Een luxe probleem

Ik houd van auto’s. Daarin sta ik zeker niet alleen. Toch rijd ik, met 15.000 km per jaar, niet veel. Maar toch, na bijna vijf jaar in mijn Renault estate Laguna III te hebben gereden, begint het weer te kriebelen. Ik koop wel zuinigjes in. Tegenwoordig vooral via het internet bij een zogenaamde “mandataire auto”. Zo kocht ik mijn huidige wagen met 38% korting. Hij was geïmporteerd uit Duitsland met 0 km op de teller. Veel dealers willen aan het einde van het jaar hun verkopen opkrikken en doen hun voorraad dan voor een prikkie weg aan deze “mandataires”.
Maar nu zit ik met een probleem. De Franse overheid zegt enerzijds tegen diesels te zijn, maar heft anderzijds de hoogste malus op benzine auto’s. Voor een beetje middenklasser loopt dat al snel op tot over de € 1000. De bonus-malus regeling is gebaseerd op CO2 uitstoot en die is bij diesels nu eenmaal een stuk lager, net als het brandstofverbruik. Nu weet iedereen die in de autowereld is geïnteresseerd dat de NOx uitstoot toeneemt als de CO2 uitstoot afneemt. In de heksenketel rondom “dieselgate” vergeet men dat diesels tegenwoordig allemaal een roetfilter hebben en minder fijnstof uitstoten dan benzine auto’s met een directe inspuiting. En dat zijn tegenwoordig de meeste. Daarom moeten ook benzinemotoren in de toekomst worden uitgerust met een roetfilter. Tevens worden steeds meer diesels uitgerust met een “add blue” installatie die de NOx tot bijna nul reduceert.
Ik wacht dus met spanning af wat de Franse overheid beslist. Durven ze het aan de eigen auto industrie af te vallen? Gaan ze rekening houden met de nieuwste technologieën? Wordt de bonus malus regeling aangepast? Durft men te gokken op de elektrische auto, die voorlopig nog te duur is, en waarvoor de infrastructuur nog lang niet op orde is?
Ik hoop dat ze nog dit jaar een beslissing nemen.