Franse school wil ons kind eigenlijk niet

Wij wonen hier nu anderhalf jaar en nu het zeker is dat we hier willen blijven willen we onze zoon Vincent(13) aanmelden bij het college bij ons hier in de wijk. Onze dochter Michelle (15) doet volgend jaar haar examen op de Duitse school en ze wil zelf niet naar de Franse school. Ze is van plan in Nederland te gaan studeren.

Omdat de kinderen zo heftig tegen deze gedwongen verhuizing waren (afdeling binnen Airbus Bremen werd verplaatst naar Toulouse) en midden in de puberteit zaten hebben we ze eerst naar de Duitse school gestuurd. De kinderen wonen al 10 jaar in Duitsland, dus eigenlijk is Duits hun moedertaal. Wij merken natuurlijk en ook de kinderen merken, dat je op deze manier amper integreert. In de Duitse school is Frans gewoon een Buitenlandse taal en wordt er weinig gedaan om nieuwe kinderen snel Frans te leren. Dit is de eerste keer dat onze kinderen op een priveschool zitten, we hebben dit altijd bewust vermeden. Nu weten we al dat dit ook de laatste keer is. Als de kinderen jonger geweest waren ten tijde van de verhuizing dan hadden we ze zonder meer direkt naar de franse school gestuurd, dit heeft tot nog toe altijd gewerkt. Als we alles van te voren geweten hadden, dan hadden we ze gelijk naar het college in de buurt gestuurd(indien mogelijk), maar achteraf is het leven erg makkelijk.

De direktrice van het college zit niet op Vincent te wachten en raadt ons aan hem verder naar de Duitse school te sturen. We hebben haar duidelijk gemaakt dat we compleet willen integreren, nu we zeker weten dat we hier voor altijd willen blijven. Onze zoon wil zelf ook naar het plaatselijke college, op die manier vriendjes in de buurt vinden en hij wil later misschien bij Airbus werken. De direktrice vindt dit argument onzin, omdat mijn man ook een baan hier heeft terwijl hij niet op de franse school gezeten heeft. Bijna alle kinderen die de Duitse school afmaken gaan terug naar Duitsland, omdat ze hier geen kansen hebben. Wij kunnen niet terug naar Duitsland qua werk en daarnaast is Duitsland voor ons een land waar we lang met plezier gewoond hebben maar het is niet het land van onze keuze.

Nu wil ze na lang praten, wel een gesprek in het frans hebben met Vincent, dat hij een klein beetje beheerst. Hij moet dan vooral aangeven dat hij zelf naar deze school wil, dat hij niet door zijn ouders gestuurd wordt en dat hij een echte franse jongen wil worden in alle opzichten. Daarnaast zal hij ook een test moeten doen en daarna hopen we dat dit gaat lukken, maar dit zal een harde dobber worden. Ze hebben problemen met andere buitenlandse kinderen op school, maar ik neem aan dat ze ook wel problemen hebben met franse kinderen die niet zo goed kunnen leren, of niet graag naar school gaan. Je kan toch niet bij voorbaat een buitenlands kind weigeren omdat je denkt dat dit probleem gaat opleveren. Ik moet zeggen dat ik na dit gesprek een tijdje sprakeloos was. Ik wil integreren, maar ze raden mij dit af.

Wie heeft er soortgelijke ervaringen , of juist compleet andere ervaringen of tips.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

Kinderen, Onderwijs

Reactie van Sandra Anema op 16 Mei 2011 op 17.53: Goh, ik zit hier met mijn mond open...

Wat een vervelende verhalen. Ik sta ookte kijken van de veroordelingen over het Franse onderwijs.

Is het regelloze ongedisciplineerde zooitje ongeregeld in NL beter soms. Vanuit ons niks dan lof over

zowel basis-, als hoger onderwijs. Altijd behulpzaam etc. Waarom wordt toch alles wat anders is als je

gewend bent als slechter beschouwt?? Waarom zijn we weggegaan uit NL. En ik snap de uitdrukking;

´we willen integreren` . Volgens mij moet je integreren; je kiest voor een land en bent daar ter gast en

dus pas je je aan en hebt te maken met hun regels. Ik denk dat internationale scholen hier niet aan bijdragen. En waarom zou je naar een school willen die meer lijkt op een NL se school? Net als de Marokanen die in NL naar de school voor islam willen. Daar is toch ook iedereen tegen. En voor een toekomst buiten het `dorp`.... Wat moet je in de grote wereld als je je niet eens kan aanpassen aan een `dorp`waar je zelf hebt besloten te gaan wonen.

Voor Ingrid Smit: je weet gelukkig van tevoren hoe het ervoor staat en hij zit niet al op die school waarna je er pas achter komt hoe de vork in de steel zit. Heel veel succes vooor jullie maar vooral

voor jullie zoon!

Sandra

Reactie van Ingrid Smit op 16 Mei 2011 op 21.39: Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor de reacties en wil ook even persoonlijk hierop reageren.

Miranda, goed te horen
dat jou kinderen zich goed aangepast hebben aan het Franse systeem. Je hebt gelijk, je moet een goed gevoel
hebben bij een school, dat is belangrijker dan de afstand naar school. Ik ben ook niet van plan mijn zoon naar een school te sturen waar ze hem bij voorbaat al niet willen hebben.

Peter, ik hem mijn man gevraagd om eens te informeren bij Airbus, op wat voor een manier zij ons kunnen
helpen met het zoeken naar een school.

Marielle, zoals ik aan Miranda schreef, naar deze school gaat mijn zoon in ieder geval niet en we gaan
verder zoeken en misschien is een franse privé school toch een goede optie.

Yolande, ik ga eens op google kijken naar dit instituut FLE en deze Inspection academique.

Claudine, de Duitse school zit gehuisvest binnen Lycée en Collège Victor Hugo. Als je eenmaal op de
Duitse school zit, kom je alleen maar op de Franse school als je Franse kennis van een heel hoog niveau is. Daarnaast kan de Franse school je weigeren als je niet in de buurt woont. De samenwerking tussen de Duitse school en de Franse is erg slecht. Tegenwoordig is het zelfs zo dat de Duitse kinderen de achteringang
moeten gebruiken.

Nicole, ik heb al eerder van dit soort verhalen gehoord over de Franse basisschool. Ik ben ook blij dat
mijn kinderen in Duitsland een heerlijke schooltijd gehad hebben met s’middags veel vrije tijd. Ik denk dat deze lange dagen op school passen in het Franse systeem waar beide ouders werken, dus school is ook een belangrijke kinderopvang. Er is vlakbij de huidige Duitse school ook een hele goede internationale school, waar de voertaal Engels is, maar dan praat je over 16.000 Euro per jaar. Ik heb begrepen dat Airbus sinds kort ook voor deze school een bijdrage levert, dus, dat zal ik mijn man eens laten uitzoeken.

Vsr Losse, de kinderenkrijgen ook wel bijles, maar ze praten de hele dag Duits en hebben alleen
Duitse vriendjes, dus dat schiet niet echt op. Doordat ze het Frans niet zo goed beheersen en ze een puberteit leeftijd hebben is het moeilijk om zoals jonge kinderen met flair gebrekkig Frans te spreken.

Ad van Krimpen, zoals ik al aan Peter heb geschreven, gaan we zo spoedig mogelijk contact opnemen met
Airbus.

Heleen, je hebt gelijk, een school die bij voorbaat zo reageert, daar moet je het niet van hebben. We
gaan ook eens informeren bij de Internationale school, maar deze is erg duur.

Herman, op dit moment sta ik voor alles open en ik zal deze sites eens gaan bekijken. Ik heb de kinderen
al vaak genoeg aangeboden om ze op te geven voor een hobby, maar ze durven dit niet aan. Ik ga zelf overal naar toe, ik heb 4 keer in de week Franse les, dus ik geef wel het goede voorbeeld, maar ze hebben een leeftijd dat alles pijnlijk is als je anderen niet kan verstaan.

Catharina, ja discriminerend is het zeker en als ik een uitnodiging krijg voor een gesprek op
deze school, dan zal ik ze eens een hele duidelijke brief sturen met de reden waarom ik dit gesprek niet meer nodig heb. We gaan verder zoeken en ik heb al zoveel tips gekregen, dat gaat lukken.

Bart Weijland, inderdaad
wat deze school hier doet is echt heel ernstig. Wij hebben ook al ondervonden
dat het er in Franse bedrijven en instanties anders aan toe gaat. Als mijn man aan
een collega een mail stuurt, kijkt hij niet meer verbaasd op, als hij van de superieur
van deze collega een reactie terug krijgt.

Sandra, ik ben blij met al deze uiteenlopende reacties en nu maar eens op zoek naar de juiste weg. Mijn
zoon wil zelf graag naar een Franse school ook al kent hij er in het begin niemand, dus dat is al een goed begin. Je hebt wel gelijk wat de internationale school betreft, dat heeft weinig te maken met integreren. Daarentegen leren Franse kinderen weinig vreemde talen dus het is dan wel een pré als je kind daar zijn sterkte opzoekt.

Reactie van Bart Weijland op 16 Mei 2011 op 22.05: Het gaat lukken!!

Reactie van Sandra Anema op 16 Mei 2011 op 22.10: Ingrid, mijn zoon van 12 zit al 5 jaar op franse scholen en spreekt nederlands, engels, duits en frans.

Hij heeft meegedaan aan een nationale wedstrijd engels voor 1 jaars collegegangers. Volgend jaar krijgt

hij daarbij latijn en spaans. Hoeveel talen vind je weinig? Hij, zijn noorse, engelse en portugese klasgenootjes brengen andere ideeen en culturen in de klas en dat wordt op prijs getseld en soms in de

lessen gebruikt. Hun kamp dit jaar was in het Amerikaanse dorp. Allemaal heel mondiaal dus. Maar het klinkt alsof wij geluk hebben met de scholen die wij getroffen hebben. Hopelijk wordt dit meer regal als

uitzondering. Het beste,

Sandra

Reactie van Paula Verbiest op 18 Mei 2011 op 15.16: Hi Ingrid, ik herken het eea in je verhaal en ook in dat van de anderen en leef met je mee. Ons ene kind werd dagelijks bijgespijkerd in de franse taal en de ander aan zijn lot overgelaten, beiden op een openbare lagere school. Dat hing dus van de leraar af.

Ook ik zou mijn kind niet naar een school sturen, waarvan je het gevoel hebt dat ze hem eigenlijk niet willen. Overigens is hier de cultuur vwb het bij elkaar over de vloer komen van vriendjes nauwelijks aanwezig, dus daar hoef je bij je keuze m.i. geen rekening mee te houden.

Is het een idee om hem van de zomer een zeer intensieve full-time cursus Frans te laten volgen,of één schooljaar op te offeren tbv de beheersing van de franse taal? Dit laatste hebben wij met onze oudste gedaan en nooit spijt van gehad. Zij zat het eerste jaar wel in de franse klas, maar voor een groot deel deed ze alleen passief mee, dus alleen luisteren. Thuis deden we samen iedere avond wat frans huiswerk. Na een half jaar sprak en begreep ze genoeg om mee te kunnen komen. Kinderen leren gelukkig snel.

Ik hoop dat jullie een goedesing vinden, succes!

Reactie van Ingrid Smit op 18 Mei 2011 op 15.42: Paula, bedankt voor je reactie en je medeleven, ja dat opofferen van één schooljaar dat spreekt ons zeker aan. Zo belangrijk is het dat de kinderen de taal spreken. Ook heb je gelijk wat afspreken betreft met vriendjes, Franse kinderen hebben zolang school, dat er na de school niets af te spreken valt.

Reactie van Sandra Anema op 18 Mei 2011 op 15.56: Ook hier ben ik het weer niet mee eens, onze zoon heeft bijna dagelijks afspraken zowel bij ons als bij zijn

vrienden thuis. Je moet zoals overal en altijd actief integreren.

Reactie van Heleen Brands op 18 Mei 2011 op 16.29: Het integreren in de Franse samenleving is helemaal niet zo makkelijk zoals sommigen het voorstellen. De Franse samenleving is geheel en al gericht op de Fransen zelf en zeker niet afgestemd op etrangers. Een discriminerende inslag t.a.v. etrangers ook uit Nederland afkomstig en zich hier vestigen kom je vrijwel overal in Frankrijk tegen.

Ik ken genoeg Nederlandse gezinnen die helemaal kapot hebben gezeten omdat het integreren niet door de Fransen begrepen werd, terwijl men er gewoon voor ging staan.

Wij als gezin zijn zeer goed geintegreerd. Onze kinderen spreken zonder accent perfect Frans en hun 2e taal is Nederlands die ze goed begrijpen maar grammaticaal gezien een puinhoop is.

Het is niet een kwestie van alleen maar je best doen, veel hangt af in welke regio in Frankrijk je woonachtig bent.

Zoek vooral de school waar je met open armen welkom bent, die zijn er zeker. Maar het overgrote deel van de Franse scholen en met name de publieke scholen op het platteland kijken niet verder dan waar de wijngaarden zich bevinden, waarbij de kids veelvuldig op het schoolplein te zien zijn en niet in de klas en that's it.

Probeer de prive' en internationale scholen, dat kost je geld en wrs moet je daarvoor een afstand reizen maar zij investeren in veel meer en......de groepen zijn over het algemeen kleiner.

Groet Leo en heel veel succes!! U vindt vast wel een goede oplossing ook al lijkt mijn schrijven vrij negatief er zijn natuurlijk ook zaken die goed gaan in Frankrijk anders waren ook wij als gezin allang vertrokken naar elders.

Reactie van Ingrid Smit op 18 Mei 2011 op 17.53: Sandra, het is toch zo dat de kinderen tot 18.00 uur school hebben, daarna hun huiswerk maken en dan eten en naar bed.

Reactie van Sandra Anema op 18 Mei 2011 op 18.13: Mijn zoon stapt om 17h00 uit de bus en heeft op school in het laatste uur (étude) zijn huiswerk gemaakt.

Eten gebeurt pas tussen 19h30 en 20h00. De sport is op de woensdagmiddag aangezien ze alleen ´s ochtends school hebben en ook dan gaan er regelmatig kinderen mee. De zaterdag en zondag is het hele dagen feest. Maar misschien is dat alleen hier op het platteland? wij eten ook vaak samen met buren en

vrienden en dan spelen de kinderen ook samen. Tot een uur of negen.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.