Francofileintje 8

Een paar jaar geleden zaten we op een terras op de Place de la Répiblique, in onze voormalige woonplaats Orange (84).

Op het tafeltje naast ons lagen vier mobile telefoons en daaromheen zaten vier jonge mannen, twintigers, schatten we, druk te discussiëren. Eén van de telefoons rinkelde en de eigenaar nam zichtbaar verstoord op. Hij luisterde even, zei toen: ‘J’peux pas te parler, J’suis posey avec mes bros à la Place Rep en train de chiller’ en gooide de telefoon weer op tafel.

Hij zag ons lachen en zei, met een verstoorde blik: ‘Quoi?’

We legden hem uiterst beleefd uit dat we natuurlijk niet hun gesprek zaten te volgen, maar dat we niet konden helpen te horen wat hij daarnet in zijn telefoon riep. We vonden dat wel erg veel Franglais.

‘Hoezo?’

‘Drie woorden in die ene zin komen uit het Engels: posey, bros en chiller,’

Enigszins opschepperig riepen ze door elkaar dat ze heel goed Engels spraken.

We gingen dus verder in het Engels en vroegen: ‘Doen jullie dat bewust: Engelse termen door je Frans gooien, of is dat iets van jongerentaal?’

Hun Engels was niet goed genoeg om dat in één keer te verstaan, dus ik herhaalde mijn vraag langzaam en duidelijk articulerend. En ze wisten een conversatie in het Engels vol te houden, maar dat was dan weer een Engels met erg veel Franse woorden, of we moeten eigenlijk zeggen, op zijn Frans uitgesproken woorden. We hadden moeite om ze te volgen. En na nog wat meer uitwisselingen constateerden we dat we nu toch een aardig Franglais-gesprekje hebben gehad.

Er is veel veranderd sinds we voor het eerst in Frankrijk kwamen. We zijn er nog niet, de Franse jeugd spreekt nog geen vloeiend Engels, zoals de meeste Nederlandse jongeren, maar het Franglais is een aardige tussenstop. Op weg naar een betere toekomst.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20250227, Korte Verhalen

< Vorige bijdrage

Reactie van Ingrid de Eerste op donderdag: Vaak begrijp ik mijn collega's niet als ze Engelse woorden uitspreken. De uitspraak blijft moeizaam. Ik luister altijd in de auto France Musique. Overdag is er klassieke muziek. De uitspraak van de muziekwerken en de componisten is abominabel. Er zal eerst iets moeten veranderen zodat de kinderen en jongeren meer blootgesteld worden aan talen. Ik merk vaak wel dat kinderen Engels leuk vinden.

Reactie van Peter Jan op donderdag: Het feit dat velen nooit of bijna nooit engels horen spreken helpt niet echt. Alles op de TV is nagesynchroniseerd. Met een beetje moeite kun je de V.O. (version originale) horen en ondertitels toevoegen.

Ik ga de laatste tijd steeds vaker naar de bioscoop met Franse vrienden, die inmiddels gewend raken aan mijn voorkeur voor VO. Voor de meesten is het de eerste keer dat ze meer dan anderhalf uur Engels aanhoren. En jawel, ze wennen zelfs aan het lezen van ondertitels.

Reactie van Ingrid de Eerste op donderdag: Dat is zo ja. Alles kan ondertiteld worden als je maar wil.

Reactie van soraya op donderdag: Bij ons in de streek is de engelstalige gemeenschap vrij groot waardoor toch veel mensen, vooral in de horeca vlot Franglais praten. Heel leuk om te horen. Begrijpen is een andere zaak

Reactie van Anna op zaterdag: Ja, dat franglais is wel een dingetje🤣.

Ik dacht even dat je observatie een andere kant opging. Mijn eerste reactie was namelijk; wat goed dat ze verstoord de telefoon opnemen en snel het gesprek afkappen. Mijn ervaring op nederlandse terrasjes is eerder dat er 4 mensen aan tafel zitten, ieder op hun eigen telefoon kijkend🙃.