Drinken tot je nooit meer dorst hebt (de Sinclair-methode)

Is alcoholisme een ongeneeslijke ziekte? Kan een alcoholist na een afkick-kuur ooit weer gezellig een glas meedrinken?

Iedereen zal deze vragen beantwoorden met: "Eens alcoholist, altijd alcoholist. Na een ontwenningskuur mag een alcoholist nooit meer één druppel alcohol drinken!" Dat klinkt logisch en simpel. Voor verreweg de meeste alcoholisten blijkt het echter op de duur een praktisch onmogelijke opgave.

Toen bleek dat een van mijn beste vrienden al jaren een ongelijke strijd voerde met zijn alcohol-afhankelijkheid voelde ik zowel medelijden als machteloosheid. In mijn familie van moederskant komt namelijk alcoholisme voor. Mijn 4 jaar jongere zus (alcoholiste sinds ze 20 was en diverse keren zonder blijvend resultaat opgenomen in een verslavingskliniek) is op 54-jarige leeftijd aan alvleesklierkanker overleden.

Wederzijdse vrienden die niet weten wat verslaving inhoudt, babbelden tegen mijn vriend luchtig over "een kwestie van wilskracht" en kwamen met goedbedoelde maar zinloze adviezen. Hij praatte er vrij open over. Na zelf onnoemelijk veel pogingen te hebben ondernomen om met drinken te stoppen, die alle gedoemd waren te mislukken, heeft hij zich vorig jaar uiteindelijk laten opnemen in een franse verslavingskliniek.

In de kliniek ontmoette hij lotgenoten, niet alleen alcoholisten, maar ook drugs- en gokverslaafden. Sommige alcoholisten verbleven er al voor de derde, vierde of vijfde keer. Iedere keer vielen ze enige tijd na de kuur onvermijdelijk weer terug. Mijn vriend was echter vastbesloten om nóóit meer terug te keren naar de kliniek. Hij hield zich stipt aan het programma van individuele en groepsgesprekken. Ook hield hij nauwkeurig het voorgeschreven dagboek bij. Maandenlang dronk hij geen druppel, want wanneer in de kliniek bij een onverwachte controle of tijdens de verplichte controle na een vrij weekend ook maar 0,1 promille alcohol in het bloed werd gevonden werd de patiënt zonder pardon de volgende morgen op straat gezet.

In zijn vrije tijd las hij op internet alles over oorzaken en behandeling van alcoholisme. Overal kwam hij dezelfde informatie tegen: met deskundige hulp en begeleiding afkicken en daarna nóóit meer één druppel alcohol. Hem werd door de artsen zelfs geadviseerd om na ontslag uit de kliniek geen azijn te gebruiken!

Op een dag vond hij op internet La méthode Sinclair, in het Nederlands de Sinclair-methode, in het Engels the Sinclair method. Een methode waarbij met behulp van een medicijn (Naltrexone) patiënten van de drang tot drinken van alcohol worden bevrijd zonder de voor hen vrijwel onmogelijke opgave om niet te drinken. Sterker nog: voor het slagen van deze methode móét je alcohol drinken. Daarom wordt de Sinclair-methode ook wel aangeduid met "drinken tot je nooit meer dorst hebt". De grote voordelen van deze methode zijn:

1. de patiënt wordt voorgoed verlost van de niet te weerstane drang naar alcohol;
2. langdurige opname in een verslavingskliniek is niet nodig (belangrijk voor mensen met een baan, die niet willen dat hun omgeving weet heeft van hun alcoholverslaving);
3. Naltrexone is niet-verslavend en je wordt er als je drinkt niet doodziek van, zoals het geval was met het vroegere middel disulfiram, beter bekend als Refusal.

De methode is ontdekt door de amerikaanse verslavingsdeskundige arts David Sinclair (al jaren werkzaam aan het National Public Health Institute in Helsinki). Tijdens zijn studie medicijnen aan de universiteit van Cincinnati deed hij al onderzoek naar de werking van de hersenen. De waarde van zijn onderzoeksresultaten wordt tegenwoordig in de medische wereld algemeen erkend. Sinclair toonde onder meer aan waarom de traditionele behandelmethode van alcoholisme (totale onthouding) de zucht naar alcohol op de duur juist versterkt. Daardoor valt binnen één jaar na de traditionele behandeling 90% van de patiënten weer terug. Vijf jaar later is dat percentage gestegen tot 95%.

Het aantal definitief genezen patiënten via de Sinclair-methode bedraagt 78%! Van de 22% bij wie de methode niet aanslaat, neemt bijna de helft niet consequent Naltrexone alvorens alcohol te drinken. Dat betekent dat de Sinclair-methode in bijna 90% van de gevallen van alcoholisme effectief is.

David Sinclair

Toen mijn vriend de Sinclair methode besprak met de behandelende artsen in de kliniek werd deze spottend afgedaan als flauwekul. Nooit meer drinken was volgens hen de enige mogelijkheid. Na zijn ontslag uit de kliniek hield hij de geheelonthouding twee maanden vol. Toen bezweek hij. Het begin van een voor hem welbekend en uitzichtloos einde.

Hij durfde niet naar zijn huisarts om hem de Sinclair-methode voor te stellen, bang als hij was dat ook hij hem zou uitlachen. Op aanraden van een ongeruste vriend ging hij toch. Tot zijn opluchting moest de huisarts allesbehalve lachen. Hij stelde een aantal vragen, bleek geïnteresseerd in "La méthode Sinclair" en verklaarde zich bereid mee te werken aan wat voor hem (én voor mijn vriend) min of meer een experiment was. Hij schreef Naltrexone voor, waarvan mijn vriend altijd één uur voordat hij alcohol gaat drinken een pil moet innemen. Nu, na vele maanden, voelt hij vrijwel geen behoefte meer om alcohol te gebruiken. Hij kan in gezelschap gewoon een glas meedrinken, op voorwaarde dat hij een uur voordat hij drinkt Naltrexone inneemt.

Waarom is de Sinclair-methode niet algemeen bekend en waarom wordt de methode niet vaker gebruikt voor de behandeling van alcoholisme? Dat wordt op de website Sinclair-methode.com uit de doeken gedaan:

1. Niemand verdient geld met de Sinclair-methode. Er is geen peperdure kliniek of maandenlange begeleiding nodig. Naltrexone is een relatief goedkoop middel. De farmaceutische industrie wil er daarom niet in investeren en redeneert: No profit, no promotion.
2. Na jarenlang voorschrijven van geheelonthouding met als resultaat terugval is de reguliere hulpverlening ervan overtuigd dat alcoholisme een ongeneeslijke ziekte is.
3. De AA werd opgericht in het jaar 1939. The Sinclair Methode stamt uit het begin van de 21e eeuw en is nog vrij onbekend. Oude waarheden zijn, ook in de medische wereld, moeilijk te veranderen.
4. Sommige artsen schrijven Naltrexone voor in combinatie met geheelonthouding en komen dan onvermijdelijk tot de conclusie dat het middel niet werkt. Hoe vreemd het ook klinkt: Naltrexone werkt alleen in combinatie met alcoholgebruik!

Vrijwel iedereen kent probleemdrinkers in zijn omgeving, die al alles hebben geprobeerd om ervan af te komen. Het kan nuttig zijn om deze mensen te wijzen op de Sinclair-methode en op een van de websites. Probleemdrinkers die hun franse huisarts willen vragen om Naltrexone voor te schrijven kunnen ter informatie van de arts dit document (pdf) van de franse website printen, dat speciaal voor behandelende artsen is geschreven.

In 2008 is een engelstalig boek over de Sinclair-methode verschenen, getiteld "The cure for alcoholism", van de hand van de arts en klinisch psycholoog Roy Eskapa, met een voorwoord van David Sinclair. Het is gratis te downloaden via deze NL-talige website (in pdf). Het boek is ook verkrijgbaar bij Amazon en Bol.com. Tot nu toe is het in geen enkele taal vertaald. Roy Eskapa was twee jaar geleden begonnen aan een vernieuwde uitgave, waarin hij praktische tips zou verwerken op basis van ervaringen van gebruikers van de Sinclair-methode. Helaas werd hij ziek. Omdat sinds de eerste druk inmiddels 10 jaren zijn verstreken geeft de nederlandse website deze praktische tips onder de titel "Hoe pas je de Sinclair-methode optimaal toe?".

Hoe lang moet de patiënt Naltrexone blijven gebruiken? Na verloop van tijd verdwijnt de niet te weerstane drang naar alcohol voorgoed. Dat duurt van zes maanden tot één à twee jaar. Iedere patiënt reageert verschillend op Naltrexone. Maar... zijn leven lang zal de genezen alcoholist, die dus geen drang naar alcohol meer voelt, een uur voor hij alcohol drinkt Naltrexone moeten innemen. Hij moet het medicijn dus altijd bij zich dragen, voor het geval dát. Of hij moet een keer afzien van meedrinken, wat hem na genezing minder moeilijk zal vallen. Zodra hij ook maar één glas alcohol drinkt zonder tevoren Naltrexone te gebruiken is hij weer terug bij af. Zie Definitieve Genezing Alcoholverslaving.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20180831, Gezondheid, Sport en Spel

Overleden Reactie van Theodora Besse op 1 September 2018 op 7.17: Robert, wanneer je zelf zo gelukkig bent dat je geen aanleg hebt voor verslaving en je het ook in je omgeving niet hebt meegemaakt, hoef je nog niet uit pure onwetendheid de problemen van anderen die dit vreselijke lot treft af te doen als "het zit tussen de oren". Dat valt in dezelfde oliedomme categorie als de mensen die tegen mijn vriend zeiden: "Een kwestie van wilskracht".

Ik hoopte met dit artikel, waar ik al langer aan heb gewerkt, nu juist iets meer begrip te kweken voor deze slachtoffers, die zoals gezegd uit pure wanhoop vaak rondlopen met plannen tot zelfdoding. Hou je mond, wanneer je niets zinnigs kunt bijdragen. Geen mens is geïnteresseerd in hoeveel jij toevallig drinkt en rookt.

Mariëlle, je hebt gelijk, maar al sinds mijn 24e drink ik iedere dag twee biertjes. In Nederland dronk ik ze 's avonds voor het eten, hier eentje 's morgens en eentje aan het eind van de middag. Het zijn er, behalve bij bijzondere gelegenheden, zoals carnaval, nooit meer geworden.

Gelukkig heb ik totaal geen aanleg voor verslaving. Het lot van mijn zus (en vóór haar mijn oom, die een einde maakte aan zijn leven, en mijn grootvader) had mij ook kunnen treffen. Je weet niet van tevoren waar het toeslaat. Ook kun je zonder verslavingsaanleg toch verslaafd raken door regelmatig meer te drinken dan de regel die jij geeft. Net als met iedere ernstige ziekte is het een soort loterij.

Reactie van Christa Vierhout op 1 September 2018 op 10.16: Theodora ik ben blij dat jij reageert op het inderdaad domme "verslaving zit tussen de oren" .Dan hoef ik het niet te doen. Ik heb tien jaar met een alcoholist samengewoond en uiteindelijk het beste gedaan wat ik voor mijzelf kon doen en dat was vertrekken. Na mijn vertrek zijn er nog ettelijke dames in zijn leven geweest die dachten hem te kunnen genezen, maar allen zijn van een koude kermis thuisgekomen. Uiteindelijk heeft mijn expartner nu al weer 9 jaar geleden zich een kogel door het hoofd geschoten. Jouw artikel brengt weer veel herinneringen naar boven. Ik wens jou en jouw vriend veel sterkte.

Reactie van Robert op 1 September 2018 op 10.24: Mijn excuses; ik heb het domme bericht verwijderd

Overleden Reactie van Theodora Besse op 1 September 2018 op 11.21: Dankjewel Christa, voor je verhaal. In mijn geval betreft het niet "mijn" vriend, maar een van mijn vrienden. Ook hij heeft alle relaties die hij heeft gehad, hij is een aantrekkelijke man, stuk zien lopen op zijn alcohol-verslaving. Met een alcoholist is simpelweg niet te leven. Mijn vriend wordt gelukkig niet agressief van alcohol, want dat ook nog gebeuren, maar ook zonder agressie is het leven met een alcoholist een hel.

Hij kijkt nu wel uit eer hij nog aan een relatie begint. Eerst wil hij er zeker van zijn dat hij "genezen" is.

Robert, dankjewel voor je excuses en voor de verwijdering van je reactie. Ik stel het zeer op prijs wanneer iemand zijn ongelijk durft te bekennen.

Aramon, je ongepaste reactie heb ik verwijderd vanwege het totale gebrek aan respect dat er uit spreekt. Dit vooral tegenover Christa, want zelf ben ik allang gewend aan je hate-reacties naar mij toe. Je kunt je de moeite sparen. Ze glijden me langs m'n koude kleren af.

Reactie van Christa Vierhout op 1 September 2018 op 12.00: Bedankt Theodora. Gelukkig voor jou is jouw vriend niet jouw "petit ami", maar ook om je vrienden kun je (grote) zorgen heben. Leven met n alcholist is inderdaad ondoenlijk. En wat die reactie van die mijnheer Heilbron betreft, ik ben niet absoluut niet muzikaal en toch komt er in veel situaties een regel of meer van een liedje in mijn hoofd. Zo ook nu. Robert Long "en dat is allemaal angst, allemaal angst, de allergrootste schreeuwers die zijn vaak het bangst".

Reactie van jaap op 1 September 2018 op 12.22: Nog even een laatste toevoeging mijnerzijds (en dat stond ook al in de links die ik geplaatst heb) , ik zal het nu even uitschrijven.

Laat ik beginnen met het prachtig te vinden dat er mensen geholpen worden om van welke verslaving dan ook af te komen op welke wijze dan ook. Bv in deze kliniek met 70% succes.Of met Sinclair.

Er bestaan veel misverstanden/volledige onenigheid (zelfs onder gespecialiseerde wetenschappers) over wat nu precies de criteria zijn voor alcoholverslaving (of alcoholist(e) zijn/alcohol-afhankelijkheid/probleemdrinker). 1 drankje elke dag? 5?? 10?? 's morgens al beginnen? comazuipen?? overdag niet functioneren?? (kan ook zonder alcohol of 1 drankje reeds gebeuren)

De vriend (een vriend) van Theodora had mogelijk - niet door Theodora beschreven - dagelijkse gevolgen van zijn excessieve drinkgedrag, Crista heeft beschreven wat de gevolgen kunnen zijn. Me dunkt dat zelfdoding wel 1 van de ernstigste gevolgen kan zijn van drankgebruik, alhoewel dat onmogelijk wetenschappelijk bewezen kan worden, er zijn immers helaas heel veel mensen die dit verschrikkelijke met zichzelf doen en dat zijn niet allemaal drinkers.

Daarnaast is het zo dat het woord "genezen" (78%?? van wat) impliceert dat je "beter" bent en dus geen medisch ingrijpen meer nodig hebt. Dat is bij de Sinclair methode dus niet het geval, je zult je leven lang medicatie moeten slikken zolang je een pintje pakt en daarbij kun je discussiëren over het feit of het middel wel effectief genoeg is:

In het geval van de naltrexone behandeling + therapie is één op de 12 behandelde verslaafden (nogmaals de link) van zijn excessieve drinkgedrag af en 1 op 20 drinkt helemaal niet meer.

Uitgebreidere verslaggeving uit een meta-studie in het Engels over naltrexone vind je hier, bv dat het aantal drinkdagen met 4% vermindert en de "zware" drinkdagen met 3%.

ps. ik drink 3-4 dagen in de week een paar biertjes/kirtjes en daarbij doe ik 3-4 weken met een flesje Jägermeister.Ik slaap prima en volgens mijn omgeving functioneer ik ook nog alleraardigst, cholesterol-spiegel is ietsje te hoog.

en nu komt het allerslechtste nieuws:

zelfs 1 glaasje per dag is slecht voor je hart

Reactie van Matty Willigenburg op 1 September 2018 op 13.05: Kan ik ergens vinden wat Naltrexone dan precies in het lichaam te weeg brengt?

Reactie van Robert op 1 September 2018 op 13.19: Een bijsluiter...

https://db.cbg-meb.nl/Bijsluiters/h24788.pdf

Overleden Reactie van Theodora Besse op 1 September 2018 op 13.50: Kennelijk Jaap, heb je nog steeds het boek niet gedownload. Het is maar 6,2 Mb en gratis!

Op pagina 35 (ben nog slechts tot pagina 40 gevorderd) staat een tabel van proeven die David Sinclair heeft gedaan met zowel ratten als met mensen, beide alcohol-verslaafd. Deze tabellen, die zelfs ik goed kan begrijpen, zullen je ongetwijfeld aanspreken, ook al blijkt er niet je gelijk uit. Met veel moeite ben ik erin geslaagd ze te kopiëren en ik geef ze hier weer:

* Means the result is significant and would not have happened by chance one time in twenty.
** Means the result is highly significant and would not have happened by chance one time in a hundred.

De volgende verklarende tekst hoort erbij:

"... in both cases, the medicine (naltrexone in the human trial, nalmefene in the rat study) produced significantly greater benefits than placebo when extinction was possible, that is, when given along with alcohol drinking, but the medicine tended to be worse than placebo when given during abstinence.
The lower part of Figure 6 illustrates the efficacy of the Sinclair Method (Naltrexone + Drinking = Cure) in comparison to the lack of benefits when naltrexone is given along with abstinence. The team in Finland conducted two placebo-controlled clinical trials simultaneously. In one, the patients were allowed to drink, with a goal of controlled drinking. In the other, the patients were told they had to abstain while on the medication.
The results show that naltrexone, taken along with controlled drinking, produces significantly better results than either naltrexone with instructions to abstain or taking a placebo (such as an inactive sugar pill) along with controlled drinking. Those who aim for controlled drinking and are on the placebo have the highest chance of relapsing to heavy drinking.
Thus, just as A.A. says, social drinking is not an attainable or realistic goal for alcoholics—if they are not getting naltrexone. But taking naltrexone together with drinking changes the rules. Controlled drinking then is an appropriate goal; Naltrexone + Drinking is the formula for obtaining benefits from the medication. In the case of pharmacological extinction or the Naltrexone + Drinking formula, patients remain in control of their drinking indefinitely as long as they follow Step Five (in Section Two)—the “Golden Step”—and never drink without the medication. In fact, many patients report that after a month or two of treatment, they are able to abstain altogether, and those who do drink on the medication do so moderately. In the Finnish follow-up study, about three years after the start of treatment, those patients still taking naltrexone before drinking averaged a maximum of only about 1.5 drinking occasions per week, and on those occasions averaged a maximum of four drinks."

Oftewel Naltrexone werkt niet wanneer je helemaal afziet van drinken en zelfs slechter dan wanneer je patiënten een placebo geeft. Maar wanneer je deze zelfde mensen Naltrexone geeft, gecombineerd met alcoholgebruik is het resultaat "highly significant" beter dan bij totale onthouding, zelfs met een placebo.

Wat de "genezing" betreft: daarover heeft Herman al geschreven (eerste reactie), waarop door Barbara (die er kennelijk veel van weet) en door mij afdoende is geantwoord. Want wanneer de "craving" is verdwenen is de patiënt niet meer verslaafd. En dus genezen. Hij heeft de vrije keuze tussen drinken en niet drinken. Wel moet de genezen alcoholist, áls hij kiest voor drinken, eerst een pil nemen. Dat is de enige beperking. Zoals Barbara terecht opmerkte slikken miljoenen gezonde mensen iedere dag pillen (onafhankelijk van wat ze doen of laten).

Overleden Reactie van Theodora Besse op 1 September 2018 op 14.01: Dankjewel Robert, voor de bijsluiter. Wat ik ervan heb begrepen van alle websites die ik heb gelezen én van mijn vriend, duren eventuele bijwerkingen (zoals bij de combinatie van Naltrexone en alcohol) hooguit enkele dagen. Maar misschien kan Barbara Dumont er iets meer over vertellen.