Het Jachtseizoen is weer open, en wat nu met jagers op mijn terrein?

De jagers zijn overal weer volop bezig, ook op ons terrein. Hoewel ik dit al jaren verbied, jagen ze er lustig op los. Ik heb niet echt iets tegen dit jagen maar vind het in dit land wel erg ver gaan, dat jagen! Het lijkt wel of ze een rooie lap voor hun ogen krijgen, maar het is typisch en zielig "mannetjes"gedrag.

Ik heb er wel iets tegen dat ik jaren geleden steeds weer de afscheidingsdraden van het terrein moest herstellen totdat dit niet meer ging omdat ze toch elk weekend de bedrading volledig sloopte. Die klus heb ik maar opgegeven.

Wat ik niet wil opgeven is het lekker met mijn honden door mijn bos struinen. Ik loop hiermee het risico voor mijn kop geschoten te worden.

Hiervoor hebben wij met een jachtopzichter een gesprek gehad, hij was zo vriendelijk bij ons thuis te komen en hij op zijn beurt heeft de responsable nog verboden op ons terrein te jagen.

Vervolgens hebben de jagers er maling aan en word ik gewoon uitgescholden als ik ze van mijn eigen terrein wegstuur, wederom met het risico door deze "haantjes"voor mijn kop geschoten te worden.

Heeft iemand ervaring met dit soort grappen

Ik hoor dat graag

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20111124, Overheid, Woningen Algemeen

Reactie van wilma op 25 November 2011 op 17.21: Toen ik nog in Normandië woonde had ik in het begin ook jagers op mijn terrein (enkelen hebben toestemlming gevraagd en uiteraard niet gekregen) die zonder mijn instemming op mijn terrein kwamen. Er werden zelfs 4x4 bij ons geparkeerd en, spuugzat van deze houding hebben mijn man en ik met onze twee auto's de 4x4 van de jagers klemgezet en wij zijn lekker gaan dineren in een restaurant in het dorpje 1 km verderop. Toen we 's avonds erg laat te voet terug kwamen vonden we een beleefd excuusbriefje op de deur met het verzoek te bellen zodra hun auto's op te halen waren ! En ze zijn nooit meer teruggekomen ...

Jagen op een privéterrein is (zonder toestemming van de eigenaar) ten strengste verboden en als je de gendarmerie belt dan riskeren de jagers hun vergunning. Dus bellen maar ...

Reactie van Brenda Holst op 25 November 2011 op 17.31: ben op Armistice, notabene, op 11 november om 8 uur 's ochtends ook mijn bed zowat uitgeknald, ik woon hier nu bijna 18 jaar en heb er heel wat zien komen en gaan. Wij wonen aan een rivier en ik kan je verzekeren dat vissers minstens even agressief, zo niet erger, zijn dan jagers, die komen een keer, en dan zie je ze de rest van het jaar niet meer. Ik laat m'n honden lekker blaffen achter het hek, daar reageren de jachthonden op, raken ze in de war, lullig voor de honden, maar de jagers kunnen niks zonder ze. Weg jagen heeft weinig zin, hier zeggen ze altijd dat je beter de vissers kunt wegjagen dan de jagers, minder gevaarlijk. Maar het blijft raar dat je op je eigen terrein niet de baas bent en dat het hoofd van de politie meestal voorop loopt bij het jachtgezelschap!

Reactie van Esther op 25 November 2011 op 17.53: Niels: en jij keert ook je andere wang toe? Er zijn gewoon grenzen van het toelaatbare. Jij laat je kennelijk ringeloren door DE WET of andere bullshit. Mensen, en in het bijzonder het menstype: jager, moeten van je eigen plekje afblijven en je hoeft NOOIT beledigingen/uitschelden te tolereren. Zo is het!

Reactie van Claudine op 26 November 2011 op 7.17: Wat raar dat wist ik niet dat je jagers op je terrein moest toelaten. Hier is dat niet. Mijn vriend heeft hier met het hoofd van de jachtvereniging gepraat en er zijn grote delen waar de jagers niet mogen komen. ( want land van boer) ook al ligt het brak. En daar lijkt iedereen zich aan te houden. Maar ik heb geen land dus ik spreek niet uit eigen ervaring.

Ik zou ook absoluut de gendarmerie bellen als dat het enige was wat helpt!

Wij mogen hier de hele zondag geen lawaai maken ( dus gras maaien ed) maar er wordt de hele dag gejaagd ( maakt best veel lawaai) plus er is een motorcross terrein vlakbij. Dus zondag rustdag... mwah.

Reactie van proost op 26 November 2011 op 7.48: Ook ik had een negatieve ervaring. Mijn blinde hond (epagneul Breton) hebben we terug gevonden in een strop van wildjagers. Gelukkig is ze heel voorzichtig door haar handicap en is ze niet beginnen te trekken en zichzelf opgehangen heeft. Wel heeft ze uren in de gietende regen in het strop blijven hangen. Doornat maar levend is ze 's nachts gevonden.Er komen veel jagers in mijn snack en ik heb hiervan direct melding gemaakt bij de voorzitter van de jachtclub. Nog geen twee dagen later hebben ze 8 stroppen weggehaald, de stropers laten beboeten, hun jachtkaart afgenomen. Ik vond dit toch een mooie aanpak en ondertussen is er op ons terrein alvast geen probleem meer. Zoals hierboven al vermeld , de éne jager is de andere niet, maar probeer toch in dialoog te gaan, je woont tenslotte in hetzelfde dorp en jagers met jachtuniform of zonder zijn vaak heel verschillend.

Reactie van albert van wijngaarden op 26 November 2011 op 8.01: dat probleem ken ik , draad spannen , bordjes , hekken plaatsen , gendarmerie bellen ectr. werkt niet altans hier noorden van de lot . ik heb dat op mijn manier opgelost ; als ik in de gaten krijg de heeren jagers komen ( nuchter of niet ) heb ik altijd de bekende smoes , hout zagen ! flinke kettingzaag aantrekken heel veel gas geven met dat ding en idd wat voorraad hout in hapklare brokken zagen en de jagers op de apperitief uitnodigen .. klinkt raar maar dit werkt hier . !!! succes ermee ! groeten 5%

Reactie van Heleen Brands op 26 November 2011 op 8.47: In alle gevallen de Gendarme inschakelen, ga niet in discussie met de jagers. Dien de klacht in bij de Gendarme en dat is het. Zij zorgen er voor dat het niet meer gebeurd.....heel simpel.

Reactie van helga van velsen op 26 November 2011 op 9.17: wij hebben een terrein van 170 ha verspreid over 2 communes. Met de ene commune hebben we afgesproken dat ze hun gang kunnen gaan op een bepaald gedeelte. Daar houden ze zich redelijk aan. Ook nadat ik hen verteld heb dat wanneer ze het niet respecteren, wij de boel zouden verkopen aan Russen. Op het andere gedeelte hebben we een afspraak met de lieutenant de chasse van dit gebied dat ze 1x per week een drijfjacht op zwijnen mogen houden mits ze ons van te voren telefonisch informeren. Dat werkt allemaal redelijk sinds 10 jaar. Wij krijgen ook altijd een bout als er iets geschoten is op ons terrein. Mijn man is ex-jager en ex-marinier dus wij hebben geweren in huis, dat weten ze ook en dat helpt volgens mij ook. Het is aan de ene kant hier een kwestie van af en toe op je punt staan en met de burgemeester praten en aan de andere kant ze ook iets gunnen. Wij vangen hun honden ook op indien nodig, maar de meeste hebben tegenwoordig een gsm systeem.

Reactie van VSR Losse op 26 November 2011 op 10.20: Jongens, jongens, wat een gekanker. In ieder land zijn er wetten en gewoontes. Als het jachtseizoen is weet ge dat er gejaagd wordt, iedere jachtvereniging heeft een afschiet plan om de wild populatie onder controle te houden. Ik ga met paard en koets in de bossen rijden die niet van mij zijn, als ik daar mag rijden waarom zou een ander daar dan niet mogen jagen ? Ieder moet de wetten naleven natuurlijk. Woon op 6ha en ééns per jaar komen ze op een weide van 1ha waar ik er geen last van heb, op de rest komen ze niet, omdat het niet geschikt is. Als ik mijn schrikdraad moet herstellen is het niet de schuld van jagers maar wel van wild. Heb er geen probleem mee dat de herten dat doen want heb er plezier in als ik 's avonds mijn hond uitlaat enkele ogen te zien schitteren in mijn lamp. En mijn kippen en schapen hebben geen last van de jagershonden doch heb wel de jagers al eens gevraagd op mijn terrein te komen jagen omdat ik last had van een vos. Prettig week-einde nog en veel wandelplezier.

Reactie van Goris Ann op 26 November 2011 op 11.59: Hoi iedereen,

Inderdaad het wild zelf maakt heel wat draden stuk! Maar ik begrijp wel uw probleem over het gedrag van deze jagers in uw buurt. Daarvoor is dit forum een echt hulpmiddel om met medelanders het maximale genieten van Frankrijk steeds proberen te behouden en eventuele problemen samen proberen op te lossen! Super ! De jachtvereniging (fédération de chasse) kan schriftelijk gecontacteerd worden voor klachten. Elke jachtvereniging heeft volgens mij een door de leden gekozen voorzitter (président) die ook verantwoordelijk is voor het vragen van een toestemming aan de eigenaars om te jagen. Hij maakt een jachtplan waarop de nummers van de percelen worden genoteerd waarvan de eigenaar (mét zijn handtekening) toelating geeft. De eigenaar heeft het recht om enkel de percelen toe te laten die hij wil of ook helemaal geen handtekening zetten kan ook (dan is bordjes plaatsen zeker aan te raden)! Zij krijgen dan colliers in verhouding met alle toegelaten percelen bij het begin van het jachtseizoen en zij weten daardoor hoeveel wild er mag geschoten worden. Bij verkoop van de eigendom gaat deze toestemming verloren. Volgens mij is communicatie met een kleine casse-croûte (wat stokbrood, paté, wijn enz) een zeer goed idee! Nodig de voorzitter van uw buurt eens uit! Hier draait het niet om 'nationalité' maar om 'mentalité'. Succes!