Franse danseres met weinig om het lijf

Beste Forumleden,

Het is een bekend gegeven dat mannen liever een blote juffrouw zien dan een keurig aangeklede heer.;)

Eerder stond 'onze' Mata Hari in Parijs al schaars gekleed op de Bühne, later zou een dame van Amerikaanse origine er nog een schepje bovenop doen: Josephine Baker. Gelukkig behoefde deze danseres en zangeres niet het lot van haar beroepsgenote te volgen.

Josephine stierf een natuurlijke dood in Monte Carlo, 68 jaar ouden met verschillende hoge onderscheidingen. Mata Hari stierf voor een Frans vuurpeloton, 41 jaren oud, schuldig bevonden aan hoogverraad. Het kan verkeren ...

Aanleiding om dit artikeltje te schrijven is het volgende voorval.

Op zolder in mijn ouderlijk huis , trof ik als jongen een doos aan met 78 toerenplaten. Ook een oude grammofoon vond ik, die met stalen naald de groeven op de plaat afging. Geen wonder dat die platen grijs gedraaid werden.

Voor zijn huwelijk had mijn vader die platen gekocht en zo kon ik eens waarnemen wat zijn muziekkeus ooit was. De grammofoon moest worden opgewonden en met behulp van een koptelefoon hoorde ik de muziek. Het was een vrouwenstem die de grammofoonnaald krassend registreerde Met een kleine tremolo werd een liedje gezongen door ene Josephine Baker met als titel:

"j'ai deux amours, mon pays et Paris".

Pas veel later kwam ik te weten dat Josephine Baker naast zingen ook dansen uitvoerde gekleed in slechts een bananenrokje met soms aan haar zijde een jachtluipaard ! Je moet maar durven :)

Verder zoeken in de levensloop van deze artieste leverde het beeld op van een krachtige persoonlijkheid die streed tegen racisme en fascisme. In 1937 nam ze de ranse nationaliteit aan. haar wekelijke naam was Frieda Josephine Mc Donald.

Naast de verschillende relaties met mannen , wordt beweerd dat zij ook intieme relaties had met de Franse schrijfster Colette en met de schilderes Frida Kahlo. Zelf had ze geen kinderen maar ze adopteerde 12 kinderen die wel regenboogkinderen werden genoemd omdat zij uit verschillende werelddelen kwamen. In 1964 bezocht deze vedette Nederland en kwam o.a in Volendam!

Haar fraaie onderkomen in Frankrijk, Chateau de Milandes in de Dordogne is nu een museum en een veelbezochte toeristische attractie.

Het lijkt erop dat deze bijzondere vrouw zich een opdracht had gesteld: In vrede samenleven.

Dat kan kennelijk ook goed samengaan met een leuke dansact en gevoelig lied.

Ze maakte haar doelstelling waar en kreeg van de Franse overheid hoge onderscheidingen !

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200609, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur

Reactie van A.L. Longayroux op 9 Juni 2020 op 22.36

Reactie van Maria op 10 Juni 2020 op 6.53: Bedankt AL Longayroux voor alweer een interessant weetje.

Ga vooral door ik kijk ernaar uit

Groeten vanuit Normandie 50450

Reactie van Ferry van der Vliet op 10 Juni 2020 op 10.08: Uit mijn blog op Paris FvdV over Mata Hari:

Er zit een Nederlands tintje aan de historie van het Chateau de Vincennes. Op 15 oktober 1917 werd Mata Hari op beschuldiging van spionage gefusilleerd in de slotgracht van het kasteel Op de morgen van haar executie werd zij om tien minuten over vijf gewekt en vervolgens verschenen de commissaris rapporteur van de krijgsraad, die het veroordelende vonnis had uitgesproken, de kapitein-griffier, de directeur van de gevangenis, de advocaat van de veroordeelde, Mr. Clunet, en dominee Arboux. Mata Hari zelf vertoonde geen of weinig emotie, maar zorgde dat zij zeer goed gekleed was. Zij droeg een grijze, zijden japon, kostbaar bont om de schouders, opengewerkte kousen en een parelketting om haar hals. Op het met zorg gekapte hoofd droeg zij een grote vilten hoed met kersrood lint. Met een rustige stem had ze gezegd: “Zo, Ik ben gereed”. Zonder te wankelen liep zij door de flauw verlichte gangen naar de auto, die haar uit de gevangenis van Saint-Lazare kwam ophalen.

Samen met twee nonnen en een pastoor en twee inspecteurs van politie werd Mata Hari in het voertuig geplaatst, dat haar naar de plaats van terechtstelling, de slotgracht van Vincennes, bracht. Mata Hari weigerde een blinddoek. Een zuster en haar advocaat begeleidden haar naar de paal. Zij gaf beiden nog een hand en stak vervolgens haar polsen uit naar de adjudant, om ze te laten samenbinden. Het executiepeloton, twaalf zoeaven onder een officier, plaatste zich tegenover haar, en de geweren werden op haar borst gericht. De officier liet vervolgens de punt van zijn degen zakken en er volgde een salvo; Mata Hari was voorover gevallen, terwijl haar lichaam zich nog draaide en haar gezicht zich naar boven richtte. Een adjudant naderde en vuurde het reglementaire revolverschot, de coup de grâce, in de slaap af. Haar familie maakt geen aanspraak op het lichaam, dat wordt vervolgens wordt vrijgegeven aan de Faculteit der Geneeskunde van Parijs. Zo beland haar dode lichaam op een snijtafel van medische studenten, dat scheen heel normaal te zijn in die tijd met ter dood veroordeelden. De dodelijke resten, van Mata Hari is dan niets stoffelijks meer over, worden gecremeerd en komen terecht in een onbekend massagraf aldus: ‘Mata Hari, het spionage dossier’ door Pierre Grande Guerre.

Reactie van A.L. Longayroux op 10 Juni 2020 op 10.09: @ Dank Maria voor alle lof ;)

Reactie van A.L. Longayroux op 10 Juni 2020 op 13.10: Dank Ferry voor het verslag.

Reactie van A.L. Longayroux op 11 Juni 2020 op 21.28: Beste Forumvolgers,

Diverse bronnen melden dat Griet Zelle, beter bekend onder haar artiestennaam Mata Hari,

het slachtoffer zou zijn geworden van de slechte vorderingen van de Fransen in de loopgravenoorlog, zij zou als zondebok geofferd zijn om militaire tegenvallers aan de Franse kant te camoufleren.

Feit blijft dat haar persoon een intrigerende figuur is geworden, een femme fatale die zelf slachtoffer werd van intriges.

Ze had een onderkomen in Den Haag niet ver van de bekende Nederlandse schilder Isaac Isreals. Hij schilderde haar in een levensgroot portret ( zie fig)