Hoe vaak gaat u terug naar Nederland?

Zoals de titel al luid, hoe vaak gaat u naar Nederland terug?

Ja hoe mooi je het land Frankrijk ook vind, het is wel menselijk om klein beetje heimwee te hebben of ten minste een klein beetje nieuwsgierighied te hebben wat u dan zowel in het modderige kikkerlandje Holland heeft achtergelaten!

Gelukkig is Frankrijk niet heel ver van Holland dus dat scheelt al enorm met bijv mensen die naar Canada zijn verhuist! En heeft u nog een plekje waar u in Holland gratuix kunt overnachten? En bent u blij als u weer "domicile" bent? Merkt u dat u door het emigreren ook veranderd bent tov van uw oude kennissen van vroeger?

Questions, questions, questions!

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20160213

Reactie van Ingrid de Eerste op 13 Februari 2016 op 9.23: Dat herken ik onmiddelijk van John. Sinds 2010 ben ik ook niet meer terug geweest. Toch zijn er nog vrienden die niet ieder jaar of twee jaar kunnen komen ivm hun kinderen en die mis ik wel. Voor mij is Nederland echt verwegistan. In mei gaan we naar NL want mijn schoonvader wordt 90 jaar dus ik ben benieuwd naar de cultuurschok.

Ingrid Prinsesje

Reactie van Lucia op 13 Februari 2016 op 9.24: Het liefst zo min mogelijk, maar wat John zegt....kleinkinderen daar ga je voor......maar toch niet meer dan 1 keer per jaar een paar dagen. Voor ons is Frankrijk ons thuis geworden en wij voelen ons in Nederland niet meer fijn en willen het liefst dezelfde dag nog terug als wij daar zijn. Vorig jaar kunnen overslaan omdat onze nederlandse achterban naar ons toe kwam, maar dit jaar ontkomen wij er niet aan. Dus in april weer moed verzamelen en op naar Nederland.

Reactie van Bellechose op 13 Februari 2016 op 9.31: Inderdaad, de kinderen en kleinkinderen, voor hun is het ivm hun werkzaamheden maar beperkt mogelijk onze kant op de komen. Wij hebben gelukkig een kleine vakantiewoning op een heerlijk rustig plekje in NL, wij gaan tegenwoordig 3x per jaar 2 a 3 weken en in december 5 a 6 weken! Zodra wij in Nederland zijn voelen wij ons prima thuis en genieten van de familie. Het zelfde geldt wanneer wij weer terug zijn in Frankrijk, we hebben totaal geen heimwee naar NL en genieten dan van het Franse!

Reactie van Leon Speetjens op 13 Februari 2016 op 10.26: Mooie zet beste ED!

Het is een interessant onderwerp en hier zie je de echte integratie volop. Tot aan de angst voor het veranderde echte vaderland. Je beseft nu nog eens hoe vele duizenden immigranten er zijn die met dit soort zaken te maken hebben. ook nederlandse dus in La France.

Wij verhuisden na 15 jaar campagne mede daarom naar Marseille en gingen op 100 m. van de TGV en de pendelbus naar vliegveld wonen. Vrienden en familie komen graag: je stapt in Brussel in de TGV en voor onze deur gewoon uit. En daar staan wij op ze te wachten. Idem als de pendelbus van het vliegveld op 50 meter van onze deur aankomt.

En het omgekeerde dus naar nederland gaan doen we daarom ook geregeld. Zeer eenvoudig eigenlijk.

Dit plan om te verhuizen (we waren toeneind zestig bleek voor ons een prima plan. Contacten werden zeer eenvoudig voor ons bejaarden en onze bejaarde vrienden.Overigens is in deze stad het cultuuraanbod gigantisch en we pakken ook voor de deur de metro... of de bus. Zo ontkom je aan isolement: ver en dichtbij. Natuurlijk missen we wel de wijngaard die we verkochten met Le Brilhas er midden in. Maar daar gaan we ook nog vaak heen: de belgische kopers werden vrienden en zo komen we veel in Mormoiron. Waar onze oude buren de nieuwe belgen zeer goed opnamen. Ze namen ook onze tuinman, poetsvrouw en... de buren en zelfs andere vrienden over... Mooier kon het niet.

We hebben in os appart. gebouw vele nieuwe vrienden uit vele landen. En die nemen ons ook mee naar hun homelands. Zo waren we recent in n en z-Marokko bij hun families, die ook bij ons kwamen. Het was fantastisch dus we hebben vele vrienden extra gekregen. Ieder zijn manieertje maar wij zijn hier nu (op 71 en bijna 74) zeer gelukkig. En we zijn blij met de zware beslissing om van Mormoiron naar Marseille te gaan.. Die bijzonder goed uitpakte.

Onze kleinkids (21 en 23) zijn dol op deze jeugdige stad. Dus wat willen we nog meer?

Groet

Leon en Mieke Speetjens

Reactie van Esther op 13 Februari 2016 op 11.13: Ik ga niet vaker dan 1x 10 à 14 dagen per jaar terug. Ik zou best vaker willen om mijn kinderen wat meer van Nederland te laten zien (wij vinden het er heerlijk) maar het wordt te duur.

We slapen dan bij mijn ouders.

Reactie van suzywong op 13 Februari 2016 op 11.32: 1 of 2 x per jaar een lang weekend en ik slaap dan bij familie.

Reactie van edith janzen op 13 Februari 2016 op 12.57: Ik zie het niet als terug-gaan, maar als erheen-gaan. Je kent het land plaatselijk heel goed, maar ooit kende je soms je vakantie-dorpje in de Ardennen ook beter dan een plaats verderop in Nederland. Heerlijk trouwens om (vrijwel) geen familie meer te hebben. Wie je in NL gaat opzoeken zijn dan zelfgekozen vrienden, werk-relaties en overige interessante zaken. Overnachten doe ik er bij voorkeur toch weer graag op het platteland, ongeveer zoals ik thuis woon. Heb geen verlangen naar veel herrie, verkeerslawaai, gezellige buren die vinden dat jij niet mag slapen etc.

Reactie van Henny Verbeek op 13 Februari 2016 op 13.16: Wij gaan zo min mogelijk. Echt niet elk jaar, bijv. De kinderen die in Ned. wonen, komen meestal wel elk jaar hierheen. We hebben ook een dochter, met partner en kleinkinderen in Ierland en daar gaan we ook niet elk jaar naar toe. Zij heeft een huis hier in de buurt en dat fungeert in de zomer een beetje als verzamelpunt voor de familie. Dit jaar zien de neefjes en nichtjes elkaar in de meivakantie in Dublin, dus wie we deze zomer zullen zien????
En oude vrienden.....wij woonden in Nederland zo landelijk, achteraan een onverhard doodlopend pad, dat ze toch al niet vaak langskwamen. Bovendien, volgens mij ontgroei je elkaar behoorlijk.
Als we gaan, is een slaapplaats geen enkel probleem, maar ik tel wel elke nacht af. Nog zoveel nachtjes en dan ben ik weer thuis.....

Reactie van Ada op 13 Februari 2016 op 13.29: Hé Edje, wij gaan elk jaar in september voor een paar weekjes naar NL. Daar ga ik te werk, (peren plukken) en mijn lieffie doet dan de koffie, hoe gezellig is dat, ja toch?

We bezoeken de familie, uiteraard de kinderen en de kleinkinderen. We slapen/eten bij onze perenboer die onze vrienden zijn. We eten ook wel bij de familie. Vette pret om iedereen weer te zien, dikke zoenen als afscheid elk jaar weer.

Warme groet uit een zeer stormachtig Bretagne, Ada