Helend breken

Als kind ben ik nooit mishandeld -laat staan misbruikt-, heb geen ernstige ziekte gehad of een trauma aan een ernstig ongeluk overgehouden. Ook had ik voor zover ik weet geen stofje te veel of te weinig in mijn hersens. Mijn ouders zijn zelfs niet eens gescheiden.Mijn hele leven heb ik leuk werk gehad, aardige kinderen, een lieve vriendin, en nu een leuk huis in Frankrijk. Je zou denken, alle ingrediënten zijn aanwezig om tevreden en gelukkig te zijn. Maar toch knaagt er iets van binnen. En sinds kort ben ik er achter gekomen, wat er bij mij ontbreekt.Het zal jullie misschien raar in de oren klinken, maar mijn probleem is, dat ik geen probleem heb. Sinds ik lid geworden ben van deze site, ben ik me daar alleen nog maar bewuster van geworden, en de frustratie is inmiddels zo groot geworden, dat ik op zoek ben gegaan naar hulp.

Toen ik eens op het internet ging kijken en een paar websites bezocht, bestemd voor Nederlanders in Frankrijk, viel het me op hoeveel mogelijkheden er op dat gebied wel zijn Transcendente dieptemeditatie, Werken met Elementswezens en landschapsgenezing, Positief denken, Werken met kosmische klanken en ritmen, Met klei de diepte in. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is hier allemaal voorhanden.Je zou haast denken, dat Nederland er heel anders uit zou zien als deze mensen hun heilzaam werk in eigen land zouden verrichten. Maar ja, Nederland is altijd al een land van missionarissen geweest en we willen onze blijde boodschap graag tot ver over de grenzen uitdragen.

Na alle mogelijkheden grondig bestudeerd te hebben, ben ik tot de conclusie gekomen, dat er toch niet echt iets voor me bij zat. Inmiddels waren de frustraties over mijn ongelukkige leven zo hoog op gelopen, dat ik uit pure nijd een paar borden heb stuk gegooid.Gek genoeg, bleek dat de oplossing te zijn. In de tussentijd, ben ik er door het bestuderen van een aantal therapieën achter gekomen, dat het aanpakken van andermans problemen een uitstekend middel is om je eigen problemen op te lossen en het stuk gooien van de borden heeft me een dusdanig bevrijdend gevoel gegeven, dat ik het als mijn plicht ervaar mijn nieuwe verworvenheden in dienst van de mensheid te stellen.Het is allemaal nog in een voorbereidend stadium, maar binnenkort hoop ik de workshop “Helend Breken” te starten. Het programma gaat er ongeveer als volgt uit zien. (suggesties zijn altijd welkom).

Dag 1

Ontvangst en kennismaking. Tijdens gesprekken leren we elkaar en elkaars problemen kennen en herkennen en kunnen elkaar daardoor bij de eigenlijke sessie tot steun zijn.

Dag 2

Uit de grote hoeveelheid voorradig porselein en aardewerk wordt door iedere deelnemer een keuze gemaakt uit voorwerpen en kleuren waarvan zij zich herinneren dat die in hun leven op de een of andere manier een negatieve invloed hebben gehad.De door ieder uitgekozen voorwerpen worden onder luid geschreeuw, zonder dat daarbij op taalgebruik hoeft te worden gelet onder aanmoediging van de groep stuk gegooid.

Dag 3

Uit de scherven gaan wij een mozaïek kunstwerk opbouwen in een door ons zelf gekozen vorm en kleur. De scherven staan synoniem voor de dingen die fout gegaan zijn in ons leven.Op deze manier kunnen we de scherven (zaken die fout gegaan zijn, maar waarvan we wel geleerd hebben) gebruiken om een kunstwerk (een nieuw leven) op te bouwen.

De kosten voor deze 3 daagse workshop zijn 1393,35 euro

Zeer tegen mijn zin, moet ik de prijs hoog houden, omdat gebleken is, dat de hoogte daarvan mede bepalend is voor het succes en de uiteindelijke werking van de workshop.Uit de samenstelling van het bedrag zal blijken, dat hieraan een zorgvuldige kosten-baten analyse ten grondslag ligt.

10% van de opbrengst, wordt ter beschikking gesteld aan een nader vast te stellen land, dat door honger, oorlog of anderszins helaas nog niet toegekomen is aan de problemen die wij in onze workshop hopen op te lossen.

P.S. Na het schrijven van dit stukje voel ik me alweer een stuk beter. Misschien zie ik toch maar van die hele workshop af, hoewel de te verwachten inkomsten wel erg aantrekkelijk blijven.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20140628, Cursussen en Opleidingen, Korte Verhalen

Reactie van Lena op 28 Juni 2014 op 20.24: Volgens mij heb je binnen een week een wachtlijst... ;-) Groet, Lena. (P.S. Er is ook nog zoiets als "lachtherapie", deze was gratis! )

Reactie van Louise (68) op 28 Juni 2014 op 20.53: Geweldig!!

Reactie van Nicole Gregoire op 28 Juni 2014 op 21.41: gelukkig zijn is plezier hebben in je leven , je verbonden voelen en betekenis geven aan je leven. Of borden gooien plezierig is dat weet ik niet , of verbinding ontstaat door mensen te veroordelen in wat ze doen weet ik ook niet en of er verder kan betekenis kan gevonden worden door dit zo neer te schrijven weet ik ook niet . Ik vraag me af of dit echt nodig was dit zo neer te zetten.... dit zo te generaliseren bedoel ik .

Reactie van marga op 28 Juni 2014 op 21.59: Jeetje mensen, het is juist bedoeld om aan te stippen dat er zoveel misbruik gemaakt wordt van mensen die het moeilijk hebben. En dat is dan geschreven met wat humor!!!! Heel jammer want juist Frans is iemand die het altijd opneemt voor de zwakkeren, en wie zegt nou dat hij het zo geweldig heeft,, het is verzonnen mensen!!

Reactie van Nicole Gregoire op 28 Juni 2014 op 22.23: @Michael, wellicht goed bedoelde reactie en toch kan ik je verzekeren dat de woorden 'acceptatie en een plaatsje geven' bij mensen ... cliënten, patiënten of hoe je het wil benoemen een enorme trigger kan betekenen . Stel je een keer voor dat een hulpverlener tegen een ouder die een kind verliest zoiets zegt, dan zou je wel eens een klap voor je hoofd kunnen krijgen, of een mens die onwezenlijk verminkt is , of een mens die decennia in een detentiecentrum verblijft enz; dat ze met de tijd en met acceptatie wel goed komt.... Is echt te kort door de bocht, maar leren accepteren dat een mens niet alles hoeft te accepteren dat kan mogelijk wel ruimte geven om er mee te leren omgaan.

Conclusie, mijn visie is dat zulke beladen onderwerpen eigenlijk hier niet thuis horen op de site. Ik kon het echter niet laten om er op te reageren.

Reactie van Lucia op 28 Juni 2014 op 22.41: Frans, je bent een man naar mijn hart. Wat een humor en oh zo heerlijk beschreven. Ga zo door!

Reactie van Mieke op 28 Juni 2014 op 22.50: Geweldig Frans! Creatief met kurk van het Simplistisch verbond begon er al mee...en dan nu het porselein!

Het leven moet gelachen worden!!!

Reactie van Nicole Gregoire op 28 Juni 2014 op 23.14: @michael, er zijn nog wel meer mechanismen die mensen hanteren dan weglopen , wegkijken. Ik bedoel dat het een heel complexe materie is bij traumata en die niet zo makkelijk te omschrijven valt. Het is ook niet de bedoeling om dat allemaal op dit forum neer te zetten hé. Dank je wel voor de reactie en ik wil het hier graag bij laten.

Reactie van Michiel Terwindt op 29 Juni 2014 op 7.34: Helemaal mee eens Marga ! Een prachtig stuk humor Frans en ik heb nog wat rood en blauw servies over.

Reactie van frans brugman op 29 Juni 2014 op 8.43: Beste mensen, Met de beste wil van de wereld, kan ik niet inzien, hoe ik mensen met mijn stukje mensen zou kunnen kwetsen. Integendeel, ik heb juist aan willen geven, hoe velen van ons, waaronder ik zelf, zich druk kunnen maken om futiliteiten. De discussies op deze site, zijn daar maar al te vaak een bewijs van. Mijn leven is heus niet zo gladjes verlopen als ik in mijn verhaal heb geschetst. Door zelfreflectie en een beetje humor heb ik het kunnen redden. Door mensen af en toe een (lach)spiegel voor te houden hoop ik daar iets van over te kunnen brengen. Het is wel duidelijk, dat dat niet door iedereen begrepen wordt. Jammer, maar ga me alsjeblieft niet verwijten, dat ik de noden en problemen van andere mensen zou bagatelliseren, wan dan voel IK me heel erg gekwetst.