Hoe voeden we de groeiende wereldbevolking

Inde Volkskrant verschijnt een aantal artikelen over de problemen met betrekking tot het voorzien in voedsel van de groeiende wereldbevolking. Tien miljard mensen in 2050. Vooral in Afrika is de bevolkingsgroei explosief, en als de voedselproductie er niet toeneemt, kunnen we ons in Europa voorbereiden op een grote toestroom van emigranten uit Afrika.

https://www.volkskrant.nl/media/hoe-voeden-we-10-miljard-monden-in-...

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20180127, Overheid

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 4 Februari 2018 op 9.16: .
Dag Hans,

Punt 11, geboorte beperking.
Dwang zal hierbij niet helpen, educatie wel.
Over de hele wereld daalt het aantal kinderen dat vrouwen krijgen.
Resultaat de wereld bevolking zal door stijgen tot 11 miljard en dan stabiliseren.

Boudewijn

Reactie van Hans van den Bos op 4 Februari 2018 op 14.07: De uitputting van de bodem is niet zozeer het gevolg van de klassieke landbouw. Ook biologische landbouw put de grond uit. De uitputting ontstaat doordat de verbruikte mineralen, die onmisbaar zijn voor de groei, worden uitgeput. Die mineralen werden vroeger aangevuld door overstromingen, waardoor nieuwe klei werd aangevoerd. Er is een methode om deze uitputting te bestrijden door middel van steenmeel. In de veenkoloniën is een proef met steenmeel uitgevoerd. Ook meer afwisseling in de culturen helpt.

Reactie van Hans van den Bos op 4 Februari 2018 op 14.10: Coöperaties zijn de enige mogelijkheid om de landbouw in Afrika op de been te helpen. Er is er dan ook al een aantal opgezet. Kijk op: https://www.wur.nl/nl/nieuws/Versterking-van-cooperaties-in-ontwikk...

Reactie van wilsam op 5 Februari 2018 op 10.45: Als je googlet op food loss en food waste vind je diverse rapporten. Hier een rapport van de FAO uit 2011 dat spreekt van 1,3 miljard ton.

Reactie van wilsam op 5 Februari 2018 op 10.48: Het is half zes en de zon kijkt mee over onze schouders als we naar achteren lopen. We zijn met zijn vijven. “Een mooi hoekie” zegt Wim en draait een zware Van Nelle. Daar komt de DAF. We klimmen op de laadbak en beginnen de houten kisten in pakken van drie er vanaf te gooien. Zwijgend gaan we aan het werk. Een klein mes. Eén keer snijden. Netjes vier op een rij. Ouwe Kees controleert af en toe een kist. Om acht uur is de hoek leeg en de vrachtwagen kan weg. We drinken koffie en rollen shag. Daarna de kas in, nu het nog niet te heet is.

“En?” vraagt Wim als grote Kees terug is. “Doorgedraaid.” We vloeken binnensmonds. Wim zegt nog zoiets als: “Nou ja, toch nog een prijssie.”

Reactie van Hans van den Bos op 5 Februari 2018 op 15.23: Of doordraaien triest is, valt te bezien. Op het eerste oog is dat zo. Maar voor de boeren garandeert het een bodemprijs. Het probleem met boeren is het gebrek aan coördinatie. Hebben de uien dit jaar een heel goede prijs gehaald, dan is er het jaar er op geheid een overschot, omdat elke boer een graantje van die hoge prijs wil meepikken. Worden de melkquota afgeschaft, dan gaan de boeren geheid meer koeien houden, terwijl ze donders goed weten dat er ook een mest quotum bestaat. Boeren zijn opportunisten en niet altijd even goede handelslui. Bovendien hebben we al eerder gesteld dat het weinig zin heeft landbouwproducten naar hongerende gebieden te verschepen. Dat verpest daar de handel. We moeten er juist voor zorgen dat de landbouw daar bevorderd en verbeterd wordt. Dus je moet er voor zorgen dat er ter plaatse op verantwoorde wijze landbouw wordt opgezet.

De uitdroging van de grond, ook wel verwoestijning genoemd, is voor zover ik kan nagaan iets anders dan uitputting van de grond. Een woestijn kan best heel vruchtbare grond bevatten. In Nederland is er bijvoorbeeld wel sprake van uitputting van de grond, maar niet van uitdroging. Te intensieve teelt kan inderdaad bijdragen aan die uitdroging. Maar het is toch ook juist het streven van de biologische landbouw de productie op te voeren en dan wordt het waterverbruik hetzelfde. Die is afhankelijk van de worteldichtheid van het gewas. Bij opvoering van de productie van biologische teelt wordt ook het gebruik van mineralen opgevoerd en zitten we in hetzelfde schuitje. Toevoegen van mineralen lijkt de enige oplossing daarvoor en daar wordt nu voorzichtig mee geëxperimenteerd.

Het voorkomen van uitdroging is behoorlijk ingewikkeld. Het heeft te maken met een te grote monocultuur, het te lang braak liggen van grond, het ontbreken van bescherming tegen wind, gebrek aan irrigatie, enzovoorts. Het geteelde gewas moet zijn afgestemd op de mogelijkheden van het terrein. Is er weinig water dan moet er een gewas worden geteeld dat weinig water nodig heeft. Goede voorlichting en begeleiding is daarbij van groot belang.

En Jardin, als het zo eenvoudig was...? Heb je hier te veel tomaten en sla, hoe krijg je die dan naar gebieden waar een tekort is. Doordraaien gebeurt veelal met bederfelijke waar. Graan en aardappelen kun je bijvoorbeeld heel lang opslaan. Met groentes gaat dat niet. Je zult dus ter plaatse moeten verbouwen. Daarnaast moet je voorraden van graan opslaan, zodat bij misoogsten kan worden geholpen. Dat gebeurt overigens al.

De soja teelt in Argentinië is een voorbeeld van onverantwoorde teelt, die niet is aangepast aan de mogelijkheden van het terrein.

Reactie van Hans van den Bos op 5 Februari 2018 op 16.07: Daar heb je gelijk in Jardin. Maar is er daaraan een tekort? Anders zitten we straks met een berg ingeblikte tomaten in plaats van met een boterberg. ☺

Reactie van Hans van den Bos op 6 Februari 2018 op 16.39: Tja de wereld verandert. Van boterberg naar tomatenberg. We kunnen natuurlijk wel met de vinger wijzen, maar ik begrijp best dat de Chinezen nu de welvaart stijgt, ook wel eens vlees willen eten. Ik ben nog niet aan het boek van Camarros toegekomen. Het lijkt net alsof ik het met het stijgen der jaren steeds drukker krijg.