'Gif in bloed werknemers van fabriek' ||| Koekenpannen |||

Bij werknemers van een chemische fabriek zijn tientallen jaren lang hoge concentraties giftig materiaal in het bloed geconstateerd. Dat bericht het AD zaterdag. Toxicologen spreken over onverantwoord hoge bloedwaarden. Dupont fabriceerde van 1967 tot 2013 Teflon, de basis voor de anti-aanbaklaag. Daarbij werd volgens het AD de potentieel giftige stof C8 gebruikt. De krant beschikt over vertrouwelijke documenten waaruit blijkt dat het bedrijf zich al in 1980 zorgen maakte om het effect op de gezondheid. Uit proeven was gebleken dat apen en ratten ziek werden van hoge concentraties van de stof. Daarom werd ook het bloed van werknemers regelmatig gecontroleerd. De fabriek valt sinds een jaar onder Chemours, dat niet wil ingaan op de documenten. ,,Wel willen wij zeggen dat wij vinden dat wij altijd verantwoord te werk zijn gegaan'', zei een woordvoerder tegen de krant.

Ik heb boter op mijn hoofd, want ook wij gebruiken anti-kleef-koekenpannen.
Ook wij wonen in Frankrijk waar de grootste fabrieken op dit gebied ook gevestigd zijn.

Maar toch, ik vraag af wat zou zo'n fabriek nou verantwoord vinden ?
Zouden ze sommetjes hebben ?
Zoiets van winst gedeeld door aantal werknemers met gif is zoveel geld dat het verantwoord is de gezondheid van die werknemers in de waagschaal te leggen.

De Franse fabriek Tefal ( = teflon op aluminium ) maakt tientallen verschillende series koekenpannen. Goedkope die enkele maanden meegaan tot hele dure die jaren meegaan. Merken als Demeyere en Spring maken nog veel betere en dus hoger geprijsde koekenpannen ( +/- € 150,- ) die vele jaren meegaan als je je aan de aanwijzingen houdt. Per gebruiksperiode zijn " dure " koekenpannen meestal goedkoper dan " goedkope " maar het scheelt dus heel veel C8 in het bloed van die fabrieksmedewerkers en dat is dus pure winst.

Overleden Reactie van Susan op 8 Maart 2016 op 10.36: nou Jardin dan kan je zo op je knietjes je Jardin in .

Reactie van Cornelis Robat op 8 Maart 2016 op 16.05: @boudewijn,

Er wordt voor de behandeling van staal met diverse chemicaliën gewerkt om onder andere het oppervlakte te behandelen, denk daarbij aan glij eigenschappen om het beter geschikt te maken voor persen of walsen. Elk staal voor een bepaald product bevat toevoegingen - zie het als een receptuur - om het geschikt te maken voor dat bepaalde product. Ook al wordt gezegd dat het slechts plaatstaal is moeten we niet denken dat het bestaat uit slechts ijzer. Voor de Buyere pannen heb ik geen aanwijzingen dat het om schadelijke toevoegingen gaat, maar ik heb wel kennis van productie van staalsoorten en wat men daar zoal aan toevoegt. Delen van die toevoegingen komen bij verhitting vrij: Mb, Cr, Mn, Hg, ...

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 9 Maart 2016 op 10.10: Wij, neen dat is niet waar, Janine heeft het liefst en gebruikt dus de roestvrijstalen koekenpannen van Demeyere. Die bestaan uit meer lagen, buiten- en binnenkant van roestvrijstaal en daar tussen een dikke laag aluminium voor de warmte verspreiding en accumulatie. De warmte komt helemaal tot aan de boven rand. Van dat materiaal hebben wij ook een soort lage ovenschalen om b.v. vis in te bakken.

Als ik mijn eitje met ham snippers bak dan neem ik een Spring meer lagen met antikleef. Gewoon omdat ik niet zo een goede kok ben.

Janine, de kok van ons tweeën, is zeer bezig met Slow Cooking,
maar niet bij bakken van vlees, dat moet juist snel dicht geschroeid worden,
dan blijft het sap er beter in.

Reactie van Ada op 10 Maart 2016 op 15.55: Ik gebruik nu al enige jaren koekenpannen van roestvrijstaal. die ik ooit bij de Lidl heb gekocht. prima pannen en als t is aangebakken, dan kun je ze tenminste op een normale manier schoonmaken.

Daarvoor had ik dus, ik moet toegeven, niet al te dure ceramic pannen, waardeloos dus.

Daarvoor had ik van die tefalpannen, ook knudde en je blijft kopen.
Ik heb ook een enorme wok in de 70er jaren gekocht ($20,00!)en die is van staal. Wat een geweld die pan, helemaal goed en werd elke week wel een paar keer gebruikt, nu is die veel te groot, maar we gebruiken hem vaak.
Ik heb ook een kleine koekenpan van de Buyer en dat is hetzelfde materiaal als mijn wok, maar kostte me nu een "arm and a leg"

Ik heb voor ik de rvs pannen kocht eens goed opgelet van een fatsoenlijke kok gebruikt in zijn keuken: RVS dus....

Met geëmaillleerd moet je ook oppassen, de emaille laag raakt los en dan kom je bij de aluminiumlaag en die is ook heel slecht voor je gezondheid en ondertussen eet je deeltjes aluminium, brrr.

Reactie van Ine op 15 Maart 2016 op 16.07: Wat een miserie allemaal. Ik heb bij de aanschaf van de anti-aanbak pannen wel opgelet wat voor anti-aanbaklaag erin zat, ik wist toen welke stof je moet vermijden, maar kan het me niet herinneren. Maar ik wist niet dat je parkiet dood kan gaan van de damp bij oververhitten. Ik heb geen parkiet. @Ada Stukjes email (glas) in je eten lijkt me erger dan stukjes aluminium, dus ik zou hem wegdoen als het email losraakt. Ik heb een heel oude gietijzeren braadpan ('Dutch oven'), die je ook boven een kampvuur kan hangen en die heeft het eeuwige leven, maar je tilt je er een breuk aan, dus ik gebruik hem niet vaak. Idem voor de gietijzeren koekenpan. De keramische pan ging na een paar weken enorm aanbakken. Dus wat nu? Nee, niet alles rauw.

Reactie van Ine op 15 Maart 2016 op 16.44: Dag Henk, onze 'Dutch oven' heeft ook niet veel sop gezien. Je moest doe pan insmeren met olie en dan langzaam opwarmen, leeg. Ik stoofde er meestal konijn in. Aan de buitenkant wat roest en hij ruikt niet naar rozen :). Kortom een interessant ding, maar om daar nu mijn eitje in te bakken? Zo'n vispan ken ik van oma. Die werd alleen in de schuur gebruikt (voor de door opa gepeurde paling) en daar bewaard.

Reactie van Ada op 15 Maart 2016 op 17.59: Weet je nog die heerlijke panharing? die werd elke zaterdag gebakken door ons,mijn moeder ging maar naar de kerk, want ze had er niet altijd zin in. Dat ging op een elektrisch pklaatje buiten op de vuilnisbak! want die stank moest je niet in huis hebben. en of we dan gelijk even de keuken wilden schoonmaken, want ja die stank. Mijn moedertje was een slimme vrouw! En de herinnering blijft, de vuilnisbak. Daar werden de slecht doende kamerplanten ook altijd naast gezet, zo van: "denk erom je gaat het nu maar goed doen, anders ga je erin!" En verdraaid het werkte ook nog. Ik doe het ook!! haha.

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 18 Maart 2016 op 7.34: Ik heb dit draadje opgezet uit verontwaardiging
dat Dupont ( Dordrecht ) decennia lang wist van gif in het bloed van haar werknemers.
Tot mijn verbazing heeft daar nauwelijks iemand op gereageerd.
Blijkbaar totaal niet interessant.

Boudewijn

Reactie van Ada op 18 Maart 2016 op 9.41: @Boudewijn.Je hebt gelijk en ook ik ontspoorde en ging mee in het "debat".

Natuurlijk is dat erg en schandalig. Het is kennelijk ook toegestaan. De staat vindt het best, het levert ook geld op namelijk, en daar zijn we er. Zolang het geld oplevert is alles kennelijk geoorloofd! De staat doet er niets aan, dus de fabrikant hoeft er ook niets aan te doen, en de werknemer, de klanten doen er niet toe.

Kijk naar de chemische industrie. Daar worden hele volkstammen ziek gemaakt, bijen en andere insecten sterven uit en dat is een nog groter, breder probleem, en het mag allemaal, want het levert de fabrikant, en als gevolg daarvan de staten heel veel geld op. Zolang geld belangrijker wordt bevonden dan de mens, blijft dit zo.

Reactie van Cornelis Robat op 18 Maart 2016 op 11.21: Het sterkste wapen wat je als consument bezit is door "Nee" te zeggen tegen producten die je niet bevallen of 'slecht' (in variabele opzichten) vindt. Als velen diezelfde overtuiging zijn toegedaan moet je eens zien hoe snel een producent cum overheid overstag gaat!
Als hele volksstammen menen dat ze van een stofje ziek worden, daar bedoel ik mee: met of zonder wetenschappelijk bewijs, dan kunnen ze natuurlijk hun stem verheffen en de producten van die fabrikant boycotten. Dat dit niet gebeurd heeft vele oorzaken, meestal koopkracht en omdat het stofje praktisch overal inzit of vervangende producten niet zo snel voorhanden zijn.
Feit blijft dat we naarmate we bewuster worden over wat er allemaal met onze dingen en voedsel uitgespookt wordt er vanzelf naar iets vervangends gezocht gaat worden. Daarom is het programma van Keuringsdienst van Waarden een geweldig iets om naar te kijken. Met informatie die we via dat kanaal hebben gekregen zijn we heel wat alternatieve producten gaan gebruiken. Dat kleine zetje was voor ons genoeg om ons voedingpatroon te wijzigen. Wie volgt?

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.