Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Opdat de kinderen geen erfbelasting hoeven te betalen bij het overlijden van hun ouders, worden regelmatig door ouders de door hen bewoonde huizen in Frankrijk met levenslang vruchtgebruik overgedragen aan hun kinderen die in Nederland wonen. Blijkens een uitspraak van het Gerechtshof Den Haag van 30 september 2020 die een eerder oordeel van de rechtbank bevestigde, moet je goed oppassen op welke manier de franse notaris het overdragen in Frankrijk regelt om je kinderen in Nederland na het overlijden van een van de ouders niet op te zadelen met de eigendom van een huis, dat wordt belast in box 3.
Een frans echtpaar had per schenkingsakte de eigendom van zijn huis overgedragen aan hun dochter, met voorbehoud van levenslang vruchtgebruik. Als een van de ouders zou komen te overlijden, zou het vruchtgebruik overgaan naar de langstlevende ouder. Een van de ouders overleed, waarna het vruchtgebruik overging naar de overblijvende ouder. De dochter die inmiddels in Nederland woonde, werd daar aangeslagen (in box 3) voor de eigendom van het huis in Frankrijk. Ze tekende hiertegen bezwaar aan, maar de inspecteur verklaarde het bezwaar ongegrond. De rechtbank stelde de inspecteur in het gelijk. Het Gerechtshof Den Haag bevestigde dat vonnis op 30 september 2020.
De rechtbank overwoog:
"Op grond van artikel 5.4, lid 3, onderdeel a, van de Wet IB 2001 behoren niet tot de bezittingen waarmee de rendementsgrondslag (van box 3, TB) wordt bepaald: "goederen waarop een vruchtgebruik rust ten behoeve van de echtgenoot van een overleden ouder van de belastingplichtige op grond van een uiterste wilsbeschikking van die ouder (....) dan wel op grond van buitenlands wettelijk erfrecht."
Wat wil nu het geval? In de franse Code Civil, waar het wettelijke erfrecht en de schenking worden geregeld, staat dat je op twee manieren de eigendom van je huis kunt overdragen aan je vermoedelijke erfgenamen: door middel van schenking óf door middel van een uiterste wilsbeschikking (per testament).
Het begin van artikel 1075 van de Code Civil luidt namelijk: "Toute personne peut faire, entre ses héritiers présomptifs, la distribution et le partage de ses biens et de ses droits. Cet acte peut se faire sous forme de donation-partage ou de testament-partage."
De notaris van de ouders, die uiteraard niet op de hoogte was van de nederlandse belastingwetgeving, had de schenking van het huis per donation-partage aan de dochter geregeld en niet per testament-partage. Daardoor gold volgens de inspecteur én volgens de rechtbank voor de dochter, toen een van de ouders kwam te overlijden en het vruchtgebruik overging naar de overblijvende ouder, niet de uitzondering van artikel 5.4 lid 3a Inkomstenbelasting 2001. Het huis werd dus voor de inkomstenbelasting (box 3) als eigendom van de dochter beschouwd, hoewel de overblijvende ouder nog steeds het vruchtgebruik had. Het Gerechtshof Den Haag bevestigde deze uitspraak van de rechtbank.
Het is dus zaak voor ouders, die hun huis in Frankrijk met levenslang vruchtgebruik overdragen aan hun kinderen in Nederland om er goed op te letten dat de notaris die de akte van schenking met levenslang vruchtgebruik opstelt, dat doet per testament-partage en niet per donation-partage! Dat kan onaangename financiële gevolgen, ingeval een van beide ouders overlijdt, voor de kinderen voorkomen.
Bronnen: VBNGB, LinkedData.Overheid.nl en Uitspraken.Rechtspraak.nl
Weergaven: 4052
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Gezien de vrijstelling van erfbelasting in Frankrijk voor de langstlevende partner en de hoge drempel van vrijstelling voor kinderen, is het in verreweg de meeste gevallen van eigendom van een tweede huis in Frankrijk volstrekt onnodig en gecompliceerd om het bloot eigendom te scheiden van het vruchtgebruik of om de kinderen bij lecen alvast mede-eigenaar te maken..Daar komt nog bij dat (deel)eigenaren van het onroerend goed ook verantwoordelijk zijn voor het eigendom, zaken als onroerend goed belasting, verzekering, maar ook bij kadastrale geschillen, etc. Kinderen, die in Nederland wonen kunnen dan ineens worden opgezadeld met aansprakelijkheden in Frankrijk.
Dus mijn advies voor iedereen: hou het eigendom van een Frans huis zo simpel mogelijk!
Wim
Wim, het gaat hier om een eerste woning, dus een domicilie. Die huizen zijn vaak veel meer waard dan een eventuele vrijstelling. Veel Nederlanders wonen hier permanent. Vandaar mijn waarschuwing, die enige tijd geleden ook op de website van de VBNGB stond.
Het gaat om ouders die hier permanent wonen in een eigen, hypotheekvrij huis, dat ze aan een of meer kinderen overdragen met levenslang vruchtgebruik, terwijl ze beiden nog in leven zijn. Als een van de ouders overlijdt, kan het kind (of kunnen de kinderen in Nederland) de klos zijn, wanneer een en ander niet juist is geregeld door de franse notaris. Het is toch niet erg om hiertegen te waarschuwen?
Dank je Theodora, voor ons belangrijk.
volgens mij le plus value wordt berekend vanaf de datum van schenking - soms is dat helemaal niet voordelig
Maar soms wel, Leroux. Het gaat erom, dat je het beste altijd, áls je je huis overdraagt aan kinderen in Nederland met levenslang vruchtgebruik voor beide ouders, je dat het beste kunt doen per testament-partage. Dat is zekerder voor het geval een van beide ouders komt te overlijden, zoals in bovenstaand voorbeeld wordt geïllustreerd.
Theodora, fijn dat we je in ons midden hebben!
Bedankt!
Blijft even de vraag aan Wim: gelden jouw opmerkingen ook voor het overdragen van een woning die in Frankrijk permanent wordt bewoond (domicilie)?
Theodora, de uitspraak van het Hof die je noemt ziet op de belasting (box 3) tijdens leven van de ouders. Minstens zo van belang is de erfbelasting bij overlijden van de ouders. As je tijdens leven enkel het bloot eigendom overdraagt aan de kinderen, is bij overlijden de hele woning belast, dit op grond van artikel 10 van de Successiewet. Uiteraard geldt dit enkel voor zover je onder de Nederlandse erfbelasting valt (dat is het geval als je in Nederland woont wanneer je overlijdt, danwel wanneer je overlijdt binnen 10 jaar na vertrek uit Nederland). Heb je het bloot eigendom al overgedragen? Repareer het dan door aanvullend het vruchtgebruik over te dragen. Het klopt dat de gemiddelde Franse notaris hiervan niet op de hoogte is.
De dochter geeft het dus op in haar box 3 vermogen en in dezelfde aangifte wordt er een vrijstelling berekend voor het Franse onroerend goed, omdat Frans onroerend goed niet belast is in Nederland. De vrijstelling werkt niet voor 100%, maar het belang is niet erg groot.
Verder sluit ik me (ook weer) aan bij Wim van Teeffelen. Hou het zo simpel mogelijk met het Frans onroerend goed, tenzij een bijzondere situatie vraagt om een andere oplossing.
Groet, Rob
@Peter. In principe is hetzelfde geldig in geval van een résidence primaire in Frankrijk. Je krijgt dan met schenkingsrechten te maken volgens Franse wet (niet mijn gebied van deskundigheid) en evenzogoed een formele verplichring en aansprakelijkheid van in Nederland wonende kinderen t.a.v. Frans onroerend goed dat het woonhuis is van hun ouders. Naar mijn idee moet je kinderen daar niet mee opzadelen.
Wim
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr