Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Tja, je weet soms niet wat je gaat overkomen als je 's morgens niets vermoedend uit je bed stapt ...
Dank zij de dames Betty, Leny en Anneke, woont Gribouille sinds 5 april bij mij. En ik kan de dames niet genoeg bedanken.
Ik heb Gribouille dus die vrijdag laat in de middag overgenomen van Anneke in de buurt van Brive, die hem op haar beurt in de buurt van Cahors van Leny kreeg !
Toen ik de bench in Anneke's auto opendeed en mijn hand naar Gribouille uitstak, kwispelde hij meteen en mijn hart maakte een sprongetje. Nadat we hem uitgelaten hadden op de parkeerplaats en wat te drinken hadden gegeven, ben ik op weg gegaan om Gribouille zijn nieuwe thuis te laten ontdekken.
Nu zijn we 12 dagen verder en het gaat heel goed met hem. Zijn vachtje is weer lekker wit, hij is een kilootje aangekomen en wijkt geen meter van mijn zijde. Echt niet ... Hoezo moet jij ook wel eens plassen ? Ik ga met je mee. Onder de douche ? No worries, ik wacht wel even op het badmatje hoor. Oh leuk, gaan we koken ? Joepie .... kwispel kwispel ! TV kijken vindt ie ook fijn want ... a) dan is het tijd voor de dagelijkse knuffelsessie en b) dan ben ik tenminste op een plekje waar ie me makkelijk terug kan vinden. Want ja, ondanks Gribouille ga ik wel verder met het huis verbouwen en dan weet ie niet altijd waar ik bezig ben.
Oké, Gribouille is stokdoof, ziet een beetje en is niet zindelijk, maar het is een vreselijk lief en aanhankelijk ventje, en zo eentje loop je niet alle dagen tegen het lijf ... ;)
Samen hebben we het dorpje onveilig gemaakt en een heerlijke geheime plek ontdekt : een leegstaand huis met een enorme lap omheinde grond aan een doodlopend weggetje, helemaal aan het einde van ons wereldje. Remy en Gribouille op pad ! En met een uitzicht over de velden om ademloos van te worden. Daar laat ik Gribouille los ...freedom... heerlijk struinend en snuffelend in het gras, gisteren even een klein sprintje van 25 meter waarna hij een hoestaanval kreeg en behoorlijk buiten adem was.
Dat deze foto wazig is komt dus door zijn snelheid ...
Sprintjes trekken is niet voor oude mannetjes, maar hij had gewoon even een dolle bui en wilde wellicht evenchecken of ie het nog kon.
Kortom, Gribouille lijkt heel gelukkig ! En het vrouwtje ?? Hey ... what did you expect ?
Weergaven: 1364
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Wat een vrolijk verhaal en wat ben je een gelukkig mens als je zo kunt genieten van een hond. Ik ken het gevoel, heb twee 12 jaar oude jachthonden uit een asiel gehaald en het plezier dat het geeft om ze te zien genieten van hun leven is onbetaalbaar!
Loup is blij dat "un petit Loup" weer een gelukkig thuis heeft !
Wat kunnen mens en dier toch een plezier aan elkaar beleven!. Fijn voor jullie beiden dat jullie elkaar hebben gevonden. Ik wens jullie nog een heel lange en gelukkige tijd samen toe. In elk geval mag Gribouille genieten van een gelukkige laatste periode van zijn leven. Veel geluk! Marianne
Complimenten Wilma! hij ziet er héél erg goed uit! een heel ander hondje dan dat ik ophaalde bij het asiel...
Wat een leuke en lieve reacties ... heerlijk !
Tja, het is mij overduidelijk dat mens en dier veel voor elkaar kunnen betekenen. Ik heb veel plezier aan Gribouille, want niet alleen dat hij in die 12 dagen zo lekker opgeknapt is, zoals Leny al zei "het is een heel ander hondje dan op die dag van 5 april" maar ik leer ook van hem. Als ik erg druk bezig ben en loop te stressen is hij ook gestrest. En op het ogenblik is mijn buurman Tom vanuit Nederland gekomen maar is veel bij mij in huis vanwege de staat van zijn huis en ... Tom is een druk baasje. En Gribuille heeft een echte houding zo van "wat doet hij hier eigenlijk ? Die hoort hier niet ..." en zodra Tom hier zit, reklameert Gribouille nog meer aandacht ! Haantjesgedrag, zelfs bij een oud mannetje ;)
Kortom, ik beloof jullie heel goed voor dit kereltje te zorgen, maar ik geloof dat "zorgen voor" een van mijn beperkte talenten is.
Sorry (oude) heren, het is niet mogelijk om te solliciteren voor een laatste gouden bedje :) op het gebied tweevoeters geef ik toch de voorkeur aan de categorie "gaat nog een jaar of 30 mee" ....
Geweldig! leuk bericht, ben erg blij met de "update" en de foto's. Bedankt.
Oh ja, wij hebben ooit ook een incontinente oude reu in huis gehad. Dat heb ik als volgt opgelost. Een oude theedoek met een babyluier erin om z'n buik gebonden. De hond was er zo aan gewend en het scheelde veel opruimwerk. Misschien heeft iemand anders een nog betere oplossing.
@ Gurthy: Zowel bij sterilisatie/castratie en andere operaties (de dagen erna dus) als bij onzindelijkheid en loopsheid hebben wij altijd gebruik gemaakt van babyrompertjes. Dat lijkt logischer bij alleen kleine honden, maar ook middelgrote honden passen nog prima in mouwloze rompertjes maatje "peuter". Véél goedkoper dan wat een dierenarts je verkoopt en heel eenvoudig te wassen. (na een operatie verhindert het de hond om aan de hechtingen etc te knabbelen en likken) Groet, Lena.
Hallo Lena, de 'theedoek hond'' was een nogal groot uitgevallen schotse collie. Hij was op het laatst zo gewend aan zijn theedoek dat hij kwam vragen of die om mocht. Voor de loopsheid van het teefje, een klein uitgevallen bordercollie, gebruik ik de kleinste maat onderbroekjes van de Zeeman met een gat erin voor de staart, werkt perfect. De tip voor een rompertje na een operatie is een voltreffer.
Groetjes Gurthy
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr