Het kan, een nieuw leven opbouwen met twintig koeien.

Het kan, een nieuw leven opbouwen met twintig koeien.

Sinds een aantal jaren koop ik onze melk bij een jonge boer.
Eerst op de markt van Amelie les Bain Palalda, later op de boerderij.
Een rit van tien kilometer enkele reis, waarvan vijf over onverharde weg.
Ik wist al dat hun yoghurt goud had gewonnen in Parijs.
Voorwaar een hele prestatie voor twee broertjes uit de Vallespir.

Toen kwam er een enveloppe binnen van de Banque Populaire.
Meestal gaat dat soort post, ongeopend, de weg van de Gifi folders.
Maar hier was de adressering anders dan gebruikelijk, Le Faitg,
zonder meer, zoals buurtgenoten ons huis aanduiden.
Dus niet zo als alle andere reklame brieven.

Het was een uitnodiging voor de uitreiking van wederom een prijs.
Met onderaan in vette letters dat we te eten en te drinken kregen.

Vijf toespraken van Banque hotemetoten die begonnen
met het noemen van alle belangrijke aanwezigen.
Dat waren zijzelf en de burgemeester .....
Iedere toespraak was doorspekt met de kreet "Banque Polulair"
en totaal onpersoonlijk en zonder het noemen van de feestvarkens.
Één had het over die andere banque agricole,
een ander vertelde hoeveel miljard ze aan boeren uitgeleend hadden.
Het was duidelijk één groot reklame feest.

De laatste spreker van de banque was gelukkig wel persoonlijk
en ook de burgemeester had een verhaal met inhoud.
Één van de twee was humoristisch begreep ik uit de reactie van de zaal.
Jammer, dat hield ook in dat ik er maar weinig van begreep.
De oorkondes werden overhandigd, applaus.
Het bijbehorende "object" werd overhandigd, applaus.

En toen begonnen de mannen aan hun dankwoord.
Het was ontroerend te zien
hoe ze door emoties overmant om te beginnen nauwelijks uit hun woorden kwamen.
Dat loste ze op door de microfoon aan elkaar te geven.
Totdat Kévin over het dode punt stapte.
Ik was even bang dat hij nu niet meer kon stoppen.
Hij ratelde maar door.
Geweldig om die twee kerels, 26 en 27, ook op deze manier te leren kennen.

Toen nodigde Jonathan hun ouders en vriendinnen uit om mee te delen in de eer.
En dat was niet voor niets:
De ouders hadden hun woonhuis verkocht om aan start kapitaal te komen
en werken voltijd mee op de boerderij.
De vriendinnen werken naast hun baan elders ook mee.
Alleen het zoontje van één van Kévin spookt nog niets uit.
Die vertederd alleen maar.

Hierop volgde de receptie, die door de meeste aanwezigen werd overgeslagen.
Die spoedde zich naar buiten, naar de tafels met eten en drinken.
Wij niet, wij hadden twee flessen Vin Doux bij ons..
Daarmee waren wij de enige die een presentje gaven.

=====

Jonathan & Kévin ASTROU
Fromagerie Le Mouly Benc
Serralongue

Lauréats du Prix National de la Dynamique Agricole et de la Pëche
Catégorie Création d'Entreprise Agricole

Zeventig hectare hoofdzakelijk bos. Twintig koeien.
Drie week markten en enkele jaarmarkten.
Bijna twaalf produkten. Deels ook bij een enkele winkel te koop.
Gestart in 2012 met die 70 ha en een ruïne.

Leuk:
Kévin en pa/opa maaien en hooien onze zes hectare weide.
En zo begreep ik van de laatste bankman,
daardoor zijn ze qua voedsel voor de dieren geheel onafhankelijk.

Boudewijn

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20170413, Midden- en Kleinbedrijf

Reactie van Janny O. op 15 April 2017 op 14.07: En jullie denken daar de hele wereld, of zelfs alleen Frankrijk van in leven te kunnen houden?
Is niet rot bedoeld, maar het lijkt dat jullie daar niet echt een antwoord op hebben.
Wij hebben hier in de omgeving alleen landbouw. Ik zou niet weten hoe ik bij "de boer" iets anders dan fruit en groente zou moeten kopen.

Janny

Reactie van Ada op 15 April 2017 op 15.26: @ Janny en Kees, Van fruit en groente wordt je gezond, maar dat neemt niet weg dat een lekker stukje vlees op zijn tijd niet te versmaden is.
Ga je wel eens naar de markt? Kijk dan bij de vleeskramen waar ze vandaan komen. dan kun je uitzoeken welke het dichtst bij jullie in de buurt zit en je bezoekt de boerderij zo weet je meer! Een beetje initiatief tonen want dan kom je ver!

Ik denk dat als ze in een grote stad, tuinen zouden aanleggen, die geboerd worden door echte boeren en niet alleen de volkstuinierder, je wat de groenten aangaat al een heel eind komt.
Vroeger had je stadsboerderijen. In Enkhuizen staat het huis er nog, het land is allang verloren aan huizenbouw. en daar zit 'm nu net de kneep. Vooral in stedelijke gebieden is dat het grootste probleem, het maakt de grond vaak onbetaalbaar en de gemeente vind dat helemaal prima.
Maar waar een wil is is een weg, je kunt ook tegen je muur een rek vol groenten hangen, bv. lekker op de zon. "n Paar kipjes in een hokkie en je hebt lekkere eitjes en nu en dan een kip!

Reactie van Janny O. op 15 April 2017 op 17.08: @Ada, misschien eens naar de Vaucluse komen en daar koeien komen tellen. Met varkens ben je nog eerder klaar.

Maar blijf voorlopig maar denken dat we met kleinschaligheid de hele wereld kunnen voeden. Ik koop mijn boodschappen in de omgeving, doe het op de fiets. Ik moet er niet aan denken voor iedere wissewas de auto te pakken. Zo heeft ieder zijn eigen idee van "goed doen voor onze leefomgeving.

O ja, en fruit en groente kweken we voornamelijk zelf, maar daar heeft die boer weer niets aan. En daar moet ook af en toe wat gif aan te pas komen, anders komt er geen perzik van de boom. (Of weet iemand nog een goede remedie tegen krulbladziekte)

Janny

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 15 April 2017 op 18.35: .
Dag Janny,

" vooral heel hard werken "
Ik denk wel dat kleine boeren lange dagen maken,
maar dat doen ze wel in een rustig tempo en met weinig stres.
Overigens, wat is er tegen op hard werken?
Het is de stres die ons nekt en ziek maakt.

" Ik denk dat er maar zo weinig gezinnen gevoerd kunnen worden van de melkopbrengst. "
Het staat er wat kriptisch, bedoel je boeren die er van eten?
Als het maximum aantal koeien 40 wordt,
dan komen er dus VIER keer zo veel boeren. Feitelijk nog wat meer.
Redelijk laag geschoold werk waar in West Europa een enorm te kort aan is.

Frankrijk heeft meer dan genoeg land om zich zelf
op een ecologisch verantwoorde manier te voeden.
Als wij jong waren en ons landgoed ( het bos deel ) omheinden
dan konden er zonder problemen 20 koeien op lopen.
En dat zonder gemodificeerd maïs dat grote boeren wel moeten gebruiken

Die boeren, Erik van Boxtel bijvoorbeeld, kunnen moeilijk een tientje vlees bezorgen.
Daarvoor moet dus een oplossing gevonden worden.
Die WAS er, zelf slachtende slagers, die het abatoir en de groothandel oversloegen.

Ja, die tekst met 12 koeien heb ik ook gevonden.
Misschien dat John dan toch gelijk had
en de Banque Polulair die andere 8 betaald heeft.
Dat van die hectares weet ik simpelweg niet.

"" Als deze boeren, en hun familie, gelukkig zijn, dan is dat vooral heel fijn. ""
Het is beslist heel fijn, maar het is veel meer dan dat.
Het is weg van OGM, weg van de ratrace, terug naar hoe het moet.
Het is ook simpel weg eerlijk.
De natuur gebruiken zonder deze uit te putten of voor decennia onbruikbaar te maken.
De boer terug naar rentmeester over de hem toevertrouwde grond.

Boudewijn

Reactie van Ada op 15 April 2017 op 18.36: @ Janny en Kees,

Kijk eens naar deze sites voor het krulblad probleem. hier

en hier

Reactie van Ada op 15 April 2017 op 18.38: @ Boudewijn,

Zo is het!

Reactie van Ada op 15 April 2017 op 18.38: @ Boudewijn,

Zo is het!

Reactie van Janny O. op 15 April 2017 op 20.06: @Boudewijn, ik vind het prima als jij denkt dat die boeren geen stress hebben, houden zo.

https://www.oneworld.nl/waarom-boeren-zo-vaak-zelfmoord-plegen Jammer genoeg is dit ook de waarheid. Maar ik laat het hierbij, we komen er niet uit.

@Ada, die site had ons dus niet echt geholpen. Precies gedaan wat daar staat, maar er komt steeds weer aangetast blad aan. Maar wel bedankt.

Janny

Reactie van Ada op 16 April 2017 op 12.22: Hier heb je de Biocoop (redelijke prijzen en v ers producten uit de buurt) , de AMAP alleen maar uit de buurt maar prijzig. Daarom ga ik naar die boeren zelf! Vaak iets goedkoper. Maar de wereld voeden met kleinschalige productie kan. alleen moet de mens leren om niet zoveel weg te gooien, als je weet dat er alleen al in NL bv kilo's brood in de vuilnis verdwijnen. Dat zijn heel wat hectaartjes graan!

Reactie van wilsam op 16 April 2017 op 12.54: Tussen het “ja" en “nee" of de wereld door kleinschalige landbouw gevoed kan worden zit veel nuance. Het antwoord zal dan ook zijn "ja, als…" of "nee, tenzij…”.

Ik zou de vraag willen omdraaien: "hoe lang kan de huidige industriële landbouw blijven bestaan?”