Jachtseizoen

Het jachtseizoen is weer in volle gang. Als je op zondagmorgen in alle vroegte op pad bent, dan zie je ze regelmatig langs de bosrand staan, mannen in camouflagepakken. Wonderlijk genoeg, dragen ze daar dan weer van die reflecterende gele hesjes op. Dat is tegenwoordig verplicht. In het verleden is het regelmatig voorgekomen, dat ze elkaar voor wild aanzagen en dat moet natuurlijk voorkomen worden. Het verhaal doet ook wel de ronde, dat langdurige vetes tussen twee mensen op deze min of meer "legale" manier beslecht werd. Althans, dat het voor de rechtbank niet te bewijzen was dat er opzet in het spel was.

Langs de wegen zijn bordjes geplaatst, waarop duidelijk wordt aangegeven dat hier gejaagd wordt. Wat je precies met die wetenschap aan moet, is me niet helemaal duidelijk. Het idee, dat elk ogenblik de kogels om je oren kunnen fluiten, of dat er een hert op je motorkap ligt, maakt me dan altijd wat onrustig, temeer, omdat de verzekerings-maatschappijen de schade die veroorzaakt wordt door overstekend wild tijdens het jachtseizoen niet meer schijnen te dekken.

In tegenstelling tot wat in Nederland vaak gedacht wordt, houden de Fransen over het algemeen erg van dieren, en is ook hier de jacht vaak een omstreden onderwerp.

Mijn Franse buurvrouw, die hier maar een paar maanden per jaar woont, weet niet hoe gauw ze weer naar Parijs moet vertrekken, als het jachtseizoen begint en de eerste schoten door het dal klinken.

Bij háár gaat de dierenliefde zelfs zó ver, dat ze de slakken uit haar tuin naar binnen haalt en ze daar blaadjes sla te eten geeft, waarbij ze er nauwkeurig op toe ziet, dat ook de kleine slakjes aan hun trekken komen. Na afloop van de maaltijd brengt ze de beestjes naar een veilig plekje toe, waar niemand op ze kan trappen. Als dát geen dierenliefde is.

Maar goed, om op de jacht terug te komen. Persoonlijk heb ik er niet zo veel moeite mee.

Wij mensen hebben de leefruimte van het wild beperkt, en zijn er voor verantwoordelijk dat het evenwicht in de natuur is verstoord. Dan moeten we ook zo dapper zijn om maatregelen te durven nemen. Wat mij betreft hebben in dit geval eigenlijk alleen vegetariërs recht van spreken. Vleeseters moeten niet zeuren. Wat denk je, dat die koeien en varkens tijdens het transport naar en in het slachthuis te lijden hebben. Dat soort leed wordt het wild dat in de bossen leeft in ieder geval bespaard. Tja, en misschien moeten we het die mannen maar gunnen. Er is ze in de loop van de tijd al zoveel afgenomen. De mogelijkheden om gevolg te geven aan de lokroep van de natuur wordt steeds meer voor ze beperkt. Dus ik zou zeggen lekker laten gaan, al is het alleen al om erger te voorkomen.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20211203, Dieren, Korte Verhalen

Reactie van Anton Noë, beheerder en gastheer op 3 December 2021 op 16.07: Dankjewel Frans voor dit opnieuw meeslepende en lekker leesbare korte verhaal.

Het is inmiddels een hele bundel geworden sinds je eerste verhalen/blogs van 2014 is dit alweer je 27ste bijdrage. Zie hier....

We zijn je daar erkentelijk voor.

PS: je meeste gelezen bericht is "Taalprobleempje" van 9 januari van dit jaar ('21) met tientallen reacties, het werd 3740 keer gelezen.

Reactie van Jako op 3 December 2021 op 16.24: Ik denk niet dat de jacht op zich als probleem gezien wordt. Veel dieren, zoals wild zwijn, zouden anders in aantal blijven toenemen en te veel schade aanrichten.

Een probleem is echter wel dat nogal wat jagers eerst gezellig 'iets drinken' voor de jacht begint. Dan wordt niet meer zo goed gericht, vooral niet laag genoeg als het wild zich hoger bevindt dan de jager zelf, met als gevolg dat een kogel op kilometers afstand een automobiliste treft op de snelweg die vervolgens komt te overlijden.

Dat soort 'ongelukken' komen jaarlijks terug en dat is een probleem.

Reactie van edith janzen op 3 December 2021 op 19.26: Onrustige tijd, als je in je eigen tuin aan het werk wilt, of naar de brievenbus wilt lopen. De jacht mag van mij, als het maar buiten mijn tuin is, ook de verdwaalde kogel. In menig raam zit al een ster, niet door een boze kraai of ekster veroorzaakt, lijkt me. Enfin als iets een nationalistise traditie is, laten fransen het laagje vernis van beschaving, probleemloos verdwijnen.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 4 December 2021 op 8.09: Ik ben niet tegen de jacht. Gelukkig hebben die dieren nog, anders dan hun soortgenoten in benauwde stallen, voordat ze worden doodgeschoten, een fijn leven in de vrije natuur. Alleen van jagers begrijp ik niets. Hoe kun je nou in 's hemelsnaam plezier scheppen in het afknallen van een dier, dat nietsvermoedend loopt te grazen of de bodem omwoelt?

Dan heb je ook nog sportievelingen, die hun honden tegen de heuvels opjagen om de zwijnen naar beneden te jagen, waarna ze, beneden gekomen, een gemakkelijke prooi zijn voor de jager, die aan de andere oever van het beekje staat te wachten. Faucheurs noemen ze dat hier, oftewel maaiers.

Frans heeft ook een blog, waar hij al zijn verhalen publiceert. Toch schrijft hij hier in dit forum zijn verhalen volledig. Hij gebruikt dit forum dus niet als springplank naar zijn eigen blog. Zie:

http://fransfrans-fransnieuws.blogspot.com/

onder Franse verhalen. Hij heeft ook een boekje uitgegeven, getiteld "Brieven uit Frankrijk", bijzonder leuk om te lezen.

Het begint met het verhaal "Frankrijk is een mooi land, maar........

Fransen zijn chauvinistisch, arrogant, vies en onbetrouwbaar. Ze komen nooit hun afspraken na. Het zijn allemaal alcoholisten. Ze zijn een gevaar op de weg, ze hebben altijd haast, terwijl ze in winkels weer alle tijd nemen. Ze blijven maar praten, en het maakt ze helemaal niet uit of de rij wachtenden achter ze alleen maar langer wordt.
Sinds voormalig minister Annemarie Jorritsma, ooit de stelling poneerde, dat Frankrijk een mooi land is, maar dat het jammer is, dat er Fransen wonen is dit vooroordeel zo'n beetje gemeengoed geworden. Als ik vertel, dat ik in Frankrijk woon, wordt me vaak gevraagd, of die Fransen nou echt van die onaangename mensen zijn. Vaak komen in zo'n gesprek de bovengenoemde vooroordelen naar voren. Chauvinistisch als ik inmiddels ben geworden, haast ik me dan om allemaal goede eigenschappen van de Fransen op te sommen. Ook daar klopt natuurlijk niets van, want de waarheid ligt zoals gewoonlijk ergens in het midden."

Zo begint het boekje "Brieven uit Frankrijk". Het is te bestellen bij Frans Brugman voor rond de twee tientjes. Heel plezierig om te lezen en, evenals zijn blog, verlucht met Frans' eigen foto's!

Reactie van marielle op 4 December 2021 op 10.16: een aanrader om te lezen en te beluisteren (wel in het Frans)

https://www.editionsladecouverte.fr/l_animal_et_la_mort-9782348068966

https://www.franceculture.fr/emissions/la-grande-table-idees/charle...

Reactie van Patricia Corts-Farla op 4 December 2021 op 10.51: Wij hebben 14 HA waar wij de laatste jaren regelmatig last hadden van jagers, zelfs binnen een straal van 150 meter rondom het huis, terwijl dit bij wet verboden is. Vooral drijfjacht waar een groep jagers met honden de dieren opjagen en een stel anderen klaar staat om ze af te schieten, onder het genot van veel drank. Walgelijk!!!! 5 jaar geleden was ik net te laat om ons terrein uit de jacht te halen en en heb dus ruim 4 jaar moeten wachten voordat ik een nieuwe aanvraag kon doen bij de president van de regionale jachtvereniging. Vorig jaar juni mee begonnen en gisteren kreeg ik de brief dat de komende 5 jaar ons terrein uit de jacht is gehaald. Ik heb gelukkig een goed contact met de president van de lokale jachtvereniging en ik heb ook aangegeven dat ik dit van plan was. Hij had daar respect voor. Mijn Franse buren hebben nu gevraagd of ik hen kan helpen over 4 jaar voor hen hetzelfde te doen. Helaas kan dit niet eerder. Ik ben in ieder geval erg blij voor de herten, wilde zwijnen, vossen, marters, katten honden en andere dieren die bij ons leven :-)

Reactie van Rudolf op 4 December 2021 op 11.28: Afgezien van het dierenleed is er elk jaar ook sprake van "mensenleed". Zie artikel hieronder uit Centre Presse. Jongeman van 25 jaar vorig jaar doodgeschoten in eigen tuin!

Il y a un an, le jeune homme trouvait la mort à Calvignac (Lot), "pris pour un sanglier".

Le 2 décembre 2020, il y a un an, Morgan Keane, un Aveyronnais vivant dans le Lot était tué par un chasseur, lui aussi aveyronnais alors qu'il était devant son domicile. Le tireur l'ayant "pris pour un sanglier". Ce fait divers, l'année dernière, avait bouleversé l'Aveyron et le Lot et très vite, ses amis se sont structurés, pour créer un collectif, "Un jour un chasseur", qui défend une meilleure cohabitation entre chasseurs et autres usagers de la nature.

Ce samedi, une marche blanche en la mémoire du jeune homme, décédé à l'âge de 25 ans, est organisée au départ la commune de Cajarc (Lot), pour rejoindre Salvagnac-Cajarc (Aveyron), où est enterrée la victime. L’association "Vivre sereinement dans nos campagnes" à l’origine de cette initiative donne rendez-vous à partir de 16 heures place du Faubourg. Selon nos confrères de La Dépêche, des centaines de personnes sont attendues pour ce moment de recueillement et d’émotion.

Reactie van Rudolf op 4 December 2021 op 12.19: Ik begrijp de reactie van Martin niet goed. Of moeten we elk jaar maar leren leven met colleterale jachtdoden?

Reactie van suzywong op 4 December 2021 op 12.43: bedankt voor de tips Marielle

Reactie van Bart Huizinga op 4 December 2021 op 13.36: @Frans heeft op een hele aardige manier dit onderwerp op tafel gelegd. De jacht in Frankrijk en daar wordt nu op gereageerd; positief en negatief.

Ik ben dierenliefhebber in hart en ziel. Daarom woonden wij in NL op het platteland met 6Ha eigen grond en heel veel (huis)dieren om ons heen. Nu 15 jaar in Frankrijk op 11 Ha. Ik ben ook zo’ n gek die zelfs op natte dagen dauwpieren van de weg raapt en ze in de berm gooit.

Hier heb ik mijn jachtakte gehaald, mij aangesloten bij een jagersgroep en door uitnodiging kom je ook kijken in de keuken van andere groepen. Veel groepen jagen alleen ’s ochtends; nemen koffie en een croissant eventueel met een (karige) warmmaker in de koffie. Is nooit veel en kan ook niet, want het zijn van die Arabische koffiekopjes. Na de jacht gezamenlijk eten, waar Fransen alle tijd voor nemen, en doorgaans is het dan afgelopen. Logisch: jagen tot 13.00h doorgaans, daarna minstens 2 uur eten en zwetsen en dan is het al bijna einde middag.

Er gelden strenge regels wat betreft veiligheid. Iedereen krijgt zijn post aangewezen en zijn sector, dus de richting waarin je wel mag schieten en niet mag schieten. Ook is er een “ chef de ligne” die kijkt of alles wel goed gaat. Wie ooit in dienst is geweest….. Voor de rest moet je van oranje-minimale-kleding zijn voorzien. In de praktijk heeft iedereen een oranje jas/vest aan en zelfs meer om te worden herkend.

Laden van de geweren mag pas gebeuren op de post. Ontladen bij verplaatsing enzovoort.

Zo mag je ook niet schieten als je een te bejagen dier niet hebt geïdentificeerd. De ongelukken die gebeuren zijn doorgaans te wijten aan:

-buiten je sector schieten of over en heuvel

-geen voldoende oranje kleding dragen

-niet ontladen van je geweer als je over/onder een hindernis gaat

Als je het protocol niet volgt kunnen er ongelukken gebeuren.

Daarnaast zijn er veel aanvullende regels, zoals het niet mogen schieten binnen 150m van een woning met een hagelgeweer (voor een karabijn is dit 250m hoorde ik laatst). Maar dat heeft te maken met lawaai. Schieten richting een “habitation” is al verboden. In ieder geval hier houdt iedereen zich aan die regels, want wij zitten hier met ons huis op het hoogste punt midden 25km2 jachtterrein, want al onze paarden leven nog en in onze grote ramen zitten nog steeds geen sterren.

Maar ik vlak niet uit dat het ergens heel anders toegaat.

Maar waarom jagen: daar kan ik kort over zijn want op de Veluwe waar ruimte was voor ongeveer 500 wilde zwijnen loopt er nu het 20-voudige rond dankzij “ anti-jagers” en het telkens wederkerende drama “ Oostvaardersplassen” is een nog beter voorbeeld. Dat heb je hier ook; minder jachtterrein wordt beschikbaar gesteld door eigenaars en dus wordt (met name) het regulieren van de populatie wilde zwijnen steeds moeilijker. Zwijnenmoeders krijgen door het opwarmende klimaat veel meer biggetjes en ook veel vaker. Dus meer zwijnen en veel meer leed voor die nakomelingen als zij moeten worden afgeschoten. Schiet je in een klap een potentiele moeder, dan voorkom je heel veel toekomstig dierenleed. Of spreek ik nu tot iedereen in raadsels ??

Het is zelfs zo dat mensen hun jachtgrond aan zichzelf houden, daar 2-3 x zelf op jagen, maar vervolgens wel oogstschade claimen die uiteindelijk wordt betaald uit het fonds van de jaarlijks betaalde hernieuwing jachtvergunning door de jagers.

Jachtrecht: heel ingewikkeld. Er zijn communes waar het recht op jouw grond bestaat. Het kan ook zijn dat je een iets kocht waar een ander jachtrecht op heeft/had. Dat betekent zelfs dat hij/zij jouw grond mag betreden. Ik ga er niet diep op in, maar zeg dat je jouw terrein wilt zien als een “reserve de chasse” waarin het wild zich kan voortplanten en veilig kan leven en waarin niet gejaagd mag worden anders dan op jouw uitnodiging. Dan geef je jouw terrein onder die voorwaarde aan de jagers ter beschikking. Voor hen belangrijk om hun quotum*** te kunnen handhaven en je blijft goede vrienden. (let wel op de kleine lettertjes in het contract). Zo is ons terrein uiteindelijk nog steeds aan mij want ik jaag daar alleen maar op konijnen.

En wat drijfjacht betreft @Patricia: het kan simpelweg niet anders. Destijds op de Veluwe werden drijfjachten verboden door …. Toen mocht er alleen nog maar individueel (zeg maar op voerplaatsen) geschoten worden. Die wilde zwijnen kwamen dus de eerste 14 dagen daar niet meer terug. Varkens staan in de top-10 van de meest intelligente dieren. Wilde zwijnen weten als geen ander hoe om jagers heen te gaan voor ze echt op de loop gaan. En in dat geval moet je wel een “ cordon” van jagers hebben want tijdens een drijfjacht mag je niet binnen het drijfgebied schieten, alleen wanneer die door het cordon gaan en voor een jager binnen zijn sector komen.

En een oud gezegde geldt hier nog steeds: niet elk schot is een eendvogel.

@Rudolf, het is hij/zij die mogelijk de regels niet in acht heeft genomen. Ik kan daar verder niets over zeggen als niet duidelijk is hoe precies dit heeft kunnen gebeuren. Dat zou voor mij (en voor meerderen onder ons) van toegevoegde waarde zijn geweest.