Het kan, een nieuw leven opbouwen met twintig koeien.

Het kan, een nieuw leven opbouwen met twintig koeien.

Sinds een aantal jaren koop ik onze melk bij een jonge boer.
Eerst op de markt van Amelie les Bain Palalda, later op de boerderij.
Een rit van tien kilometer enkele reis, waarvan vijf over onverharde weg.
Ik wist al dat hun yoghurt goud had gewonnen in Parijs.
Voorwaar een hele prestatie voor twee broertjes uit de Vallespir.

Toen kwam er een enveloppe binnen van de Banque Populaire.
Meestal gaat dat soort post, ongeopend, de weg van de Gifi folders.
Maar hier was de adressering anders dan gebruikelijk, Le Faitg,
zonder meer, zoals buurtgenoten ons huis aanduiden.
Dus niet zo als alle andere reklame brieven.

Het was een uitnodiging voor de uitreiking van wederom een prijs.
Met onderaan in vette letters dat we te eten en te drinken kregen.

Vijf toespraken van Banque hotemetoten die begonnen
met het noemen van alle belangrijke aanwezigen.
Dat waren zijzelf en de burgemeester .....
Iedere toespraak was doorspekt met de kreet "Banque Polulair"
en totaal onpersoonlijk en zonder het noemen van de feestvarkens.
Één had het over die andere banque agricole,
een ander vertelde hoeveel miljard ze aan boeren uitgeleend hadden.
Het was duidelijk één groot reklame feest.

De laatste spreker van de banque was gelukkig wel persoonlijk
en ook de burgemeester had een verhaal met inhoud.
Één van de twee was humoristisch begreep ik uit de reactie van de zaal.
Jammer, dat hield ook in dat ik er maar weinig van begreep.
De oorkondes werden overhandigd, applaus.
Het bijbehorende "object" werd overhandigd, applaus.

En toen begonnen de mannen aan hun dankwoord.
Het was ontroerend te zien
hoe ze door emoties overmant om te beginnen nauwelijks uit hun woorden kwamen.
Dat loste ze op door de microfoon aan elkaar te geven.
Totdat Kévin over het dode punt stapte.
Ik was even bang dat hij nu niet meer kon stoppen.
Hij ratelde maar door.
Geweldig om die twee kerels, 26 en 27, ook op deze manier te leren kennen.

Toen nodigde Jonathan hun ouders en vriendinnen uit om mee te delen in de eer.
En dat was niet voor niets:
De ouders hadden hun woonhuis verkocht om aan start kapitaal te komen
en werken voltijd mee op de boerderij.
De vriendinnen werken naast hun baan elders ook mee.
Alleen het zoontje van één van Kévin spookt nog niets uit.
Die vertederd alleen maar.

Hierop volgde de receptie, die door de meeste aanwezigen werd overgeslagen.
Die spoedde zich naar buiten, naar de tafels met eten en drinken.
Wij niet, wij hadden twee flessen Vin Doux bij ons..
Daarmee waren wij de enige die een presentje gaven.

=====

Jonathan & Kévin ASTROU
Fromagerie Le Mouly Benc
Serralongue

Lauréats du Prix National de la Dynamique Agricole et de la Pëche
Catégorie Création d'Entreprise Agricole

Zeventig hectare hoofdzakelijk bos. Twintig koeien.
Drie week markten en enkele jaarmarkten.
Bijna twaalf produkten. Deels ook bij een enkele winkel te koop.
Gestart in 2012 met die 70 ha en een ruïne.

Leuk:
Kévin en pa/opa maaien en hooien onze zes hectare weide.
En zo begreep ik van de laatste bankman,
daardoor zijn ze qua voedsel voor de dieren geheel onafhankelijk.

Boudewijn

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20170413, Midden- en Kleinbedrijf

Reactie van wilsam op 14 April 2017 op 12.48: Mooi om te lezen dat deze twee jonge ondernemers met passie tegen de stroom ingaan en daarvoor beloond worden, niet alleen met prijzen, maar ook met klandizie.

Het boerenbedrijf heeft zich eeuwenlang zeer geleidelijk ontwikkeld door kennis van generatie op generatie door te geven. Door die ontwikkeling werd het bedrijf beter voorspelbaar, namen de opbrengsten toe en nam de behoefte aan spierkracht (van mensen en lastdieren) af. De ontwikkeling werd enorm versneld na WO II door verdergaande mechanisatie, die schaalvergroting mogelijk maakte. Volgens het CBS zijn sinds 1950 zes op de zeven landbouwbedrijven verdwenen en steeg het aantal runderen per bedrijf van 13 tot bijna 160 dieren in diezelfde periode. De boer werd meer ondernemer en minder rentmeester.

De vooruitgang van de sector gaat ten koste van de kwaliteit van het voedsel, het put de bodem uit en het is niet goed voor het dierenwelzijn. Bovendien brengt de intensieve veeteelt grootscheepse verplaatsingen van voer, dieren en vlees met zich mee, met een grote CO2 uitstoot als gevolg. Ik vind dat onze generatie door ons consumptiegedrag en vooruitgangsdenken een hypotheek op de toekomst neemt, een aflossingsvrije hypotheek wel te verstaan.

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 14 April 2017 op 17.11: .
Dag Wilsam,

Ik ben dat helemaal met je eens.
Maar het is moeilijk om er tegen in te gaan.

Als voorbeeld:
Vandaag zijn vier gasten gearriveerd voor tien dagen.
Dat wil bij ons zeggen vijf maaltijden vlees, vijf vis.
En natuurlijk iedere dag iets anders.

In onze omgeving verkopen de boeren alleen cassettes.
Wij met z'n tweetjes zouden daarna nog voor maanden vlees hebben
en lang niet allemaal vlees naar eigen keus.
( Ik realiseer mij nu dat wij erg verwend zijn. )
En dus kopen ook wij vlees bij supermarkten en slagers.

Vis komt sowieso bij de supermarkt vandaan, maar wel "saufage".
Maar de kans is groot dat het van zo'n enorm fabrieksschip komt.

Met kaas is iets vergelijkbaars aan de hand.
Even naar Roquefort gaan
om een half kaasje bij een kleine boer te halen, dat zit er niet in.

DANK, voor je reaktie,

Boudewijn

Reactie van Ingrid de Eerste op 14 April 2017 op 19.15: Vergeet niet dat de jonge boeren vallen onder de regeling Jeune Agriculteur en dat geldt tot 40 jaar. Dik gesubsideerd dus. Ze krijgen dan allerlei cahiers de charges waar je aan moet voldoen.

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 15 April 2017 op 10.12: .
Dag Diego,

Terug naar boerderijen van normaal formaat is geen roep naar romantiek.
20 koeien op 70 Ha geeft geen mest overschot,
integendeel de hoofdzakelijk kastanje bomen zullen er wel bij varen.
De ondergroei wordt opgegeten zodat bosbranden geen kans hebben.
En zo zal jij zelf nog wel wat voordelen kunnen opnoemen.

Het produkt dat het minste opbrengt is melk.
Als particulier betaal ik € 1,80 dat is dus incl. BTW.
Mensen die één fles kopen betalen € 2,- voor volle, rauwe melk.
Laten we schatten dat een winkelier € 1,- excl. betaald.
Daar moet dan de fles, het transport en al het werk af.
Dat is dan ook de reden dat Jonathan
zoveel mogelijk zelf verkoopt op week- en jaarmarkten.

Daarnaast maken ze van de melk nog 10 verschillende produkten.
Die stuk voor stuk meer opbrengen dan melk, maar ook meer werk vergen.
En weer verkoopt Jonathan die hoofdzakelijk direct aan de consument.

Dat is geen romantiek, dat is de weg die we moeten bewandelen om
de wereld door te geven aan volgende generaties.

Boudewijn

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 15 April 2017 op 10.18: .
JA Ingrid,

Jonge boeren worden " doodgegooid " met subsidies. Zeker in Frankrijk.
Maar de EU heeft al zoveel stuk gemaakt
dat ik tegen iets positiefs geen bezwaar kan hebben.

Boudewijn

Reactie van Janny O. op 15 April 2017 op 11.17: @Boudewijn, Ik kan het toch ook niet anders zien als hang naar romantiek, terwijl er voor de boeren niet zoveel romantiek te beleven valt, ben ik bang voor, vooral heel hard werken.

Ik denk dat er maar zo weinig gezinnen gevoerd kunnen worden van de melkopbrengst. Dus zou Frankrijk waarschijnlijk te klein zijn om met zulke initiatieven het hele land van melk en melkproducten te voorzien. Dan moeten er ook nog vleesbedrijven komen. Die hebben ook hun ruimte nodig.

Zoals je zelf beschrijft hebben andere plaatselijke (vlees)bedrijven dus een beetje lak aan jouw behoeftes, ze willen alleen maar verkopen in bepaalde hoeveelheden. Dus hebben op hun manier ook een vorm van grootschaligheid ingevoerd.

Niet dat het heel veel uitmaakt, maar ik heb je uitnodiging aangenomen om eens op internetinfo over Le Mouly Benc te bekijken, er komen andere getallen naar boven. Zelf schrijven ze namelijk over 12 koeien en ergens ander lees ik 90 Ha. Op hun eigen site 30 Ha.

Als deze boeren, en hun familie, gelukkig zijn, dan is dat vooral heel fijn.

Dat je boos werd op mijn opmerking over hypotheken, jammer, maar er was iemand anders die onwaarheden schreef.

Janny

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 15 April 2017 op 12.06: .
Dag Diego,

Het verbaast mij zeer
dat we voor produkten uit derde wereld landen eerlijke handel hebben.
En dat boeren in Europa voor bijna ieder produkt te weinig krijgen.
Alleen zij die fabrieksmatig werken kunnen hun hoofd boven water houden.
Boeren worden uitgeknepen en opgejaagd.
Groter worden of ophouden.

Behalve dus die boeren die NIET aan fabrieken of groothandelaren verkopen.
Die boeren die zichzelf een plekje bevechten en direct aan de consument verkopen.
En gelukkig is dat een trend.

In ons dal heb je Erik van Boxtel met vleeskoeien.
Hij bezorgt gratis aan huis, maar alleen in die door mij verdoemde cassettes.
Al heel veel jaren.

LE COULOUMÉ van GuiDo Collin met melk geiten. Al minstens 20 jaar.
Verkoopt alleen op de markt van Céret en heeft een paar gites.

Ferme PASCANTO van Antoine Le Comte. Ook geiten, ook de markt van Céret.
Verbouwd ook groente en frambozen. Alles is officieel BiO.
Z'n vrouw is bankdirekteur van weer een heel andere bank.
Zijn zijn, sinds ongeveer 5 jaar, onze overburen.
De afscheidspremie als ex militair was het begin kapitaal.

MOULI D'EN DAGUES van Sophie et laurent Berenguel.
Ook in Saint Laurent de Cerdans.
Enkele jaren geleden omgeturnd van schapen naar melkkoeien.
Zo ongeveer gelijk dat Gui, zie boven, de koeien aan de kant deed.

Dit zijn de mensen die ik persoonlijk ken.
Ik weet dat er meer zijn, ook varkensboeren (los lopend in het bos).
En die mensen bestaan dus, het kan WEL uit.
Opvallend: doodgewoon geen stress en elkaar het bestaan gunnen.

Voor het welzijn van mens, dier en moeder aarde
zou er een maximum formaat moeten komen voor boeren bedrijven.

Boudewijn

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 15 April 2017 op 12.23: .
Dag Cora,

JA, een prettige discussie.

Als wij samen zijn hebben wij zo nu en dan een vegetarische dag.
Maar bij gasten, behalve vegetariërs, kun je dat echt niet maken.
Onze attractie is, feitelijk was, juist avond vullende, oergezellige, diners.
(( De nu aanwezige gasten komen al jaren
en wij genieten er van het weer een keer te doen. ))

De dooddoener:
Dat helemaal uitleggen zou een apart draadje vergen.
Daar broed ik op, maar het is al snel een " zie eens hoe zielig wij zijn " verhaal.
Dat zijn wij niet. Maar verder wil ik er dus nu niet op in gaan.
Sorry.

Het dichts bijzijnde collectieve Initiatief
is een gezamenlijke winkel van meer dan tien kleine producenten
meer dan een uur rijden enkel reis.
Internet initiatieven ken ik niet.

Boudewijn

Reactie van Ada op 15 April 2017 op 13.50: Wij eten en kopen,
Eieren Bio: bij een boer,
vlees Bio: bij een boer, elk jaar kopen we 1/8ste Limousin of Charolais, nog lekker ook en goedkoper dan bij de supermarkt. Hup in pakjes voor twee en de vriezer in.
Groente: heb ik zelf het hele jaar rond.
Melk: drinken wij niet, want dat is voor de kalfjes!
Ik zoek nog een goeie Bio kaasboer, maar hier heb je alleen geitenkaas ed. Bretagne, hein!
Eigenlijk hebben we de super niet nodig!

Dus wat ik bedoel te zeggen; we hebben de lokale boeren nodig, boeren die genoeg hebben om ons te voorzien van natuurlijke producten. En wat Boudewijn al eerder zei, geen mestoverschotten en hard werken voor een redelijk bestaan. Als we allemaal via dit soort boeren hun producten zouden kopen, dan vallen die grote boeren naast de boot en blijven afhankelijk van een lage melkprijs. De supers hebben het voor het zeggen die bepalen de prijs van hun te verkopen producten!

Vroeger ging het net zo, elk dorp had wel zijn boer voor kaas, melk, groente, aardappels enz. En je kocht bij hen, klaar! De vrouw en kinderen werkten mee of ze werkte buiten de deur! Ja, toen ook al was dat zo.

Maar nu willen ze allemaal meer, meer koeien, meer melk, meer mest, meer machines, meer van alles. en je werkt je evengoed te pletter. Dus tja...zeg het maar!