Een van mijn zomervriendinnen is voorgoed vertrokken!

Helaas is een van mijn twee zomervriendinnen vertrokken. Voorgoed. Ze is voornamelijk vertrokken vanwege de HITTE, waar ze kennelijk niet meer goed tegen kan. Ze kon daardoor niet meer fietsen en wandelen. Rita wordt volgende maand 84. Ze heeft het 50 jaar oude caravannetje op de camping aan de rivier achtergelaten en besloot volgend jaar niet meer terug te komen. Zomaar ineens. Een mensenleven lang aan herinneringen laat ze achter.

Ik heb in dit forum wel eens over mijn zomervriendinnen verteld en ze zelfs vorig jaar aan jullie voorgesteld. Zie:

https://www.nederlanders.fr/profiles/blog/show?id=3295325%3ABlogPos...

Haar dochter Marloes heeft hier de vakanties van haar jeugd doorgebracht met haar vader en haar moeder en ook kleindochter Fleur kwam graag bij oma logeren en nam een duik in het koele water van de Luech. Een gedurfde beslissing na 50 jaar, waarvan de eerste veertig jaar met haar 10 jaar geleden overleden man en de laatste 10 jaar alleen. Maar, zoals Rita voor vertrek heel nuchter zei: "Aan alles komt een end." M'n dochter en ik zijn haar de dag voor haar vertrek nog wezen opzoeken op het campingkje bij de brug in Chamborigaud. Ze had net alles in de auto geladen, dus we konden gezellig een afscheidsdrankje gaan drinken op een terrasje in Chamborigaud.

De brug over de Luech waarop Rita uitkeek en waarachter ze iedere dag ging zwemmen

Toch kwam haar definitieve vertrek voor Ien en mij nog als een volslagen verrassing. Zo ineens was ze vertrokken om nooit meer terug te keren. "We kunnen bellen en melen", zei Rita. Dat is waar, maar of we dat ook doen, moeten we maar afwachten. Zomervriendin Ien kan haar in Amsterdam opzoeken, want zij woont in Muiden, maar het is toch anders dan wanneer je hier met vakantie bent.

Ien zal nog wel even blijven komen en ze blijft de hele zomer. Maar zij heeft hier dan ook een kapitale villa met een heel mooi vrijgelegen appartement. Daar had Rita ook kunnen logeren en Ien heeft het haar vaak genoeg aangeboden, maar Rita zei: "Ik kom hier voor de plek aan de rivier."

Nu is ze weg. Ze vertoeft in haar geliefde Amsterdam. Ze schreef in een email aan al haar vrienden, getiteld "Adieu Chamborigaud...": "'t wordt les pieds dans l'eau aan het IJ, muziekje van Patrick (Bruel) erbij et tout va bien."

Tja, aan alles komt een end...

Etentje bij Rita, juli 2020

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20220722, Korte Verhalen

Reactie van Jeannette op 22 Juli 2022 op 18.26: Ik werd er even verdrietig van, het klinkt zo definitief en dat is het natuurlijk ook.
Toen heb ik weer je verhaaltje van vorig jaar gelezen en daar fleurde ik weer wat van op.

Ach ja, het leven is nu eenmaal afscheid nemen, gelukkig dat Rita het zo luchtig opneemt.

Hopelijk komt Josje ook nog eens langs, dan zijn jullie toch weer met z'n drieën.

Reactie van Theodora Besse op 22 Juli 2022 op 18.59: Jazeker, Ien gaat de maand augustus naar Nederland, want dan is haar andere zuster jarig. Ze hoopt zo, dat Josje dan weer met haar meereist! En ik vind het ook heel gezellig, wanneer Josje weer meekomt. Ze is voor het eerst na jaren dit voorjaar weer met Ien mee komen vliegen, dus we hopen dat ze dat weer doet. Maar ja, de familie-omstandigheden maken dat ze zich genoodzaakt voelt om thuis te blijven. In ieder geval zal ze, net als in het voorjaar, niet langer dan twee weken kunnen blijven, hoewel ze dolgraag hier is!

Reactie van Robert T op 22 Juli 2022 op 20.32: CITAAT: Nu is ze weg. Ze vertoeft in haar geliefde Amsterdam. Ze schreef in een email aan al haar vrienden, getiteld "Adieu Chamborigaud...": "'t wordt les pieds dans l'eau aan het IJ, muziekje van Patrick (Bruel) erbij et tout va bien." einde citaat

--------

Mooi verhaal toch..want inderdaad "aan alles komt gewoon een eind" en dan daar zelf als 85 jarige regie over voeren is sterk. Tuurlijk is het wennen aan de nieuwe situatie voor hen die blijven wonen in France. Tja voor hen die achterblijven wordt weer een andere geschiedenis geschreven. c est la vie..:)

Reactie van Ingrid de Eerste op 23 Juli 2022 op 9.32: Toch zie ik het vaker dat op een bepaalde leeftijd men zich afzondert, niet meer willen reizen, geen onverwachte dingen meer wil. En ja, in een caravan vertoeven bij 42°C is heel moeilijk. Echt sneu voor je Bosbesse.

Reactie van Peter Jan op 23 Juli 2022 op 11.11: Wat een treurig bericht op een vrijdagavond. Rationeel is de beslissing goed te begrijpen, maar het komt zeker binnen.

Het blijft een wonder dat sommige mensen tot op zeer hoge leeftijd nog kunnen reizen, uit de voeten kunnen in een simpel verblijf dat een caravan nu eenmaal is. Je vriendin was duidelijk geen rollator-gebruiker of scootmobiliste en dat bedoel ik dan als een groot goed. Gezond vertrokken en vanaf nu genietend van de oude dag in Amsterdam.

Ik hoop dat goede herinneringen blijven, blijf vooral vooruit kijken en probeer, ondanks deze onverwachte stap van je zomervriendin, je mooi ingerichte leven hier zo gezellig mogelijk voort te zetten. Ik kijk uit naar een volgend verhaal met gebeurtenissen uit het hart gegrepen !

Reactie van Theodora Besse op 23 Juli 2022 op 14.37: Nee Peter Jan, mijn vriendin was en zeker geen rollator-gebruiksterof scootmobiliste, wat je ook had kunnen lezen als je "Mijn zomervriendinnen" had gelezen. Daarin staat onder meer dat Ien en ik moeite hebben om haar bij te houden (met onze korte beentjes).

Ze ging ook regelmatig eten bij de Mas Blanc in Molière-sur-Cèze en omdat ze zich niet in het donker naar de camping zag rijden, sliep ze dan daar in een piepklein tentje, dat ze zelf in haar auto meebracht en opzette.

Reactie van Lien op 25 Juli 2022 op 20.29: Aaaah gelukkig, ze "doet" het nog, dacht even dat ze was overleden.....
Gelukkig is dat niet het geval.
Jammer voor jou en Ien maar voor haar vast ook, al zal het vast veel praktischer zijn zo.
Succes met zijn tweeën i.p.v. drieën.