Heimwee

Heimwee.

Vanavond voelde ik het ineens weer: h e i m w e e.

Waarschijnlijk naar aanleiding van een liedje wat ik hoorde van Boudewijn de Groot of misschien n.a.v. een reportage op ARTE-tv over Rembrandt expositie in het Rijksmuseum.

Na 38 jaar in regio Parijs heb ik er toch nog wel eens last van.

Heeft u dat gevoel ook zo nu en dan?

Wat doet u dan; heeft u tips?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20150216, Kunst en Cultuur

Reactie van wilma op 16 Februari 2015 op 23.48: Heimwee ? Ja, naar Frankrijk als ik in Nederland ben ... en dan ga ik zo snel mogelijk terug naar huis. Zelfs als in mijn verblijf daar dan moet inkorten ...

Reactie van Hendrik Kramer op 17 Februari 2015 op 1.12: Als oud schipper die jaren lang de franse kanalen heeft bevaren heb ik niet echt heimwee naar Nederland maar wel naar ons leven aan boord maar om nu te zeggen dat ik heimwee naar nederland heb, nee , ik heb heimwee naar wat ik gedaan heb in mijn leven niet naar de plaats waar ik allemaal gewoond heb. Ik geef toe, ik woon hier nog maar 10 jaar maar heb Frankrijk veel langer bevaren en toen ik moest stoppen, leeftijd, wist ik dat is in Frankrijk.

Reactie van Tournesol op 17 Februari 2015 op 7.02: Hallo Mariëlle,

Heimwee is een ruim begrip en iedereen zal daarbij iets anders voelen. Ook ik heb veel tijd doorgebracht (en doe dat nog) in Frankrijk en andere landen. Mijn gevoel van heimwee, waar ik af en toe heftig last van had/heb , zou ik omschrijven als een ( bewust of onbewust) verlangen om me weer even onder te dompelen in mijn 'culturele roots', weer even daar te zijn en dat te doen waarin je je 'thuis' voelt. En in den vreemde voel je je nog écht thuis, simpelweg om je er niet vandaan komt, je nét iets anders bent, voelt, denkt en doet dan zij hun hun roots daar wel hebben liggen. Ontkennen heeft geen zin, je verzetten ook niet, daarmee gaat het niet weg.

Ik ga dan af en toe naar NL om een wandelingetje te maken door de binnenstad van mijn geboortestad of mijn voormalige woonplaats, wat te mensen te spreken die net zo denken en voelen als ik, een concert te bezoeken of een expositie, een tochtje te maken naar de Wadden, wat zaken te kopen die ik in Frankrijk niet kan krijgen. Daarna voel ik me weer helemaal goed en ga ik graag weer terug naar mijn huis in het buitenland, daar waar ik woon (en werk), maar waar ik niet vandaan kom...

Reactie van esther delhomme sol op 17 Februari 2015 op 7.21: hallo Mariëlle.
Ik woon nu 31 jaar in Frankrijk, tuurlijk af en toe dat gevoel van heimwee. Maar heimwee waarnaar? Het land? De gewoontes? De familie, kennissen? dat is de vraag. Als ik op zo'n moment goed nadenk is het een geheel en vaak valt het dan echt wel mee. even de positieve en negatieve kanten op een rijtje zetten en het gevoel valt heel snel weer weg.We maken vaak van iets wat we net niet hebben een ideaal en heel vaak is dat ideaal ook niet zo ideaal.Het gras is altijd groener aan de andere kant van het hek!

groetjes

esther

Overleden Reactie van Susan op 17 Februari 2015 op 9.03: Hallo Mariëlle,

ik woon hier nu 25 jaar en ben al 10 jaar niet in Ned. geweest, nee ik heb geen heimee als je even de beelden ziet van de overvolle Ned straten zonder groen brrrr.

ja wel even naar het rijksmuseum maar .......dan zie je die rij van een paar kilometer wachtende mensen , nou dan ben ik blij met die Arte reportage en het kunstpr. op Ned 2 op zondagmiddag.

hier midden in het beschermd natuurgebied ,waar ik in woon ,ben ik blij met de stilte, de dieren en de natuur.

Reactie van annemarie de valk op 17 Februari 2015 op 9.46: Hallo Marielle, Ja, ook mij gebeurt het nog na 30 jaar dat ik het wel eens moeilijk heb, gelukkig gaat het beter sinds mijn dochter in Nederland is gaan studeren en ik zie hoe het daar echt heel veel veranderd is en echt niet de goede kant op, maar het is vooral die gezelligheid van daar wat ik mis (met natuurlijk de mensen die je daar nog kent). Misschien is het mogelijk als je in regio Parijs woont om af en toe een weekendje naar Nederland te gaan, is nog goed te doen van daar uit. In ieder geval sterkte ermee.

Reactie van gerard ket op 17 Februari 2015 op 10.18: Gewoond in de morvan leuk huis
Maar nooit het gevoel hier hoor ik thuishet huis verkocht in Frankrijk
En. ...........gelukkig in holland

Reactie van annemarie de valk op 17 Februari 2015 op 11.56: Er is een groot verschil tussen echt heimwee hebben en af en toe wat heimwee, echte heimwee, ja, dan moet je terug, maar af en toe wat heimwee is misschien wel meer nostalgisch en gewoon even daar naar toe is dan eigenlijk al genoeg voor het komende jaar......

Reactie van Wim van Teeffelen op 17 Februari 2015 op 13.43: Iedereen heeft natuurlijk zijn persoonlijke verhaal, maar heimwee is wel degelijk een belangrijk fenomeen als het gaat om emigratie naar Frankrijk. Wij begeleiden nu al ruim 10 jaar Nederlanders met hun emigratie naar Frankrijk en houden zo goed mogelijk bij hoe het onze klanten vergaat. Conclusie: de helft van alle emigraties mislukt (dat wil zeggen: emigranten zijn na drie jaar tegen hun zin in terug in NL). De belangrijkste oorzaak: heimwee. De belangrijkste heimwee-groepen:

1. Vrouwen van zekere leeftijd. Zijn met hun partner naar Frankrijk geëmigreerd toen hun kinderen het huis uit waren. Maar die kinderen zijn getrouwd en hebben kleinkinderen gekregen. Het beruchte 'omagevoel' blijkt een sterke heimweefactor

2. Gezinnen die met kinderen emigreren. Als die kinderen tieners worden in Frankrijk slaat de heimwee vaak toe. En als ze met tieners emigreren kan dat al binnen een jaar toeslaan. Op het Franse platteland hebben tieners minder vrijheid en is er minder voor ze te doen dan in NL.

Wim

Reactie van ineke blom op 17 Februari 2015 op 16.15: Ik snap dat gevoel,

Ga ook zeker een keer par jaar even naar NL soms zelfs twee keer. Maar ja kinderen, kleinkinderen, de hele familie woont daar. Hier in FR zal ik nooit thuis zijn, maar terug naar NL zal ik niet gauw gaan. Daarvoor ben ik het te veel ontgroeid.