Ervaringen emigreren met kinderen in de pubertijd

Wij, mijn man, ik en onze dochter van bijna 14 jaar zijn van plan om ons binnen niet al te lange tijd te vestigen in Frankrijk (in de Morvan). We hebben het er thuis al vaak over gehad en onze dochter vond het ook allemaal leuk en spannend. Nu alles een beetje vaste vorm aanneemt (ons huis in Nederland staat te koop, ik ben bezig met onze website voor de chambres en table d'hotes die we willen gaan beginnen en ik ben alvast allerlei dingen aan het regelen) heeft onze dochter er toch wel wat moeite mee. Graag zou ik van andere mensen ervaringen of tips willen ontvangen over hoe zij het hebben aangepakt. Ook alle gerichte informatie over de Morvan zelf is natuurlijk heel welkom, ook al weten we nog niet precies waar we uiteindelijk gaan wonen in de Morvan, want we zijn nog op zoek naar een geschikt pand. Nogmaals: alle informatie is welkom!

Alvast bedankt!

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20111124, Bourgogne, Kinderen

Reactie van Kitty Broers/Colm Wakefield op 24 November 2011 op 19.50: Onze zoon was 11 jaar toen we hem meenamen naar Frankrijk. Vrienden had hij meteen, maar aan het college moest hij heel erg wennen, een stuk strenger dan in Nederland en hij kreeg weinig hulp. Maar hij heeft nooit geklaagd vind het verder hier ok. Het is anders, maar ook leuk ze zijn zeer snel ingeburgerd en de taal spreken ze binnen een half jaar.

Succes en waar je ook naartoe verhuist, als is het 10 km verderop in NL, kinderen ziene r altijd tegen op, beetje bang, maar het komt altijd goed.

Reactie van Willem Kaasschieter op 24 November 2011 op 21.14: 14 jaar......ik zou heel goed nadenken over de gevolgen die het kan hebben voor je dochter! De leeftijd waarin ze nu zit is een moeilijke en ze kan echt nog niet inschatten wat emigreren voor consequenties voor haar met zich mee zal brengen. Wij zijn zelf met onze kinderen gegaan toen ze 10 en 3 waren, de oudste is inmiddels weer terug in nederland sinds 2 jaar, nu 25 jaar oud. A la campagne wonen is voor kinderen van DIE leeftijd een horror... zeker in de Morvan, waar wij net dit weekend zijn geweest in de buurt van Chateaux Chinon. Schitterende natuur en rust, maar zelfs bij mij bekroop het gevoel van een soort depressiviteit, bij de gedachte om daar te moeten wonen en leven. Laat staan hoe dit moet zijn voor een meisje van 14 die nu aan dingen toe is, die daar in ieder geval niet te vinden zijn. Kortom ik zou het ten zeerste afraden...echt alleen en enkel in het belang van jullie dochter.

Reactie van Rembrandt op 24 November 2011 op 23.22: Voor een kind van 14 is zo'n verhuizing een drama. Vaak keren ze na traumatische ervaringen ook weer terug zodra ze op eigen benen staan.

Ik zou haast zeggen, je mag dit gewoon j kind(eren) niet aandoen

Dit land zit vol met chambres en table d'hotes, er is geen droog brood meer in te verdienen en al helemaal niet meer in die regenachtige Morvan.

Haal dat "Te koop" bord uit je tuin en blijf waar je zit want ik voorspel je, en ik kan het echt weten, je gaat je ongeluk tegemoet.

Succes met je beslissing.

Op commentaren wordt door mij niet gereageerd. Jullie hebben bijvoorbaat gelijk

Reactie van Willy op 25 November 2011 op 0.11: Onze kinderen waren 15, 13 en 9 toen we terug kwamen van "8 jaar Canada" (Québec). Je moet vooral goed in de gaten hebben dat het schoolsysteem totaal anders is ! Wij kwamen in de plaats van de hele familie van de vader en de kinderen hadden dus een enorme steun en hulp van neefjes en nichtjes van hun leeftijd en dus ook meteen kontakt met hun vrienden en kennissen. Je moet zo zie zo niet tijdens het schooljaar veranderen, volgens mij. Onze verhuizing heeft toen eind juni plaats gevonden en daar zijn de kinderen ons nog altijd dankbaar voor. Nu zijn het volwassen mensen, hebben op hun beurt kinderen, maar....... zouden het hun kinderen niet aandoen.... Succes met alles, maar ik ben het met Willem eens : de Morvan....... ???? Als ik het over de school heb, bedoel ik dat het hele systeem anders is, niet alleen de taal......

Reactie van Joost KUBBE op 25 November 2011 op 3.00: Na 35 jaar Frankrijk waarvan een groot deel met heel veel plezier in de Morvan:

Van de stad naar het platteland, is al een hele stap, die lang niet iedereen aankan.

Veranderen van taal EN een totaal ander schoolsysteem is een tweede grote stap. (Mijn kleinzoon durft hier op school niet uit te halen wat zijn grootvader in NL met een stralend gezicht deed !)

Een jongere van 14 heeft het al moeilijk genoeg om zijn draai te vinden in zijn vertrouwde omgeving, laat staan als al zijn huidige waardes hem ontnomen worden. Hiervan heb ik vele voorbeelden gezien, jullie geliefde puber, hier "ado" genaamd zal dankbaar/wanhopig gebruik maken van de extra stok die haar gegeven wordt om op die stomme ouders in te slaan.

Niet egoïstisch zijn, 14 is naar mijn ervaring te oud om over te planten, een paar jaar wachten tot het kind op eigen benen kan staan, en dan jullie droom verwezenlijken, vooral in de Morvan, een van de mooiste groene natuurgebieden van Frankrijk. Tegen die tijd hebben we zeker ook nog leuke chambres d'hôtes te koop !

Joost Kubbe, makelaar.

Reactie van Kitty Broers/Colm Wakefield op 25 November 2011 op 7.40: Ik weet het niet, mss ligt het aan de Morvan dan, maar mijn broertjes zijn ook op deze leeftijd 13 jaar naar Frankrijk gaan wonen en die hebben geen problemen ondervonden. Het schoolsysteem is streng dat wel, maar aan de ene kant is respect leren te hebben niet verkeerd. In sommige dingen denk ik, tsja, nou jah zeggg.....Maar dat dacht ik wat betreft de brutalitiet op de Nederlandse school ook en grote monden worden hier wel ingedimt, een handje aan je vrienden en leraren geven, niets mis mee ipv het stomm, Hoi.

Ik denk als ik eerlijk ben dat we geen oordeel aan je kunnen geven, jullie kennen jullie kind het beste en jij als moeder kan zelf aanvoelen of je kind dit aankan of niet, ik kan je vertellen dat niet alleen mijn broertjes en later ook mijn zoon het hier goed hebben afgebracht, ik ken echt veeeel pubers die in deze omgeving zijn komen te wonen, zowel Engels als Nederlands en die vermaken zich hier goed, even wennen aan Frankrijk waar je tot in de avond vaak op straat hangt met je vrienden (dat is hier niet zo heele rg vanwege de late schooltijden), maar waarvan ik best veel ken die bijna cum laude van de Franse school zijn afgekomen, dus...........

Ik lijk de enige positieve te zijn in je Topic, ben dan toch een der gelukkigen in deze rubriek, maar echt ik ben niet de enige in Frankrijk die met een tiener hier is gekomen en nog steeds met volle tervredenheid hier woont. Toen ik in Nederland nog bij mijn ouders woonde als tiener, gingen wij vaak verhuizen naar andere plaatsen in de provincie, ohhh wat maakt ik een stennis om vervolgens in de nieuwe woonomgeving meteen nieuwe vrienden te hebben en de oude plaatst snel te zijn vergeten. Het is en zijn tieners, wat je doet je doet het bijna nooit goed, heb er ook twee in huis, zoalng ze maar bij hun franse vriendinnetje zijn of in Frankrijk wonende vriendinnetje is alles ok, haha.

Ik wil jullie heel veel succes wensen met jullie keuze. Lijkt mij niet schadelijk, maar wie ben ik, ieder is zijn eigen individu, dus....................

Reactie van Wim van Teeffelen op 25 November 2011 op 8.25: Heimwee is de belangrijkste reden voor een mislukte emigratie, blijkt uit ons klantenbestand (met inmiddels bijna 500 emigraties van Nederland naar Frankrijk in ruim 7 jaar). Boven aan de lijst: tieners die niet kunnen aarden. Goede tweede: kleinkinderen die geboren worden in Nederland. Derde: relatieproblemen: een van de partners kan niet aarden, de andere wel.

Ik ben het eens met de meeste schrijvers hier, maar dan op basis van ruime ervaringen met emigranten: tieners moet je NIET verplaatsen. Wacht een paar jaar, zoals Joost Kubben ook al suggereerde.

Overigens niet eens met Rembrandt: Nederlandse chambres d'hôtes aanbieders doen het over het algemeen goed in Frankrijk, zeker als ze zich goed hebben voorbereid. Er zijn er inderdaad al veel, maar heel veel bieden gastvrijheid en kwaliteit van accommodatie die niet meer voldoen aan de huidige wensen van verwende toeristen. Als je daarvan op de hoogte bent, kun je zeker slagen in deze bedrijfstak (blijkt ook uit de ervaringen van 'onze' emigranten).

Wim

Reactie van Pauline Michgelsen op 25 November 2011 op 8.38: Rond die leeftijd worden je vrienden veel belangrijker dan je ouders. Om juist dan te moeten verhuizen naar het Franse platteland, lijkt me niet top. Net als Joost Kubbe hierboven zou ik een paar jaar wachten, of een tussenoplossing zoeken (parttime emigratie?). Kijk ook eens op de site van wereldkids (http://blogs.rnw.nl/wereldkids/category/frankrijk), misschien kan jullie dochter daar contact zoeken met geëmigreerde kinderen, zodat ze ook de mening vindt van leeftijdgenoten en niet alleen van volwassenen.

Reactie van Brittany op 25 November 2011 op 8.40: Mijn dochter was 13 toen ik ver van haar normale omgeving ging wonen.

Ze heeft gehuild toen we weggingen en even hard toen we weer terug gingen (3 jaar later) Kinderen, ook tieners passen zich heel makkelijk aan. Ze had meteen vriendjes en vriendinnen (want ze vonden haar best interessant) Ze is nu 34 en 2 vriendinnen uit die tijd waren getuige op haar huwelijk.

Ik denk alleen dat het voor een goede inburgering het nuttig is als ze een goede cursus Frans neemt, zodat ze zich kan uitdrukken in het Frans als ze hier aankomt.

Trouwens, als wij vroeger verhuisden, gebeurde dat gewoon, daar werd nooit een drama van gemaakt.

En niemand is in een psychiatrisch inrichting terecht gekomen.

Dus weg met al dat pessimisme van" tieners moet je niet verplaatsen. Oude bomen moet je niet verplaatsen, maar tieners zijn wat meer flexibel.

Reactie van albert van wijngaarden op 25 November 2011 op 8.45: of het in nederland alles koek en ei is , en kijk mensen eens goed op tv en lees eens krant . wordt steeds crimineler daar of mis ik iets ??? heb afgelopen dagen naar diverse programma's gekeken het is om je kapot te schamen dat je uit nederland komt ! doe svp eens wat positiever , gun ieder zijn of haar kansen ! succes ermee , geld voor iedereen !