Helend breken

Als kind ben ik nooit mishandeld -laat staan misbruikt-, heb geen ernstige ziekte gehad of een trauma aan een ernstig ongeluk overgehouden. Ook had ik voor zover ik weet geen stofje te veel of te weinig in mijn hersens. Mijn ouders zijn zelfs niet eens gescheiden.Mijn hele leven heb ik leuk werk gehad, aardige kinderen, een lieve vriendin, en nu een leuk huis in Frankrijk. Je zou denken, alle ingrediënten zijn aanwezig om tevreden en gelukkig te zijn. Maar toch knaagt er iets van binnen. En sinds kort ben ik er achter gekomen, wat er bij mij ontbreekt.Het zal jullie misschien raar in de oren klinken, maar mijn probleem is, dat ik geen probleem heb. Sinds ik lid geworden ben van deze site, ben ik me daar alleen nog maar bewuster van geworden, en de frustratie is inmiddels zo groot geworden, dat ik op zoek ben gegaan naar hulp.

Toen ik eens op het internet ging kijken en een paar websites bezocht, bestemd voor Nederlanders in Frankrijk, viel het me op hoeveel mogelijkheden er op dat gebied wel zijn Transcendente dieptemeditatie, Werken met Elementswezens en landschapsgenezing, Positief denken, Werken met kosmische klanken en ritmen, Met klei de diepte in. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is hier allemaal voorhanden.Je zou haast denken, dat Nederland er heel anders uit zou zien als deze mensen hun heilzaam werk in eigen land zouden verrichten. Maar ja, Nederland is altijd al een land van missionarissen geweest en we willen onze blijde boodschap graag tot ver over de grenzen uitdragen.

Na alle mogelijkheden grondig bestudeerd te hebben, ben ik tot de conclusie gekomen, dat er toch niet echt iets voor me bij zat. Inmiddels waren de frustraties over mijn ongelukkige leven zo hoog op gelopen, dat ik uit pure nijd een paar borden heb stuk gegooid.Gek genoeg, bleek dat de oplossing te zijn. In de tussentijd, ben ik er door het bestuderen van een aantal therapieën achter gekomen, dat het aanpakken van andermans problemen een uitstekend middel is om je eigen problemen op te lossen en het stuk gooien van de borden heeft me een dusdanig bevrijdend gevoel gegeven, dat ik het als mijn plicht ervaar mijn nieuwe verworvenheden in dienst van de mensheid te stellen.Het is allemaal nog in een voorbereidend stadium, maar binnenkort hoop ik de workshop “Helend Breken” te starten. Het programma gaat er ongeveer als volgt uit zien. (suggesties zijn altijd welkom).

Dag 1

Ontvangst en kennismaking. Tijdens gesprekken leren we elkaar en elkaars problemen kennen en herkennen en kunnen elkaar daardoor bij de eigenlijke sessie tot steun zijn.

Dag 2

Uit de grote hoeveelheid voorradig porselein en aardewerk wordt door iedere deelnemer een keuze gemaakt uit voorwerpen en kleuren waarvan zij zich herinneren dat die in hun leven op de een of andere manier een negatieve invloed hebben gehad.De door ieder uitgekozen voorwerpen worden onder luid geschreeuw, zonder dat daarbij op taalgebruik hoeft te worden gelet onder aanmoediging van de groep stuk gegooid.

Dag 3

Uit de scherven gaan wij een mozaïek kunstwerk opbouwen in een door ons zelf gekozen vorm en kleur. De scherven staan synoniem voor de dingen die fout gegaan zijn in ons leven.Op deze manier kunnen we de scherven (zaken die fout gegaan zijn, maar waarvan we wel geleerd hebben) gebruiken om een kunstwerk (een nieuw leven) op te bouwen.

De kosten voor deze 3 daagse workshop zijn 1393,35 euro

Zeer tegen mijn zin, moet ik de prijs hoog houden, omdat gebleken is, dat de hoogte daarvan mede bepalend is voor het succes en de uiteindelijke werking van de workshop.Uit de samenstelling van het bedrag zal blijken, dat hieraan een zorgvuldige kosten-baten analyse ten grondslag ligt.

10% van de opbrengst, wordt ter beschikking gesteld aan een nader vast te stellen land, dat door honger, oorlog of anderszins helaas nog niet toegekomen is aan de problemen die wij in onze workshop hopen op te lossen.

P.S. Na het schrijven van dit stukje voel ik me alweer een stuk beter. Misschien zie ik toch maar van die hele workshop af, hoewel de te verwachten inkomsten wel erg aantrekkelijk blijven.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20140628, Cursussen en Opleidingen, Korte Verhalen

Reactie van Matty Willigenburg op 29 Juni 2014 op 10.18: Prachtig stukje....mocht je ooit de workshop gaan doen kun je bij mij terecht voor serviesgoed....

Reactie van chris op 29 Juni 2014 op 11.24: Frans, complimenten hoor. Zo begint de zondag met koffie en een lach!
Aan sommige reacties te merken is er nog wel ruimte voor nog meer therapieën. Ik kijk reikhalzend uit naar een vervolgprogramma.

chris

Reactie van Evert van der Weide op 29 Juni 2014 op 11.29: Frans helaas zijn er blinde vlekken en dan is het goed in de spiegel te kunnen kijken. Zelfreflexie is een kwaliteit.

Reactie van marga op 29 Juni 2014 op 11.55: Hoi Frans, ik heb je stuk nog eens gelezen, en ik kan toch echt niets schokkends vinden hoor!je hebt juist de mensen die over de rug van andere kwetsbare mensen heen hun beurs willen vullen beschreven!!!. En als je kwetsbaar bent wil je alle hulp wel aanpakken! Ik vond het juist een heel verhelderend verhaal! De meeste mensen hebben jouw humor over dit moeilijke onderwerp wel begrepen! Hele fijne dag, en ga vooral door!

Reactie van Annette Ninteman op 29 Juni 2014 op 12.04: Een heerlijk stukje om te lezen Frans, bedankt. Verontschuldig je aub niet voor hetgeen je hebt geschreven. Zoals je zelf wel zult weten zijn er hier altijd mensen die op zulke tekst reageren. Humorloze, trieste mensen die zelfs hier in dit heerlijke land hun geluk blijkbaar niet hebben gevonden.

Reactie van Frans op 29 Juni 2014 op 12.18: @Annette,

"Zoals je zelf wel zult weten zijn er hier altijd mensen die op zulke tekst reageren. Humorloze, trieste mensen die zelfs hier in dit heerlijke land hun geluk blijkbaar niet hebben gevonden."

Graag commentaar over andere leden achterwege laten! Laat iedereen in zijn waarde. Reageer liever op het onderwerp.

Prettige dag verder.

Reactie van Evert van der Weide op 29 Juni 2014 op 12.42: Marga, er zijn mensen die andere mensen helpen vanuit hun hart en dat ze hier hun beroep van gemaakt hebben heeft nog niets te maken met het feit dat er beunhazen zijn. Jammer dat de oordelen soms voorbarig zijn en ergens ook wel te begrijpen. Zorgvuldigheid en onderscheid is nooit weg. Een humoristisch stukje zoals van Frans is natuurlijk wel leuk. Zolang mensen in de spiegel kunnen kijken en weten dat er verschil is zijn we op de goede weg naar verlichting.

Reactie van reuvers op 29 Juni 2014 op 12.44: Hallo iedereen,

Ik ga dit gewoon (half)serieus opvatten en zelf een flinke stapel aardewerk om me heen verzamelen en die bij afwezigheid van mijn gezin (ze zouden anders trauma's kunnen oplopen) lekker af en toe 'een potje breken' onder oorlogsgegil. Omdat ik dit aardewerk tweedehands koop bij een goed doel, doe ik ook nog iets sociaals én betaal ik minder dan een workshop! Heel goed idee! Kortom: alles is zo breed en zo lang als je dat zelf voelt en je kunt nooit in andermans hoofd en hart kijken hoe die iets voelt: iedereen heeft recht op een ongelukkig gevoel, terecht of onterecht volgens andere mensen.... Ben het last but not least met J van Trier eens dat dergelijke door hem beschreven problemen enkel door professionelen opgelost kunnen worden, maar als mensen bijna 1400 euro willen betalen om bij een ander aardewerk kapot te gooien, waarom niet? Ieder zijn meug! Ik zie hier trouwens zelf wel een gat in de markt voor, nu nog klanten vinden! Ter info: mijn stukje is dus zowel serieus als ironisch, voor daar weer een lading reacties op komen!

Reactie van Evert van der Weide op 29 Juni 2014 op 13.52: Heel mooi die nuancering Gerard en dan nog weten dat er verschil is tussen zelfreflexie en keuren. Dus ga door.

Reactie van frans brugman op 29 Juni 2014 op 14.11: Lezen is moeilijk hoor! Ik begin me nou toch echt af te vragen, of een aantal van jullie commentaren wel over het door mij geschreven stukje gaat, of zijn jullie misschien een beetje voor je zelf begonnen? Zitten ervaringen met de geestelijke gezondheidszorg jullie zo dwars dat jullie dat op mij af moeten reageren? Sorry ik ben geen therapeut en ik heb ook geen ambities in die richting. Nu ben ik er wel klaar mee!