Drie verrassende ontwikkelingen post-corona

Ik weet het, het is nog lang niet post-corona en verrassend was het misschien alleen voor mij. Veel deskundigen zullen claimen (vooral achteraf) dit allemaal voorspeld te hebben.

1. De Franse onroerend goed-markt
In de zestien jaar, die ik inmiddels heb gevuld met het begeleiden van aankoop van privé en zakelijk onroerend goed in Frankrijk en de oprichting of overname van bedrijven door Nederlanders en Vlamingen in Frankrijk, heb ik een dergelijke onroerend goed-markt nog nooit gezien. Het loopt storm! Sinds de versoepeling van de confinement, half mei, wordt de Franse huizenmarkt, met name op het platteland, bestormd door kopers. Ik heb vorige week voor het eerste in zestien jaar meegemaakt dat er boven de vraagprijs is geboden in Frankrijk. Ik weet het, voor Amsterdammers is dit heel normaal, maar voor Frankrijk tot voor kort een volstrekt ondenkbaar scenario. Tot maart van dit jaar, toen de markt eigenlijk al heel goed was, kon je nog wel 10-15% onder de vraagprijs bieden, die tijden zijn -vooralsnog- voorbij.
Kopers zijn vooral Fransen uit de grote steden. Die denken terug aan hun grootouders, vaak ook nog hun ouders, die een huisje hadden op het platteland, maar die huisjes zijn in de loop der jaren verkocht om de waanzinnige huizenprijzen (koop en huur) in de grote steden te kunnen betalen. Na tweeëneenhalve maand opgesloten te hebben gezeten op 45 m2 driehoog achter willen ze dit nooit meer meemaken! De grote aftocht van Engelse huizenbezitters uit Frankrijk is maar een druppel op de gloeiende plaat van de enorm toegenomen vraag naar huizen op het Franse platteland.
Maar ook Nederlanders en Vlamingen storten zich nu vol overgave op de Franse huizenmarkt. De markt voor vakantiehuisjes in Nederland is volgens de NVM bijna opgedroogd: bijna alles is verkocht en er is nog nauwelijks nieuw aanbod! Het prijsniveau van wat nu nog te koop is, is echt niet normaal. Drie ton voor een simpel vakantiehuisje op een vakantiehuisjespark in Zeeland is echt geen uitzondering. Nederlanders geven veel minder geld uit in coronatijd, het geld op de bank houden kost alleen maar geld, dus: investeren in onroerend goed en gelijk de vakanties voor de komende jaren veilig stellen. Er zijn vele Nederlanders die de Nederlandse prijzen niet kunnen betalen en die wijken uit naar de buurlanden. Frankrijk pikt daar een flinke graan van mee.
Daarbovenop komen nog de Nederlanders die hun baan kwijt zijn (of dat binnenkort verwachten) en besluiten dat je beter werkloos kunt gaan zitten zijn op het Franse platteland, dan in een drukke Nederlandse stad. Het leven op het Franse platteland is goedkoper, met een klein onderneminkje kun je, zelfs met een heel bescheiden omzet, gemakkelijk in je dagelijks onderhoud voorzien. En daar bovenop komen dan nog alle aantrekkelijkheden van Frankrijk: cuisine, de culture, het klimaat….
Tenslotte zijn er heel veel bedrijven, groot en klein, in Nederland die helemaal of gedeeltelijk stil zijn gevallen dit voorjaar. En zoals het een goede ondernemer betaamd hebben zij nagedacht over aanpassingen, nieuwe markten, producten, ideeën. En heel veel zijn er tot de conclusie gekomen dat het herstel uit het buitenland moet komen en dat grote land ten zuiden, met die wat bedenkelijke reputatie als het om zakendoen gaat, waarvan ze de taal niet spreken, maar waar wel 65 miljoen consumenten zitten, zouden we daar niet eens aandacht aan moeten besteden….? En dat betekent: overnames, huren of kopen van een bedrijfspand, etc. Ik heb in de laatste drie maanden meer aanvragen ontvangen van Nederlandse bedrijven die stappen willen gaan zetten op de Franse markt dan in heel 2019!

2. De Franse toeristenmarkt
In het tweede kwartaal van 2020 was de toeristenmarkt zo goed als dood. Veel kleine toeristische ondernemers jammeren dat dat nooit meer goed gemaakt kan worden en schrijven het bedrijfsjaar 2020 alvast maar af. Dom! Vergeet het tweede kwartaal en begin opnieuw te tellen vanaf het derde kwartaal en dan ziet het er heel anders uit. We zitten en plein été, dus er zijn nog helemaal geen statistieken over het toeristenseizoen 2020, maar er zijn wel indicaties dat het op dit moment heel erg goed gaat. Hotels, campings, gîtes, alles zit vol en het aantal reserveringen voor de rest van het derde kwartaal, zelfs het vierde kwartaal, zijn nog nooit zo groot geweest, hoor ik van veel toeristische ondernemers.
Het zijn om te beginnen de Fransen die, nog veel meer dan andere jaren, in eigen land vakantie vieren. Maar ook Nederlanders en andere Europeanen kiezen deze zomer voor een vakantie in Frankrijk. De historische aantrekkelijkheden van Frankrijk als vakantieland zijn herontdekt, nu ze niet op verre vliegvakanties kunnen. En voor Nederland in het bijzonder geldt: heel veel Nederlanders gaan dit jaar in eigen land op vakantie, alle bekende toeristische plekken zijn overvol (geeft geen fijn gevoel in corona-tijd) en in Frankrijk is er nog ruimte te over.
Ik denk dat de aftocht van Engelse toeristen, deze en komende weken, vanwege quarantainemaatregelen in Groot Brittannië, eerder wat lucht geeft op de toeristische markt en ruimte voor nog meer Nederlandse en Belgische vakantiegangers, dan een dip in het lopende toeristenseizoen.

3. De Franse horeca
En dan wil ik het met name hebben over de Franse restaurants: dat ziet er dramatisch uit! Het exploiteren van een restaurant in Frankrijk was de laatste jaren toch al een weinig winstgevende onderneming, maar dat is door de corona-maatregelen nog heel veel slechter geworden. Op reis door Frankrijk merk ik dat de restaurants, met veel minder tafeltjes, nauwelijks vol zitten. Overal is gemakkelijk een reservering te maken en ik merk dat de restaurants het verlies aan klanten proberen te compenseren met forse prijsverhogingen, waardoor ze in een spiraal komen van nog minder klanten, dus minder omzet, dus nog hogere prijzen. Restaurantbezoek wordt in rap tempo weer elitair.
Heel veel restaurants zijn nog open vanwege de steunmaatregelen van de Franse overheid, maar dit kan niet voortduren. Duizenden restaurants zullen nog failliet gaan, waarschijnlijk dit jaar nog. Dat betekent dat restaurants nu heel goedkoop kunnen worden overgenomen en voor die-hard restaurateurs biedt deze markt vast heel veel kansen. Maar ik ben heel pessimistisch: iedereen die contact opneemt met ons voor de overname van een Frans restaurant, raad ik van harte af om dat te doen. We nemen in elk geval geen enkele opdracht meer aan in deze sfeer. En dat hoeft ook niet, want ik kan alle projecten al nauwelijks aan uit de eerste twee categorieën van dit stukkie….

Blijf gezond iedereen, en blijf op zoek gaan naar lichtpuntjes, naar kansen.

Wim