Emigratie-stappen: stap 5 aankomst in Frankrijk, deel 1.

Als je goed bent voorbereid op je emigratie naar Frankrijk (zie alle voorgaande stappen, beschreven in afzonderlijke stukjes op deze site) dan staat niets de definitieve overgang naar Frankrijk meer in de weg. Ik sla dan het in tranen afscheid nemen van de buren en het inpakken van dozen maar even over, daarvoor kijk je maar naar ‘Ik Vertrek.’

Je emigratie is een feit, zodra je bij je Nederlandse gemeente hebt gemeld dat je wenst te worden uitgeschreven uit het BRP (Basis Registratie Personen, voormalig GBA) en te worden ingeschreven in het RNI (Registratie Niet Ingezetenen) en dat doe je met achterlating van je Franse adres. Sommigen willen liever niet hun Franse adres achterlaten, maar dan krijgen ze de status van fiscaal vluchteling en daar houden onze vrienden bij de belastingdienst niet zo van. Dat komt je te staan op een conserverende aanslag van de Nederlandse belastingdienst. Op de vervelende consequenties daarvan wil ik hier niet ingaan.

Aangekomen in Frankrijk beginnen de meesten met het uitpakken van de dozen en het aanpakken van al die opknap- en tuinklussen die er altijd te doen zijn bij een Frans huis en vaak zelfs met hele zware verbouwingen. Uit de verhalen van klanten (en eerlijk gezegd ook uit mijn eigen herinnering toen wij naar Frankrijk emigreerden) is de neiging in die eerste fase heel groot om alle activiteiten naar binnen te richten: er is nog zoveel te doen in en om het huis en je bent samen met je eigen familieleden en dat is wel zo vertrouwd. De verleiding is groot om de enge bureaucratie en de nieuwe, grotendeels onbekende omgeving, voorlopig nog maar even buiten te sluiten.
Toch is het verstandig om elke dag minstens een uur uit te trekken voor administratieve zaken, waarin je jezelf verplicht om iets ‘buiten’ te regelen. In geval je emigreert met leerplichtige kinderen, gaat het goed onderbrengen/inschrijven op de lokale school (en het regelen van de bijlessen Frans voor de kinderen) voor alle anderen klussen en zeker voor het ophangen van de gordijnen!
Hierbij een lijstje met dingen die je het best in de eerste maand na aankomst in Frankrijk kunt regelen:

1. Een Franse bankrekening.
Dat kan ouderwets bij het bijkantoor van een van de grote Franse banken in je regio, of online bij één van de internetbanken. Om een bankrekening te kunnen openen is minimaal de attestation notaire nodig (dat is de verklaring die de notaris afgeeft op de dag van ondertekening van de acte authentique van je koophuis) of anders een formeel huurcontract. En natuurlijk je paspoort. Ik wil hier niet de discussie weer doen oplaaien over cheques, maar bij een klassieke bank kun je er voor kiezen om ook een gratis chequeboek te ontvangen. En er zijn nog steeds omstandigheden in Frankrijk waarbij cheques heel handig kunnen zijn. We houden in Frankrijk met zijn allen de illusie in stand dat cheques gratis zijn (inclusief het opsturen en inclusief de honderden mensen in Metz en Lille die zijn ingehuurd om onleesbare cheques te lezen), maar de kosten zijn natuurlijk verwerkt in de maandelijkse vergoeding voor het in stand houden van de rekening, die in Frankrijk fors hoger is dan wat je in Nederland gewend was.

2. De nutsvoorzieningen.
Drinkwater, elektra (eventueel gas), internettoegang, wifi, eventueel vaste telefoonlijn. Heel veel van deze leveranciers eisen van een nieuwe bewoner van Frankrijk zonder krediethistorie een automatische maandelijkse afschrijving voor het abonnement en voorschot op de verbruikskosten. De meesten accepteren daarbij alleen maar een automatische afschrijving van een Franse bankrekening. Dus vandaar dat ik het openen van de bankrekening als eerste stap heb aangegeven. Veel van die aanmeldingen gaan tegenwoordig on-line of per telefoon, alvast een goede oefening voor twee onontbeerlijke talenten die je moet hebben om prettig te leven in Frankrijk: formulieren invullen en telefoongesprekken voeren (ja, ook met heel rad pratende Fransen; had ik al eens geschreven dat er Frans gesproken wordt in Frankrijk en dat heel veel van je voorbereidingstijd had moeten gaan zitten in het Frans leren…?)

3. Aanmelding bij de afdeling SIP (Service Impôts Particuliers) van je lokale Franse belastingkantoor.
In Nederland meld je je aan bij de gemeente, als nieuwe inwoner, in Frankrijk bij de belastingdienst. Een fysiek bezoek is niet verplicht (ook dit kun je weer on-line regelen), maar is wel zeer aan te raden! De nagenoeg altijd vriendelijke en behulpzame belastingambtenaren in Frankrijk willen je graag wegwijs maken in je rechten en plichten en ze hebben altijd wel een paar goede tips. En als je volgend jaar hulp nodig hebt met het invullen van je belastingaangifte Impôts sur le Revenu (= Inkomstenbelasting), dan heb je al een naam van een vriendelijke belastingambtenaar!

4. Kennismaking op de Mairie.
Behalve als je leerplichtige kinderen meebrengt, is er geen formele reden om je te melden op de Mairie, maar telefonisch of on-line een afspraak maken met de burgemeester, om kennis te maken als nieuwe inwoners van het dorp, is een aanrader. Pakje stroopwafels mee is ook een aanrader (of iets anders typisch Nederlands; maar een bos bloemen zou ik niet doen, dat is te persoonlijk voor een eerste kennismaking). Misschien tref je een praterige burgemeester, die honderduit vertelt over de gemeente, misschien tref je een hele zakelijke burgemeester. Het maakt niet uit, je hebt een belangrijke eerste stap gezet in het dorp en dat wordt gewaardeerd. Je hoeft ook geen zaken te doen in dat eerste gesprek, slechts jezelf presenteren en belangstelling tonen voor het reilen en zeilen in je nieuw woonplaats. Tip: vergeet de secretaresse niet van de Mairie (ook niet met de stroopwafels): zij is namelijk de persoon die alles weet, een belangrijke vraagbaak voor nieuwkomers!

5. Welkomstborrel.
Wacht niet te lang met het uitnodigen van de buren voor een welkomstborrel (bij voorkeur tevoren in persoon langs gaan!)  Ook zij zijn geïnteresseerd in de nieuwe bewoners. Het meest veilige is een apéro: die begin om 18 uur en eindigt vanzelf om 20 uur als iedereen naar huis gaat om te eten. Dat is lang genoeg voor een eerste kennismaking. Bubbels zijn natuurlijk prima (maar dan wel echte champagne of een lokale crémant) en daarna bier of wijn, bij voorkeur met enkele zelfgemaakte borrelhapjes (en probeer daar ook een Nederlands tintje aan te geven…). Ik heb al mening geamuseerde discussie gehad tijdens een borrel met Fransen over de aard, historie en smaak van bitterballen. Maar niet overdrijven... De eerste keer niet gelijk een apéro-dinatoire, met zoveel hapjes dat het de avondmaaltijd vervangt, dat is goed voor een volgende bijeenkomst. Tip: schenk hetzij goede lokale wijnen of neem Nederlandse wijn mee. Natuurlijk geen Bordeaux wijnen schenken als je nieuwe woonplaats midden in het Rhône wijngebied ligt!

In mijn volgende bijdrage: stap 5 aankomst in Frankrijk, deel 2 (speciaal voor ondernemers).

Wim