Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Voor het eerst van m'n leven heb ik gehamsterd. Ik had niet gedacht dat me dat ooit nog zou overkomen. Het deed me denken aan de tijd in de oorlog, toen ik nog een peuter was en met mijn grootmoeder in lange rijen bij de "gaarkeuken" stond. Daar kreeg je als je eindelijk aan de beurt was tegen inlevering van verstrekte blauwe en roze bonnetjes, zorgvuldig afgepast per persoon, iets te eten in je van huis meegebrachte pan.
Dat beeld kwam me voor het eerst voor ogen toen ik maandagmiddag weer eens bij de Intermarché in La Grand'Combe ging kijken. Behalve de half november gearriveerde en hoogopgetaste kerstbonbons en andere feestelijke kerstspullen bij de ingang waren de meeste schappen er totaal leeg. Geen vleeswaren, geen dierenvoer, geen brood, geen zuivel. In de diepvriezers lagen nog kreeften en dure garnalen. Hier en daar lag ook nog een biologische kant-en-klaar maaltijd, want bio is duur en daar geef je dus je geld niet aan uit in deze arme streek. De bakker naast de Intermarché is al wekenlang gesloten. Die gaat dus dicht en het personeel staat op straat.
Toen gistermorgen bekend werd dat volgende week de vrachtwagenchauffeurs en de boeren gaan staken (oftewel alles gaan blokkeren) besloot ik om niet langer af te wachten. Ik reed naar Alès. Bij de Aldi bleken ze inmiddels weer min of meer bevoorraad te zijn met brood en met dierenvoer (maar geen kattenbrokjes). Ook het fruit en de groenten waren weer enigszins aangevuld. Maar geen koffie te bekennen. Ik nam alle vier de notenbroden mee die er nog lagen, alle 24 harde broodjes, twee kratjes (=36) blikjes bier en fruit. Bij de Lidl bleken ze nog koffie te hebben. Ook daar was het dierenvoer aangevuld, zelfs de kattenbrokjes.
Vervolgens naar de Intermarché in Alès. Veel lege schappen en vakken, maar er was nog wel iets. Ik nam er de laatste vegetarische pizza mee, plus voor de zekerheid nog wat diepvriesgroenten. Vorige week had ik bij de Cora al flink wat pizza's ingeslagen. Bij de kassa stond een mevrouw voor me die kennelijk dezelfde gedachte had gehad als ik. Ze had een boodschappenkar met een kop erop en moest maar liefst €150 afrekenen.
Toen ik vanmorgen ging wandelen stond er een fourgon van de gemeente voor m'n huis. Er lag een geel hesje achter de voorruit. Zoals altijd maakte ik een praatje met de gemeentewerker. "Waarom heb je een geel hesje achter je voorruit liggen?" vroeg ik. "Uit solidariteit!" zei hij. Ik: "Maar dat is een auto van de gemeente. Die zou neutraal moeten zijn." "En ik dan?" vroeg hij. "Jij kunt in je privé-auto een geel hesje leggen", zei ik, "maar volgens mij niet in een auto van de gemeente." Tot mijn grote verbazing zei hij plotseling: "Je hebt gelijk. Ik zal het weghalen." En dat deed hij.
Enfin, ik heb voor ruim een maand te eten en te drinken in huis, ook voor Pico en de vijf katten. Brood en pizza's liggen ingevroren in de vrieskast in de kelder die ik normaal gesproken alleen 's zomers tijdens het gastenseizoen gebruik. Hopelijk gaat het elektriciteitspersoneel niet ook staken, want dan kan ik alles weggooien.
Wanneer de kinderen met de kerst komen eten hoop ik dat we weer gezellig van de teppanyaki kunnen genieten. Het is tenslotte het feest van de "Vrede op aarde" en "In de mensen een welbehagen". Meer dan ooit kijk ik bovendien uit naar de komst van mijn bestelling bij Natasja en Roy. Hopelijk weet Roy de blokkades te omzeilen. En anders wordt het pizza met de kerst. We hebben in ieder geval genoeg te eten. Dat is meer dan de helft van de mensheid kan zeggen.
Weergaven: 9943
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Wanneer je franse kranten leest, kun je bijna niet anders concluderen dan dat heel Frankrijk uit gele hesjes bestaat. Maar er is ook een grote zwijgende meerderheid, die geen gele hesjes draagt. Die voor een deel bestaat uit ouderen zoals ik, die een wereldoorlog aan den lijve hebben meegemaakt. Die het daarom buitengewoon angstig te moede wordt wanneer zij lezen over de burgeroorlog die nu wordt gevoerd. Die zich afvragen of dit het allemaal wel waard is, omdat nooit, nergens ter wereld er ooit "gelijkheid" zal bestaan. En dat je al blij mag zijn wanneer je voldoende te eten en te drinken hebt en een dak boven je hoofd.
Voor die arme, oude mensen in kleine provinciestadjes zoals La Grand'Combe heb ik aandacht willen vragen, niet voor gele hesjes. Die krijgen meer dan genoeg aandacht. La Grand'Combe telt ongeveer 5000 inwoners, voor het merendeel oude, gepensioneerde mijnwerkers. Er is één supermarkt, de Intermarché, die tevens buurtwinkel is. Verder zijn er nog twee bakkers, een paar café's en twee noodlijdende bloemenwinkels. Wel wordt er twee keer per week een markt gehouden, waar veel mensen naartoe gaan. Niet alleen om inkopen te doen maar ook om elkaar te ontmoeten.
Wanneer in de plaatselijke Intermarché de meeste schappen leeg zijn, is het voor mij gemakkelijk om naar Alès te rijden. Wat de ene super niet heeft, heeft de andere wel. Maar heel veel mensen, zowel in mijn dorp als in de omliggende dorpen én in La Grand'Combe hebben die mogelijkheid niet. Ze maken zich ongerust over wat komen gaat. Ze zijn niet de enigen. Uit een recente opiniepeiling van Odoxa blijkt weliswaar dat 75% van de Fransen de gele hesjes "moedig" vindt, maar dat 59% van de bevolking ook bang is voor de gevolgen van de acties en het vele geweld dat ermee gepaard gaat. Zie LeFigaro.fr: ""Gilets jaunes": les Français entre soutien et inquiétude."
Wie de tweede wereldoorlog en de hongerwinter niet aan den lijve heeft meegemaakt, zal weinig begrip op kunnen brengen voor de angst die toeslaat bij ouderen, wanneer zij lezen over blokkades van boeren en stakingen van vrachtwagenchauffeurs volgende week, die nog eens bovenop de al bestaande acties komen. M'n leven lang zal me het beeld bijblijven van de broodmagere man die in de hongerwinter, toen ik met mijn moeder op straat liep, voor ons plotseling in elkaar zakte en languit op straat lag. Omstanders wisten het zeer oude platte aktentasje dat de man droeg onder zijn hoofd te leggen. Sommigen opperden om hem naar de winkel aan de overkant te dragen. "Nee", zei iemand anders, "dat zijn zwarte-handelaren." Wanneer je in je jeugd dit soort dingen hebt meegemaakt, komen die beelden onweerstaanbaar terug bij het lezen van kranten, het zien van gewelddadige oorlogstaferelen en de aankondiging van nog meer acties.
Toevallig besteedde het Financieel Dagblad (5 gratis artikelen per maand) gisteren aandacht aan de acties in Frankrijk onder de kop: "Oeso: Frankrijk is wereldkampioen belasting heffen". Daarin stond dat Frankrijk vorig jaar Denemarken van de eerste plaats heeft verdrongen wat betreft belastingheffen. Maar ook werd aandacht gevraagd voor het feit dat de laatste jaren de productiviteit van Frankrijk sterk is achtergebleven bij de salarissen. Toegegeven, stond er, het is niet gemakkelijk om rond te komen van nog geen €1200 per maand, maar het geld moet wel ergens vandaan komen. Wanneer je de lonen verhoogt zonder de arbeidsproductiviteit te verhogen verzwak je de concurrentiepositie van Frankrijk. Dan krijg je wat al langer wordt gezegd over franse producten: "spaanse kwaliteit voor duitse prijzen". Dat heeft invloed op de bereidheid tot investeren en dus op de werkgelegenheid. Zie de maatregelen die de nieuwe rechtse regering van Italië heeft genomen tot grote tevredenheid van "het volk". Maar de investeerders ontvluchten het land, de werkgelegenheid daalt en het zal niet lang duren eer de bevolking gaat morren. (Ik moet uit m'n hoofd citeren, want ik kan het artikel al niet meer lezen.)
Dat is precies wat Macron met zijn maatregelen heeft willen voorkomen. Anders dan velen denken heeft hij de vermogensbelasting niet afgeschaft. Hij heeft de ISF vervangen door een belasting op het vermogen in onroerend goed (vanaf €8 ton, de ISF was vanaf een miljoen). Daarmee maakte hij niet alleen een verkiezingsbelofte waar, maar ook probeerde hij om investeerders naar Frankrijk te lokken. Immers, de rijken vertrekken naar veiliger oorden zodra hun kapitaal in het geding is. Zoals we zagen gebeuren toen François Hollande de rijken trakteerde op 75% belasting. Alle rijkelui vertrokken naar het buitenland en betaalden dus helemaal geen belasting meer in Frankrijk. Ten koste van de franse bevolking.
Enfin, ik wilde met mijn bericht aandacht vragen voor de ongerustheid die er bij velen leeft en die dat vaak niet durven uiten. Want evenals de gelijkheid is ook de vrijheid vaak ver te zoeken.
@Het Project: De kloof tussen arm en rijk in Frankrijk is helemaal niet groter geworden, waar baseer je dat op? De kloof is nog nooit zo klein geweest. Het minimum loon in Frankrijk (berekend als percentage van het gemiddelde loon) is het hoogte in de EU. Doordat de sociale lasten (incl ziektekostenverzekering) allemaal progressief en inkomensafhankelijk zijn, zonder maximum (zoals in Nederland), worden de rijken extreem zwaar belast in Frankrijk. Ik zeg niet: te zwaar, ik zeg: extreem zwaar in vergelijking met de rijken in andere landen. Onder dreiging van een extra inkomstenbelastingtarief van 65% (bovenop de 17% sociale lasten = een belasting van 82%!!) voor inkomens boven de 1,5 miljoen door voormalig president Hollande zijn veel Franse rijken vertrokken. De onroerend goed markten in Wallonië en Luxemburg zijn booming door de instroom van rijke Fransen.
Als ik met jongere Franse praat dan willen er heel veel weg uit Frankrijk, weg omdat de Fransen permanent ontevreden zijn. Er wordt wel eens gezegd dat Nederlanders veel klagen, nou de Fransen kunnen er ook wat van. Niemand weet wat die gele hesjes willen, de eisen gaan alle kanten op. Maar wat de gemeenschappelijke deler is: ze willen het beslissingsrecht terug. Ze willen invloed op hun eigen leven in een maatschappij waar extreem veel mensen moeten rondkomen van een minimumloon (meer dan in elk ander Europees land!!) en waar de belastingdruk (als je sociale lasten ook meetelt) een van de allerhoogste in Europa is. En met al het geld dat de Franse overheid uit de zakken van de inwoners klopt wordt een log en inefficiënt ambtelijk apparaat overeind gehouden. Ambtenaren ontslaan en overbodige overheidsfuncties schrappen leidt tot protest op straat. Ambtenaren op hun plek laten zitten en dat betalen door mensen flink te belasten leidt tot protest op straat. Verminderen van riante subsidies, bijvoorbeeld voor boeren, leidt tot protest op straat.
Frankrijk is een land geworden waar een regering wordt gekozen en vervolgens wordt het die regering onmogelijk gemaakt om zijn programma uit te voeren door protesten op straat. Ik kan me van Mitterand niet veel meer herinneren, maar Sarkozy en Hollande gingen Macron voor in deze. En Macron is gekozen door het volk dat nu in gele hesjes staat te protesteren. Niet door de rijken, want er zijn veel te weinig rijken in Frankrijk om een verschil te maken bij de verkiezingen. Wat een volk!
Wim
@Krelis, je zou wat hamsteren betreft volkomen gelijk hebben, als er voldoende aanvoer zou zijn van producten, en dat lijkt niet in alle gebieden het geval te zijn.
@Jeannette?? Je wilt van mij weten waar de gele hesjes voor strijden? Hoe kan ik dat weten, ze weten het zelf niet. Ze zijn vooral "tegen". Fijn dat nu de verder accijnsverhogingen opgeschort zijn. Waar gaan de inkomsten in de tussentijd vandaan komen? Als je pech hebt gaan de gemeentelijke belastingen verder omhoog.
Wim geeft een goed onderbouwde reactie, maar dat is voor sommigen hier niet de bedoeling.
Onze buren hebben het zeker niet ruim, maar klagen ze? Nee hoor. Ze roeien met de riemen die ze hebben. Zijn heel blij met de verbeteringen van hun woning die ze de laatste drie jaar aan hebben kunnen brengen. Hun stookkosten zijn heel veel lager dan drie jaar geleden. Zij tellen gelukkig wel hun zegeningen.
Helemaal eens met Wim!
Klopt Krelis, je moet om de angst te kunnen waarnemen tussen de regels door kunnen lezen. Had ik hier een zielig huilverhaal moeten ophangen dat ik 's nachts niet kan slapen omdat de beelden uit het verleden mij en anderen uit mijn dorp achtervolgen bij het aanschouwen van al die lege schappen? Om jou de angst te doen begrijpen die bij een groot deel van mijn generatie (en bij hen niet alleen) heerst? Sorry, maar dat is niet mijn stijl. Probeer eens te begrijpen wat een schrijver werkelijk bedoelt. Maar dat is kennelijk teveel gevraagd.
Ik weet ook wel dat gaarkeukens uit de oorlog niets te maken hebben met wat er nu gebeurt. Toch had je uit mijn beschrijving kunnen opmaken dat die beelden uit de oorlog zich aan mij en veel ouderen vanzelf opdringen. En een diepgewortelde angst veroorzaken voor dingen die hopelijk nooit gaan komen. Waartegen je je dan instinctief zo goed mogelijk probeert te wapenen.
Inderdaad Michael, de afgunst op wat anderen hebben verpest alles. Kijk niet naar wie het beter heeft dan jij, maar naar wie het slechter heeft. Dat is het geheim van een gelukkig leven.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr