin een gekreukeld vlindertje gezien, dat was zo enig. Ik werd er helemaal gelukkig van”. Ach als mensen er plezier in hebben van mij mag het, maar het heeft wel een hoog geitenwollensokken gehalte. En dan heb je columnisten, soms grappig, soms echte moraalridders. Afgelopen zondag was het weer de beurt aan Dolf Jansen. Nee, zo zei hij, ik ben niet tegen vlees eten. Maar we moeten het beperken tot de feestdagen. Ik heb de schurft aan dit soort mensen die mij vertellen hoe ik moet leven. Nu voelde ik me dit keer niet aangesproken, want voor mij is elke nieuwe dag een feestdag. Pech voor hem!

Ehh, wat moet ik dan eten en drinken? Gadver, ik maak zelf wel uit wat ik eet en drink. Laatst zei er iemand tegen mij dat iedereen in zijn familie erg oud werd. Ze dronken en rookten niet en aten vrijwel geen vlees. Zijn moeder was 95 geworden. Hij vergat er echter bij te vertellen dat zij tien jaar van haar leven in een zorginstelling verbleef vanwege dementie. En een op de drie mensen krijgt dementie. Fijn langer leven?

En dan bewegen. Ik loop de marathon zegt er een. Maar de Volkskrant Wetenschap schreef dit keer. Heel veel sporten verkort juist je leven. Het grootste effect wordt bereikt door te gaan bewegen. Hoeveel is niet echt zo belangrijk.

Moeten we nu wel zo bezig zijn met dat nog ouder worden? Is een gelukkig leven niet veel belangrijker dan een lang leven. Ik ben nu bijna 73, en ik heb van elke dag genoten. Ook van de fouten die ik heb gemaakt. Zo wil ik ook de rest van mijn leven met vreugde, liefde en geluk vullen. Genieten van elke dag die mij gegeven is. Ja en ik blijf genieten van een stukje vlees, van een glas wijn of een biertje. Meestal met mate, maar ik zak zo af en toe nog wel eens door met een paar goede vrienden. Wat een plezier hebben we dan.

Bij de marine kregen we elk half jaar een beoordeling. Bij mij stond er steevast;” Heeft een gematigde levenswijze”. Daar kan ik nog steeds om glimlachen. Nee je hoeft je niet elke dag te bedrinken, of een kilo vlees te eten.

Ik heb maar één motto! Mens durf te leven!

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200104, Kunst en Cultuur

Overleden Reactie van Susan op 4 Januari 2020 op 19.32: Hans helemaal mee eens

en Ramses ook

https://www.youtube.com/watch?v=Ynkxh80UlEI

Reactie van Krelis (06) op 4 Januari 2020 op 19.36: @Heer van den Bos. Ik kan het bij lange na niet zo mooi verwoorden als u hierboven deed, maar als ik dat wel gekund had, had ik dit zelf geschreven kunnen hebben. Volledig, zeer volledig, met u eens. Ik ben inmiddels bijna 79 jaar, maar baal ook regelmatig over dat gezeur van wat we allemaal niet meer mogen en nog erger wat we allemaal moeten.

Reactie van Joan Leest op 4 Januari 2020 op 19.36: Geniet van het leven , Hans , het duurt maar even !

Vlees eten is normaal gesproken niets mis mee , als je het bij de plaatselijke slager haalt .
Bij de supermarkt is het goed opletten .

Reactie van Hans van den Bos op 4 Januari 2020 op 19.56: Vlees van een supermarkt hoeft heus niet slecht te zijn. Maar denk nu niet dat je voor € 5/kg een echte biefstuk op tafel krijgt. Alles heeft een prijs.

Maar, om heel eerlijk te zijn, zit ik niet echt te wachten op biefstuk. Ik vind slowfood het lekkerst en stoofvlees is niet eens duur. Een BOEUF BOURGUIGNON of Boeuf Provençale is heerlijk. Ook een Blanquette de veau is heerlijk. Maar vergeet ook de gewone Nederlandse hachee niet.
Daarnaast kan ik ook genieten van stamppot, of een keer pannenkoeken (maar dan wel met spek).

Wij eten drie keer in de week vis (zalm, forel, makreel, haring, kabeljauw), twee keer in de week gevogelte(kip, kalkoen, eend), een keer in de week rund of varken en een keer ei. dat is geen verplicht format, maar daar komen we gemiddeld op uit.

Reactie van La Colline op 4 Januari 2020 op 20.48: Coebergh Hans, geen Coeman

Reactie van wilsam op 4 Januari 2020 op 21.10: Ik kan me de jaren 70 ook nog wel herinneren. Rond de volle asbakken en lege flessen riepen we met zijn allen dat er niks meer mocht in Nederland. Maximumsnelheid, bromfietshelm, autogordel en blaaspijpje waren toen de boosdoeners. Gelukkig mocht roken, drinken en vlees eten nog wel. En over asbest, DDT en UV-straling deden we ook niet zo moeilijk.

Reactie van El Burro Català op 4 Januari 2020 op 23.26: HaHa Hans, jij bent met dit schrijven de echte: "Oké Boomer".

Reactie van Ocky op 5 Januari 2020 op 1.10: Hallo Hans. Ook ik ben van die tijd, bouwjaar 1948
Heel herkenbaar wat je schrijft.
Het lied Mens durf te leven van Dirk Witte heb ik als kind zo vaak gehoord op een oude opwind grammofoon met zo’n grote hoorn bovenop ( de tekst kon ik mee zingen maar begrijpen pas vele jaren later) wij woonde in de zomer in ons huisje op de volkstuin en daar was geen Electra de grammofoon was het enige wat muziek kon voort brengen, transistor radio’s waren er nog niet laat staan op batterijen, en het aantal platen was wel beperkt en er sneuvelde er ook wel eens eentje, zeker als je er per ongeluk op ging zitten, een mooie tuin en grote zandbak/schommel en veel vrijheid hadden we daar, tuinieren werd spelende wijs bijgebracht evenals de namen van de planten. Tot op de dag van vandaag heb ik er plezier van. Dat wij daar geen Electra hadden, ach een olielamp ging ook, het stonk soms en dat ademde je in, maar dat hoorde erbij. Als wij s’avonds in bed een mug hoorde kwam mijn moeder met de flitspuit en spoot dan eventjes met dat ding, dat je dat gif dan ook in ademde daar dacht je niet over na, nu is dat gif al 10-tallen jaren verboden evenals de DDT, wie kent dat nog zo’n rond blikje waar je in kneep, maar die mug was wel dood en die hoorde wij niet meer en konden slapen.
Zo wisselde wij als kind van 6,7 jaar in de zomer van school, van de een op andere dag ging je naar een die andere school (Sloterdijk school) voor 3 a 4 maanden, niks gebracht worden zelf lopend ernaartoe, kwam de herfst, dan ging ik weer naar mijn eigen school geen enkel probleem.
Kom daar nu eens om, niet voor te stellen dat dat gewoon mogelijk was.
Wij woonde in de zomer op de volkstuin, omdat wij in Amsterdam aan een gracht woonde waar ook nog boten door heen voeren en geen van de 3 kinderen kon zwemmen en ik weet nog wel dat wij vaak over die hardstenen rand aan de waterkant rende. Mijn moeder moet doodsangsten hebben uitgestaan als ze ons zag.
Veel later heb ik het lied van “Mens durf te leven” echt begrepen
En onbewust altijd wel naar geleefd.
Nu, is er dat opgeheven vingertje steeds, en die indoctrinatie op radio en tv en ons veel meer geboden en verboden wordt, is het eerder…Mens durf tussen de regeltjes door TE LEVEN……

Overleden Reactie van Theodora Besse op 5 Januari 2020 op 7.54: Jaja, die goeie ouwe tijd! Wat was het toen toch gezellig, toen alles nog gewoon mocht. En je je niet afvroeg waarom je tante of je oom zo vroeg overleed, nadat ze jaren aan een zuurstoffles hadden gezeten. En toch maar doorroken, want dat was zo gezellig. Dat ze simpelweg verslaafd (gemaakt) waren, daar stond je niet bij stil.

En lekker vlees eten, want dat is luxe. Zonder erbij na te hoeven denken hoe die arme beesten geen leven hebben en dan uiteindelijk wreed worden afgemaakt. Vooral nu het allemaal halal gaat, want dat is economischer.

Inderdaad hadden we toen geen internet en we wisten niets van de slechte invloed op onze gezondheid van suiker, zout en dierlijke vetten, van alcohol en roken. O wat was dat lekker, in zalige onwetendheid te verkeren en maar raak te leven.

Helaas, dames en heren, we leven in het informatietijdperk, met internet en televisie en iedereen weet alles. Onze weethonger kent geen grenzen. Depressief? Ik ben dolgelukkig dat ik alles kan opzoeken, zodra ik ergens een pijntje voel. Ik ben dolgelukkig dat ik weet hoe slecht roken, bladblazers, suiker, zout, vlees, open haarden, auto's en noem maar op zijn.

Weerhoudt dat ons ervan te leven zoals wij dat willen? Niet in het minst. Zouden we minder willen weten? Terug naar de tijd dat alles nog zo lekker onwetend "gezellig" was en je alles kon doen wat je zinde, zolang je tijd van leven had? Geen internet, geen tv, geen zonnepanelen, lekker "gezellig" doorroken en nog een blok hout op de open haard gooien zonder te weten hoe slecht het is voor de gezondheid binnens- en buitenshuis en hoe oneconomisch het is.

Pure dommigheid.