Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

||  PLAATS BERICHT  ||  PLAATS ADVERTENTIE   ||

Midden januari was ik weer even terug in Parijs, wat ik noem een mooi begin van het nieuwe jaar. Mijn vierdaags verblijf begon met een ontmoeting in het Atelier Néerlandais met de Nederlandse beeldhouwer Carla Rump, net als ik lid van het Atelier Néerlandais, een platform voor Nederlands ontwerp, de kunsten en het boek: voor culturele ondernemers. Het is onderdeel van de Nederlandse ambassade in Parijs, die het in 2014 heeft opgericht en financiert.

 

De Nederlandse beeldhouwer Carla Rump bij haar project hedendaagse hiërogliefen in Parijs

Carla Rump noem ik een van DE MAKERS waar ik in mijn blogs regelmatig over schrijf.

DE MAKERS; zij zijn de creatieven, de mensen met ideeën, kunstenaars, dromers, en de durfals met  verbeelding, energie, ambitie en intuïtie om iets te creëren vanuit het niets. Ze brengen Parijs tot leven. Want wat zijn steden anders dan menselijke ecosystemen – netwerken – van mensen die gebouwen, monumenten, tuinen en straten tot leven brengen? Carla Rump is een van die Nederlandse stakeholders in het meest opwindende menselijke netwerk van Parijs. In Parijs maak ik kennis met haar en ontmoet haar als het ware backstage, om zo getuige te zijn van haar werkzame leven.

 

Kleine liefdesverhalen als hedendaagse hiërogliefen

Vorig jaar, in december, was het Joan Mols, van het Atelier Néerlandais die mij attendeerde  op een project van deze Nederlandse kunstenaar genaamd ‘Hedendaagse hiërogliefen’. In het tegenover gelegen Louvre museum zijn ze volop te zien: in steen of op potten gekerfde afbeeldingen van vogels, zittende of staande mensen, slangen, slakken, leeuwen, schalen, boogjes of staafjes. Het zijn de rebussen, tekens, symbolen van het oud Egyptische hiërogliefenschrift, een schrijftaal die ook een klanktaal is.

Op 14 september 1822 beleefde de Franse taalkundige Jean François Champollion zijn Eureka-moment toen hij na vijftien jaar onderzoek het abc van het hiërogliefenschrift ontcijferde. “Je tiens l’affaire!”, moet hij volgens de overlevering hebben uitgeroepen. “Ik ben eruit!” Direct daarop zakte de overwerkte geleerde in elkaar op de vloer van zijn werkkamer. Pas na dertien dagen kon hij zijn ontdekking wereldkundig maken in een redevoering voor de afdeling Inscripties en Letteren van de Koninklijke Academie in Parijs. Met zijn onderzoek werd de basis gelegd voor de egyptologie als wetenschap.

 

De Seinekade tussen Pont Neuf en de Pont du Carrousel

Het zelfde Eureka-moment overkwam Carla Rump en dit is haar verhaal:  “Het was in het najaar van 2022 dat ik met mijn broer langs de Seine fietste. Hij kreeg precies op de hoek bij de Pont Neuf een telefoontje van zijn dochter. Hij stopte en omdat het gesprek langer duurde dan verwacht stapte ik ook af van mijn fiets en keek wat rond. Drommen mensen liepen langs het water. Ik liet mijn oog vallen op de voeten van de mensen, de stenen van de kade waren niet meer zichtbaar door de drukte. Van daaruit naar de boomwortels, de stam en de vertakkingen van de bomen; zwarte populieren met witte basten. Ik ontdekte dat de stammen een mozaïek vormden van ingekerfde tekens als houtskooltekeningen. Ik maakte wat foto’s. De stukken boom die helemaal boven de kade uitkwamen, nog net waar mensenhanden bij konden, waren ook ingekerfd. Ik vond dat heel bijzonder”.

 

Stammen die een mozaïek vormen van ingekerfde tekens als houtskooltekeningen

“In het voorjaar ging ik weer terug, fotografeerde opnieuw en besloot er ‘iets’ mee te doen. Ik zag het als kleine verhalen die een groot verhaal gingen vertellen. Een stapeling van verlangens, verstopt in geheimtaal, immers, het meeste was redelijk onleesbaar geworden omdat de boom doorgroeit waardoor de tekens vervagen. Ik dacht op dat moment aan een levend woordenboek. In de tekens ontdekte ik bloemen, vliegtuigen, jaartallen, namen, maar vooral ook veel hartjes natuurlijk. Ik moest denken aan de geschiedenis, de plek, wie wij zijn als mens. Liefde is altijd verbindend en onze basis. In mijn hoofd had ik het rond: hedendaagse hiërogliefen in Parijs”.

 

“In de zomer besloot ik er nog even langs te rijden om de bomen in volle glorie te fotograferen.

Echter, tot mijn grote schrik bleek de helft te zijn omgehakt!  Op dat moment wist ik zeker dat als er nog meer bomen om zouden gaan en het hout de versnipperaar in gaat, ik kansloos zou zijn om een deel van het hout in handen te krijgen. Met de hulp van het Atelier Néerlandais heb ik contact gezocht met de Mairie van het 1e arrondissement. Zij brachten mij in contact met de boomchirurg monsieur Poursin. Ik vertelde hem over mijn project  om deze bomen aan de Seine een tweede leven te geven door er een bronzen sculptuur van te maken. Ze te eren, de kleine liefdesverhalen in de boom te ontrafelen als een hedendaagse hiëroglief en voor eeuwig vastleggen voor de geschiedenis. Zoals 600 meter verder is gebeurd met de Naald van Cleopatra in het centrum van de Place de la Concorde, welke in 1833 in opdracht van koning Lodewijk Filips van Frankrijk werd geplaatst. Deze obelisk maakt melding van de god Atoem. De god Atoem was een Egyptische scheppingsgod en de voorvader van vele goden”.

 

Een hedendaagse hiëroglief voor eeuwig vastleggen voor de geschiedenis

“Uiteindelijk lukte het mij om samen met iemand van de gemeente ter plekke de situatie op te nemen. Op dat moment was de kade door een veel te hoge waterstand in de Seine ondergelopen en was het hele stuk afgezet. We zijn over hekken geklommen en met om ons heen zwemmende zwanen en uitzicht op de Eiffeltoren deed ik mijn verhaal.  Nu is het wachten op een telefoontje wanneer de aangetaste bomen omgaan en dan mag ik een stuk stam mee nemen.

In de tussentijd heb ik een crowd funding opgestart in samenwerking met Voordekunst om zo het gieten in brons te realiseren. Bronsgieterij Flassh uit Balk gaat het beeld gieten. Mocht je een donatie willen doen? Dat kan op deze website van Voordekunst”.

 

In gedachten loop ik die middag langs de Seine, genietend van een schraal zonnetje. Langs de kadewand kom ik nog wat liefdesslotjes tegen die in mei 2015 allemaal zijn verwijderd van de Pont des Arts. Wat er met de duizenden liefdesslotjes is gebeurd, blijft een raadsel. Carla zorgt er in ieder geval voor dat deze hedendaagse Parijse hiërogliefen niet in de vergetelheid geraken.

Weergaven: 458

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn. 

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20240131, Kunst en Cultuur, Parijs

Reactie van Rob van der Meulen op 31 Januari 2024 op 15.39

....en om bij die slotjes aan te sluiten, soms kom je daar bij de Seine ook teksten tegen die weliswaar niet de wat langer standhoudende diepgang van hiërogliefen hebben, maar toch bedoeld zijn voor l'éternité

Reactie van loes Heil op 1 Februari 2024 op 0.03

Gekken en dwazen krassen hun namen in bomen en ...... " Niet in de vergetelheid geraken !!" De boom waartegen de kunstenmaakster Carla lachend leunt gaat dood ! Vlak onder de bast zit de dunne cambium eencellige laag  waar het voedsel transport van de wortels  naar de bladeren plaats vindt ! Lijkt op Tinkebell :"ik maak geen kunst, ik ontwerp discussies." ( ze verwerkte haar kat tot tas ).

Reactie van Nanny Verspuij op 1 Februari 2024 op 6.47

Inderdaad, de BOOM GAAT DOOD! En al kun je de kunst waarderen, dat je daarmee de boom langzaam laat sterven vind ik vreselijk, daar schrik ik van en kan ik geenszins waarderen... 

Reactie van Jeannette op 1 Februari 2024 op 8.53

Los van het kunstproject, heb ik ook wel wat twijfels van deze onbedwingbare drang van mensen om iets achter te laten en zaken van anderen of de gemeenschap daarbij te beschadigen. Ook tegen beter weten in, al die slotjes die over worden opgehangen (je kunt ze ter plekke kopen hoe gestoord is dat?) worden geregeld verwijderd, dat kan ook niet anders, dus hoe lang duurt die eeuwigheid ?

Banken zijn vervangbaar, maar rotsen en bomen worden zonder scrupules gewoon vernield!

Of de bomen dood gaan door het gekras betwijfel ik, maar fraai is het natuurlijk helemaal niet!

Trouwens Loes: de kat van Tinkebel was al dood, is wel iets anders.

Reactie van Jeannette op 1 Februari 2024 op 8.56

Over de schade voor de boom, die is wel degelijk aanwezig : 

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Boomkerven

Reactie van Ferry van der Vliet op 1 Februari 2024 op 9.38

Beste trouwe lezers. De bomen moeten helaas wijken door ziekte en door de aantasting van de wortels door de vele overstromingen van de kades. Dus absoluut niet doordat mensen hun namen hebben gekerfd in de bast van de bomen. 

Reactie van Nanny Verspuij op 1 Februari 2024 op 10.33

Ze zijn groot geworden in en met al die overstromingen...

Reactie van Ferry van der Vliet op 1 Februari 2024 op 10.50

Een combinatie van Nanny. Het heeft in ieder geval niets te maken met de inkervingen in de bast. Kijk ook eens op de website van de kunstenares. Die zich veel bezig houdt met behoud van de natuur en de schoonheid daarvan. https://www.carlarump.nl/

Reactie van Rob van der Meulen op 1 Februari 2024 op 12.40

Je zou er ook nog een andere vraag op los kunnen laten. Omstreeks 1950 maakte de fotograaf Cas Oorthuys een fraaie serie foto's in Parijs. Wie wat bewaart, heeft wat. En wanneer er dan ook nog Frans bloed door je aderen vloeit getuige deze ex-libris levert dat ook heel wat aan Frankrijk gerelateerde boeken op. Uit "Bonjour Paris" deze foto. Vraag daarbij: welke van die bomen zouden er nu nog staan?

Zo maar een opmerking: de "Renouvellement des arbres" staat niet voor niets opgenomen in iedere begroting van een zichzelf respecterende stad. Inderdaad: het doet pijn wanneer een vertrouwd stadgezicht tijdelijk moet verdwijnen.

Zo maar een verzoek. Voor een timmerman geldt: Measure twice, cut once. Het zou plezierig zijn, ook voor de sfeer op dit forum, wanneer we voor het bricoleren met taal dat principe ook in gedachten houden: Think twice, write once.

Reactie van Ferry van der Vliet op 1 Februari 2024 op 13.00

Jouw bijdrage Rob, deed mij opnieuw herinneren dat ik dit boekje ook in mijn bezit heb. Bijgaand een andere fraaie spread uit het boekje. ooit gekocht op een boekenmarkt voor € 10

Ook dank voor de 'wijze' woorden

 

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlanders.fr

Booka.place - Webstudio 24

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2024   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden