Il suffit d'une dissolution... / Je hoeft maar te ontbinden...

NEDERLANDS ONDERAAN

‘Il suffit d’une dissolution…’ chanté sur l’air de ‘Il suffit de passer le pont…’, charmant poème de Paul Fort mis en musique par Brassens. L’humour comme planche de salut dans un moment crucial pour nous tous, Français et aussi Européens. L’humour pour réveiller les consciences. C’est ce en quoi ‘les Goguettes’ excellent. Ce quatuor tire son nom de ces groupes de joyeux drilles qui bravaient la censure impériale de Napoléon III en se réunissant pour boire et se moquer du pouvoir. Et c’est ce que la ‘Goguette’ moderne fait l’année durant : se moquer, en pastichant des chansons connues, des politiciens-girouettes… et de l’aveuglement de leurs concitoyens. Ce qu’ils chantent aujourd’hui est en fait un cri d’indignation devant la décision suicidaire – et pas seulement pour lui – d’Emmanuel Macron de dissoudre l’Assemblée en prenant le risque énorme d’offrir les rênes de la France au parti de Marine Le Pen. Quelle suffisance et quelle stupidité de sa part… Il doit s’en mordre les doigts, mais c’est nous qui nous retrouvons avec les pots cassés. Écoutez la chansonnette (sachant qu’Eric Ciotti, le président des Républicains (droite) a décidé de s’allier à l’extrême-droite, faisant ainsi exploser son propre parti, et la stabilité du paysage politique. Les partis de gauche se sont unis, mais l’union tiendra-t-elle ?

Les Goguettes – Il suffit d’une dissolution… (avec paroles) : https://www.youtube.com/watch?v=pyTayEvqcW0

Chanson de Brassens : https://www.youtube.com/watch?v=vknHkFL4xMg

Texte de Brassens avec traduction : www.talenvoortalent.nl/ilsuffit.pdf

NL : « Il suffit d'une dissolution... » (je hoeft maar te ontbinden…) gezongen op de melodie van 'Il suffit de passer le pont...', een charmant gedicht van Paul Fort op muziek van Brassens. Humor als reddingslijn op een cruciaal moment voor ons allemaal, Fransen en Europeanen. Humor als wake-up call. Dat is waar 'Les Goguettes' in uitblinken. Het kwartet ontleent zijn naam aan de groepen feestvierders die de keizerlijke censuur van Napoleon III trotseerden door samen te drinken en de draak te steken met de machthebbers. En dat is wat de moderne 'Goguette' het hele jaar door doet: de spot drijven met politici en de blindheid van hun medeburgers door bekende liedjes van nieuwe teksten te voorzien. Wat ze vandaag zingen is in feite een kreet van verontwaardiging over de suïcidale beslissing van Emmanuel Macron - en niet alleen voor zichzelf - om de Assemblee te ontbinden, en zodoende het enorme risico te nemen van de teugels van Frankrijk misschien over te dragen aan de partij van Marine Le Pen. Wat een zelfvoldaanheid en domheid van hem... Hij heeft er vast nu spijt van, maar wij zijn degenen die met de brokken achterblijven. Luister naar het deuntje (met in het achterhoofd dat Eric Ciotti, de voorzitter van de rechtse Republikeinen, heeft besloten zich bij extreemrechts aan te sluiten en daarmee zijn eigen partij en de stabiliteit van het politieke landschap vernietigt heeft. De linkse partijen hebben zich verenigd, maar zal die bond standhouden?

Les Goguettes - Il suffit d'une dissolution... (met liedtekst): https://www.youtube.com/watch?v=pyTayEvqcW0

Brassens lied: https://www.youtube.com/watch?v=vknHkFL

Tekst van Brassens met vertaling : www.talenvoortalent.nl/ilsuffit.pdf

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20240623, Cursussen en Opleidingen

Reactie van Jako op 23 Juni 2024 op 11.50: Aangezien de uitslag van de Europese verkiezingen ruim van tevoren vaststond ga ik er vanuit dat Macron helemaal geen spijt heeft, maar dat dit de uitwerking van een tevoren doordacht plan is.

Wat is het alternatief? De oppositie begon onmiddellijk verkiezingen te eisen. Door dat ook te doen heeft Macron hen de wind uit de zeilen genomen en is er zowel op links als op rechts politieke chaos ontstaan.

Daarnaast zijn er nu geen massale protesten in de straten, dat kan Frankrijk ook helemaal niet gebruiken nu volgende maand de Olympische spelen starten.

Hoe het precies gaat uitpakken weet niemand, ook Macron niet, maar voorlopig is het rustig op straat.

Reactie van Dirk Troost op 23 Juni 2024 op 12.51: hhhmmm ….. de (allergrootste, mogelijkerwijs zelfvernietigende) politieke chaos is in het centrum.

Reactie van Rob van der Meulen op 23 Juni 2024 op 20.33: Ik ben benieuwd hoeveel creativiteit er de komende weken weer te zien valt. Frankrijk is immers het land van de politieke affiches. Een wat somber hoekje in Nevers, december 2018, werd wat kleur gegeven . No worries? Was dat maar waar....

Reactie van Henri Bik op 23 Juni 2024 op 21.04: Het getiuigt mijn inziens van zelfrespect van Macron dat hij verkiezingen uitschrijft. Waarom zou je president van een volk willen zijn als de meerderheid jouw partij niet lust.?

Reactie van Rob van der Meulen op 23 Juni 2024 op 23.25: Henri, je kon wel eens gelijk hebben, tegen de romantische verlokking dat alles weer het veilige oude Frankrijk zal worden is het moeilijk argumenteren, want toen was geluk immers heel gewoon....

Reactie van Dirk Troost op 24 Juni 2024 op 0.29: Henri, je kon wel eens gelijk hebben, maar wel indien je 7(zeven) letters wegstreept in je reactie, als volgt: "Het getuigt mijn inziens van zelfrespect van Macron dat hij verkiezingen uitschrijft. Waarom zou je president van een volk willen zijn als de meerderheid jouw partij niet lust?"
Evenwel m.i. een uiterst bedenkelijke basis om 1) op alternatieven te stemmen bij n.b. transnationale cq. Europese verkiezingen, 2) het parlement te ontbinden, en 3) op extremen te stemmen.

Reactie van Rob van der Meulen op 24 Juni 2024 op 11.34: ....en nog een Franse klassieker 4/ Ne vote plus. prépare la révolte.

Reactie van Rob van der Meulen op 24 Juni 2024 op 14.33: Terug naar die andere klassieker, dat lied van Georges Brassens, nu een live performance die INA in haar bezit bleek te hebben.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.