Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

||  SITE EN FRANÇAIS   ||  PLAATS BERICHT  ||  PLAATS ADVERTENTIE   ||

In dialoog gaan in dit forum op een voedende wijze, waarin we van elkaar ervarend leren

Ik hoor op het Franse forum vaak het woord dialoog gebruiken en dat staat voor een manier van in gesprek gaan, die tot verbinding en tot wederzijds begrip leidt door elkaar te begrijpen. Op dit forum worden uiteraard praktische zaken behandeld, maar daar wij allemaal mensen zijn komen daar ook gevoelens aan te pas of we willen of niet, want we zijn gelukkig geen computers, maar mensen. En in mijn opinie zullen computers ook nooit zover ontwikkeld kunnen worden.

Daar ik zelf en ook anderen soms moeite hebben met de wijze waarop boodschappen naar elkaar overgebracht worden met wellicht voorbarige kritiek of verwijten naar anderen wil ik graag een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van een dialoog met elkaar ofwel kennis nemen van een betere manier van communiceren zonder teveel regels.

Ik ga daarvoor uit van respect voor elkaar en de acceptatie dat iedereen zijn eigen denkraam heeft (naar analogie van Olivier B.Bommel en Tom Poes) en dan gaat het niet om een strijd wie gelijk heeft maar de acceptatie dat er meer waarheden zijn zolang het om denkramen gaat, daar die door ieder verschillend geïnterpreteerd kunnen worden afhankelijk van de bril die je opzet.

Ik baseer mij in het toelichten op wat een dialoog inhoudt op het boek van Martin Buber "Ik - Gij" waarvan de titel is nu veranderd in "Ik en Jij" dat werd uitgegeven door Bijleveld en nu is te bestellen bij Bol.com.

Ik werk vaak met de dialoog en ik geef dan ook graag praktische voorbeelden van hoe dat werkt en ik hoop dat jij er iets in kunt herkennen en er iets mee kunt in eigen woorden.

Ik spreek bij dialoog van aktie en reflectie op wat ik zeg, op wat ik voel en op wat ik doe en dat de ander hetzelfde doet. Dat is de ideale situatie waarin ik heb ervaren dat er waardering voor verschil kan ontstaat en respect voor elkaars eigenheid. In de praktijk hebben we nooit de ideale situatie, maar door werkelijk in dialoog te gaan en ook ons zelf te laten zien in hoe iets overkomt, ontstaat verandering zonder inspanning.

"Ik zeg iets" bv. Wat heb jij een mooie trui aan (Aktie) en reflectie van degene die de boodschap ontvangt: "Ik voel mij warm worden door jouw positieve woorden” (reflectie op mijzelf is iets zeggen over wat in mij gebeurd). Ik kan verder ondersteunen door: "Ik meen wat ik zeg" (aktie) en dan het antwoordt: "Ik hoor een warme klank in jouw woorden en dan voel ik mij heerlijk” (reflectie). Iets minder positief kan ook zijn "Ik merk in mezelf dat ik jouw boodschap niet ontvang ofwel ik voel niet dat het gemeend is. De boodschap voelt voor mij niet echt, omdat ik jou erbij zie lachen alsof het een grap is". Of "Ik zie dat je kijkt alsof je meent wat jij zegt, maar ik wantrouw dat omdat ik de laatste tijd een paar negatieve ervaringen heb gehad met mensen die zoet doen en achter mijn rug om andere dingen zeggen. Ik durf niet zomaar te vertrouwen" "Dat heeft dus niet met jou te maken, maar met mijn angst belazerd te worden:" Als ik mijn hart open stel voor deze woorden dan zou ik kunnen zeggen: "Goh wat erg dat dit jou is gebeurd, ik voel mij geraakt door je openhartigheid en ik begrijp het wantrouwen van jou".

Dan wil ik iets dieper ingaan op reflecteren op jezelf, want dat houd in dat je gewaarzijn ontwikkeld over wat in jou gebeurt bij bepaalde woorden die gebruikt worden door een ander. Dat vraagt gewoonlijk training om dat gewaarzijn te ontwikkelen, want we kennen onze eigen blinde vlekken vaak niet. We krijgen enkel een (vaag) onprettig gevoel en kunnen dat dan wel of niet plaatsen of benoemen de ander automatisch als negatief (afweerreactie) ofwel als jij je onprettig voelt leg je dat zonder zelfonderzoek in de buitenwereld.

Op forums zie je meestal dat mensen enkel op elkaar reageren zoals een tennisbal van de een naar de ander stuitert. Dat wil zeggen dat de boodschap tot de voordeur komt en niet verder.

Daarnaast is er het gevaar voor inkleuring bij het waarnemen. Als iemand bedrukt kijkt kun je concluderen dat iemand niet lekker in zijn vel zit of je kunt de indruk benoemen die jij hebt op basis van hoe jij waarneemt (wellicht voel jij jezelf bedrukt?) of wat jij voelt als iemand zo kijkt en dat hoeft niet waar te zijn, want voor hetzelfde denkt hij ontzettend over een moeilijk vraagstuk.

Nu over een wijze wat ik vaak tegenkom op het forum wat ik noem elkaar etiketteren zonder reflectie op jezelf: (wellicht zou het zo ook kunnen).

Jok (fictief): "Egotripperij wat jij zegt, want ik weet toch echt wel hoe het zit doordat ik al jarenlang in deze markt werken alles goed bijhoudt".

Jol (fictief): “Ik voel mij niet serieus genomen al jij deze gelijk egotripperij noemt en ik voel mij gelijk in de hoek geschopt alsof mijn informatie zondermeer niet juist is”.

Jok: "Sorry ik wil je niet in de hoek zetten en ik weet dat ik erg eigengereid overkom doordat ik mij verschuil achter mijn deskundigheid. Ik zal het anders zeggen volgens de laatste informatie die ik heb "zie ook Service-Public" op internet zit het bij wet "Zo en zo".

Jol: "Ik ervaar dit antwoord een stuk prettiger en ik geloof dat jij dit weet op deze wijze en daar wil ik niets aan afdoen. Ik probeer echter altijd de marges in de wet te zoeken en nu heb ik dit gevonden onder de jurisprudentie "zie Legifrance.gouv.fr" en dat is een uitzondering op die regel". "Even goede vrienden"

Als er op het forum gereageerd wordt op een wijze die agressief overkomt dan heb ik en ik denk velen met mij de neiging om terug te trekken omdat ik niet in gekissebis betrokken wil worden ofwel als iemand het als erg storend ervaar kan die persoon op dezelfde manier agressief terug doen en kan krijg ik zoiets van wat een gekissebis over wie gelijk heeft. Het kan ook anders. Ik geef een voorbeeld (heb ik 3 dagen over gedaan om een vorm te vinden waar ik me niet verdedig, want dat is mezelf ondermijnen en waarin ik de ander niet aanval want dat lokt weer een agressieve reactie uit):

De situatie is dat ik kritiek krijg doordat iemand mijn woorden tegen mij gebruikt ofwel in zijn eigen straatje interpreteert. Ik voel de neiging tot verdediging (de persoon herinneren aan wat ik eerder toegezegd heb) ofwel de ander vragen waar de agressie vandaag komt (reflectie op wat ik in mij gebeurd is doen alsof de ander een probleem heeft = aanval)

Wat doe ik: Ik benoem heel positief het fijn te vinden dat mijn gevoelsmatige teksten aandachtig door hem gelezen wordt. Dan zeg ik hoe ik mij voel in mijzelf: "Ik voel me tot de orde geroepen door een schoolmeester die met het vingertje heel rationeel zeg: "Doe jij wel wat jij zegt". Piet (fictief) ik ken jou in je rol van familielid. Ik wil je graag tegen komen in wie jij bent en dus nodig ik jou uit iets persoonlijks te delen, zodat ik je kan leren kennen en kan inleven in jou".

Resultaat: een heel vriendelijk antwoord.

Waarom ik het belangrijk vind dat we laten merken hoe iets overkomt als iemand uit zijn dak gaat en blijkbaar zichzelf niet onder controle kan houden? Reality testing laten plaats vinden hoe dit als persoon ervaren wordt zonder meteen normatief op te treden. Op het moment dat iemand kan verwoorden wat de reden tot uit het dak gaan is en dat dan begrepen wordt, dan is het bewustzijnslevel reeds verandert en vindt verandering zonder inspanning plaats.

Ik hoop dat dit stuk een aanzet geeft tot iets meer aandacht voor wat gebeurt zonder voorbarige conclusies te trekken en ideeën geeft om anders te reageren. De vrijheid om te uiten is een groot goed zonder iemand nodeloos te kwetsen of te etiketteren.

N.B. Ik heb ook nog een leuk meer theoretisch stukje van een collega over de dialoog en zal vragen of ik het mag sturen naar geïnteresseerden. Ik beveel het boek van Martin Buber aan. We hebben nodig op dit prachtige Frankrijk forum dat de gesprekken discussies, dialogen voedend werken en dat vraagt soms een stapje terug doen en reflecteren op jezelf en daar verslag van doen, zodat het effect van de woorden duidelijk is zonder een normerend vingertje.

Ik verzoek ieder die dit ter harte gaat en waarde hecht aan gewaar te zijn ofwel ondersteuning zoekt om lid te worden van de groep

Weergaven: 7058

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn. 

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20130111

Reactie van Evert van der Weide op 14 Januari 2013 op 19.00

Ik heb even hiervoor aangegeven dat ik heel blij ben. Ik voel mij overweldigd door de vele reacties en ik ervaar dat als betrokkenheid en ieder van ons drukt zich uit op zijn eigen wijze. Als ik mij verstoort voel op dat moment dan wil dat nog niet zeggen dat er iets verkeerd gebeurd. Ik wil ook geen norm neerleggen hoe we zouden moeten doen. Ik wil alleen gewaar zijn. Ik heb te weinig tijd genomen. Moment ik wordt onderbroken. 

Reactie van Evert van der Weide op 14 Januari 2013 op 19.41

Tom gisteren was ik dankbaar dat we tot luisteren kwamen en voelde de aanzet tot in dialoog gaan afgerond. Ik voelde mij overspoeld daar de reacties achteraf. Ik lees vandaag heel veel reacties en ik heb geen tijd om vrij te maken hierop te antwoorden. Ik ben blij dat alles zo leeft dat er vandaag nog een heleboel zaken benoemd worden. Ik wil daar zorgvuldig antwoordt op geven en niet in een hurry. Ik vind ieders bijdrage waardevol.

Ik heb de bijdrage van Ludique waargenomen en ik weet nog dat ik me aan 1 kant zijn reactie best wel kon inleven. In mij gevoel conflicteerde het op dat moment en heb ik heel snel gereageerd met Dat ik niet het lef zou hebben met een "Gediplomeerde .......... in discussie te gaan. Was van mij een grap. Mijn hart is bij de dialoog dus ik heb spijt van mijn eigen grap.

Ik las ergens in de haast vandaag  dat Ludique zei dat hij het niet kwaad bedoelde. Ik voelde mij daardoor erg geraakt  want deze klank proefde ik ook in zijn reactie en ik heb niet even de rust kunnen nemen te zoeken naar de woorden die passen bij wat ik ervaar en voel. Dus ik voel mij nog steeds dankbaar voor de vele reacties, want dat had ik totaal niet verwacht. Ik zal zoveel mogelijk nog even persoonlijk antwoordt geven. Ik vind het fantastisch. Ik heb de indruk dat de inhoud is overgekomen en ik voel mij ondersteund door de mooie stukken die jij toevoegde. 

Reactie van Evert van der Weide op 14 Januari 2013 op 19.47

Marielle gaande weg eergisteren en gisteren had ik het fijn gevonden als je terug was gekomen. Bovenstaande reactie van 3 uur geleden ervaar ik als betrokken. Vooral als jij mij verzoekt er een eind aan te breien, want dat linkt nu voor mij dat jij er tot het einde bij wilt zijn. Hartelijk dank. Ik werk eraan.

Reactie van Evert van der Weide op 14 Januari 2013 op 19.52

Ileen ik hoor graag wat jij als anayliseren ervaart? Ik vind het wel fijn dat je reageert. Als ik een indruk krijg dan is dat iets tijdelijks in het hier en nu. Ik sta open voor een toelichting. 

Reactie van Evert van der Weide op 14 Januari 2013 op 20.01

Jan ik heb even heel kort gereageerd doordat ik geen tijd had. Ik heb de indruk dat iedereen een indruk heeft kunnen krijgen van luisteren zonder oordelen en iets meedelen over wat ik merk in mezelf ofwel voel. Waar ik blij mee ben is wat gisteren plaats vond en dat heeft mij geraakt. Even een moment van luisteren en dan de grote hoeveelhgeid reacties vandaag ben ik blij mee en dat hoeft niet in mijn straatje te passen, dus ja ik geef geen mening maar een beleving. 

Reactie van Fre@ op 14 Januari 2013 op 20.12

Lijkt me prima nu eerst eens even de reactie van Evert af te wachten, want de vragen en racties naar hem toe zijn zich aan het opstapelen geweest tijdens zijn werk. Ideetje?

Reactie van Fre@ op 14 Januari 2013 op 20.15

Verdorie, komt mijn reactie weer véél te laat. Mag gedelete worden, we gaan rustig verder....

Reactie van Fre@ op 14 Januari 2013 op 20.38

Geen idee of er eventueel nog op mijn bijdrage gereageerd wordt, ik denk zomaar van niet....... maar ook hier kan ik me in vergissen...... En anders gaan bij mij de batterijtjes ook uit en de oogjes dicht, want ik ben wel aan een vroege nacht toe.....

Reactie van Evert van der Weide op 14 Januari 2013 op 20.56

Frea als ik in mijn fijne gevoel verstoord voel is wat gebeurd en ik heb dat uitgedrukt. Ik wil wel gerust stellen dat het niet zo erg was, want daarna ben ik weer naar het fijne gevoel teruggegaan. Ik heb iets te kort door de bocht gereageerd vanmorgen doordat ik de kruisjes waar ik pijn bij voelde wegklikte. Ik heb dus niet de tijd genomen bij het totaal stil te staan. Ik ga geen norm opleggen wat er wel of niet had mogen zijn. Wat er is dat is er. Ik heb mijn excuses aangeboden.

Ik heb geprobeerd het wegklikken te herstellen en het antwoordt van Frans was "niet mogelijk" Zie kopie van de email.

En de toelichting van Tom van 1 uur geleden geeft er iets van weer, hoewel ik op de achtergrond in mijzelf wel waarnam dat het niet zo serieus bedoeld was van de heer Ludique. Nou ja deed even pijn dat alles op een totaal ander niveau overgeschakeld werd.

Dienen te accepteren is een mooi woord voor moeten accepteren en dat werkt niet. Ik voel de pijn of iets anders in mijn lijf en ik geef het aandacht net zo lang zoeken tot ik voel dit is de kern. Ik neem wat ik voel serieus en ik heb het dan niet over accepteren, want op het moment dat ik woorden vind "denken ten dienst van het voelen" dan voel ik doorstromen en dan is het geaccepteerd in het geheel.

Als ik iets niet duidelijk uitdruk hoor ik het graag.

  

Reactie van Fre@ op 14 Januari 2013 op 21.36

Wat je als laatste zegt, voelt voor mij absoluut niet af. het voelt meer als dat het een plekje heeft gevonden in rust, maar dat betekent geenszins dat het in het Geheel in rust is gekomen. Het is dus eerder een tijdelijke situatie.

Werkelijke acceptatie is een staat van Zijn, waarbij geen onrust meer ervaren wordt m.b.t. dat thema, wat emotioneel heeft gevoeld, in welke vorm dan ook. Dta is dus een staat van Zijn, en wat ik van jou begrijp, heb jij het over de weg daar naartoe. Dan ben je daar nog niet......

Voor je eenmaal in die staat van Zijn gekomen bent, heb je niet alleen het gevoelige deel binnen jezelf grondig onderzocht, maar deze ook emotioneel (vaak door herhalend je ermee te verbinden) helemaal verwerkt, en als laatste de persoon - of personen - in diepte kunnen vergeven, inclusief jezelf. Op die weg ervaar je telkens onrustmomenten bij de confrontaties met het pijnlijke, wat opgeslagen is geworden. Maar als het - na al deze stappen genomen te hebben- dán nog steeds rustig en vredig aanvoelt als je met zo'n zelfde item geconfronteerd wordt, pas dán kan je spreken van wezenlijke acceptatie, begrijp je?

Omdat we in het dagelijks leven hier te weinig bij stilstaan, wilde ik dit gewoon nog even helder maken. Het kan elk contact, elke communicatie, elke dialoog helpen in inzicht krijgen in onszelf, waar we mee bezig zijn, wat we eigenlijk diep van binnen willen en welke intenties we hebben. Daarom ga ik altijd door met vragen stellen en kom daarmee tot zeer verrassende en openende leermomenten.....

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlanders.fr

Booka.place - Webstudio 24

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2025   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden