Hoe beschaafd is Frankrijk?

In 2000 schreef ik dit artikeltje, dat ik vanwege de actualiteit nu voor u nogmaals publiceer.

Hoe beschaafd is Frankrijk? De twintigjarige Vincent Humbert heeft, helaas!, het verkeersongeluk overleefd. In Rouen hebben artsen hem daarvoor drie dagen gereanimeerd. Zijn moeder voorzag een lange, lange lijdensweg en verzocht de artsen met klem de reanimatie te stoppen. Maar dat is er hier niet bij. “Ook al is er sprake van hersendood, dan reanimeren wij toch het hart”, zei een specialist haar.

Vincent bleef in leven. Maar hij was doof, blind en aan vier ledematen verlamd. Zijn moeder en hij leerden via een van zijn duimen met elkaar te communiceren. Vincent gaf te kennen te willen sterven. Zijn moeder besprak dat met de artsen, praatte er in het openbaar over en kreeg daarop bezoek, niet van een psycholoog, maar van een officier van justitie, die haar streng wees op de strafrechtelijke gevolgen van euthanasie.

Uiterst moeizaam, via duimcontact met zijn moeder en assistentie van een bevriende journalist, richtte Vincent in boekvorm een verzoek tot president Chirac om alstublieft te mogen sterven. De officiële reactie op de verschijning van het boek? Een constante bewaking, door twee politiemensen in uniform, bij de deur van de ziekenkamer van Vincent, om zo euthanasie, door wie dan ook verricht (gepleegd, zoals ze hier nog zeggen) te voorkomen. En opnieuw bezoeken van de officier van justitie.

Een ziekenhuisarts neemt het moedige besluit de heilloze, al 2½ jaar durende lijdensweg van Vincent, zijn moeder en andere familieleden te beëindigen. Voor de fatale knop wordt omgedraaid, ‘duimt’ Vincent blij te zijn te gaan sterven. Zijn moeder zegt dat de handeling uit liefde is verricht en dat zij er trots op is. Zij en de arts worden gearresteerd. Het openbare debat voor en tegen euthanasie laait weer fel op. De moeder krijgt te horen dat zij tot drie jaar voorwaardelijke gevangenisstraf kan worden veroordeeld. De arts riskeert levenslang.

P.S. Na lang onderzoek, juridische twisten en langdurig gepalaver besluit het Ministerie van Justitie de zaak tegen de moeder en de arts te seponeren. Beiden zijn boos en teleurgesteld. Zij hadden graag gezien dat er tegen hen een proces zou worden gevoerd. Want nu is weer niet de kans benut de kwestie over euthanasie uitputtend te behandelen. Intussen is wel besloten artsen die, in heel, héél ernstige gevallen, besluiten een medische behandeling te stoppen, niet meer te vervolgen.

Tot zover de stand van zaken in 2000.

En nu?

Er is inmiddels negentien jaar l medisch, juridisch en vooral religieus tot het hoogste niveau gestreden over Vincent, die sinds 1996 vegeteert - dus als een plant op gezette tijdkunstmatig voeding en vocht krijgt toegediend – al meer dan d-r-i-e-en-t-w-i-n-t-i-g jaar lang. De moeder is intussen van kamp veranderd. Eerst streed zij fel vóór het stopzetten van Vincents behandeling. Zij steunde met overgave het in zijn boek geuite gratieverzoek aan de president om, gezien zijn hopeloze toestand, te mogen sterven – let wel: een gratieverzoek om te mogen sterven….. Maar kampioen-vreemdganger president Chirac wees, in zijn alleen door politieke aanhangers alsmede de nationale top van de rooms-katholieke kerk geroemde wijsheid, die Zak Chirac dus wees het gratieverzoek af. Hoe harteloos kan ook een Frans staatshoofd zijn van een land dat zich te pas en te onpas zichzelf eert als de schepper van de mensenrechten.

Vincents moeder is nu even fel tégen afbreking van de behandeling als zij eerst vóór was. Is zij misschien bekeerd door de rooms-katholieke kerk – die vorige maand nog rechterlijk tot niet-criminele organisatie is verklaard.

Eind mei is deze dramatische zaak, na zoveel jaren bekvechten met als slachtoffer een hulpeloos verkeersslachtoffer, in een stoomversnelling gekomen. Eind mei bepaalde het Parijse Hof van Beroep, op verzoek van de ouders, de behandeling, die op de ochtend van die dag was gestopt, te hervatten. Tot opluchting - of moet ik zeggen tot vreugde - van de tegenstanders van euthanasie.

Wat schreef ik zojuist? Tot het hoogste niveau? Rechters, een comité van de Verenigde Naties en de ministeries van Justitie, van Buitenlands Zaken en van Solidariteit en Gezondheid (jájá!...) hebben zich intensief en positief met dit drama bezig gehouden. De regering is het niet eens met de uitspraak van het Hof van Beroep. Zij heeft cassatie aangetekend. En zo wordt de uitzichtloze lijdensweg van Vincent en van een deel van zijn familie gerekt en gerekt. Je mag hopen dat Vincent, bij wie geen hersendood is geconstateerd, geen weet heeft van dit uiterst formele, hiërarchische, juridische, medische, godsdienstige en in wezen misdadig, in elk geval onmenselijk, gevecht.

Ik herhaal mijn beginzin: hoe beschaafd is Frankrijk?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20190608, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur

Reactie van Jan van der Made op 10 Juni 2019 op 10.28: reutel

Reactie van Jan van der Made op 10 Juni 2019 op 10.33: Ik snap opeens waarom het nederlanders.fr logo is veranderd in roodwitblauwe pilletjes.

Reactie van Wim van Teeffelen op 10 Juni 2019 op 11.21: @Kees: Welkom op deze site, ik zie dat je net lid bent geworden en al een mening hebt gevormd over deze site en zijn vaste bijdragers, zijn incidentele bezoekers en de grote schare meelezers die nooit reageren. Ik ben het overigens met je eens, ook ik heb Dicks boekje gelezen (de eerste vijf verhaaltjes en daarna weggelegd). Of hij het zelf heeft uitgegeven weet ik niet meer, het is al weer een paar jaar geleden. Dat deze bijdrage van Dick niet zijn sterkste was, heeft hij zelf al aangegeven en hoeft niet meer herhaald te worden. Wat je wel moet weten: Dick dult geen kritiek. Elke kritische noot die op zijn bijdragen wordt gegeven (en daar is best wel aanleiding toe) wordt -van dick hout zaagt hij planken- met de grond gelijk gemaakt. Niet reageren is soms beter. Ik heb mij gruwelijk geërgerd aan zijn stukjes over de Franse politie, waar anekdotes tot bewijs werden verheven en de Hollandse arrogantie vanaf droop. Ik heb maar niet gereageerd. Ik heb al genoeg planken.

Wim

Reactie van Sequoia op 10 Juni 2019 op 11.36: @ Dick, dit ga je als "beroepsschrijver" toch niet laten staan? Niet iedereen leest alle reacties, en dus jouw excuus voor het door elkaar halen van twee verhalen... Mocht jij het allemaal wel prima vinden zo, verander dan in ieder geval de kop, zodat het voor iedereen duidelijk is!

Reactie van Dick Dijs op 10 Juni 2019 op 12.04: @kees Uw duim moet ongelooflijk groot zijn, net als uw behoefte uzelf de hoogte in te steken, al is het alleen maar door anderen naar beneden te trappen – de zogenoemde wielrenners-mentaliteit. U schroomt niet zich van door u als waarheid getrakteerde onzin, van bedenkelijke prietpraat, van kleinerende ‘feiten’ en van beledigende, niet gefundeerde veronderstellingen te bedienen. Uw eerste zin: “Ik heb de indruk dat sommige mensen de neiging hebben zichzelf wat mooier voor te doen dan ze eigenlijk zijn” geldt niet voor u, zo durf ik te veronderstellen. Want om je mooier te maken dan je bent, moet je, Kees, eerst mooi zijn, en ik vraag me in gemoede af in hoeverre u aan die maatstaf voldoet. Kleinerend? “schoolkrantje, intrappen van open deuren, boekkie, vage kennissen, oplage 500 ex, verkommeren, vochtige schuur enzovoort enzomeer. Het is mogelijk dat u zichzelf beschouwt als een vrolijke, optimistische, alles wetende, begripvolle lolbroek. Of moet het zijn als een graag beledigende, zich vrolijk aandienende potsenmaker of zuurpruim? Gelieve door te halen wat u niet van toepassing vindt.

Reactie van Wim van Teeffelen op 10 Juni 2019 op 12.07: Zie je wel, van dick hout.... Dick, je kunt ook eens een puntje van kritieke van je af laten glijden, Of jezelf eens onder de loep nemen, in plaats van altijd maar weer hard terug meppen... Even uit nieuwsgierigheid: hoe groot was de oplage van je boekje dan wel?

Wim

Reactie van Janny O. op 10 Juni 2019 op 12.16: Nadat eerst de meisjes los gingen zijn nu de jongens aan de beurt?

Kom op zeg, het is van vele kanten vooral "de pot verwijt de ketel".

Prettige dag verder.

Reactie van Dick Dijs op 10 Juni 2019 op 12.21: @ wim van teeffelen Gôh, wat kunt u snel lezen en even snel reageren. Bewonderingswaardig! Echt waar! Ik kan heel goed tegen kritiek, mits die gefundeerd wordt, maar ik kan niet tegen onzin, tegen loos gelul en valse 'feiten'. Die wens ik te weerleggen - niks meer en niks minder. Soms kan dat met hun eigen woorden. De verkochte oplage? Ruim drieduizend - tegenwoordig geldend als een bestseller. En inderdaad: in eigen beheer uitgegeven. Dat is tegenwoordig usance en wordt beschouwd als ondernemersmoed.

Reactie van Loup op 10 Juni 2019 op 16.24: Jan van der Made, t wordt nu net weer eens ouds gezellig! Hehe dat hebben we al in geen tijden meer gezien. Oef, de goede oude tijd komt weer terug.

Reactie van Wim van Teeffelen op 10 Juni 2019 op 17.27: Beste Dick, als best-selling auteur zou je hier toch een patroon moeten zien. Je schrijft iets met een negatieve inslag en jij, Dick, staat hier moreel ver boven. Vervolgens reageer je Trumpiaans op kritiek. 'Ik kan heel goed tegen kritiek, mits die gefundeerd wordt, maar ik kan niet tegen onzin, tegen loos gelul en valse 'feiten,' schrijf je. Dat is ook hoe Trunmp reageert op kritiek: alles wat niet positief is over hem, is dus per definitie geuit door idioten, is per definitie onzin en per definitie nepnieuws, geuit door de 'fake media.

Als je dit soort negatieve stukjes over Frankrijk of een aspect van de Franse samenleving hier wil blijven schrijven, met de nadruk op je eigen morele superioriteit, dan is daar ruimte voor op deze site. Maar wie kaatst moet de bal verwachten...

Wim

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.