Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Ik zal me ook even voorstellen. Ik ben al 28 jaar getrouwd met een bretonse . Zonder een bewuste keuze gemaakt te hebben, zijn we al die tijd in Nederland gebleven. We hebben inmiddels 3 zoons van 21, 18 en 11. Het wordt mij steeds duidelijker dat mijn vrouw altijd stilletjes de hoop heeft gehad om eens terug te keren naar haar Bretagne. Zit er nu toch af en toe aan te denken aan een toekomst in Bretagne. Maar wat zouden we daar kunnen doen? Nu al 25 jaar een vaste betrekking bij de overheid en mijn vrouw als lerares frans. Dit is dan ook de reden dat ik mij aangemeld heb. Eens lezen hoe andere Nederlanders het bevalt in Frankrijk en hoe ze het eea hebben aangepakt. Kenavo Jaap
Weergaven: 1836
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Hallo Jaap
Kijk eens bij de Bretagne groep daar zijn verschillende discussies,en leuk om te lezen.
Wij zijn sinds 2005 inwoners van Bretagne, Morbihan en vinden het geweldig. Helaas is het nu erg moeilijk om een goede baan te vinden. De jeugd is werkeloos en het wordt alleen maar erger.
Groot gelijk @Hans, als je een goede baan hebt is het bijna een zonde als je die laat vallen tegenwoordig. Maar..... als je dat allemaal niets kunt schelen, dan is het goed mogelijk om een redelijk goedkoop leven te hebben in de campagne. Ons huis met groot terrein, staat te koop ivm gezondheden. Je kunt je hier bijna helemaal zelf bedruipen en tja, dàt is met twee benen op deze prachtige aarde staan, toch?
Ik ben de Bretagne groep ooit begonnen en het is leuk, we hebben veel kennissen al via de groep, echt Hollands gezellig en dat is erg fijn op zijn tijd!
groet Ada
Beste Hans en Ada, bedankt voor jullie berichtje. Uiteraard zijn wij goed op de hoogte van de situatie in Frankrijk. Het zou mooi zijn geweest wanneer ik, zoals ik lange tijd me lange tijd had voorgesteld, vanaf mijn 60e met prepensioen had gekund. Lekker financieel onafhankelijk. Maar ja, we zitten qua leeftijd net naast de gouden generatie en moeten tot ons 67e werken. Dat is wat oud om de stap nog te maken. Als we nu willen gaan moeten we dus een plan hebben om in ons levensonderhoud te voorzien. We gaan de Bretagnegroep volgen. A bientôt.
Beste Jaap,
Wij, Dick en ik, wonen nu vanaf eind oktober in Bretagne, vlakbij Mauron, zo'n 50 km ten westen van Rennes. Zelf ben ik journalist/tekstschrijver en organiseer ik workshops, Dick heeft geen baan (meer). We zijn beiden 49 jaar, dus.. pensioenopbouw, daar verliezen wij op. Maar dat was voor ons geen reden NIET te gaan. De uitgeefwereld is momenteel ook best lastig, alhoewel ik nog steeds klanten in Nederland heb. Verder ben ik 'gedoken' in de makelaardij, bij toeval en dat bevalt me prima. Hierin zitten best wel wat mogelijkheden voor je. Als je er meer over wilt weten, mail me dan even op info@b-write.nl. Kortom, soms moet je gewoon een sprong wagen.. bovendien, ik lees dat je vrouw lerares Frans is. Ze zou hier ook voor zichtzelf kunnen beginnen... in ieder geval de band met Bretagne is er. En oh ja, ik merk dat we hier in Bretagne veel minder uitgeven als in Nederland. Scheelt echt veel. We doen ook veel meer zelf. Gaan ook zelf groenten/fruit verbouwen.. en je hebt niet zo te neiging 'even de stad in te gaan'.
Doe wat je hart je ingeeft! Het is mijn/onze overtuiging als je iets wilt, dat je er ook wel komt, ondanks dat - dat is inderdaad reeeel - de economie niet bepaald sterk is op dit moment.
Groet,
Betty
Hallo Jaap, 67 is niet oud om naar Frankrijk te verhuizen, zeker niet als je echtgenote française is. Wij zijn in 2006 in Bretagne komen wonen, nadat we twee jaar tevoren hier een huis hadden gekocht (dat helemaal gerenoveerd moest worden). Ik was 70 toen wij verhuisden, mijn vrouw 2 jaar jonger. We voelden ons niet oud en hebben nooit spijt gehad. Hartelijke groeten, Jan.
Dag Jaap,
De mensen die er wel in geslaagd zijn een bestaan op te bouwen in Fr zullen eerder reageren op jouw oproep dan degenen die ten einde raad het avontuur op hebben moeten geven om financiele of emotionele redenen, vermoed ik. Ik weet van diverse Engelsen die uit Bretagne wegtrokken: geen werk, geen winst kunnen maken op hun huis, de pond, of gewoon het gemis van familie en vrienden in het thuisland.
Als je vrouw inderdaad terug wil, wat kan zij doen om dit mogelijk te maken? Heeft zij bijvoorbeeld bevoegdheid om les te geven aan scholen in FR? Papieren, papieren, en nog eens papieren, is het toverwoord hier in Frankrijk.
Groet,
Antoinette
Jaap en
@Suze groot gelijk, maar die sprong in het "diepe" springen is soms nodig om ergens te komen, en om je eigen boontjes te doppen/groeien. Om uit Nederland weg te gaan, is niet altijd gemakkelijk ivm kinderen kleinkinderen, maar het is het dubbel en dwars waard!
Deden wij ook en zijn dankbaar dat we did konden doen, ik heb straks helemaal geen pensioen, ben in feite afhankelijk, wel een beetje AOW, maar dat is niet veel straks. We leven elke dag zo die komt en eten van de tuin!En zijn er erg gelukkig mee.
Groet Ada
Jaap, ik denk dat een belangrijk element in deze beslissing ook is hoe het met je financiele reserves gesteld is. Als je in NL een eigen huis hebt met veel overwaarde waarmee je in Bretagne cash een huis kan kopen, misschien zelfs met een gite erbij wat een minimum aan inkomsten kan genereren, dan is de situatie uiteraard anders dan dat je geen reserves hebt, maar wel iedere maand huur, ziektekosten, onderwijs, verzekeringen, electra etc. moet betalen. Zelfs al is je woonomgeving nog zo mooi, als je financieel in de sores zit dan is het dat allemaal niet waard denk ik. Rust en lage kosten zijn denk ik essentieel om meer kans van slagen te hebben om het avontuur tot een goed einde te brengen. Mocht je tot emigreren besluiten dan hoop ik dat alles van een leien dakje gaat (meeste huizen hier hebben "ardoise" daken dus dat moet goed komen!)
gr, Peter
Allemaal heel erg bedankt voor jullie reacties. De vraag is niet meer of we ooit naar Bretagne gaan, maar wanneer. Ik zal nog wel eens contact opnemen met Betty. Ben nieuwsgierig hoe ze in de makelaardij is terechtgekomen en hoe ze dit heeft aangepakt. Ik heb ook altijd interesse gehad in de makelaardij en heb een bouwkundige achtergrond. Mijn vrouw heeft voordat ze in het onderwijs ging ervaring als vertaalster bij een uitgever.
Ha Jaap, lees dat we je binnenkort? in Bretagne kunnen verwelkomen. Mocht je in de makelaardij aan de slag willen dan kan je ook informatie inwinnen (in aanvulling op info van Betty wellicht) bij mijn vrouw Christel. Zij is francaise maar spreekt vloeiend NL en is coach/recruiter voor dep. 22 van een nationaal opererende keten met aanwezigheid op alle onroerend goed sites in Frankrijk en ook veel internationale sites. Stuur maar een berichtje als je nadere info wilt.
Betty heb even gegoogled naar de agence waar jij bent aangesloten maar het lijkt alsof jullie alleen in Dordogne en omstreken zitten of vergis ik mij?
Ha die Jaap,
Nee hoor, over heel Frankrijk, maar onder verschillende namen. Terres de France is de officiele naam in Bretagne. Hebben een afvaardiging in de Finistere en in de Morbihan. Normandie Maisons, gelieerd aan TdF , opereert in Normandie met diverse 'agences commercial' en zo is dat verder ook nog verdeeld over vele andere departementen van Fra. En Jaap, neem ook gerust contact met mij op:) Peter.. succes met de business! Groet, Betty
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr