Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Mijn microentreprise is per 1 januari 2020 opgeheven. Met dank aan Rob van Schijndel die de procedure heeft begeleid. In november vroeg ik een S1-formulier (voorheen E121) aan bij het CAK, dat ik al snel ontving. In het begeleidende schrijven werd aanbevolen om zo spoedig mogelijk met het formulier naar de CPAM te gaan.
Dus togen dochterlief en ik twee dagen later naar de CPAM in Alès. Daar weigerde men echter het formulier aan te nemen, want zolang mijn onderneming nog bestond, kon de CPAM niets voor me doen. Toen ik de volgende dag voor de zekerheid naar een ander CPAM-kantoor ging, vertelde men mij daar precies hetzelfde. Een aardige meneer legde uit dat ik tot 1 januari nog steeds onder de RSI viel. Toen ik Rob in paniek opbelde, stelde hij me gerust. “Alles komt in orde”, zei hij. Voor de zekerheid heb ik toen toch maar een briefje naar het CAK gestuurd, dat het iets langer ging duren. En gevraagd of ze me even schriftelijk konden bevestigen dat ik per 1 januari 2020 verdragsgerechtigd én verzekerd zou zijn. Geen antwoord.
Ondertussen had Rob mij al het door hem ingevulde aanvraagformulier tot opheffing van mijn microentreprise toegestuurd. Na ondertekening moest ik dit opsturen naar de griffie van de rechtbank in Nîmes. Mijn dochter en ik zouden op 2 januari opnieuw naar de CPAM gaan. Al voor de kerst ontving ik alle papieren van de griffie: 4 Kbis formulieren, waarin stond dat mijn microentreprise vanaf 31 december is opgeheven plus een “notification” om dat feit bij allerlei instanties aan te tonen. Allemaal gratis en voor niks!
Maar, eveneens voor de kerst, ontving ik ook bericht van mijn RSI-basisverzekering “Mutuelles du Soleil”, dat er tot 17 februari niets zou veranderen. Tot die datum zou ik gewoon basisverzekerd blijven bij hen en via de RSI. ??? Dus toen ik op 2 januari met m'n dochter opnieuw naar de CPAM ging, gewapend met het S1-formulier en het bewijs van opheffing van de microentreprise door de rechtbank, zag ik het lijk al drijven. En inderdaad, wat ik vreesde gebeurde: de mevrouw stuurde ons opnieuw weg, want ze hadden m'n dossier nog niet ontvangen van de Mutuelles du Soleil en ze kon dus niks voor me doen.
Ik riep dat ze alleen maar dat S1-formulier hoefde in te nemen en dan bericht aan het CAK sturen! Maar ze zei dat als ik per se nu iets wilde regelen, ik naar de Mutuelles du Soleil moest gaan. Toen ben ik volkomen over de rooie gegaan! Mijn dochter legde uit (in strijd met de waarheid) dat als de CPAM het S1-formulier niet in behandeling nam, ik mijn nederlandse pensioen niet zou ontvangen! Toen probeerde de dame alsnog om iemand te bellen die mij te woord kon staan. We werden naar een wachtkamer geloodst en na enige tijd verscheen er een meneer.
Hij luisterde geduldig naar mijn verhaal en al gauw bleek uit alles dat hij, anders dan de aardige receptioniste, van wanten wist. Hij vertelde dat niet per 1 januari 2020 alle RSI klanten automatisch overgaan naar de CPAM, maar dat vanaf 1 januari de dossiers van alle RSI-verzekerden aan de CPAM worden overgedragen. Dat gebeurt per RSI-basisverzekering en dat zijn er nogal wat. Toevallig was mijn basisverzekering Mutuelles du Soleil ook nog het allerlaatste aan de beurt! Ze hadden dus nog lang mijn dossier niet! Maar de vriendelijke man vond het onzin dat ik nu eerst naar de Mutuelles du Soleil zou moeten, terwijl die over zes weken zou worden opgeheven. “Die hebben wel iets anders aan hun hoofd”, zei hij.
Hij nam het S1-formulier in, plus de papieren van de rechtbank en zou voor verdere afhandeling zorg dragen. Pas na 17 februari moet ik met mijn carte vitale naar de apotheek om hem te laten updaten. En ik kan me vanaf die datum, als ik wil, aanmelden bij Ameli voor een Dossier Médical Partagé (DMP), waarvan hij me een folder meegaf. Tot 17 februari ben (of blijf) ik in ieder geval verzekerd, waarschijnlijk (verplicht) via het CAK en anders via de RSI.
Ik kon de man z'n kont wel kussen, maar ik zei netjes: “Je pourrais vous donner une bise”.
Hij grijnsde.
Weergaven: 2149
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
@Theodora ik heb de gewoonte om,wanneer ik in artikelen woorden of gezegdes tegenkom welke mij niet bekend zijn, onmiddellijk op zoek te gaan naar de betekenis en herkomst ervan.
Zo ook bij het lezen van jouw bovenstaand verhaal. Prachtig die uitdrukking "ik zag het lijk al drijven" Nog nooit gehoord, prachtige kreet. Het lezen van jouw zoenpoging aan het eind deed me denken aan het woord "kontelikker". Ook opgezocht.....hoewel er enige overeenkomst lijkt te zijn past dit woord niet in jouw vertelling. Integendeel jij lijkt me absoluut geen slijmbal.
Wat een leergeld betaal je Theodora! En ja, je hebt waarschijnlijk geen slechter moment kunnen kiezen om je bedrijfje op te heffen....feestdagen, reorganisaties, misschien een vakantiekracht als receptioniste..
Maar je hebt je ballen getoond ;-) je dochter zal wel hebben opgekeken ;-)
Idzo, nee ik ben geen slijmbal. Eerder het tegendeel. Maar ik was zó opgelucht dat eindelijk iemand van de CPAM volledig begrip toonde en het S1 wilde aanpakken en in behandeling nemen! Ik was namelijk erg bang om op mijn leeftijd onverzekerd rond te lopen.
Maria, ik doe altijd alles per 31 december of 1 januari. Dat voorkomt gebroken kalenderjaren. Zo was ik met m'n emigratie al in oktober hier gekomen, maar als emigratiedatum had ik overal 31 december/1 januari opgegeven. Van half oktober t/m december was ik hier "met vakantie". Heel handig om alles per 1 januari te regelen.
Toen ik na de eerste mislukte gang naar de CPAM aan Rob voorstelde om dan in vredesnaam nog maar één jaar door te gaan, zei hij: "Ik zou het niet doen. 't Komt allemaal goed." En het heeft wat moeite en zenuwen gekost, maar hij had gelijk: 't is allemaal in orde gekomen.
Nee, mijn dochter heeft bepaald niet opgekeken. Ze kent me. En als ik zwaar over de zeik ga, berg je dan maar. Dat komt echter maar heel zelden voor. Maar toen de dame me naar de Mutuelles du Soleil wilde sturen, knapte er iets.
De CPAM Alès moet je je voorstellen als een grote ontvangsthal met enkele hoge statafeltjes, waar iemand rondloopt die je "opvangt" voor de eerste check. Dan zijn er ook nog verschillende balies met personeel, waar mensen die door zo'n eerste check zijn gekomen heen worden gestuurd.
Ik kwam dus niet door de eerste check en ging toen zó over de rooie dat mijn dochter het nodig vond om dat aan de dame te verklaren met de niet-betaling van m'n pensioen! Een geweldige inval van haar! Daar schrok de dame zo van, dat we een ervaren iemand met beslissingsbevoegdheid te spreken kregen.
De ballen vallen dus wel mee. Gewoon geluk gehad. Maar mijn ervaring lijkt me leerzaam voor anderen, die in de toekomst hun microentreprise willen opzeggen. En voor degenen die nu van de RSI naar de CPAM gaan.
Jan, dankjewel, ik voelde me verschrikkelijk opgelucht na het gesprek met die meneer.
Ik ken Rob van Schijndel ook niet persoonlijk, maar hij is medelid van dit forum (zie zijn persoonlijke pagina). Hij is accountant, makelaar en fiscaal jurist. Zie voor zijn opleiding en loopbaan zijn website FrankrijkEmigratie.nl.
De rekening die ik van hem kreeg viel bovendien heel erg mee!
Nooooit roepen naar een functionair... en Theodora, wat is dat nou, iemands kont willen kussen? Dat is niet echt een uitdrukking, in ieder geval niet voor een dame. Ik houd het dan maar op een gevalletje decorumverlies.
Mooi verhaal in dit verband, Alexander! En stel je gerust: ook ik heb de man z'n kont niet gekust, zelfs de man zelf niet. Ik heb alleen maar gezegd: "Ik zou u wel kunnen zoenen!"
Ook jij moet na al die weerstand, waartegen redelijke argumenten niets uitrichten, dezelfde verontwaardiging en later dezelfde opluchting hebben gevoeld als ik! Het leven als buitenlander valt niet altijd mee.
Helemaal eens met Lodewijk Lievendag.
Kontkussen in Frankrijk komt aan de orde als je met 13-0 roemloos ten onder bent gegaan in een partijtje petanque. Je hebt dan een "Fanny" aan je broek hangen
Wat valt daar nu aan uit te leggen, Max? Doordat ik mijn microentreprise heb opgezegd, ben ik niet meer verzekerd in mijn woonland. Daardoor kom ik weer onder EU-recht te vallen en word ik dus verplicht verdragsgerechtigd oftewel verdragsplichtig. Hoezo tijdelijk? Ik word dit jaar 80. Denk je dat ik ooit nog een onderneming ga starten? Samen met de zorgtoeslag, die ik uit Nederland ga ontvangen, maakt het trouwens financieel maar heel weinig uit met de sociale lasten (CSG en CRDS) die ik tot nu toe in Frankrijk over mijn wereldinkomen moest betalen. Het enige wat ik erg vervelend vind is dat ik weer aan Nederland rekening en verantwoording moet afleggen via Ninbi.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr