Het Franse platteland

“Is het daar niet erg saai?”, wordt mij nogal eens gevraagd. Geen musea, geen concerten, geen dansgelegenheden, geen gelegenheid om uit te gaan! Ik kan me heel goed voorstellen dat je dat mist als je vanuit de grote stad in Nederland naar het Franse platteland verhuist. En in Nederland woon je ook op het platteland nooit ver van de grote stad. Hier moet je er toch al snel 100 km voor reizen.
Wat hier is? Hier is voor mij een klein dorp van 500 inwoners, midden in het departement La Creuse. En als er iets platteland is dan is het de Creuse wel. Onze “hoofdstad, Guéret, heeft 14000 inwoners. Limoges is al 110 km, Clermont Ferrand 160 km. We hebben Montluçon een stadje van 35000 inwoners, op een goede 50 km. Goede eetgelegenheden zijn er hier ruim voorhanden. Het zijn geen viersterrenrestaurants, maar ze serveren een prima maaltijd voor een redelijk bedrag. Maar musea zijn hier op één hand te tellen, en ze zijn ook niet groot. We hebben hier een tijd een kunstroute gehad. Dan werden er diverse routes gemaakt die langs allerlei kunstenaars liepen die dan een heel weekend gratis toegang gaven tot hun atelier. Wij vonden dat verschrikkelijk leuk om te doen, maar helaas is dat initiatief uitgedoofd. Als je een echt cultuurdier bent, heb je hier in de Creuse dus weinig te zoeken.

Maar we hebben hier wel veel mooie kastelen, schilderachtige dorpjes met, dikwijls, versterkte kerkjes uit de twaalfde eeuw. En natuurlijk wordt er ook hier muziek gemaakt, maar we hebben geen groot orkest. Het meeste is op amateurniveau. Er hebben zich hier veel kunstenaars gevestigd. Vooral veel schilders, maar ook pottenbakkers, en beeldhouwers, die zo af en toe een “vernissage” houden. Als je het zoekt, vind je het wel.

Of ik het mis? Nee, maar nu ben ik niet erg cultureel opgevoed. En op zee vind je geen musea of concertzalen. Als ik thuis kwam was ik er voor het gezin. Meegaan naar een sportwedstrijd met de kinderen, naar het strand met de kinderen en er lagen altijd wel wat klusjes te wachten. Wat je nooit hebt gekend, mis je ook niet. Ik ben misschien een uitzondering en als je hier naar toe komt om er te wonen is het toch wel iets om rekening mee te houden. Maar als je rust zoekt, een mooie omgeving met veel natuur en een goedkope woning, dan kan ik je de Creuse van harte aanbevelen.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20221128, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur

Reactie van En Laurenc op 28 November 2022 op 12.38: Hans: wees maar tevreden op jou mooie platteland, net zoals ik dat ben in de Gers. Hier geen ratten zo groot als katten die uit wc potten naar boven komen, of in grote aantallen over straat en in de parken lopen, of zich manifesteren in de box van babies. (zoals in een grote stad in Nederland)! Én de vele andere ongemakken van de grote steden, waar ik hier verder niet op in zal gaan omdat ik dan dit halve forum met deugmensen weer over mij heen krijg. :)

Dan liever een mooie film uitzoeken op Netflix of Videoland en niet de deur uit hoeven (of willen of kunnen omdat de stad gewoon een beetje te ver is) En een mooie opera o.i.d. kun je ook vaak on-line of middels een dvd kijken vanuit jou luie stoel niet ver van een knapperend houtvuur in open haard of houtkachel.

Reactie van Wim van Bakel op 28 November 2022 op 13.12: Leuk en positief stuk over een Frankrijk waar je maar zelden iets over hoort. Zelf woon ik in Pas de Calais in een dorp met 150 inwoners en daar woon ik met heel veel plezier. Kom oorspronkelijk uit Amsterdam waar ik aan een bijzonde drukke straat woonde met dag en nacht auto lawaai. En hier bestaat het lawaai, als je dat tenminste lawaai mag noemen, uit het geloei van een paar koeien die het ergens wel of niet over eens zijn. Er is me ooit eens verteld, maar ik moet toegeven dat het wel eens een zeer chauvenistische Fransman kan zijn geweest, dat in dit deel van Frankrijk de vriendelijkste Fransen van heel Frankrijk wonen. Klachten heb ik in ieder geval niet over de dorpelingen of over de behandeling in de supermarkten waar ik geregeld kom. Om de één of andere reden heb ik de stellige indruk dat ik voor mijn hele omgeving er gewoon bij hoor.

Reactie van Janny O. op 28 November 2022 op 13.20: Marlies, dat geldt echt niet voor alle jongeren. Ik ken er genoeg die zeer tevreden zijn met werk, sport en gezinnetje. Misschien nog een toneelclub of yogagroepje.

Reactie van Wil Louwers op 28 November 2022 op 14.00: @Marlies, behalve dat je niet voor alle jongeren kunt spreken: ik zie dat huizen die in elk geval in mijn omgeving staan, sinds Corona verkocht en bewoond worden door mensen uit steden. En ik merk dat als mensen een huis zoeken ook willen weten hoe het met internet staat, als aanvulling op wat het platteland te bieden heeft. Daarnaast, als mensen vanuit de stad op het platteland willen wonen en er een huis kopen, ze bijna allemaal geld hebben om een huis ‘gewoon’, zonder lening kunnen kopen. Nu spreek ik uit eigen ervaring, natuurlijk ook niet maatgevend, maar wel ter nuancering.

Reactie van Hans van den Bos op 28 November 2022 op 14.06: Er zijn ook best jongeren die boer willen worden en blij zijn met het platteland. En er zijn ook genoeg ouderen die voor geen goud op het platteland willen wonen. Veel jongeren die hun wilde haren verloren hebben en in alle rust hun kinderen in een gezonde omgeving willen laten opgroeien vinden hun plekje op het platteland. Maar ze moeten er ook werk vinden. Ik bekritiseer niemand of die nu op het platteland of in de stad wil wonen. Voor mij gaat er niets boven het platteland, waar ik ben geboren en ben opgegroeid en mijn hele leven heb gewoond. Ik zou verpieteren in de stad. Ik zoek mijn vermaak niet in kroegen, musea bioscopen of concertzalen. Ik sta elke morgen met plezier op. Ik werk in de tuin, leg elektriciteit aan, metsel, stort beton, en timmer.
Ik houd van mijn vrouw, hond, huis omgeving en van het leven. En als ik er behoefte aan heb praat en discussieer ik met jullie, waarvoor mijn hartelijke dank. Kortom, ik ben een tevreden en gelukkig mens. Dat wens ik jullie ook toe, waar en waarin jullie dat geluk ook willen vinden.

Reactie van Augusta op 28 November 2022 op 15.27: @Hans, leuk en positief bericht over de Creuse!

Wat volgt geeft misschien een beetje inzicht in de Franse cultuur.
Volgens vele ouders die zelf een vrij brede opleiding hebben, moet een kind niet alleen hoogstaand algemeen onderwijs genieten maar ook een muziekinstrument kunnen spelen. Bij kleine meisjes hoort vaak balletles, jongens en meisjes moeten alle takken van sport kunnen bedrijven en is eventueel een mogelijkheid tot bijles ook niet uit den boze.

Kortom de Fransen hechten al vanaf oudsher aan een gezond lichaam en een ontwikkelde geest.
Maar dan moeten deze mogelijkheden zich wel zo dicht mogelijk bij huis bevinden…

Jarnage heeft ontegenzeggelijk veel voordelen.
Het is een dynamische gemeente waar burgemeester en conseillers municipaux er alles aan doen om “ van het kerkhof bestemd voor de levende doden die het dorp bewonen” (bron: Wikipedia) een levendig stadje te maken. Met ongetwijfeld resultaat !
Het feit dat de burgemeester tevens assistent parlementaire is, zal ook z’n invloed hebben.

De lagere school bestaat uit 90 kinderen en zijn in 4 klassen verdeeld. Hoewel de lagere school normaal 5 klassen telt.
Voor ouders die veel waarde hechten aan goed onderricht, zal dat een minpunt blijken. Bovendien het feit dat alle schoolniveaus momenteel zeer laag worden geschat, draagt niet aan vertrouwen bij.
Daar wringt de linkerschoen.

Het dichtstbijzijnde collège ligt op 10 km afstand, lycea op 16 km en het dichtstbijzijnde station op 8 km afstand.
Kinderen die naar het collège en lycea gaan, zijn afhankelijk van vervoer, veelal per schoolbus.
Daar gaat in de ogen van veel ouders tijd in zitten en tijd gaat dan weer ten koste van o.a. sport, spel en muziek.
Daar wringt de rechterschoen.
‘s Lands wijs, ‘s lands eer; de toekomst zal het leren…

Fijn te lezen dat je een gelukkig mens bent Hans !

Reactie van Hans van den Bos op 28 November 2022 op 16.09: @ Augusta
Fransen verschillen niet zo veel van Nederlanders, is mijn ervaring. Ik kan niet goed oordelen over het niveau van het onderwijs hier, maar gezien de groeiende populariteit van de school die tot uitdrukking komt in een groeiend aantallen leerlingen, zal het best wel tot tevredenheid stemmen. De uitrusting van de school is sinds de invoering van de comcom sterk verbeterd. Er zijn in het dorp best veel sportverenigingen en ook aan de faciliteiten is flink gewerkt. Het dichtstbijzijnde college bevindt zich in Parsac op vier km afstand. Voor het lycée moet je naar Guéret en dat us 20km. Er us in het dorp meer werkgelegenheid dan dat er arbeidskrachten zijn. Het schooltransport is goed geregeld en de afstand is niet zo'n bezwaar. Mijn kleinkinderen moeten zes km fietsen om naar school te gaan. Schooltransport kent men in Nederland niet. In Frankrijk wordt op school voor een habbekrats een goede maaltijd verstrekt: indien nodig gesubsidieerd. Voor universitair onderwijs moet men naar Limoges of Clermont Ferrand maar dat is ook in Zeeland niet voorhanden.en het vinden van een kamer is hier misschien niet gemakkelijk maar zeker gemakkelijker dan in Nederland.
De zorg is zeker een probleem maar daar komt op bepaalde terreinen toch wat verbetering in.
En Jarnages ligt aan de N145 een vierbaans autoweg. Al met al heel veel dat tot tevredenheid stemt.

Reactie van Jako op 28 November 2022 op 16.16: Limoges trekt studenten uit heel Frankrijk aan. Niet specifiek vanwege de hoogstaande kwaliteit van de universiteiten, maar vooral vanwege de betaalbare- en beschikbare woonruimte voor studenten.

Toch een groot voordeel: een deel van deze studenten blijft na de studie in de regio achter. Hetzij vanwege een lokaal meisje/jongen hetzij vanwege de ruimte en betaalbaarheid ten opzichte van bv Parijs. Het vergroot het aantal hoog opgeleiden in de regio.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 28 November 2022 op 21.15: Ik krijg ook regelmatig te horen: "Is het hier niet saai, vooral 's winters?" Dat zegt dan een vrouw van 84, die in hartje Amsterdam woont.

Ik vind het hier helemaal niet saai, ook niet in de winter. Je gaat met je hondje wandelen en komt dan mensen tegen, met wie je een praatje maakt. En 's avonds vroeg naar bed in plaars van naar het theater of de bios. En de volgende morgen vroeg weer op. Lekker.

Nee, ik was een echt stadsmens, maar nu vind ik het platteland helemaal het einde. Mooie natuur om in te wandelen. Maar je moet de stad toch wel in de buurt hebben voor de boodschappen.

Er vinden hier in het dorp ook regelmatig etentjes plaats met danspartijen tussendoor, vooral 's winters. En er worden voedselpakketten met lekkere dingen bij oudere mensen bezorgd, die te oud zijn om te dansen of die geen kikkerbilletjes lusten, zoals ik.

Ja, het bevalt me prima in m'n dorpje hier in de Cevennen. En niet te ver van de stad (7, 16 en 20 km).

Reactie van ineke blom op 29 November 2022 op 0.23: In 2004 verhuisden wij permanent naar ons vakantiehuis op het Franse platteland. Ons dorp in de Aveyron had 116 inwoners. Voor bank, bakker, intermarché-contact en postkantoor moesten wij 14 km rijden naar het 'grote' dorp van 1600 inwoners. De eerste twee steden met een uitgebreide keus aan winkels bevonden zich op ruim 40 km. Heerlijk hebben we het er gehad. Maar...... niets bereikbaar zonder eigen auto. De enige taxi die er wel eens kwam was een 'ambulance'. Een gewone taxi was er niet te krijgen. De enige bus was de rammasage scolaire.

Wij hebben er voor gekozen het platteland achter ons te laten en naar de grote stad te verhuizen. Nog steeds tussen de weilanden en op 6 km van het centrum, maar wel met de bushalte voor de deur, zodat theater, museum en binnenstad ook te bereiken zijn als ik straks minder goed kan zien of een ander ongemak krijg waardoor ik zelf geen auto meer kan of mag rijden. Ik vind dat een prettig gevoel.