Handen schudden

Handjes schudden

Ieder dag als ik mensen hier in Frankrijk tegenkom, is het weer hetzelfde. Handjes schudden met de mannen en vluchtig twee zoenen uitwisselen met de vrouwen. Ik ken dat verschijnsel overigens al van de Belgen. Ik heb een paar jaar in Oostende gewerkt en daar ging je niet aan de arbeid zonder eerst de handen van een man of twintig te hebben geschud (vrouwen werkten er niet).
Je went er natuurlijk aan, maar als Nederlander ben je gewend om bij aankomst op je werk je hand op te steken, idereen goede morgen te wensen en aan het werk te gaan.
Nog grappiger is het gebaar als je iemand voor de tweede keer een hand wilt schudden. Dat hoort niet. Dan gaat de rechterhand op de rug, buigt men zich naar je toe en zegt; ”Hebben we elkaar al niet gezien?”
Misschien dat de vrees voor het corona virus deze gewoonte gaat veranderen.
Ook bij de Koninklijke marine had je van die gewoontes die strikt dienden te worden nageleefd. Ik kwam van origine van de koopvaardij, dus kende niet alle gebruiken bij de KM. De eerste keer dat ik “de” admiraal tegenkwam wilde ik beleefd zijn. Dus stak ik mijn hand uit en vroeg of ik me mocht voorstellen. Helemaal fout! Gelijk namen de lakeien van de admiraal (twee kolonels) mij apart en spraken mij bestraffend toe. De admiraal beslist zelf wel wie hij een hand wil geven en jij mag hem daartoe niet dwingen. Ze stelden het niet op prijs dat ik in de lach schoot. Het was blijkbaar een serieuze fout.

☺☺

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200215, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur

Reactie van Ingrid de Eerste op 17 Februari 2020 op 18.28: Grappig Hans. Het is een wereld die ik niet ken.

Reactie van Hans van den Bos op 17 Februari 2020 op 18.45: De marine is een heel apart wereldje. En hoewel er in de landmacht ook wel het een en ander is veranderd was dat toch een andere wereld. Ik heb nog nooit een milicien ontmoet die niet enthousiast was over zijn diensttijd. Ook deze dienstplichtigen hadden een functie aan boord met een eigen verantwoordelijkheid. De teamgeest was erg belangrijk en vrijwel niemand liep er de kantjes af. Bij de marine kon je ook niet zo maar een straf opleggen. Daar was een hele procedure voor en in de jaren tachtig is die nog eens aangescherpt. De commandant was afhankelijk van zijn mensen. De bemanning hield ook van hun schip en deden zonder dwang van boven hun uiterste best om het schip er zo goed mogelijk uit te laten zien. Men was ook trots op zijn schip. Officieren onderofficieren en manschappen dronken regelmatig samen een glas en hadden gezamenlijke feesten. De discipline kwam van binnen uit en werd niet zo zeer van buiten opgelegd. Ik heb nog wel eens contact met oud opvarenden en er bestaat nog steeds een band. Weet je nog ouwe, dat bezoek aan......
Ik denk dan ook met veel plezier en zelfs liefde terug aan mijn schepen en de bemanningen.

Reactie van En Laurenc op 17 Februari 2020 op 20.28: War dwalen we lekker af van het onderwerp!

Reactie van Hans van den Bos op 18 Februari 2020 op 8.05: @ Alexander
Dat zijn stereotypen. Elke omschakeling geeft problemen. Als je vier jonge meiden op een schip met honderd mannen zet, en die bovendien een betere accommodatie geeft kun je reacties verwachten. Ik herinner me nog dat we voor het eerst meisjes in de klas op de jongens HBS kregen. Dat gaf ook aanleiding tot allerlei besmuikte opmerkingen. Maar na een gewenningsperiode zijn er eigenlijk geen echte problemen meer. Behalve incidenteel. Het blijven mensen.

Reactie van Hans van den Bos op 18 Februari 2020 op 8.45: @ Lo

uise
Sorry, ik heb per ongeluk een bericht gewist. Mijn eccuses.

Reactie van Hans van den Bos op 18 Februari 2020 op 15.24: @ louise

Wat maak je me weer complimenten...! Ik wordt er haast verlegen van. En dat we het over kussen eens zijn. Dat mag toch wel een wonder heten. Maar lieve Louise, waarom zou jij je over kussen zorgen maken? Wie wil er nu een rol prikkeldraad zoenen? Dus ga gerust slapen hoor! Niemand wil je ook maar aanrakn! (LOL)

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.