Frans onderwijs is hierarchie, discipline en autoriteit - Frank Renout

Als correspondent Frank Renout een spreekbeurt geeft op de school van zijn kinderen, ziet hij nog eens hoe groot de verschillen zijn tussen Nederlands en Frans onderwijs. Fantasie en eigen inbreng worden niet gewaardeerd, orde en discipline des te meer.

Of ik een soort spreekbeurt op hun school wilde geven, vroegen mijn zonen. Vaders van kinderen werden namelijk uitgenodigd om in de klas over hun werk te vertellen. En als journalist had ik misschien wel iets zinnigs te zeggen, aangezien de kinderen een schoolkrant gingen maken.

Dus daar ging ik. Gewapend met Nederlandse kranten en mijn artikelen naar de dorpsschool waar mijn zonen (een tweeling - destijds 13 jaar oud) al een paar jaar in de banken zaten tussen hun Franse vriendjes, aan de westkant van Parijs.

Lees verder op RNW.nl

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20120626, Kinderen, Onderwijs

Reactie van paul en carin op 26 Juni 2012 op 17.14: Heerlijk en helder verhaal, Frank, ons uit het hart gegrepen.

We hebben een zoon van nu 12 die zijn gehele leven op een Franse school heeft gezeten daar wij in 2001 hier kwamen wonen. We hebben exact dezelfde ervaringen als jullie. We hebben wel gezien dat er nogal een verschil is tussen de primaire ( lagere school ) en het collège. Op het primaire zijn de kinderen verreweg het belangrijkst en word er veel zorg aan ze besteed, natuurlijk wel op de wat strengere wijze die wij Nederlanders ontgroeid zijn. Daarna op het collège word het allengs duidelijk dat niet langer de kinderen maar de prof de bepalende entiteit is geworden. We hebben onze houding hiernaar toe nog steeds niet kunnen bepalen, het verschil tussen de primaire en collège is simpelweg te groot...

Merci voor je verhaal

Reactie van manon op 26 Juni 2012 op 17.24: Echt een leuk verhaal Frank. Of eigenlijk zoals het vergaat in Frankrijk, de realiteit.

Een leuke film in deze is Etre et Avoir. Een simpele film over het schoolleven, de lagere school.

Zoals Paul en Carin het ook ervaren.

In Nederland is het dan wel weer erg vrij en in Frankrijk dan weer heel erg streng. Waarom geen mix van deze?

In ieder geval leuk om te lezen jullie verhalen. Herkenbaar.

Reactie van Alexandra van Schelle op 27 Juni 2012 op 6.25: Als docent moet ik wel zeggen dat het verschil een stuk groter is dan alleen streng en vrij.

"Fantasie en eigen inbreng worden niet gewaardeerd, orde en discipline des te meer".
Deze zin tikt de hamer op zijn kop en dan nog is die discipline ook maar een buiten kantje, een schil. Ik heb als inval leerkracht in Frankrijk de gekste dingen meegemaakt waar respect en discipline ver te zoeken waren.

Maar het verdrietigste is voor mij het gebrek aan fantasie bij de meeste leerlingen op het college.

Mijn opdracht; maak een raar Engels verhaal van een plaatje van een olifant, een penguin, een boot en een fiets. Ik begrijp het niet mevrouw. Voorbeeld; olifant en pinguin gaan samen op vakantie maar ze krijgen ruzie of ze met de boot gaan of op de fiets .Ik denk bij mezelf nu dat ik op het niveau van mijn toen 5 jarige dochter zit, maar na wat rare blikken die door de klas gaan hoor ik van een aantal kanten; maar dat kan toch niet mevrouw, olifanten/penguins kunnen niet fietsen...ze waren bloed serieus! Wat even een leuke opdracht tussendoor moest zijn om ze Engels te laten praten, was echt een brainteaser voor de fantasie van deze franse kinderen in de 3ieme.

Leuk verhaal Frank!

Alexandra

Reactie van reuvers op 27 Juni 2012 op 10.45: Inderdaad!

Op school 'orde en discipline' en thuis wat fantasie én kritisch vermogen proberen bij te brengen: ben er ook al jaren mee bezig en nog steeds niet uit. Ik ga nog een stukje verder: het feit dat kinderen eerst naar de onderwijzer en vervolgens naar de baas luisteren (hierover kan ik ook wel een boek schrijven!) verklaart volgens mij persoonlijk onder meer waarom het zo slecht gaat met de Franse economie: werknemers zijn vaak niet zo gemotiveerd, want niet erkend qua know how enz en qua initiatieven op de werkvloer waar ze meer kennis van hebben dan hun 'chef'! Ook is teamwork m.i. erg moeilijk: je kan niet ineens van een individueel systeem op school overstappen op groepswerk in je baan!

Ben persoonlijk erg blij dat ik mijn opleiding in NL heb gevolgd, al was het in de jaren 70/80/90 nog niet zo vrij, ons werd wel meer aangeleerd zelfstandig te denken....

Prettige dag iedereen!

Carine Reuvers

Reactie van Heleen op 27 Juni 2012 op 11.00: Helemaal mee eens! En dit vindt ik het allemoeilijkste van het leven in Frankrijk. Mijn dochters zitten nu nog op de maternelle, maar het collège gaat komen. Ik maak me er nu al druk over. Dus tijd om te gaan kijken naar alternatieven! Want die bestaan. Zo is er hier in de buurt een initiatief om een Vrije School collège op te zetten. Moeten we er alleen wel in de buurt gaan wonen....

Reactie van reuvers op 27 Juni 2012 op 12.08: Heleen,

je kan me ook persoonlijk mailen op carine.reuvers@orange.fr. Ik heb er ook jaren tegenaan 'gehikt', zie dat ik me er meer druk om maak dan mijn kinderen, je ziet uiteraard toch alles door je eigen (Nederlands gekleurde) bril!

Leuk initiatief, hoewel ik sceptisch ben over het welslagen ervan.... Plus: hoe doe je dat dan later als ze weer in de 'normale' maatschappij komen, ik denk dat het dan extra moeilijk wordt, niet? Dit soort initiatieven wordt zo slecht gevolgd, zo kan het zijn dat ze dan bv weer op een klassiek lycée terechtkomen erna en dan denk ik dat het toch extra moeilijk voor ze wordt.

Mijn ervaring: kijk en luister naar je kinderen, ze willen uiteindelijk toch allemaal hetzelfde zijn als de rest.... Ook zie ik wel positieve dingen en heb het idee dat onze kinderen zelf goed weten wanneer ze wel (thuis?) en niet (op school) initiatief kunnen tonen. Probeer er een beetje relaxt mee om te gaan, het heeft me ook jaren gekost en uiteindelijk ben ik degene die er het moeilijkst mee heb gehad, niet de kinderen: zij kunnen nu eenmaal niet vergelijken met het Nederlands systeem en accepteren het hier zoals het is! Kunnen wij als ouders nog wat van leren, niet?

Succes!

Carine

Reactie van Annie op 27 Juni 2012 op 14.26: De verschillen in karakters, temperamenten en cultuur zijn immens van het ene land naar het andere, maar zo verrijkend.

Ik herinner me hoe mijn (nederlandse) leraar engels de verschillende nationaliteiten kenmerkte. Dat was in de jaren 60 aan de europese school in Luxemburg.

De franse en italiaanse scholieren veegden een volgeschreven schoolbord met heftige bewegingen schoon. De eerste met veel zorg iedere regel afzonderlijk, de 2e met slordige vegen over het gehele bord. De nederlandse en duitse scholieren hebben maar enkele woorden in het midden van het bord, maar de 1e veegde enkel (met zorg) de woorden uit, terwijl de 2e het hele bord schoonmaakt.

Deze scène werd over de TV uitgezonden en ik ben het niet vergeten, want het is nog steeds waar.