Ervaringen emigreren met kinderen in de pubertijd

Wij, mijn man, ik en onze dochter van bijna 14 jaar zijn van plan om ons binnen niet al te lange tijd te vestigen in Frankrijk (in de Morvan). We hebben het er thuis al vaak over gehad en onze dochter vond het ook allemaal leuk en spannend. Nu alles een beetje vaste vorm aanneemt (ons huis in Nederland staat te koop, ik ben bezig met onze website voor de chambres en table d'hotes die we willen gaan beginnen en ik ben alvast allerlei dingen aan het regelen) heeft onze dochter er toch wel wat moeite mee. Graag zou ik van andere mensen ervaringen of tips willen ontvangen over hoe zij het hebben aangepakt. Ook alle gerichte informatie over de Morvan zelf is natuurlijk heel welkom, ook al weten we nog niet precies waar we uiteindelijk gaan wonen in de Morvan, want we zijn nog op zoek naar een geschikt pand. Nogmaals: alle informatie is welkom!

Alvast bedankt!

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20111124, Bourgogne, Kinderen

Reactie van Jean op 25 November 2011 op 9.26: Hallo Mirjam, De vraag is makkelijk, het antwoord is moeilijk. Het hangt van de psychologie af van je kinderen. De één adopteert makkelijker een totaal nieuwe omgeving de ander niet.

Hoe het ook is, je dochter is in de pubertijd, 14 jaar en dat kan moeilijkheden opleveren, wat op die leeftijd hebben ze herkenningstekens nodig waar ze vertrouwen in hebben, plaats, omgeving, vrienden, school, familie, neefjes, nichtjes, ....

Je zult het dus met veel aandacht moeten opvangen, veel praten met de kinderen, ze eventueel een verantwoordelijkheid geven voor enkele van je plannen zodat ze zich meer erbij betrokken voelen.

Dan natuurlijk, de scholen in Frankrijk in Frankrijk zijn globaal gezien wat strenger dan in Nederland, maar bijv de Engelse lessen die de Nederlanders hard nodig hebben voor later zijn zeer goed in Nederland en zeer slecht in Frankrijk.

Als het voor de kinderen niet eenvoudig is hun vrienden te zien (afstand, platte land, dorpje, ...) dan is het heel belangrijk dat je hun vrienden uitnodigt op een middag, avond bij jullie te komen door te brengen. Dit betekent dus klaar staan om heen en terug te rijden met de auto... Dit zijn hele belangrijke dingen voor de kinderen.

Dan op die leeftijd hebben ze nodig zich te uiten. In het Nederlands dus geen probleem, maar in het Frans ... dit is een nieuwe taal voor hun want ze zullen die net zoals het Nederlands moeten gaan praten.

Een heel programma dus. Maar je niet TE grote zorgen, maar de kunst is op alles zeer goed op te vangen, goed te luisteren, veel te praten enz enz.

Veel succes, Als je gîte klaar is komen we graag een weekendje huren.

Reactie van ilonka reinking op 25 November 2011 op 10.05: als jullie idee duidelijk is en jullie zin hebben om te verhuizen ......................what's the problem?beter spijt van het doen als van het laten

kent ze frankrijk al goed ? en het gebied waar jullie heen willen ? heeft ze er een réeel beeld bij ? heeft ze misschien een hobby of sport waar ze aan gehecht is ...meteen misschien hetzelfde opzoeken in frankrijk , of misschien een dier aanschaffen voor haar waar ze de reis mee gaat delen en de verzorging voor doet ( als ze van dieren houdt natuurlijk), in een vakantie verhuizen dan kan ze misschien éen van haar nl. vriendinnen meenemen en misschien kan ze iets betekenen in jullie project? misschien een link op jouw website die zij invult om het gebied aan te prijzen aan adolescenten. nou ja in het leven moeten we niet te bang zijn voor verandering want dan worden we al oude bomen voordat er een wind door de takken is gegaan ! ik ben het eens met helen en albert , en ik wens jullie veel succes!

Reactie van harriet thijssen-eysink smeets op 25 November 2011 op 11.58: beste miriam, sluit me aan bij vele vorige schrijvers. wat ik niet las tot nu toe, is waar je op het moment woont. Is dat een grote stad of het platteland? Dat zal zeker een rol spelen bij het aarden in Frankrijk. Maar een kind van 14, dat gewend is aan bijvoorbeeld het stadsleven in de randstad,vrijheid, teamspirit en schoolfeestjes, zal het heel zwaar krijgen in Frankrijk. Bij elkaar thuis over de vloer komen is er vrijwel niet bij, voor zover ik heb meegemaakt zijn er geen schoolfeestjes ivm de verantwoordelijkheid daarover. De dagen zijn lang en er is heel veel huiswerk. Waar docenten in NL uitgaan van het positieve in het kind, heb ik hier ervaren dat dat vaak het omgekeerde is. Als je van jongsafaan in het systeem opgroeit weet je niet beter, en gedij je wel, maar een veertienjarige uit Nederland....? Kun je niet een paar jaar wachten, zodat je kind heerlijk in Nederland haar leventje kan voortzetten en je relatie met haar goed blijft? Niet alleen mijn kinderen hebben een dergelijke overgang meegemaakt, maar ook ikzelf ben op 14 jarige leeftijd uit mijn vertrouwde omgeving verhuisd, en ik herinner me heel goed dat dat verre van leuk is geweest. De jaren die je resten tot het eindexamen zijn te kort om nog een heel hechte vriendengroep op te bouwen, zeker in een andere cultuur. Bij terugkomst in Nederland voor een vervolgstudie, hebben beide dochters me verteld dat het zo leuk was dat de mensen op dezelfde momenten lachten als zij, omdat het gevoel voor humor toch ook heel verschillend blijkt te zijn. En dat gevoel voor humor leer je niet 1-2-3 aan. En juist humor moet je helpen in soms moeilijke tijden.

Ik wens je wijsheid, vriendelijke groet, Harriet

Reactie van Niels op 25 November 2011 op 17.03: Hoi Mirjam. In jouw plaats zou ik nog een paar jaar wachten, verhuizen naar het platteland van de Morvan is geen pretje voor een puber. Ik zou blij zijn met een dochter die duidelijk aangeeft wat ze wil, dat getuigt van lef en karakter. Over vier jaar is ze 18 en gaat ze wellicht aan een vervolgopleiding beginnen. Ze is dan volwassen en niet meer afhankelijk van een schoolsysteem hier, dat op geen enkele wijze bij het Nederlandse systeem aansluit. Ook kan ze dan een kamer zoeken in NL óf met jullie meegaan naar FR, ze is dan immers in staat een weloverwogen beslissing te nemen. Wat jullie zelf betreft: ik zou de stap naar de Morvan heroverwegen, de leegloop van jonge(re) mensen daar is enorm, niet voor niets natuurlijk wordt er van overheidswege zo veel aan gedaan mensen te trekken. Ik wens je wijsheid toe! Vriendelijke groet, Niels

Reactie van Sabine Dekker op 25 November 2011 op 17.53: Hoi Mirjam, Wat een reacties allemaal. Soms heel nuttige informatie ook over hoe je dochter te helpen. Het risico blijft denk ik altijd, maar je kan het wel verkleinen. Onze zoon was 7 toen we verhuisden en Nederland blijft trekken. We hebben er dan ook altijd voor gezorgd dat hij er regelmatig kan zijn (paar keer per jaar met vakanties). Niet makkelijk te regelen als je een chambres d'hôtes hebt, zoals wij ook, maar ik doe het wel altijd. Al moet ik met schaamrood op mijn kaken weer vragen of iemand met hem wil reizen of dat hij bij iemand mag logeren. Verder sluiten we niet uit dat hij, gezien de moeilijke situatie voor studenten in Frankrijk, ooit in Nederland zal gaan studeren. Oh ja en al die verhalen over dat je niet kan leven van een chambres d'hotes. Bij ons lukt het wel. Heel veel succes met jullie avontuur en het ondersteunen van jullie dochter.

Reactie van Sabine Dekker op 25 November 2011 op 17.54: Sorry onze zoon is nu 14 jaar!

Reactie van Sabine Dekker op 25 November 2011 op 20.31: Klopt 4 kamers en 2 gîtes, waarvan twee kamers met douche en toilet op de gang...... ;) . Maar je bent het vast met me eens dat ook andere factoren dan kwantiteit de omzet beinvloeden. Daarom heb ik er een beetje moeite mee als er altijd maar vastgesteld wordt dat je van een chambres d'hôtes niet kunt leven. Dat hangt er maar van af. Als ik mijn twee gîtes vervang voor één extra kamer dan zou de omzet nog voldoende zijn. Maar leven van een chambres d'hôtes met bijvoorbeeld 2 of 3 kamers en af en toe een diner bereiden dat lukt inderdaad niet, helemaal met je eens. Maar eerlijk dat kan je van te voren toch bedenken? Of het nu een winkel betreft, een productiebedrijfje of een chambres d'hôtes je rekent van te voren alles door en maakt een bedrijfsplan. Maar dat is wellicht nu net waar de schoen wringt.

Reactie van miranda koertshuis op 26 November 2011 op 17.02: Hallo Mirjam, wij zijn 4 jaar geleden met onze kinderen verhuisd naar de Drome in Zuid-Frankrijk. Onze kinderen waren toen 11 en 12 jaar oud. Onze ervaring is erg positief. Ik denk dat het vooral afhankelijk is van jezelf en van je dochter. Als ik het goed lees heeft je dochter er veel zin in en dan is er geen enkele reden om aan te nemen dat het niet goed gaat. Wij zijn erg gecharmeerd van het franse schoolsysteem, wat een stuk strenger en gedisciplineerder is als in Nederland. Onze kinderen hebben zich vlot aangepast en als ze op dit moment de keuze zouden krijgen zouden ze echt niet meer terug willen naar Nederland. Het voordeel als je op deze leeftijd verhuisd is dat ze het beste uit 2 culturen mee kunnen nemen. Mocht je dochter interesse hebben om ervaringen uit te wisselen met mijn dochter (inmiddels 15 jaar) dan geef het maar even aan

Reactie van Niels op 26 November 2011 op 18.52: Ik zou het op z'n minst vinden getuigen van beleefdheid als Mirjam zich liet horen!

Reactie van miranda koertshuis op 26 November 2011 op 19.12: ik ben de dochter van miranda, ik ben 15 jaar en was 11 toen we zijn verhuisd. ik vind de reacties erg overdreven en negatief. ik heb het in het begin best moeilijk gehad met de taal en op school, maar ik heb er ook veel van geleerd en ben nu heel erg blij dat mijn ouders mij mee naarfrankrijk hebben genomen. ik ben nu tweetalig en daardoor wil ik nu talen gaan studeren. als je dochter het ook spannend vind, zou ik zeker gaan. als je de verhuising goed plant, en de taal van tevoren al een beetje leert komt het helemaal goed. Ik ben zelf voor de verhuizing 2 dagen op mijn school geweest om te zien hoe het allemaal werkt. Ik vind frankrijk een heel fijn land om in te wonen en ik wil zeker niet meer terug naar nederland verhuisen, maar eerder veel reizen. als je dochter contact wil nemen om vragen te stellen of wat dan ook, zeg het dan maar en dan geef ik mijn E-mail adres. groetjes, Guusje Koertshuis.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.