Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Nagenoeg elk dorp in Frankrijk heeft zijn eigen jaarlijkse feestdag, vanwege de geitenfokvereniging, ter nagedachtenis van Sint Juttemis, ter promotie van de roze knoflook of met welk thema dan ook. Het feest van de roze knoflook (in Lautrec in de Tarn) houdt in dat er een maaltijd wordt aangericht waar elke gang is bereid met de lokale roze knoflook.
Als nieuwe bewoner wordt u verondersteld om bij te dragen aan het jaarlijkse dorpsfeest, al is het maar in alle vroegte sjouwen met tafels en stoelen, of in de vorm van een kleine sponsoring (als u niet alleen nieuwe bewoner bent in het dorp, maar ook een nieuwe ondernemer).
Maar daarmee bent u er niet. U moet er ook bij zijn. Liefst de hele dag. Een gebruikelijke dagindeling is: rond 11 uur komt iedereen bijeen voor de toespraak van de burgemeester en het aperitief met hapjes, daarna komt de gebruikelijke lunch in vier gangen (voorgerecht, hoofdgerecht, kaas, dessert), bien arrosé met lokale wijnen. Daarna komt dat moeilijke uurtje waarin u kunt uitbuiken, waarna de avondmaaltijd begint met het aperitief, daarna het voorgerecht, hoofdgerecht etc…
U eet aan een lange tafel te midden van uw nieuwe dorpsgenoten en dat kan best even afzien zijn. Maar naarmate de dag vordert en de wijn blijft vloeien wordt uw Frans steeds beter, of anders het Nederlands wel van uw dorpsgenoten.
Indien u de dag van het dorpsfeest heeft overleeft, ja dan hoort u er echt bij!
Wim
Weergaven: 582
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Zeer herkenbaar Wim. Wij hebben 14 jaar geleden als dorpelingen en meehelpers bij een méchoui ervaren wat betekent wat je beschrijft. Een schaap aan het spit, langdurig bereid door Lou Lou, een maçon à la retraite en zijn vrouw Marie Claude met wie wij bevriend waren. Inmiddels wonen we op een andere plek in FR, maar de vriendschappen die toen zijn ontstaan, hebben nog weinig aan waarde verloren.
Bij ons voegt men iets toe aan het menu. Na de koffie schenkt men Armagnac..... De eerste keer had ik niet door dat je na een klein scheutje de schenker moet stoppen. Met als resultaat een goed gevulde koffiebeker. Later te voet naar huis gewaggeld. 😉
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr