Hulp gevraagd - Vragenlijst over cultuurverschillen tussen Nederland en Frankrijk

Cultuurverschillen tussen Nederland en Frankrijk

Om meer inzicht te krijgen in de cultuurverschillen die Nederlanders in Frankrijk ervaren heb ik een korte vragenlijst gemaakt.

Woont u in Frankrijk of verblijft u regelmatig voor langere tijd in Frankrijk? Wilt u dan de vragenlijst invullen? De antwoorden gebruik ik anoniem om een gratis online training te maken die over deze cultuurverschillen gaat. Het doel van deze training is om Nederlanders in Frankrijk te helpen zich thuis te voelen, en daardoor alles uit het leven, wonen en werken in Frankrijk te halen.

Onder alle deelnemers verloot ik het boek 'Vive La France' van Esther van Rijn.

Link naar de vragenlijst: https://forms.gle/PFGBzSTK72PM7t7v9

Alvast heel erg bedankt!

Hartelijke groeten,

Aimée van Hooff

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200124, Kunst en Cultuur

Volgende bijdrage >

Reactie van Anton Noë, beheerder en gastheer op 24 Januari 2020 op 11.42: Dankjewel Aimee voor het (ook) via dit forum uitvoeren van je onderzoek. Ik hoop dat veel leden en vaste bezoekers hieraan zullen deelnemen.

Ik ga er van uit dat je de bevindingen van je onderzoek ook in dit forum zult delen.

Succes!

Met vriendelijke groet,

Anton Noë

(eindverantwoordelijk beheerder Nederlanders.fr)

Reactie van Joan Leest op 24 Januari 2020 op 13.10: Als je een training denkt nodig te hebben als je naar Frankrijk wilt emigreren , kan je beter niet gaan !

Reactie van Rob van der Meulen op 24 Januari 2020 op 13.53: Beste Aimée van Hooff, het streven naar meer inzicht in die cultuurverschillen is uiteraard te prijzen. Of methodologisch gezien de vrij eenvoudige vragenlijst veel meer boven water gaat krijgen dan we al weten waag ik te betwijfelen. Het omsmeden van de resultaten naar een toolbox om hulp te kunnen bieden of als input voor een gericht cursusaanbod is mede daarom een uitdagende stap.

Er is natuurlijk al het een en ander afgeschreven en onderzocht naar die cultuurverschillen. In discussies op fora bijvoorbeeld. Door ondernemers na afloop van ellenlange vergaderingen in Parijs en elders, onderling, openhartig geworden door un dîner bien arrosé. De nodige verhalen rond de integratie van de KLM en Air-France, de niet aflatende stroom aan boeken van Nederlanders die hun persoonlijke ervaringen beschrijven met de klassieker "Boerin in Frankrijk" ooit als aftrap, in een ver verleden, de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog. En ik vermoed dat de ambtenaren van Buitenlandse Zaken in "het klasje" en bij vertrek naar een post elders op de wereld een stevige introductie krijgen in wat hen te wachten staat. Vergeet ik al die journalisten nog en de toevallige vondsten. In dit boekje beschrijft Peter Biddlecomp zijn waarnemingen in de Franstalige Afrikaanse landen en dat zijn er nogal wat. Toen ik het uit had dacht ik: het is tegelijkertijd een vergrootglas op de Franse cultuur in l'Hexagone zelf.

Van een bedrijfspsycholoog bij Philips herinner ik me dat hij op een gegeven moment z'n hele systematische enquête methodiek zo nu en dan maar in de kast zette. En heel ouderwets met pen en papier bij de hand individuele gesprekken ging voeren om echt de vinger aan de pols te krijgen van wat er aan de hand was op de werkvloer. Noem het maar een kwalitatief diepte interview.

Wat willen mensen kwijt in een enquête, in welke mate zijn ze gevoelig voor wat "sociale wenselijkheid" wordt genoemd bij het soort antwoorden dat je krijgt. Alweer een voorbeeld uit de bedrijfspsychologische hoek, een klassieker in de continuing story: bent u tevreden met uw werk. Een onderzoek onder Twentse textiel arbeiders. Bent u tevreden: best wel. Twaalf pagina's verderop de controlevraag: zou u willen dat uw zoon of dochter in de textiel zou gaan werken? Alsjeblieft niet zeg. Gaat een ondervraagde Nederlander die eigenlijk vindt dat hij een verkeerde keuze heeft gemaakt om zich permanent te vestigen in Frankrijk dat ronduit toegeven en rijkelijk illustreren met eigen ervaringen? Eerder zal hij of zij pogen om zaken wat rooskleuriger voor te stellen, kijken in een te heldere spiegel kan soms pijnlijk zijn. Een oud thema, Leon Festinger (1957) over cognitieve dissonantie.

Misschien ben ik wat te scherp, sorry, maar bij welke aankoop dan ook mag ik tegenwoordig bij thuiskomst per mail gaan melden wat ik er van vond, je hoeft maar voorbij een winkel te lopen met je smartphone of je krijgt in de grote steden per kerende post een bericht wanneer je op de een of andere manier in hun bestand staat. Kortom, hier spreekt iemand die last heeft van enquêtemoeheid. Maar nog niet zo vermoeid dat hij het toetsenbord niet meer in beweging weet te brengen.

Reactie van Aimee van Hooff op 24 Januari 2020 op 14.52: Beste Anton, Joan en Rob,

Bedankt voor jullie reacties! Zeker ga ik de uitkomsten hier ook delen.

@rob: bedankt voor je uitgebreide reactie. Het is zeker nodig om scherp te blijven! Je feedback wordt op prijs gesteld.

Hartelijke groeten, Aimée

Reactie van Joan Leest op 24 Januari 2020 op 16.36: @Aimee , ik denk dat je helemaal geen enquette nodig hebt , als je hier een paar uurtjes op de site rondneust kom je van alles tegen waar de Nederlanders zich zoal aan ergeren in LDF .

Suc6 met je onderzoek

Reactie van Peter A. Schrage op 24 Januari 2020 op 17.00: Geert Hofstede en een van zijn opponenten Fons Trompenaars, nu een vooraanstaande goeroe op het terrein van cultuurverschillen, geven interessante onderwerpen voor discussie. Vooral de laatste is een bron van cultuur info ook mbt LDF

Reactie van Herman op 24 Januari 2020 op 17.19: Helemaal eens met Joan Leest.

Reactie van Roos op 24 Januari 2020 op 17.21: Ook met Joan eens :-)

Reactie van Rob van der Meulen op 24 Januari 2020 op 17.30: Nog steeds een aanrader deze inmiddels bijna als klassieker te bestempelen serie tv uitzendingen van Wilfred de Bruijn: Op zoek naar Frankrijk. Met een beetje rondkijken is het m.i. mogelijk om met niet al te veel moeite een aardig huiswerklijstje te maken voor aspirant emigranten: tv, radio interviews, boeken, luchtige persoonlijke ervaringen of taaiere kost van de historicus Henk Wesseling, en artikelen in de geschreven pers.

En waar het informatieverstrekking betreft, een koers uitzetten op soms (cultureel) onbekend terrein, soms een reddingsboei toewerpen, was dat indertijd niet de insteek van Wim Bavelaar bij het publiceren van zijn boek " La Maison" en zijn website "InfoFrankrijk"? De laatste zevende druk verscheen tien jaar geleden.

Dat lijkt veel: er is in de regelgeving wel het een en ander veranderd. Aan de andere kant, kijk eens naar het collectieve verlangen van alle Fransen om zo vroeg mogelijk verlost te worden van de slavernij die arbeid heet, met het pensioen komt de vrijheid, op cultureel vlak is Frankrijk behoorlijk stabiel te noemen. Dus die uitgave uit 2010 kan best nog van pas komen wanneer iemand zich wil oriënteren op hetgeen hem of haar te wachten staat in Frankrijk.

Betekent dit dat alles al gezegd en geschreven is? Nee, uiteraard niet. Wel dat om een mogelijk cursusaanbod inhoud te geven er vele wegen zijn die naar Rome leiden. Alleen zo'n enquête lijkt me wat aan de magere kant.

Reactie van Esmee Beerenschot op 24 Januari 2020 op 20.57: Er zijn maar 5 vragen die betrekking hebben op het wonen in Frankrijk. Ook nog in negatieve vraagstelling. Ik dacht dat het over cultuurverschillen ging. Die kunnen ook heel positief uitvallen! ;) Wij wonen nu 20 jaar permanent in Frankrijk naar alle tevredenheid.