Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
'Je maakt wat mee als hotelier' is de titel van mijn nieuwe boek. Leden die zelf een hotel of Chambre d'Hote in Frankrijk hebben zullen zich er waarschijnlijk in herkennen. Geestige verhalen over ervaringen met bouwvakkers, leveranciers, dorpelingen en vooral hotelgasten
"Schoenmaker heeft een scherp oog voor menselijk gedrag. Dat leidt tot even geestige als rake schetsen van het leven als Frans hotelier. De auteur spaart ook zichzelf niet, wat het boek extra plezierig leesbaar maakt. Een aanrader voor elke Francofiel."
Onno Aerden, auteur ‘Altijd buiten eten!’
***
“Schoenmaker die zich niet bij zijn leest heeft gehouden.
Leest heerlijk weg. Zeer vermakelijk en goed geschreven.”Harold Hamersma, schrijver en columnist NRC
Te bestellen op www.peterschoenmaker.nl en te verzenden naar uw adres in Nederlandf of Frankrijk
Weergaven: 2538
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Het is heel simpel Peter, Links bovenaan de hoofdpagina staat "Geef hier uw bericht op" Klik erop, Je krigt een nieuwe pagina en dan scroll je naar beneden en dan staat het er nog een keer. Let op voor reclame moet je betalen. Lees dat even goed voordat je geconfronteerd word met onnodige kosten.
Je maakt een titel en bij het tweede icoontje, kan je een foto toevoegen. De rest wijst zich van zelf, succes Groet Hans
Dank je Hans. Dus net als met dit bericht. Ik dacht dat er misschien een aparte plek was om verhalen te uploaden
Ach je doet me een plezier om mij te volgen op mijn weblog:
http://ohfrancemonamour.wordpress.com/
Alvast bedankt, ;-)
Ik ben ook benieuwd naar je verhalen, Peter, net als naar het boek van Onno Aerden. Maar ik ben evenals Igor bij voorbaat best kritisch, omdat ook ik denk dat de koe nu wel gemolken is.
En ik was benieuwd waarom uitgeverij Aspekt de marketing van je boek helemaal aan jouzelf overlaat (en aan Onno Aerden - jij schrijft vast ook een leuk stukje over zijn boek ;-) ) ? Want op hun site is het boek niet terug te vinden of te bestellen, en jijzelf ontbreekt ook in het lijstje van auteurs. Gewoon interesse hoor, omdat ik ook een beetje in de boekenhoek zit.
zoals ik zeg op www.peterschoenmaker.nl komt het pas in oktober uit, Leuntje
Dan gaan ook 50 exemplaren naar de recensenten van klanten en bladen
Ik doe alleen wat voorwerk
Het staat nu in hun catalogus (pagina 40) die net naar de boekhandel is gestuurd en ze staan deze week en volgende week op de vakbeurzen in Houten en Hoevelaken. Geduld!
Gisteren keken ruim 1400 leden naaer de aankodiging van mijn boek, maar velen wilden eerst een voorproefje, voor ze het wilden bestellen. Nou dat kan
Een rustige oude dag
Het had niet veel gescheeld of we hadden nooit een huis in Frankrijk gekocht. Want naast alle zonnige verhalen hoor je ook wel eens andere geluiden.
Een paar jaar geleden waren we op golfvakantie in de Perche in een leuk hotel met een fantastisch restaurant. Op een avond wilden we toch wel eens ergens anders eten. Na 18 holes hadden we wel trek en gingen vrij vroeg naar het restaurant dat onze hotelier had aanbevolen. Een half uur lang waren we de enigen, tot er een gezelschap binnenkwam. Dat Nederlands bleek te spreken. Altijd pijnlijk. Wij schakelden over in het Engels om familiair contact te vermijden, maar konden natuurlijk wel alles verstaan. Het bleken 4 gepensioneerde echtparen te zijn die
in die buurt een huis hadden gekocht. En ze waren het er over eens: dat was een f-a-n-t-a-s-t-i-s-c-h-e beslissing geweest. De beste die ze ooit genomen hadden. Wat een land. Wat een rust. Wat een ruimte.
Na de soep kwamen er wat meer kritische geluiden. Je miste natuurlijk wel drop. De rookworst. Nieuwe haring. Hollandse gezelligheid. Bingomiddagen. Bruin brood met kaas. Blokker, de Hema en Kruidvat. Maar verder ging alles prima en ze vermaakten zich opperbest in Frankrijk.
Daarna werd het een tijdje rustig. De wijn vloeide rijkelijk (pas later is de gendarmerie actief met alcoholcontroles begonnen) en toen kwam de koffie. Met cognac. En nog een cognac. En alle ellende.
Want ze bleken ook allemaal kinderen te hebben. Vader 1 had al een paar keer een tonnetje overgemaakt naar zijn zoon die niet zo’n succesvolle ondernemer bleek te zijn. Hij wou wel, maar het lukte niet. En nu zijn 4e zaak ook failliet was ging de geldkraan dicht. Je kon niet bezig blijven, toch? Vader 2 had de aandelen van het familiebedrijf overgedragen aan de kinderen en zou uit de toekomstige winsten betaald worden. Alleen, die bleven nu al 4 jaar uit en hij begon zich toch wel zorgen te maken. Het was zijn enige pensioenvoorziening .
De kinderen van het 3e echtpaar waren ook een bron van ellende, maar de details weet ik niet meer. De kroon spande echter de zoons van koppel 4. Ook die hadden de zaak van Pa overgenomen. Die was net door oude klanten was gewaarschuwd dat-ie eens moest gaan kijken en hij was dus net terug uit Nederland voor een onaangekondigd bezoek. Daar bleek het kantoor onbemand te zijn. Uit de fabriek kwam geluid, maar niet van vorkheftrucks en stampende machines. Dus Pa de werkplaats en zag daar het personeel zeer gemotiveerd maar onproductief bezig .....met bier drinken. Aan de nieuwe bar die door de zoons was gebouwd en waar ze eigenhandig de tap bedienden.
Hoofdschuddend dronken onze medelanders hun koffie op…het was tijd om terug naar Nederland te gaan om orde op zaken te stellen.
En voor de twijfelaars nog deze
Zullen we Skypen?
Toen we net een huis in Frankrijk hadden gekocht kon je nog geen internet aansluiting krijgen. Sterker nog, we hadden niet eens telefoon. Ik moest mijn PC aansluiten op mijn mobiele telefoon of zo en dan kon ik e-mailen. Traag en voor een godsvermogen. Een paar jaar later, we hadden inmiddels telefoon, kregen we bezoek van de burgemeester. Of we een petitie wilden tekenen om het dorp aan te sluiten op Enternét. France Telecom was daartoe bereid als hij tenminste 200 handtekeningen kon verzamelen.
Dat leek ons een onmogelijke opgave, want we hadden maar 296 inwoners, waarvan er één op sterven lag. De rest bijna, want de gemiddelde leeftijd lag tegen de tachtig. Maar goed, wij wilden wel. Hoe hij het heeft geflikt weet ik niet, maar wij kregen internet.
En konden dus ook Skypen, toen de enige manier om goedkoop of liever gezegd gratis te bellen.
Prima. Voor die tijd.
Maar nu zijn er nog steeds mensen die willen Skypen. Terwijl ik daar een bloedhekel aan heb. Want als je het doet kun je verder niks. Aan de (inmiddels natuurlijk draadloze) telefoon kun je intussen alvast uien snijden voor het eten. Je nagels schoonmaken. Met één oog TV kijken. Je cryptogram afmaken. Of zelfs stiekem even plassen zonder door te trekken als het gesprek uitloopt.
Maar met Skypen kan dat allemaal niet. Erger nog, als je toevallig je glas hebt meegenomen naar de computer vragen ze meteen “Ben je nu al aan de drank?” Of als je je sigaretje hebt meegenomen: “Ik dacht dat je gestopt was?” Waardeloos! Verder moet je steeds geïnteresseerd kijken. Op zich gaat dat nog, maar je ziet ook steeds jezelf. Dus dat je haar gek zit. Dat je wallen hebt. Dat je je niet goed hebt geschoren. Dat je eigenlijk een raar lachje hebt. Kortom, slecht voor je ego.
Of je ergert je aan degene die belt, die bijvoorbeeld met jou praat maar met haar rug naar je toe omdat ze met haar kind bezig is. Mag van mij (zie boven), maar bel dan gewoon.
Ook krijg je e-mails dat ze je hebben geskyped, maar je neemt nooit op. Ja zeg, ik heb hier wel wat anders te doen dan achter de computer zitten. Of een sms met de vraag of je zin hebt even te Skypen. Jammer, maar mijn mobiel ligt altijd in de auto, voor noodgevallen. Zo’n ding heeft een normale gepensioneerde niet nodig.
Langs deze, mij onsympathieke weg, wil ik een ieder oproepen dat je niet hoeft te Skypen om goedkoop naar Frankrijk te bellen. De Ziggo’s en UPS-en van deze wereld hebben tegenwoordig mooie pakketten. Voor een tientje extra per maand kun je o-n-b-e-p-e-r-k-t bellen. Ook naar het buitenland.
Skype gebruik je als je iets wil laten zien. Je nieuwe jurk of je baby poesje. Leuk. Maar verder is het zóóó 2004!
.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr