Emigreren, maakt dat gelukkig?

Mijn ouders zijn van Hindoestaanse afkomst en emigreerden naar Nederland. Ik werd in Nederland geboren en groeide op in Rotterdam. Ik heb twee zussen. Momenteel werk ik al een paar jaar in Frankrijk voor een importeur van ingrediënten voor de voedingsindustrie. Dat bevalt me prima. Ik heb een Franse vriendin.

En dan mijn vraag: emigreren, voor mij dus blijven in Frankrijk of voor mijn vriendin naar Nederland, hoe werkt dat op langere termijn uit? Laat het een lege plek achter? Heeft het invloed op je carrièremogelijkheden? Hoe werkt het uit voor je sociale netwerk?

Ik zal nog wel een jaar of 30-40 moeten werken, mijn vriendin ook. Mijn ouders waren en zijn dolblij dat ze de kans kregen om naar Nederland te emigreren. Maar toch, de oude woonomgeving, familie en vrienden zijn ver weg.

Het verschil tussen Frankrijk en Nederland is niet zo groot en ook de afstand tussen Val de Marne en Rotterdam is veel minder, maar toch ...

Wat zijn uw ervaringen? Kent het emigratieproces fasen? Mist u Nederland? Mist "Nederland"u? Voelt u zich echt thuis? Is emigreren van Nederland naar Frankrijk anders dan andersom, van Frankrijk naar Nederland?

Ik ben benieuwd.

Bedankt voor uw reacties.

Mahar

(Omdat ik overdag werk kan ik niet altijd direct reageren)

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20190131, Kunst en Cultuur

Volgende bijdrage >

Reactie van La Colline op 31 Januari 2019 op 11.13: Emigreren maakt héél gelukkig!

Reactie van jaap op 31 Januari 2019 op 11.21: wat een goeie vraag !!!

Ik kan alleen maar melden dat wij met name vanwege de banden met familie,vrienden,sociaal netwerk en nog een paar veel minder belangrijke (zakelijke) redenen niet zijn geëmigreerd, maar "slechts" een maand of 7-8 per jaar in Frankrijk wonen sinds onze vut. Ook hebben we geprobeerd om op onze leeftijd(haha) vooruit te kijken en vermoeden wij dat we op een gegeven weer permanent in NL zouden willen wonen en hebben dus ons huis in NL aangehouden.

En zelfs als we die periode in LDF zijn, gaan we nog een paar keer per jaar voor een weekje terug naar NL vanwege bovengenoemde zaken.

"The best of both worlds" ...........

Reactie van willem op 31 Januari 2019 op 12.22: Handig om te weten misschien....zodra je je uit laat schrijven dan houdt je opbouw AOW ook op!!! Dan moet je of in Frankrijk voor een bedrijf werken, of als ZZP’er maar dan moet je zelf voor je pensioen zorgen... !!Weggaan is makkelijk.... terugkomen vele malen moeilijker , zeker als je al wat ouder bent. Maakt het gelukkig.?....Ja dat kun je nooit vantevoren weten... maar dat is met een hoop dingen in het leven het geval!! Maar ik zou er maar heel goed over nadenken!

Reactie van Andrea Hummel op 31 Januari 2019 op 12.41: Volg je hart. Je leeft maar een keer. Ook als een gemaakte keuze niet de 'goede' blijkt te zijn, heb je er een ervaring bij. Je laat altijd iets achter en mensen die je kent, maar je ontmoet ook altijd weer nieuwe mensen, doet nieuwe ervaringen op en leert nieuwe dingen. Dat kan niemand je ooit afnemen. Op het moment dat jij een keuze maakt in je leven is dat op dat moment voor jou de goede keuze. niemand weet wat de toekomst brengt.
Ik heb ook in meerdere landen gewoond, heb soms goede keuzes, soms minder goede keuzes gemaakt, maar ben zo blij met alle ervaringen die ik heb opgedaan.
Heb nooit spijt van wat je gedaan hebt. Leef in het heden en wees blij met alles wat je op je weg tegenkomt en geniet ervan, ook als het eens een beetje minder goed gaat of als je denkt, wat heb ik gedaan. Alleen jijzelf weet wat voor jou het beste is. En gaat het eens wat minder goed, begin dan gewoon opnieuw.
Ik wens je het allerbeste.

Reactie van Leo van Vliet op 31 Januari 2019 op 12.50: Ik denk dat het voor iedereen anders is. Voor mij en mijn vriendin is het heel erg goed uitgepakt wij zijn nog steeds heel gelukkig in de keuze die wij toen hebben gemaakt! Van een heel druk (werk) en sociaal rijk leven (ook financieel) naar een minder druk en minder sociaal leven op het platteland. Zelf nooit gedacht dat dit leven hier op het platteland iets voor mijn zou zijn!

ken ook mensen die weer terug zijn gegaan na 3 jaar in ldv juist omdat het te rustig is voor hun.

Reactie van Mahar op 31 Januari 2019 op 13.43: Dank Coline voor je diepgaande reactie.

The best of both worlds is inderdaad geweldig Jaap, maar voor ons nog niet echt haalbaar.

Ik ga niet voor (reden) een vriendin naar Nederland Max. Misschien niet zo slim geformuleerd? Als ik met mijn vriendin een toekomst wil bouwen dan zal dat inhouden dat één van ons beiden emigreert.

Die "dix minutes par jour" van Piaf vind ik persoonlijk nogal grim. Veel Franse zangers en kleinkunstenaars zijn sowieso pessimistische morele bakens voor hun massapubliek Harrien.

Eens met Marlies, je neemt jezelf mee en "home is where I hang my hat...". Maar het gaat mij om zaken als sociale assimilatie en carrière- en ontwikkelingsmogelijkheden in een land dat niet je geboorteland is.

Ik denk niet dat emigreren naar Frankrijk gelijk staat aan leven en wonen op het platteland Leo. Ik huur nu in de Val de Marne, niet ver van Parijs, en dat is ongeveer net zo druk als in de Randstad.

Reactie van Ellen den Boef op 31 Januari 2019 op 14.50: Volg je hart, welk pad dat je brengt, zal voor iedereen anders zijn. Je schrijft dat één van jullie zal moeten emigreren als je met je vriendin een toekomst op wilt bouwen. Maar ik lees ook dat jij al een paar jaar in Frankrijk woont en werkt. Voor mij ben je dan - op dit moment - al geëmigreerd naar Frankrijk. Maar wellicht heeft "emigreren" voor jou een andere betekenis. Helaas kan alleen de tijd je vertellen of de keuzes die je maakt voor "even" zijn of voor "het leven".

Als je gelukkig bent in Frankrijk en plezier hebt in je werk, waarom dan dat niet nog een paar jaar blijven doen? Iedere keuze die je maakt, zal impact hebben op het vervolg van je leven. Je huidige baan geeft je een bepaald perspectief voor carrièremogelijkheden. En iedere volgende baan, in Frankrijk of in Nederland, zal hier vervolgens, samen met nog heel veel andere factoren, invloed op hebben.

Ik denk dat het een goede stap kan zijn om de vragen die je hier stelt ook voor jezelf te beantwoorden. Dat helpt je wellicht bij het maken van een keuze. Hoe waardevol is je sociale netwerk, in Frankrijk en in Nederland? Mis je Nederland? Mis je mensen in Nederland? Wordt jij gemist in Nederland? Voel je je thuis in Frankrijk? Heb je plezier in je werk? Maar ook: hoe is dat voor je vriendin? Hoe sterk is zij aan Frankrijk gehecht? Spreekt zij Nederlands? Kan zij zich thuis gaan voelen in Nederland. Hoe moeilijk of makkelijk is het voor jullie allebei om in Nederland een baan te vinden? Hoe lastig was het voor jou om een baan in Frankrijk te vinden?

Zelf woon ik nu samen met mijn echtgenoot ruim 7 maanden in Frankrijk, in het huis dat we in 2012 als vakantiehuis kochten. Wij hebben na het herseninfarct van mijn echtgenoot in december 2016 bewust de keuze gemaakt om weg te trekken uit de drukte van de Nederlandse Randstad en de rust van het Franse platteland op te zoeken. De keerzijde hiervan is dat we ook een rijk sociaal leven (en een goede baan) in Nederland achter hebben gelaten. Wij zijn gelukkig met onze keuze. We hebben ons sociale netwerk (dankzij internet en social media) eigenlijk ook wel voor een deel met ons mee kunnen verhuizen (dwz dat we veel contact hebben via WhatsApp, Skype en telefoon), hoewel het natuurlijk jammer blijft dat we niet even snel bij elkaar langs kunnen gaan. We bouwen hier met succes aan een nieuw sociaal netwerk en zijn gestart met een eigen bedrijf.

Succes met jullie keuze!

Reactie van Johanna Mikx op 31 Januari 2019 op 15.14: Bonjour Mahar, ik ben het volledig eens met Andrea Hummer en ook met Ellen den Boef. Het 1ste jaar in Parijs (met indertijd Franse vriend) had ik het best wel moeilijk af en toe . Nu, na 37 jaar uit NL, in diverse andere landen te hebben gewoond en weer terug in Frankrijk met Franse echtgenoot , zullen ze mij nooit terugzien in NL, wat er ook gebeurt. . Wens je succes met de uiteindelijke beslissing.

Reactie van Ada op 31 Januari 2019 op 18.44: Andrea en Ellen hebben gelijk,volg je hart! Het maakt niet uit waar je het heen brengt. Wij hebben dat gedaan jaren geleden en zijn in Canada gaan wonen. Dat is pas emigreren, je bent helemaal afgesneden van Nederland en de lieve mensen die daar wonen. Nu na jaren terug in Nl gewoond te hebben sinds 14 jaar in Bretagne. We hebben de mobieltjes, de Nederlandse, Engelse en Franse TV. WhatsApp en noem maar op. Als we willen of als het nodig is rijden we naar Nederland. Wij missen nauwelijks iets van daar, wel de familie en zo. Dat is een lastige soms1

Samen sta je sterk! Succes met je keuze!