Dierencrematoria

Voor ik begin, het volgende heb ik niet kunnen verifieren maar is een waarschuwing die ik heb gekregen van "ons" crematorium en dierenarts.

Er schijnen dierenartsen te zijn die zeggen dat een dier individueel gecremeerd wordt maar in werkelijkheid worden de dieren in een grote "hoop" in de oven samengebracht (om kosten te besparen). De as die u dan krijgt is niet de as van uw eigen hond maar die van meerdere dieren.

Een crematorium waar dit zeker niet gebeurd is Socrepac in Chalon sur Soane, wij komen hier al jaren (met een opvang voor oude honden zijn we er helaas 'vaste' klanten). De mensen zijn niet alleen buitengewoon vriendelijk en betrokken maar je mag je dier ook zelf in de oven leggen, (hoeft natuurlijk niet). Voor ons een respectvolle manier om afscheid te nemen van het stoffelijk overschot. Men kan wachten op de as, of het kan opgestuurd worden, er zijn mooie handgemaakte urnen (elk uniek) te koop.

Misschien een idee voor meer mensen om hier hun ervaring of tip te delen?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20130531, Bourgogne, Dieren

Reactie van felix cornelis op 1 Juni 2013 op 0.06: hier worden ze ook niet individueel gecremeerd hoor verleden jaar is 1 van onze paarden gestorven en ja die ging in een gezamelijke oven (spijtig voor diegene die graag de asse wil van hun dierbaar dier)

Reactie van Joke Keja op 1 Juni 2013 op 0.39: Dank je wel voor deze informatie! Wij wonen 20 km van Chalon sur Saone, goed om te weten, dat er in onze buurt een 'eerlijk' crematorium voor dieren bestaat. Maar ik hoop, dat het nog héél lang duurt voordat we er gebruik van moeten maken.

Reactie van Samantha Kolkmeijer op 1 Juni 2013 op 7.49: er zijn verschillende opties, ook in NL: destructie; op 1 grote hoop in een afvalcontainer en daarna bepaalt de gemeente wat er mee gebeurt (vermalen.), groepscrematie zoals Betty beschrijft en individuele crematie. Aan de crematoria om hier idd netjes mee om te gaan!

Reactie van Bellechose op 1 Juni 2013 op 11.49: Dank voor de info! Met een hond die al een jaartje ouder is was ik al op zoek geweest naar een dierencrematorium. Ik wil niet voor verrassingen komen te staan wanneer het eenmaal zo ver is. Ook ik hoop dat het nog een paar jaar duurt maar het is fijn te weten waar wij terecht kunnen!

Reactie van Mar 71340 op 1 Juni 2013 op 11.56: Ik weet niet of ik zo blij ben met dit bericht wij hebben 2 honden hier in Frankrijk individueel laten cremeren en ook voor betaald Ik weet niet waar De dierenarts heeft het geregeld Ik denk ook dat niet iedereen een beroep kan doen op Chalon We hebben de as terug gekregen ,maar als ik er nu naar kijk vraag ik me af wie en wat er in de urn ziten waarom bewaar ik het dan nog Ik word van dit bericht erg verdrietig en kijk nu anders naar de urnen Jammer.

Reactie van Ronald op 1 Juni 2013 op 13.56: Ja, het is jammer dat zo onzorgvuldig wordt omgegaan met overleden dieren. Geld is weer de reden natuurlijk dat er geen respect is voor de mensen die een dier laten cremeren....gelukkig zijn er dus ook nog voorbeelden waar het wel goed gaat!!

Reactie van Brittany op 2 Juni 2013 op 9.48: Je hebt de keus, als je niets zegt gaat het met andere lotgenoten samen, mar als je erom vraagt is het individueel. Dat kost meer. Je kunt het natuurlijk niet controleren, maar ...

Vorig jaar is een van mijn cockers aangereden en moest een spuitje krijgen daarna. Mijn andere twee cockers hebben het niet zien gebeuren, maar hebben het gehoord. Ik kwam dus zonder hem naar huis en ze begrepen door mijn houding dat er iets heel ergs was gebeurd. Ze waren dagen helemaal stil. Toen ik de as op ging halen zette ik de papieren zak met het houten kistje met as helemaal achteraan op mijn bureau. Ik ging de trap halen om hem bij te zetten bij de 4 andere, die in de loop der jaren ook waren overleden. Mijn honden komen nooit op het bureau, maar een van de twee sprong op het bureau en ging ruiken aan de papieren zak. Ik klim vaak op die trap om te stoffen, maar nooit letten mijn honden daarop. Deze keer zaten ze allebei naast elkaar te kijken hoe ik dat kistje op de kast zette. Vanaf dat moment begonnen ze weer te spelen, kortom zich te gedragen als voor de dood van dit hondje. Cockers hebben een énorme flair... en ruiken veel meer als wij. Geen idee wat ze geroken hebben, maar het blijft intrigant

Reactie van Ronald op 2 Juni 2013 op 10.08: Wow! Mooi verhaal hoor......prachtig hoe dieren kunnen reageren.....ZO zuiver!!

Reactie van Miranda de Winter op 24 Juni 2013 op 14.55: Brittany, wat een verhaal. Krijg er zowat tranen van in mn ogen.

Ook ik heb een oud bessie van ruim 14 jaar hier rondlopen. Heb er hier eigenlijk nooit bij stil gestaan, maar toch maar eens kijken. Hier worden natuurlijk ook veel diertjes in de tuin begraven. Nu heb ik aardig wat ruimte. Mijn kat heb ik wel in een urntje, wat ik met mijn oude hond wil gaan doen. Ik weet het nog niet. Ik hoop nu nog even een tijdje van haar te kunnen gaan genieten.

Dusss als iemand wel een adres heeft hier in de Cantal (auvergne) of Correze wil ik het toch graag weten hoor.

Reactie van Brittany op 25 Juni 2013 op 13.51: Als je een tuin hebt is er niets mooiers dan het diertje daar begraven. Maar ik hoop dat je nog een tijdje van hem of haar klan genieten.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.