Gemeenteraadsverkiezingen

Reactie van Mieke V. op 22 Januari 2020 op 0.20

Wat je kunt doen is een TEGENPARTIJ oprichten met de overige 89 kiesgerechtigden of een paar ervan. Meer kun je niet doen. Succes!

Overleden Reactie van Theodora Besse op 22 Januari 2020 op 7.38

Hier (350 inwoners) was het 6 jaar geleden precies hetzelfde. Ik wist niet wat ik hoorde! De burgemeester kwam mij vragen, dus ik dacht: "Hij wil mijn naam op zijn lijst", maar dat bleek niet het geval. Als ik Ja zei, kwam ik in ieder geval in de gemeenteraad. Hij wist zelf ook al zeker, dat hij weer burgemeester zou worden, want er was maar één partij! Destijds ongelooflijk voor mij.

Dit jaar is er een tweede persoon die burgemeester wil worden. Hij is natuurlijk ook allerlei mensen aan het ronselen om raadslid te worden. We hebben nu dus twee partijen. Ik doe in ieder geval niet meer mee. Ik heb het van binnenuit gezien: de burgemeester is altijd de baas, wie het ook wordt. Ik heb 6 jaar geleden Ja gezegd uit nieuwsgierigheid, maar binnen een jaar had ik het gezien: de gemeenteraad zit er alleen om de schijn van democratie op te houden. Want de burgemeester beslist en hij krijgt altijd gelijk. Wij zien nooit de papieren en brieven. Tijdens de raadsvergadering vertelt de burgemeester wat er speelt. Dat doet hij uiteraard op zijn manier, zodat zijn beslissing ook altijd alle stemmen vóór krijgt. In een buurgemeente met twee partijen, waar ik ook een raadslid ken, gaat het precies hetzelfde. Dat je als raadslid nooit de achterliggende brieven ziet, vond dat raadslid heel gewoon. Dus heeft de burgemeester het altijd voor het zeggen en krijgt hij altijd gelijk.

Een mede-raadslid zei een keer: "Je moet ook een bepaald vertrouwen hebben!" Maar democratie is gebaseerd op gezond wantrouwen en controle! De burgemeester van een grote plaats hier in de buurt (met twee partijen) dreigde zelfs de oppositie in de raad om maar "mee te werken", terwijl dat nu juist niet de taak is van de oppositie. Daar krijgt de partij van de burgemeester trouwens wel de meeste papieren te zien, maar de oppositie niet. De oppositie beklaagde zich daarover in de Midi Libre.

Dus Antoine, leg je er maar bij neer: Frankrijk is een republiek met 35000 koningen en koninginnen. Of er nu één of meer plaatselijke partijen zijn. Een schijndemocratie.

Reactie van Wil Louwers op 22 Januari 2020 op 10.47

Vlak voor afgelopen Kerst is een huidig raadslid naar me toegekomen met de vraag of ik op de lijst voor de aanstaande gemeenteraadsleden wilde figureren. Na een paar telefoontjes gepleegd te hebben met één zittend Nederlands raadslid van een anderegemeente en één persoon die in het verleden ook gevraagd was, heb ik mijn antwoord gestuurd. Ik zie er van af, 'omdat ik me niet voldoende geïntegreerd voel in het Franse politieke leven'. 

Volgens mij heb ik daarmee op een diplomatieke manier het voorstel afgewezen. Het Nederlandse raadslid meldde nog dat tegenwoordig de meeste beslissingen in de regionale Communauté's worden genomen, een ander meldde dat je als Nederlander sowieso op achterstand staat, die je niet overbrugt, omdat je geen Fransman bent. En om nu alleen als ja- of nee-knikker ingezet te worden of hoogstens,net als vroeger op de middelbare school, mee te mogen stemmen over de kleur van het toen nog aanwezige stencilpapier dat gebruikt zou gaan worden, vind ik een beetje zonde van mijn tijd......... 

Reactie van Rob op 22 Januari 2020 op 10.50

Politiek is het theater van de macht.

Reactie van Marga op 22 Januari 2020 op 11.41

@Theodora. Het lijkt me een beetje kort door de bocht om alle burgemeesters en gemeenteraden over één kam scheren.

Ik zal niet zeggen dat het bij ons perfect gaat, maar gelukkig hebben wij genoeg assertieve en betrokken gemeenteraadsleden die onze burgemeester terugfluiten en tegengas geven. En over onderwerpen waar hij geen verstand van heeft, laat hij de commissies de beslissingen nemen en bemoeit hij zich niet met de discussie. Ook snapt onze burgemeester wel, dat als de meerderheid van de gemeenteraad tegen een besluit is, het niet door kan gaan.

Het is wel zo dat bij de verschillende SIVUs (drinkwater, huisvuil,etc.) en de com de coms het bestuur alles voorbereidt en nagenoeg alle beslissingen neem. Helaas is het niet mogelijk om als buitenlander in zo'n bestuur te zitten, dus kun je inderdaad alleen maar vergaderingen bijwonen en stemmen.

Persoonlijk heb ik heel veel geleerd van mijn periode in de gemeenteraad: over Fransen, over de Franse samenleving, het openbaar bestuur.
Ook heb ik me nooit laten tegenhouden door het feit dat ik Nederlander ben: zij hebben mij gevraagd mee te doen, dus ze doen het er maar mee:-)

Reactie van Egbert Brehm op 22 Januari 2020 op 12.10

Beste Antoine,

Voor de burgers valt er in jullie geval inderdaad alleen nog maar te kiezen voor mensen uit de lijst van de burgermeester. Bij ons in Anrosey is een bijna vergelijkbare situatie. 150 inwoners en 100 mensen op de kieslijst. Uiteindelijk komt iedereen in de raad want in de tweede ronde is één stem al voldoende om gekozen te worden. Maar bij ons in de vergaderingen telt wel (informeel) het aantal mensen wat op je heeft gestemd bij het gewicht van je woorden. Gelukkig heeft in ons dorp de burgermeester de meeste stemmen gehad en dus een voldoende draagvlak in het dorp.

Ik herken wel wat in het verhaal van Theodora maar om onze burgermeester een koningin te noemen gaat me wat te ver. Voor de meest onzinnige vragen wordt de burgermeester 's avonds thuis opgebeld, of ze het even wil regelen. Het departement controleer alles en vraagt ons over van alles en nog wat een 'deliberation'.  Zo moeten alle uitgaven door het departement worden gefiatteerd voordat wordt uitbetaald. En als daarvoor iets moet worden gewijzigd in het budget is een beslissing van de raad nodig. Die moet dan na stemming worden opgetekend in het grote boek met alle notulen en weer door ons, de raad, worden getekend alvorens wordt uitbetaald. Voor mij is dit juist een heel ver doorgeschoten democratie. Wij moeten over van alles en nog wat beslissen waarvan een gezond mens denkt; natuurlijk dat doen we, het kan niet anders. Dit is volgens mij de prijs die moet worden betaald om al die 35.000 kleine gemeentes in stand te houden, terwijl het algemeen bestuur steeds complexer wordt met ingewikkelde subsidie regelingen en dorp belangen overstijgende voorwaarden wat een andere aanpak vraagt.

Het werk en de verantwoordelijkheid in ons dorp rust vooral op de schouders van de burgermeester en de adjoint, die er bijna een dagtaak aan hebben. Met natuurlijk altijd volop kritiek op ze vanaf de zijlijn. Dit jaar is er in ons dorp zo weinig animo om zich kandidaat te stellen voor de raad dat wij waarschijnlijk niet eens 11 raadsleden hebben na de verkiezingen. 

Om te antwoorden op je vraag wat er nog te kiezen valt. Weinig dus. Ik zou dat geen schijndemocratie willen noemen want er valt ook met meer partijen in een raad en volop discussies niks te kiezen. Voor de meeste van al die kleine gemeentes is het gewoon overleven, niks meer en niks minder. De jaarlijkse begroting rond krijgen en geen schulden maken. En vervolgens weer lekker Petanque gaan spelen.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 22 Januari 2020 op 12.42

Je hebt gelijk Marga. Ik ken een NL raadslid in de Lot, en daar gaat het er heel anders aan toe. Maar... mijn ervaringen zijn nu eenmaal van deze streek.

Ik moest aan het begin van de zittingsperiode twee commissies uitzoeken, waarvan ik lid wilde worden. Mijn belangstelling ging uit naar Toerisme (en Sport), waar ik ook de meeste kennis van heb. Als andere koos ik ruimtelijke ordening (of zoiets). In de 6 jaar als conseillère is de commissie Toerisme nog nooit bij elkaar geweest. Toen ik er een keer naar vroeg, zei de verantwoordelijke wethouder voor Toerisme, doodleuk dat ze geen zin had in nóg een vergadering. De andere commissie is in die 6 jaar welgeteld één keer bij elkaar geweest om te bepalen welke aannemer een bepaald werk zou krijgen toebedeeld.

Ik heb hier wel eens verteld dat ik het één keer heb gewaagd het oneens te zijn met de burgemeester. Nadat ik één zin had kunnen zeggen, viel iedereen door elkaar roepend over me heen. Ik verstond er niets van. Maar de tendens was duidelijk: ze waren het eens met de burgemeester. Deze zat er vergenoegd bij te kijken en hoefde zelf helemaal niets te zeggen. Sinds die tijd knik ik altijd ja en stem ik steeds voor, wat er ook voorbijkomt. Ik verdiep me er niet eens meer in. Het betreffende project is inmiddels ter ziele.

Egbert, ik weet dat het werk van een burgemeester zwaar is. Vaak doen ze het ook nog naast hun gewone werk. Wij hebben gelukkig een goede burgemeester, hoewel er natuurlijk van alle kanten kritiek op hem is. Maar ik verdedig hem altijd. Het is iemand die altijd de boel bij elkaar houdt en zeer tactisch is in zijn omgang met anderen. En dat valt niet altijd mee als politieke figuur in Frankrijk. 

Reactie van Mieke V. op 22 Januari 2020 op 13.58

Ik woon in een dorp met ongeveer 3500 inwoners. De burgemeester zit al 36 jaar stevig op zijn troon. Nu eindelijk heeft hij te kennen gegeven zich niet meer herkiesbaar te stellen. Z'n beoogde opvolger met eventuele raadsleden heeft ie al in een openbare vergadering voorgesteld.

Twee raadsleden uit een vorige periode zijn uit onvrede met zijn beleid opgestapt en onafhankelijk van elkaar stellen ze zich verkiesbaar. En  ze hebben ook al de nodige mensen achter zich die raadslid willen worden. 

Dus dat wordt straks kiezen uit drie partijen. Het kan nog spannend worden!

Reactie van Antoine op 22 Januari 2020 op 14.37

Hallo,
...bedankt voor jullie informatie over hoe het er bij jullie in de gemeente toegaat.
Verontrustend ? Nee, Frankrijk wordt kennelijk geregeerd door een conservatief tribaal samenlevingssysteem waarbij de primus inter pares het voor het zeggen heeft. De kool en de geit sparend, want ons kent ons en zijn beslissingen zijn zelden onpartijdig.
Dus in maart ligt er op de tafel in het stemlokaal een (1) stapeltje stembiljetten met elf namen...
Enkele mogelijkheden :
1. ik pak een stembiljet, verdwijn achter het gordijn, doe het biljet in de envelop, ga terug naar de tafel en stop de envelop in de urn, waarop de burgemeester zegt : "voté''.
2. ik pak een stembiljet, verdwijn achter het gordijn, streep een aantal namen door van personen die ik niet ken of wel ken vanwege hun slechte reputatie, vul daarvoor in de plaats nieuwe namen in van personen die volgens mij door de beugel kunnen, doe het biljet in de envelop, ga terug naar de tafel en stop de envelop in de urn, waarop de burgemeester zegt : "voté''.
3. ik pak een stembiljet, verdwijn achter het gordijn, streep een aantal namen door, doe het biljet in de envelop, ga terug naar de tafel en stop de envelop in de urn, waarop de burgemeester zegt : "voté''.
4. ik pak een stembiljet, verdwijn achter het gordijn, schrijf op het biljet "de burgemeester is een ...", doe het biljet in de envelop, ga terug naar de tafel en stop de envelop in de urn, waarop de burgemeester zegt : "voté''.
Dit kan toch niet waar zijn.
Tenslotte : wanneer wordt de stem ongeldig ?
Groetjes,
Antoine

Reactie van Jeannette op 22 Januari 2020 op 17.33

Nou mijn ervaringen, weliswaar van een afstandje, komen wel overeen met die van Theodora.

Daarbij zou ik ook graag willen dat men in Frankrijk eens verplicht een cursus vergaderen zou moeten doen en iets meer zou moeten leren over het opstellen van een speech of eigenlijk een woordje doen. Al duurt het maar 1 minuut, een woordje moet een kop en staart hebben en niet opgelezen worden van een papiertje! Waar het ook over gaat. 

Een dorp van 150 personen en dan een burgervader + een adjoint die ieder een dagtaak hebben aan het runnen van de gemeente? Dan weet ik niet wat ze doen, maar ze doen iets helemaal niet goed. 

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• 3
• Volgende ›
• Pagina