Einde sociale heffingen voor CAK-betalers en 2de-huiseigenaren?

Verdragsgerechtigden en 2de-huisbezitters: omzetting Franse sociale premies in extra heffing van belasting, 7,5% op vermogensinkomsten

Bijna geruisloos is sinds 1 januari 2019 in Frankrijk een nieuw regime ingevoerd voor degenen die niet ten laste komen van het Franse sociale-zekerheidsstelsel maar die wel plus-value-inkomsten of andere vermogensinkomsten in Frankrijk genieten. Het gaat dan doorgaans om in Frankrijk wonende verdragsgerechtigden (mensen die de Nederlandse CAK-bijdrage betalen) of in Nederland wonende personen met een tweede huis in Frankrijk. Bij de verdragsgerechtigden gaat het om alle vermogensinkomsten (bijvoorbeeld rente, dividend, huren, lijfrentetermijnen, plus-value op aandelen of op een tweede huis in Frankrijk, levensverzekeringsuitkeringen), bij de in Nederland wonende tweedehuisbezitters gaat het om de plus-valueheffing over de tweede woning en de huurinkomsten uit die woning.

Sociale premies worden belastingen. Arrest De Ruyter voorgoed verleden tijd?

Tot 2019 moesten de bedoelde groepen op grond van de Franse wetgeving zowel inkomstenbelasting als sociale premies betalen. Het arrest De Ruyter maakte over de jaren tot en met 2015 een eind aan de premieheffing. Personen die ten laste kwamen van een sociale-zekerheidsstelsel van een andere EU-lidstaat konden niet worden gedwongen om ook nog sociale premies te betalen in Frankrijk. Verdragsgerechtigden en tweedhuisbezitters die fiscaal in Nederland wonen horen tot die groep.

De Franse staat verlegde daarop met ingang van 2016 de bestemming van de geheven premies naar andere sociale fondsen om zo onder De Ruyter uit te komen. Daarover lopen nog wat procedures bij de belastingrechter, bij de Conseil d’État en bij de Europese Commissie. Een Franse rechter heeft op 31 mei 2018 al geoordeeld dat het arrest De Ruyter nog steeds van kracht was op deze premies en dat ze dus niet mochten worden geheven bij personen die onder een ander EU-stelsel van sociale zekerheid vielen.

Met ingang van 2019 heeft men het radicaler aangepakt om van het gezeur af te zijn: een deel van de sociale premies is omgekat tot een belasting van 7,5% die ‘prélèvement de solidarité’ is gedoopt. De heffing is opgenomen in de belastingwetgeving (CGI) en niet in de sociale wetgeving (CSS). We moeten maar aannemen dat het geld ook echt in de algemene middelen vloeit en niet stiekem toch in de sociale fondsen wordt gestopt anders is natuurlijk sprake van een truc. Ik heb hier verder geen informatie over.

Voor het deel dat is blijven staan als premie (CSG en CRDS) heeft de Franse staat het moede hoofd in de schoot gelegd: geen heffing bij degenen die ten laste komen van een ander stelsel in de EU. De omzetting in belasting geldt voor iedereen (ook voor de inwoners van Frankrijk die wel onder de Franse sociale zekerheid vallen) dus van discriminatie is geen sprake. Daarmee lijkt het doek te vallen voor de toepassing van het arrest De Ruyter over de jaren 2019 en volgende.

Intussen is mij opgevallen dat in de communicatie naar de belastingplichtigen die 7,5% nog steeds hier en daar en misschien wel overal wordt vermeld als onderdeel van de heffing van sociale premies van 17,2%. Voor de onder het Franse stelsel van sociale verzekeringen vallende personen maakt dat ook niets uit. Men zal het daarom niet nodig vinden om de doorsnee fransman te confronteren met de omzetting. Ik denk dat de Franse fiscus alleen richting degenen die ten laste komen van een ander stelsel in de EU zal communiceren dat het hier om een (niet of moeilijk te betwisten) belasting gaat en niet om sociale premies.

Voor alle duidelijkheid: de 7,5%-heffing komt bovenop de normale wettelijke Franse belastingheffing over de vermogensinkomsten.

Ingangstijdstip

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen:

Revenus de placement
Dit zijn vermogensinkomsten waarop direct door instellingen of notarissen sociale premies worden ingehouden. Er is dus een inhoudingsplichtige aan te wijzen die voordelen uitkeert en daarop inhoudingen kan plegen. Hieronder vallen bijvoorbeeld renten, dividenden, plus-value-inkomsten van onroerend goed (de notaris draagt af) en levensverzekeringsuitkeringen, allemaal uit Franse bron. Voor deze inkomsten is de ingangsdatum: 1 januari 2019. Dat kan niet eerder omdat deze heffingen direct in het lopende jaar worden ingehouden en afgedragen bij de uitbetaling. Over 2018 kan een inhoudingsplichtige nu eenmaal niet meer inhouden.

en:

Revenus de patrimoine
Dit zijn de overige vermogensinkomsten die niet onder 1 vallen. Bij deze inkomsten is geen inhoudingsplichtige aan te wijzen. Ze moeten dan ook door de genieter zelf worden aangegeven in zijn aangfite inkomstenbelasting. Onder revenus de patrimoine vallen bijvoorbeeld huurinkomsten, lijfrente-uitkeringen en plus-value-inkomsten (koerswinsten) op effecten en andere financiële producten. Ik neem aan dat hier ook renten, dividenden en levensverzekeringsuitkeringen uit Nederlandse bron onder vallen want ook die kennen geen Franse inhoudingsplichtige. Voor deze categorie van inkomsten geldt als ingangsdatum van het nieuwe regime: 1 januari 2018. Deze inkomsten, genoten in 2018 zonder enige heffing, moeten immers nog worden aangegeven in 2019. Ze worden geheven door middel van een aanslag die in 2019 wordt opgelegd. Op deze wijze is naar Franse maatstaven geen sprake van wetgeving met terugwerkende kracht.

Naschrift:
Dit is lastige materie. het heeft me heel wat tijd gekost om het bij elkaar te sprokkelen. Ik zal dan ook terughoudend zijn bij het reageren op vragen. Daarvoor verwijs ik je door naar de gebruikelijke belastingadviseurs die geregeld op dit forum worden genoemd. Correcties en aanvullingen zijn uiteraard welkom.

Bronnen: Klik 1 Klik 2 Klik 3 Klik 4 Klik 5 Klik 6 Klik 7 Klik 8 Klik 9

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20190124, Geldzaken, Overheid, Woningen Algemeen

Overleden Reactie van Theodora Besse op 24 Januari 2019 op 17.24: Dankjewel Lucas, voor de moeite die je hebt gedaan om het uit te leggen! Ik bijvoorbeeld had het al gelezen op FiscalOnline, maar ik begreep er niet veel van. Nu is het duidelijk. Ik begrijp heel goed dat er erg veel tijd in is gaan zitten! Maar het lijkt me ook wel interessant om het uit te zoeken.

Uit je bronnen krijg ik de indruk dat de solidariteitsheffing à 7,5% niet door iedereen zal worden geaccepteerd als extra "belasting", maar dat deze zal worden beschouwd als de zoveelste truc om toch een sociale heffing te eisen van non-résidents, zoals de Fransen iedereen die onder een ander sociaal stelsel valt noemen, ook al wonen ze in Frankrijk.

Ik vind het ook niet zo erg slim om het naar non-résidents een belasting te noemen en naar ingezetenen een onderdeel van de sociale heffingen. Ook de naam "solidariteitsheffing" is voor een belasting niet erg gelukkig gekozen. Iedereen weet langzamerhand dat het voor de EU-wetgeving niet uitmaakt of je het "belasting" noemt en het in de belastingwet opneemt. Het gaat erom wat er uiteindelijk mee gebeurt. Wat dat betreft hadden ze beter gewoon het percentage van de belasting kunnen verhogen. Dat was simpeler geweest en duidelijk. Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat er nu toch non-résidents zijn die gaan proberen om die 7,5% "belasting" aan te vechten. Eigenlijk ben ik heel benieuwd wat de Europese Commissie ervan vindt. Maar dat oordeel zal nog wel even op zich laten wachten.

In ieder geval is de heffing met meer dan de helft verminderd, vergeleken met de sociale lasten die eerst moesten worden betaald. Voorlopig leuk meegenomen voor degenen die het betreft.

Reactie van Jeannette op 24 Januari 2019 op 17.41: Ja, een meer dan helder verhaal Lucas, dank voor de heldere taal.

Overleden Reactie van Koos Dulfer op 24 Januari 2019 op 21.22: In zoverre ik het begrijp geldt die solidariteitsheffing alleen voor ons verdragsgerechtgden? Dat wil dan zeggen dat wij meer- anders belastingen moeten betalen dan de autochtone Fransen? Is dat geen discriminatie? Moeten we daar niet mee naar het Europese Hof?

Reactie van Lucas Roos op 24 Januari 2019 op 21.40: @Theodora en @Jeannette: graag gedaan en bedankt voor de complimenten.

Theodora, het zal voor een eenzame belastingplichtige een hele klus worden om achter de geldstromen van het Franse overheidsapparaat te komen teneinde aan te tonen dat zijn 7,5% 'solidariteitsheffing' toch naar de sociale fondsen gaat. Geld is vloeibaar. Natuurlijk heb je gelijk dat ze simpelweg de belasting op vermogensinkomsten met 7,5% hadden kunnen verhogen maar dat heeft men denk ik niet aangedurfd. Het moest volgens mij zo stiekem mogelijk want het vertrouwen van de gemiddelde Fransman in de fiscale manoeuvres van de regering is al zo laag!

Het is inderdaad niet slim geweest van de Fransen om de extra heffing 'solidariteitsheffing' te noemen, lijkt me. Als je met iets niet moet aankomen richting buitenlandse verzekerden (die daar ook uit solidariteit een premie of een bijdrage moeten betalen) dan is het wel met de provocerende mededeling dat ze bovenop die buitenlandse solidariteit ook nog eens solidair moeten zijn met de Fransen. De term zal wel bedoeld zijn voor binnenlandse politieke doeleinden.

Reactie van Lucas Roos op 24 Januari 2019 op 21.46: @Koos, dat is niet het geval. Zoals ik hierboven heb vermeld geldt de heffing voor iedereen. De Fransen (en de NL-immigranten die onder de Franse sociale verzekeringen vallen) betalen die solidariteitsheffing ook, maar dan als onderdeel van de 17,2% sociale premies.

Reactie van Lucas Roos op 24 Januari 2019 op 21.48: Die dus voor 7,5% geen premies zijn maar een belasting. Ja, ik kan het ook niet helpen maar de rookgordijnen zijn dik.

Reactie van edith janzen op 24 Januari 2019 op 22.07: Ik hoop dat ik het goed begrijp. Nu betaal je over de dividenden e.d. (waar die ook vandaan komen) 17,2 %. Dit wordt verlaagd met 7,5 %, en meteen verhoogd met 7,5%, die dan belasting heet.

Reactie van Lucas Roos op 24 Januari 2019 op 22.17: @Edith, dat klopt, zij het dat die 7,5% 'prélèvement de solidarité' voor de Fransen gewoon een cotisation sociale blijft heten. Kijk maar naar het staatje in https://www.cbanque.com/placement/cotisations-sociales.php (klik 3). De Franse fiscus zal het wellicht alleen voor de buitenlanders een belasting gaan noemen en/of wellicht pas als je in bezwaar of beroep komt tegen de heffing als sociale premie. Zoals ik al zei: rookgordijnen!

Overleden Reactie van Jan de Voogd op 24 Januari 2019 op 23.21: IK acht de reparatiewetgeving , dus in verband met de Prélevement de solidarité, nog steeds discutabel. In de PLFSS2019 is weliswaar gesteld dat deze PdS naar de algemene middelen vloeit, maar er is tegelijk wel een bestemming van sociale aard aangeduid. De vraag, in het licht van De Ruyter, is nu of de band tussen de PdS en die sociale bestemming voldoende duidelijk is, en of dat sociale doel sociale zekerheidsprestaties naar Vo883/2004 betreft. Op beide vragen ben ik geneigd positief te antwoorden en dus is dat voor degenen die niet onder het Franse sociale stelsel vallen, althans niet onder het Franse ziektekostenstelsel (en binnen EU/EER/ZW. wonen), een reden om bezwaar te maken tegen die heffing van de PdS zoals deze vanaf 2019 wordt geheven.

Voor de PdS die nog geldt tot 1.1.2019 zullen er nog uitspraken volgen (in cassatie en van het EHvJ) die licht zullen werpen op de vraag of deze wel of niet in strijd is met het EU recht. Daar is m.i. grote kans op.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 24 Januari 2019 op 23.26: Lucas, je hebt waarschijnlijk gelijk dat de regering het niet aandurfde om de belasting te verhogen. Toevallig heb ik de aanloop ernaar gevolgd. De wet is het resultaat van een opmerking van de minister tijdens de behandeling van de wet in de Assemblée dat hij genegen zou zijn om de sociale premies over inkomsten uit kapitaal af te schaffen voor inwoners van de EU (en EER+ Zwitserland), die onder een ander sociaal stelsel vallen. Hij had natuurlijk ook de uitspraken van franse rechters gezien. Daarop werd door een député een amendement ingediend waarin werd voorgesteld de sociale lasten over kapitaalinkomsten voor die groep af te schaffen. Het amendement werd aangenomen.

Toen zagen ze waarschijnlijk het financiële lijk al drijven en hebben ze iets anders bedacht om het verlies aan inkomsten gedeeltelijk te compenseren. Niet al te slim aangepakt. Maar om de redenen die jij noemt waarschijnlijk toch afdoende.