FANF-voorzitter Smoorenburg spreekt over CVZ in Bram

Overleden Reactie van Jan de Voogd op 15 December 2013 op 8.16

@Oscar

Zeer eens met je stelling dat het belangrijker is te lobbyen in verband met beleidsvoornemens van de minister van VWS dan achteraf aan betrokkenen (en vaak: getroffenen) uit te leggen welke beslisisngen de minister heeft genomen.

 Hopelijk heeft Smoorenburg er in zijn lezing aandacht aan besteed.  De inperking van zorg die het kabinet wenst raakt overigens niet slechts landen buiten de EU, zoals de Verzekeringsmonitor 2013 lijkt te suggereren. Van belang is de ( 2de Kamer) en wetenschappelijke discussie te volgen rond de voorgenomen wijziging van art. 13 ZVW: daar zijn al vorostellen voor ingediend. Ook het recht op grensoverschrijdende zorg van verdragsgerechtigden in de EU, niet slechts van ZVW-verzkerden, behoeft dan nadere beschouwing. 

 Het is overigens angstwekkend stil gebleven op deze draad (er is ook nog een andere) over wat Smoorenburg ter lezing aan informatie heeft gebracht. Is niemand daar geweest? Of is er niets van belang gemeld op die bijeenkomst dat hier naar voren kan komen? Dat laatste kan ik me niet voorstellen.

Overleden Reactie van Jan de Voogd op 19 December 2013 op 11.35

Het document van de Fanf is prima, met hierna steeds een paar kanttekeningen±

 

“Let er ook op dat de aanspraak op zorg slechts geldt voor de officiële, door de overheid erkende zorginstellingen, niet voor particuliere klinieken”

 

 Noot jdv: Deze zin gaat voorbij aan rechten voortkomend uit het EU Verdrag en de Patientenrichtijn. Daar zijn in grensoverschrijdende situaties ook voor verdragsgerechtigden, d.w.z. zorg buiten hun land van aansluiting – kortheidshalve: derde EU-landen – wel degelijk onder voorwaarden mogelijkheden tot te vergoeden behandelingen in particuliere klinieken. Ik heb op http://uitpandigen.nl recent een voorlichtingsdocument van de EC in samenvatting weergegeven. Daar wordt uitgebreid behandeld welke verschillen in rechten en procedures er zijn bij gebruikmaken van de Patienetenrichtlijn door (ook) gepensioneerde verdragsgerechtigden t.o.v gebruik van (art. 27 ) van Vo883/2004.

Overleden Reactie van Jan de Voogd op 19 December 2013 op 11.47

Citaat: “Pas wanneer men kosten declareert en blijkt dat het a-priori duidelijk was dat er geen kosten konden worden verhaald door afwezigheid van een onderliggende verzekering kan de verzekeraar weigeren de kosten te vergoeden (terwijl men wel premie betaalde). Een oplossing is in dit geval een verzekering die expliciet de kosten vanaf de eerste Euro (premier Euro, 1er Euro) vergoedt. In de bijlage vindt u een overzicht van de resultaten van contacten die we met enige verzekeraars hierover hebben gehad.”

 

 Aanvullend op de ook door Oscar geciteerde bijlage van reisverzkeraars. Op http://uitpandigen.nl heeft Riet van Don zich ingespannen om reisverzekeraars te vinden die (gepensioneerde) wonend in EU-EER of Zwitserland verdragsgerechtigden werelddekkingen tegen ziekte bij reizen bieden, dus die geen nationale wettelijke ziektekostenverzekering eisen als voorliggende dekking. Er blijken er enkele in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk  te zijn die dat tegen betaalbare premies doen aan gepensioneerde verdragsgerechtigden , ook als ze buiten Duitsland, elders in de EU en/of EER wonen. Sommige hebben echter wel beperkingen aan de range van woonlanden. Zie diverse draden op http://uitpandigen.nl van ong. een maand geleden.

De Europeesche, een grote  reisverzekeraar in Nederland gevestigd, blijft eisen dat nmen ene voorliggende nationale wettelijke evrzkering moet hebben. Pogingen deze tot andere gedachten te brengen zijn nog niet gelukt.

 Mij lijkt het wenselijk dat onderzocht wordt of er een proefproces tegen een reisverzkeraar, waarschijnlijk in hett woonland, misschien (ook) het pensioenland Nederland,  gevestigd, kan worden gestart die verdragsgerechtigden reisverzekering weigert. Er is immers sprake van ongelijke behandeling t.o.v. de ingezeten buurman die (Frans) ziektekostenverzekerd is. Debelangrijkste moeilijkheid hierbij is niet Vo883/2004 , dat rechten vrij duidelijk omschrijft, maar het feit dat de gelijke behandelingseisen van de EU, en het beginsel van bevordering van vrij verkeer van personen,  niet zo maar op private overeenkomsten van toepassing is. Niettemin lijkt het mij een vooronderzoek waard dit eens goed uit te zoeken.

Overleden Reactie van Jan de Voogd op 19 December 2013 op 11.51

"Heeft men in verschillende landen gewerkt en daar wettelijk pensioen opgebouwd dan valt men alleen onder de regeling wanneer men het langst in Nederland heeft gewerkt, daar onder de Nederlandse sociale verzekeringswetgeving is gevallen en pensioen (AOW) heeft opgebouwd. (Over deze conditie moet het

Europese Hof nog een uitspraak doen.)"

Noot jdv: Dat arrest van het EHvJ is er inmiddels: Van der Helder/Farrington. Conclusie t.a.v. uitleg art. 28.2. van Vo883/2004: kriterium is de (vergelijking van de) duur van onderworpen zijn geweest aan de desbetreffende wettelijke pensioenregeling(en) van de EU/EER/ZW.landen waaraan men wettelijk pensioen ontleent.

 Er blijven resterende vragen t.a.v. de meting van die duur. Die zijn aan de orde gesteld door mij in een artikel over dit arrest dat deze maand in het blad Over de Grens verschijnt. 

Overleden Reactie van Jan de Voogd op 19 December 2013 op 11.54

"4.2 Gezinsleden apart

Echtgenoten (gezinsleden) worden gescheiden als verdragsgerechtigden aangemerkt conform de Europese Verordening 883/2004. Dit betekent dat personen die via hun partner onder een Franse verzekering vallen als verdragsgerechtigde worden aangemerkt zodra men pensioen uit Nederland ontvangt. Men moet dan de bijdrage aan Nederland gaan betalen en de Franse verzekering beëindigen. Het beëindigen van de gezamenlijke verzekering van partners geeft in de praktijk veel problemen en ergernis. Het woonland mag in dit geval geen premie blijven heffen"

 Noot jdv: In beginsel is dit juist. Maar er wordt voorbijgegaan aan de inhoud van art. 32 Vo883/2004 dat onder voorwaarden afgeleid recht als gezinslid (anders dan in Vo1408/71) voorrang geeft op zelfstandige rechten. De vraga is of dit artikel van belang is voor Frankrijk. Mijns inziens wel degelijk. Maar CPAM en CvZ delen mijn standpunt niet. Proefprocessen zijn nodig om dit uit te maken.

Overleden Reactie van Jan de Voogd op 19 December 2013 op 12.05

 

“Sinds 1 mei 2010 kan men kiezen voor zorg in Nederland zonder dat er sprake is van spoedeisende hulp. Het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) heeft in de Verzekerdenmonitor 2012 laten weten dat de kosten hiervan, samen met de kosten van spoedeisende hulp in Europa vergoed via de EHIC, mogelijk kunnen leiden tot een verhoging van de bijdrage omdat deze kosten voor rekening van Nederland komen>”

 

 Noot jdv: In de laatste Kamerstukken, de jaarlijkse regeling voor de vaststelling van de woonlandfactor in de Staatscourant en de Verzekerdenmonitoren is het stil geworden t.a.v. dit voornemen. Uitstel werrd gerechtvaardigd omdat de cijfers van zorggebruik in de diverse landen , woonlanden en andere, nodig zijn om een verandering in de formule van de verdragsbijdrage empirisch te beargumenteren. Die cijfers zijn door overgangsproblemen van Vo1408/71 op Vo883/2004 nogal beweeglijk.

 Ambtelijk is uitgesproken , al voor 2010, dat de beste formule zou zijn dat er weging plaatsvindt in zorggebruik in Nederland en buiten Nederland ( voor Nederland dan woonlandfactor 1). Bovendien is gesteld dat de gepensioneerde verdragsgerechtigden overal ter wereld solidair met elkaar zouden moeten zijn op het punt van de3 pensioenlandzorg. Dit zou tot uiting komen in een nieuwe formule waarbij geen rekening wordt gehouden met het feit dat het grootste deel van het zorggebruik in Nederland vanuit Belgie en Duitsland komt. Ik heb me daar tegen verzet, en gesteld at als er al iets veranderd wordt, dit verschil in gebruik van zorg in Nederland juist wel in de formule voor de verdragsbijdrage tot uitdrukking moet komen.

 SBNGB heeft gesteld dat er geen verhoging moet komen van de verdragsbijdrage, omdat pensioenlandzorg grotendeels de woonlandzorg substitueert en omdat er al compensatie in de aan het woonland te betalen verghoeding gegeven wordt.

Overleden Reactie van Jan de Voogd op 19 December 2013 op 12.14

“De relatief lage Franse zorgpremie kan gedeeltelijk worden verklaard uit andere inkomstenbronnen voor de zorg. Een belangrijk gedeelte van de Contribution Sociale Géneralisée (CSG) wordt voor de zorg gebruikt. Verdragsgerechtigden hoeven geen CSG over inkomen uit arbeid te betalen, wel over inkomen uit vermogen. De CVZ bijdrage is juist gebaseerd op inkomen uit (vroegere) arbeid, niet op inkomen uit vermogen. Wat de CSG betreft is dubbele premiebetaling dus voorkomen.”

 

Noot jdv: het is zeer de vraag of deze rechtvaardiging die Fanf hier geeft voor het wel heffen van CSG en andere algemenen sociale contributies over vermogen van gepensioneerde verdragsgerechtigden juist is. Het feit dat Nederland, als enige land in de EU, een boxenstelsel heeft voor heffing inkomstenbelasting is een toevalligheid die voor de beoordeling van de toelaatbaarheid van Franse premies niet terzake doet. Andere pensioenlanden hebben dit niet en de Franse (CSG etc.) regelgeving is niet geschreven voor het pensioenland Nederland. Bovendien speelt het vermogen wel degelijk een rol in de vaststelling van het wereldinkomen box 1 (zij het indirect).

Hoofdargument is echter dat indien de Franse sz-wetgeving geen (extra) bescherming biedt aan de immigrant-gepensioneerde, Frankrijk krachtens EHvJ jurisprudentie geen recht heeft ook maar enige sociale contributie aan de immigrant-gepensioneerde op te leggen, over welk inkomen dan ook.

Overleden Reactie van Jan de Voogd op 19 December 2013 op 12.44

"Hoe moet worden aangekeken tegen een vergelijking van een ingezetenenstelsel (waarbij feitelijke contributies geen rol spelen) en een stelsel waarbij alleen periodes van contributie meetellen zelfs met bepaalde minima ?

Die vraag had ik juist niet opgeworpen, omdat het volgens mij wel duidelijk is: of je wel of niet premies betaalde voor de pensioenregeling doet er niet: "onderworpen zijn aan" staat  voor dit hoofdtsuk van Vo883/2004 min of meer gelijk aan "verzekerd zijn voor".  Ook het arrest Rundgren, waarin verklaard wordt dat het niet terzake doet of een pensioenregeling berust op het hebben verricht van abeid danwel slechts op wonen berust, wijst duidelijk in die richting. En er is andere EHvJ jurisprudentie die in dezelfde richting gaat.

 

 Het punt van wel of niet toevoegen  van vrijwillige pensioenverzekering (en hoe dan de duur gemeten moet worden) is echter wel van belang. Ook is volgens mij van belang: hoe te handelen met inkoopregelingen voor pensioen, en met stelselwijzigingen in een land voor ouderdoms- of ander pensioen. Verder suggereert de AG bij Van der Helder arrest dat je een soort  grootste gemene deler zou kunnen nemen van wettelijke pensioenregelingen die verschillende risico's (arbeidsonbgeschiktheid, ouderdom en nabestaanden) beogen te dekken. Dat laatste lijkt mij echter vreemd en niet in overeenstemmign metd e contextule uitleg dei het EHvJ in eht arrest geeft.

 

Je faillissements-commentaar ind elaatste paragraaf lijkt me onzin. Rechters doen het heel vaak, en terecht: de wet-en regelgeving uitleggen naar wat de wetgever beoogd heeft indien letterlijkheid geen oplossing biedt of tot absurde resultaten zou leiden. Wie steeds op letterlijkheid staat zou nogal wat rechterlijke uitpsraken kunnen weggooien, en onder omstandigheden grote onrechtvaardigheden introduceren. Naast de contextuele en letterlijke uitleg van wetsteksten zijn er overigens nog wel eens tuk of wat andere, die in de rechtspraktijk ook gehanteerd worden. Het EHvJ heeft de neiging tot teleologische uitleg, wat dicht aanligt tegen de contextuele. Mara ook in de nederlandse (en van andere EUlanden) komt afzien van letterlijkehid nogal eens voor.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• Volgende ›
• Pagina