Eindelijk, ons huis is verkocht. Nu onze droom achterna....

Wanneer begon het bij ons te kriebelen...?

Als ik terug denk aan de vakanties in Frankrijk, dan begon het een jaar of zeven geleden. Vanaf dat moment zijn we regelmatig bezig geweest om ons te laten informeren en ons zelf in te lezen in alle zaken die betrekking hadden op leven in Frankrijk. We bezochten beurzen, bijeenkomsten, lazen tijdschriften (oa Maison et Travaux, wat krijg je daar veel inspiratie van..) en boeken. In 2008 een vakantiewoning in het midden van Nederland gekocht die we naar onze smaak hebben opgeknapt en ingericht. We zouden zeker regelmatig naar Nederland gaan om de kinderen, kleinkinderen, ouders, vrienden enz te bezoeken. En dan is het toch heerlijk om een eigen plek te hebben. Ook wilden we anderen niet tot last zijn. Een paar dagen is meestal niet erg, maar een paar weken... Vrij om te gaan en staan is wel net zo fijn.

Henk was militair en moest tot oktober 2010 werken om op 55 jarige leeftijd (ondertussen was dat voor hem 56 geworden) met FLO (functioneel leeftijdsontslag, een soort vroegpensioen) te gaan. Ik zou dan 48 zijn en werkte 4 dagen in de week bij een verzekeraar en zou mijn baan opzeggen. We zagen het al helemaal voor ons. We zetten ons huis te koop in 2010 en kunnen dan begin 2011 op zoek naar onze droom in Frankrijk. We waren het er beiden over eens dat het, na aardig wat uitzoekwerk, de Auvergne zou worden. Bergen, rust, dun bevolkt, de vier jaargetijden en ook niet onbelangrijk, betaalbaar. Met name dan het gebied rond Ambert en in de Livradois et Forez (Puy de Dôme) en rond Saint Flour in de Cantal. En aan de oostkant van het Centraal Massief, waar de wolken al redelijk uitgeregend zijn. Op internet werden al diverse sites van makelaars en notarissen bekeken. Diverse keren naar Frankrijk geweest om rond te neuzen en ons voor te stellen hoe het over een aantal jaren zou zijn als we er zelf zouden wonen...en niets moeten...

Augustus 2012... Eindelijk! Na twee en een half jaar is ons geweldige huis verkocht. We hadden het zo mee willen nemen. We wisten dat het in deze tijd een drama was om een huis te verkopen.Wij zaten wel in de hogere prijsklasse, maar dat het zo erg was....Iedereen wachtte op iedereen en de berichten in de media waren zeker niet bevorderlijk. Het lange wachten is niet voor niets geweest. Mijn man heeft in die twee jaar ondertussen aardig wat ervaring opgedaan met klussen bij de kinderen, vrienden en dergelijke. Ik heb per 1 november aanstaande mijn baan opgezegd. Volgende week vrijdag is mijn afscheid, na bijna 14 jaar... Ik weet zeker dat ik de doos met tissues nodig zal hebben... Gelukkig vertrekken we de volgende dag naar.... la douce France met onze twee honden. Op zoek naar een fermette of grange die we zelf en uiteraard met behulp van de noodzakelijke aannemer en dergelijke, willen verbouwen, opknappen...  Ik hoor menigeen al denken... weer een gevalletje " Ik vertrek"..? Nee, hoor. Bij ons is alles gepland en tuurlijk zullen er zaken zijn waarvan we denken...oeps... Ach, daar leren we weer van. De afspraken met diverse makelaars zijn gemaakt en de bezoeken bij de notarissen gaan we ter plaatse regelen. Dit is in een notendop de voorbereiding voor ons toekomstige leven in Frankrijk. 

Op Nederlanders.fr en heel wat andere sites, heb ik al vele verhalen gelezen. Mochten er lezers zijn die door ervaringen (positief en negatief) nog aanvullingen en/of adviezen voor ons hebben, op welk gebied dan ook, alles is welkom. 

Salut!

Renate en Henk