Ervaringen eerste baan na emigratie naar Franktijk

Ik ben benieuwd of jullie je ervaringen willen delen m.b.t. je emigratie naar Frankrijk en je eerste baan bij een (Frans) bedrijf.

Ik woon sinds eind augustus 2012 in Frankrijk (omgeving Lille). Ik had besloten om mijn vaste baan op te zeggen in Nederland en mee te verhuizen met mijn franse vriendin (nu mijn vrouw). Eenmaal gesetteld ben ik begonnen met het volgen van Franse les en opzoek gegaan naar een baan. Eerste instantie in België en later ook in Frankrijk.

Uiteindelijk heb ik een baan gevonden bij een Frans bedrijf waar ik sinds medio december werk.

Ik ben destijds aangenomen om NL -EN -DE talige klanten te bedienen en later ook de FR-talige klanten. Het betreft een helpdesk voor winkels.

Inmiddels ben ik er wel achter gekomen dat het voor mij simpelweg langer duurt om de Franse taal machtig te worden. Ondanks ik veel Frans met mijn vrouw en haar familie praat.

Gelukkig in het dagelijks kom ik goed uit te voeten met mijn Frans, maar op het werk gaat dat een stuk moeilijker. Hierdoor zijn veel collega's erg terughoudend.

Wat valt mij nu op bij het werken voor een Frans bedrijf:

De terughoudendheid. Wellicht door de taalbarriere of omdat als een van weinige goed Engels en Duits spreek.

Vaak denk ik met goed ideeën te komen. Veranderingen lijken niet altijd gewaardeerd / gesteund te worden

Hierarchie.....alles met via de juiste weg lopen. Mensen najagen, zonder teamlead te raadplegen wordt niet gewaardeerd.

Vroeger heb ik voor capgemini gewerkt in Nederlnd, en daar moest je juist alles zelf. De manager promotie juist om alles zelf te doen.

Ik wil niet alles over een kam scheren, daarom ben ik benieuwd naar jullie ervaringen.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20130612, Werk Algemeen

Reactie van kaas op 13 Juni 2013 op 11.18: Hoi Jeroen,
Ben zelf bij een SSII begonnen in Frankrijk (daar vallen de CapGemini,Logica,Ordina enzovoorts onder). Als jij op niveau CapGemini zit, zou ik bij dat soort bedrijven solliciteren. Lijkt me veel interessanter voor jou als je zegt dat je voor een helpdesk van winkels werkt (maar misschien begrijp ik het verkeerd).
Ja, ik vind franzosen ook terughoudend, maar dat verandert na een tijdje ook al zullen franse collega's altijd terughoudener zijn dan nederlandse.

groet, Keesjan

Reactie van Christa Reil op 13 Juni 2013 op 11.31: Ai, Jeroen, je raakt hier wat achillespezen en legt de vinger precies op de zere plek. Jij komt met je frisse Hollandse ideeën binnen bij een bedrijf. Je hebt er zin in. En waar 'wij' Hollanders gaan polderen (goh, misschien heeft die man wel een goed idee), kruipen de Fransen in hun schulp, want oei, oei, dat betekent veranderingen en daar houden wij niet van. Fransen kijken in de organisatie ook altijd naar 'boven', want daar moeten de ideeën vandaan komen. Niet van de werkvloer. Ik liep er zelf kort geleden tegen aan bij mijn betalingen aan (onder meer) de EDF, die ik vanuit een NL-bankrekening in BIC/IBAN doe. De EDF kan die betaling niet vinden. Of ik niet gewoon per chèque of 'card' kon betalen. Welnee, we gaan in Europa allemaal zo betalen, dus wen er maar vast aan. Ah, mais pas en France...?! Jazeker, ook in Frankrijk. Waar in Nederland momenteel alles omgevormd wordt weten de Fransen nog van niets. Maar het gaat allemaal wel in februari 2014 in. Op dit vlak liggen precies de punten ter hervorming, waar Europa Frankrijk op aanspreekt om de economie weer op orde en moderner te krijgen. Ik zit dit alles vanachter mijn journalistieke bureau te observeren en ben benieuwd hoe president Hollande dit wil gaan aanpakken. Hij heeft er niet echt de goede politieke kleur voor, maar hij moet iéts doen. Maar voorlopig, wen maar even aan de houding van jouw collega's. Het is geen onwil, maar meer: iets anders, oeh, eng... Succes, Christa

Reactie van Rens op 13 Juni 2013 op 14.14: Hoi Jeroen,

Ik herken zeer veel van jij omschrijft. De terughoudendheid en strakke hierarchie zijn mij zeer bekend helaas! Inmiddels zit ik in mijn derde baan in Frankrijk en ben ik eraan gewend. Het punt is dat de Fransen over het algemeen diplomatieker zijn dan wij. Waar wij gewend zijn om onze mening altijd en overal uit spreken, zijn Fransen hierin juist veel voorzichtiger want je weet nooit wie je voor het hoofd stoot.

Voor beide houdingen zijn natuurlijk argumenten te vinden maar ja, we wonen in Frankrijk en ik kan je uit ervaring vertellen dat je aanpassen aan de (werk)cultuur uiteindelijk meer oplevert dan proberen die te veranderen.

In mijn huidige baan heb ik een manager die gelukkig openstaat voor mijn ideeen maar die er helaas mee vandoor gaat zonder mij de 'credits' te geven bij senior management. Is dat leuk? Nee. Maar ik kan het niet veranderen en dus ik leg mij erbij neer want zelf naar dat senior management stappen kan niet gezien de politieke / hierarchische verhoudingen.

Dus nu wacht ik maar af tot het senior management een keer heel vooruitstrevend met een vraag komt of wij 'het gepeupel' ergens over willen meedenken en dan kom ik wel met mijn ideeen. Soms kun je zo'n vraag ook een beetje helpen creeeren door hier en daar heel subtiel iets te laten vallen.

Dit betekent dat je in ieder geval gevoelsmatig een tijdje op je tenen moet lopen maar misschien helpt het je om meer te settelen in de Franse werkcultuur!

Reactie van Laura op 13 Juni 2013 op 15.12: Komt bekend voor.. Ik heb van juli '12 tot feb '13 in Bretagne gewoond en merkte het daar ook al. Een paar bekenden wilden wel wat meer verdienen maar vroegen het niet. Ik vond dat raar en gaf ook aan dat nooit geschoten altijd mis is! Maar nee, we wachten af zeiden ze...

Daarnaast vond ik het wel mooi om te zien dat ze hier niet over zeurden.. Zoals ze zelf al aangaven, we vragen het niet, dus we moeten er ook niet over zeuren.. Dat is dan net weer het tegenovergestelde van de gemiddelde Nederlander. ( no offence) maar we zeuren en vragen niets.. en de Fransman zeurt niet, maar vraagt ook niets... Wat is beter vraag ik me af....

Reactie van Christa Reil op 13 Juni 2013 op 15.47: @Mon Ami, Ik ben het best wel met je eens. Het is echter niet zozeer dat Frankrijk achterloopt, maar de ontwikkelingen gaan meer schoksgewijs. Je zult zien dat het er ineens wel is. Want de Fransen houden best wel van techniek. Het schoksgewijze komt ervan dat het nogal even duurt voordat je een Fransman overtuigd hebt dat het goed is wat er gebeuren moet. En dat moet dan weer een hele organisatie door - en natuurlijk van geheel bovenaan tot onderaan. En allemaal moeten ze overtuigd worden. En het moet geen geld en geen ontslagen kosten, want dan zijn de vakbonden het er weer niet mee eens. Die staken liever dan dat ze polderen. Frankrijk versus Nederland is ook niet zwart/wit. Ik probeer het mooie en positieve van de twee landen te combineren en heb een bedrijfje in Nederland en woon in Frankrijk, waar vandaar het aangestuurd wordt. Niemand die het merkt, die afstand. En ach, dat de wederzijdse culturen af en toe een beetje botsen, dat houdt de zaak toch fris?! Je komt bijvoorbeeld als buitenlander niet gemakkelijk 'dicht' bij je buren. Ik heb een stel buren dat dagelijks van hun huis naar hun tuin gingen en kwamen voor langs mijn huis. Als ik in de border voor aan het onkruid wieden was dan zeiden we elkaar vriendelijk goedendag. Na een paar jaar maakten we over het hekwerk heen een praatje. Na pakweg 25 jaar (! ik wil Jeroen niet ontmoedigen...) kwam er opeens een uitnodiging voor een apéritief samen met nog andere buren. Het was de eerste keer dat ik bij hun binnenkwam (zij waren al wel eerder bij mij uitgenodigd en ze kwamen ook graag). Het was heel gezellig en sindsdien leggen de dames zelfs bij de ontmoetingen een wangetje... Het is zoals Laura zegt: wat is beter...? Wij Hollanders zijn heel gemakkelijk amicaal; de Fransman niet, maar als je hem voor je gewonnen hebt, dan is hij heel fideel.

Reactie van Dorine Bakker op 13 Juni 2013 op 17.31: Toen ik in 1996 in frankrijk kwam wonen en werken heb ik gelijk m'n lesje gehad.Had carte de séjour aan gevraagd(was nog verplicht)anders mocht je niet langer dan 3maand hierblijven.Die kaart bleef maar uit en ook het aangevraagde sécunr.Als ik bij de préfecture in Montpellier kwam(regelmatig)werd mij verteld dat ik geen sécunr;had en dus geen carte kon krijgen.Toen ik opeen dag helemaal gefrustreerd weer een voor het loket stond keek de dame mij meewarig aan toen ik zeidat ik genoeg ha&d van het draaien in de bekende cirkelZe beet me gedecideerd toe,,En U wilt mij vertellen dat in Holland geen burokratie is en dat daar alles binnen korte tijd voor elkaar is??Wat doet U hier dan??

Stond met de mond vol tanden excuus aangeboden en weg gegaan.Vanaf die tijd neem ik alles hier zoals het komt en dat werkt uitstekend.Heb trouwens m'n carte de séjour met behulp van de police municipale 2 weken later ontvangen.Ben gewoon naar ze toe gegaan en heb hun hulp gevraagd.Ook op m'n werk was het makkelijker met deze houding.

Reactie van Jeroen op 13 Juni 2013 op 22.55: Leuk en interessant om van andere mensen hun ervaringen te lezen.

Reactie van Samantha Kolkmeijer op 14 Juni 2013 op 8.20: tja...je slaat de spijker op je kop na zo'n korte tijd werken bij het bedrijf. .gewoon een paar jaar goed je werk blijven doen, goed voor je CV, niet je hoofd boven het maaiveld uitsteken, de hierarchie respecteren en niet te veel opvallen...gewoon lekker werken en je gedeisd houden. En vooral geen kritiek op je baas uiten naar je collega's, er lopen wel eens klikspanen rond.. En bevriend raken met je collega's in Fr. is heel moeilijk, ik zou er geen energie in stoppen. Dus gewoon lekker je werk doen en je energie in je privéleven stoppen :-)

Reactie van Laura op 14 Juni 2013 op 9.43: Zeg @monami.. Ben jij toevallig niet zelf Geert Hofstede? ;-)

Reactie van Laura op 14 Juni 2013 op 11.16: Haha ok ok. Ik zal eens op het internet kijken wat Geert allemaal heeft uitgelegd in zijn boek ;-) Bedankt voor de tip in ieder geval.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.