Een o-zo gastvrije fiscale gastvrouw

Zijn Franse vriendelijk? Jawel ! Behalve ambtenaren. Ik moet zeggen: behalve erg veel ambtenaren. Plus gendarmes. Ik moet zeggen: een flink deel van de gendarmes.
Voor de eerste keer sinds mijn verblijf hier word ik er per brief aan herinnerd dat ik nog geen aangifte voor de inkomstenbelasting van vorig jaar heb gedaan. Ik heb nog nooit aangifte voor de inkomstenbelasting gedaan, want ik ben hier niet ‘imposable d’impôts’.
De receptie van het hôtel des impôts wordt bezet door een goed gevulde ambtenares. Mijn groet wordt niet beantwoord. Ik toon haar de brief. Zij is vlot van begrip en zegt: “Voor de inkomstenbelasting? U gaat daar zitten en u wacht op uw beurt.” Daar zitten? Zij wijst op vijf aan elkaar gelaste en strak tegen een muur staande stoelen, waarvan er vier zijn bezet. Moet ik me tussen die andere ongelukkigen wringen?
Ik zie een betere oplossing. Recht tegenover de balie zijn vier stoelen vrij en wat verderop naar rechts nog eens vijf. Ik denk daar te gaan zitten, maar ik word onmiddellijk terug geroepen.” U gaat daar zitten.”
Ik ben lekker stout en blijf lekker staan.
Er komen twee vrouwen binnen, wier groet door de karonje niet wordt beantwoord. Hun vraag wel, met een aan snauwen grenzend bevel. “U gaat naar de eerste etage. De trap is daar.”
Na tien minuten ben ik het zat. Als het in dit tempo door gaat, sta ik hier over een uur nog. Ik steek met plezier mijn tong uit naar de door vriendelijke Fransen betaalde helleveeg aan de balie, groet de wachtenden aan de muur en schrijd naar de uitgang. Salut!
Thuis vraag ik de fiscale contactmevrouw telefonisch waarom ik opeens inkomen moet opgeven. Zij zegt dat zij dit adres heeft doorgekregen en vraagt of het mijn tweede huis is. Voor het gemak zeg ik maar ja. Dan moet ik dat aan de keerzijde van de vraagbrief opgeven en dan is het allemaal weer in orde. Ik vul een andere reden in: dat ik in Frankrijk niet werk, dat ik hier geen inkomsten heb en dat ik in Nederland belastingplichtig ben en voor het overige: Adieu! Ik heb er nooit meer iets van gehoord.
Dat chagrijnige brok wijf aan de balie zal ik nooit vergeten.

(Sinterklaas schreef me vorige week over mijn boek “Wonen naast god”: “Ook voor mij is dit boek een geschenk uit de hemel. Het scheelt me veel zoek- en denkwerk. Bedankt!”)

=================================================================
Dicktum 13: Een ogenblik van eerlijkheid kan maken dat men jaren schreit =================================================================

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20191207, Korte Verhalen, Overheid

< Vorige bijdrage

Reactie van Wim van Teeffelen op 7 December 2019 op 13.51: Zo ongeveer alle verhaaltjes van Dick hebben hetzelfde patroon: Alle Fransen zijn dom/zeikers/zeurders/onwillig/vervelend en ik, Dick de hoofdpersoon, sta ver boven al dat domme gepeupel. Zo begint bijna elk van zijn verhaaltjes en vele clichés en pogingen tot humor later eindigen zij ook zo. In feite gebeurt er niets. Meestal sla ik ze over, maar ik hoop dat veel Nederlandse gepensioneerden in Frankrijk dit lezen, inclusief de commentaren, en er hun voordeel mee doen. Het niet doen van aangifte inkomstenbelasting is strafbaar als je in Frankrijk woont. Het nog in NL ingeschreven staan is geen bewijs voor de Franse fiscus om er vanuit te gaat dat betreffende persoon niet in Frankrijk zou wonen, het Frans-Nederlandse belastingverdrag gebruikt dat niet als criterium om te bepalen waar iemand inkomstenbelastingplichtig is.

En nog even los van de wettelijke plicht: het is moreel juist om daar belasting aan te geven waar je woont en dus van alle voorzieningen gebruik maakt die met die belastinginkomsten moeten worden betaald. Niet in Frankrijk werken is geen geldige reden om geen aangifte inkomstenbelasting te doen. Ik hoop voor Dick dat het hierbij blijft. Menigeen is hem voorgegaan waar de Franse belastingdienst toch wat vragen begon te stellen en uiteindelijk een forse naheffingsaanslag heeft verstuurd, plus boete.

Wim

Reactie van Harry Golo op 7 December 2019 op 14.33: Zoals gebruikelijk geen reactie van D.D..

Kent kennelijk ook de uitdrukking: Áls je geschoren wordt moet je stil zitten :-)

Reactie van Sequoia op 7 December 2019 op 15.23: En ik maar denken dat na Ol'Dicks laatste topic slechts positieve reacties nog mochten..... Goed verhaal weer Dick!!!

Reactie van Lodewijk Lievendag op 7 December 2019 op 16.03: @annemieke Compulsive Attention Seeker, ja die ken ik. Daar lijdt dit forum ook onder. Vroeger gingen de alarmbellen dan af.

Reactie van Lodewijk Lievendag op 7 December 2019 op 16.18: @annemieke Nee. Dit is een post van CAS's. Er is geen inhoudelijkheid om aan bij te dragen. Mijn bijdragen in deze post zullen zich beperken tot het luiden van de klok.

Reactie van Lodewijk Lievendag op 7 December 2019 op 16.41: @Evert Kijk zo kennen we je weer. Je luidt zelf de klok, das mooi.

Reactie van Dick Dijs op 7 December 2019 op 16.45: @Jako @walter Stevens en de anderen tot en met @Harry Gogol:

Hoe ontroerend, al die zo spontaan gegeven en ongevraagde adviezen. En hoe hartverscheurend al die zo snel opgestoken wijsvingers. En hoe hoopgevend dat u allen keurig en netjes en altijd de regels navolgt. En hoe treurig dat u uw reacties baseert op blinde veronderstellingen. En hoe fijn dat u zo openlijk toont een ware Nederlandse bemoeial te zijn. En hoe neerslachtig voor mij om daar mee van doen te krijgen. En hoe plezierig dat ik mij tegenover u niet voor mijn daden noch voor mijn schrijfsels hoef te verantwoorden. En hoe onmeetbaar mijn dankbaarheid dat u zich trouwe lezers van mijn wekelijkse bijdragen toont. Hiep-hiep-hoera! Of om het dagelijks massaal misbruikte Franse nationale motto te parafraseren: Liberté, Égalité, Hilarité.

Reactie van Wim van Teeffelen op 7 December 2019 op 16.54: Beste Annemieke,

Mogelijk zie je het patroon dat velen al jaren zien op deze site.

1. Je echtgenoot, Evert, meldt zich weer aan op deze site onder alweer een ander alias. Hij/zij blijkt zeer goed op de hoogte van het verleden en de mores op deze site, ondanks dat hij pas enkele dagen of weken lid is. Zoals jij, na drie weken lid al zulke uitgebreide bijdragen.

2. Deze persoon mengt zich in een discussie, eerst vriendelijk en beleefd en zelfs wel eens met kennis van zaken.

3. Iemand waagt het Evert of één van zijn vele aliassan tegen te spreken. Daar is Evert niet van gediend, met name als het mensen betreft als Theodora, Lodewijk, Alexander, Anton of ik. Evert blijkt velen als aartsvijand te beschouwen op deze site.

4. De discussie ontspoort. Evert begint alternatieve feiten, smaad, persoonlijke aanvallen en vele andere op deze site door de eigenaar als ongewenst verklaarde uitingen op te schrijven.

5. De discussie ontspoort nog meer. Evert zet eenYoutube filmpje in

6. Evert wordt verwijderd van deze site.

Zullen we het deze keer eens anders doen? Zoals Einstein al zei: de definitie van een gek is iemand die steeds weer hetzelfde probeert en dan elke keer een andere uitkomst verwacht.

Wim